__________________
1.
Αμπα μου,
Είναι το φτύσιμο, η αδιαφορία και η ζήλεια (με μέτρο όλα αυτά) το απαραίτητο στοιχείο για μία σχέση; Όσες φορές το δοκίμασα, κ επίτηδες έκανα τον άλλο να ζηλέψει τόσο όσο, το έπαιζα αδιάφορη ενώ από μέσα μου καιγόμουν και τον έφτυνα όλα πήγαιναν μια χαρά. Ο άλλος με γούσταρε διακαώς, η σχέση μου μαζί του ήταν υπέροχη και εγώ ήμουν μεν ευτυχισμένη αλλά σε ένα διαρκή ρόλο. Από την άλλη, σε όποια περίπτωση έδειξα ότι κάποιον τον θέλω πολύ, ναι μεν ήμουν απελευθερωμένη γιατί εξέφραζα αυτό που ήθελα και δεν καταπιεζόμουν, πολύ γρήγορα ο άλλος βαριόταν και έχανε το ενδιαφέρον του. Αυτό έχω παρατηρήσει ότι συμβαίνει σε κάθε μα κάθε μου σχέση. Νομίζω ότι ξέρω δηλαδή το πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι για να μην χάσω τον άλλο, είμαι όμως 30 και κουράστηκα...-Κουρασμένη 30αρα
Ξέρεις πώς να συμπεριφέρεσαι ώστε να έχεις το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας σε ένα αριθμό σχέσεων. Κατάφερες να κάνεις κάτι που δεν χρειάζεσαι. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις με ποιον τρόπο είναι πιο πιθανό να κρατήσεις το ενδιαφέρον ενός τυχαίου άντρα, εκτός αν αυτό είναι που σε καίει. Εφόσον όμως λες ότι κουράστηκες, αυτό που θέλεις δεν είναι να έχεις έναν αριθμό σχέσεων, αλλά μια σχέση και καλή. Οι γνώσεις που έχεις συλλέξει ως τώρα δεν σε έχουν βοηθήσει, γιατί μεταξύ άλλων, στις μισές σχέσεις παρουσίασες έναν άλλον εαυτό, άρα είναι πιθανόν να μην ξέρεις ούτε εσύ ποια είσαι, ούτε ποιος άνθρωπος σου ταιριάζει.
Το θέμα δεν είναι να μην φύγει ο άλλος. Το θέμα δεν είναι ούτε να θέλεις κάποιον πολύ. Το θέμα είναι να ξέρεις πολύ καλά ποια είσαι, τι μπορείς να δεχτείς και τι όχι, με τι μπορείς να συμβιβαστείς και με τι όχι, και μετά να καταλαβαίνεις αν κάποιος σου ταιριάζει ή όχι. Αν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, δεν χρειάζονται παιχνίδια, αν παίζονται παιχνίδια, δεν βρίσκεσαι στην κατάλληλη σχέση.
__________________
2.
Απο τοτε που προσλαβα στη ταβερνα που εχω απ τον πατερα μου μια κοπελα με ενα τατουαζ στο χερι ,εχει αρχισει παγκοσμιος στο σπιτι. Η κοπελα μου βγαζει δουλεια ειναι προθυμη μου βοηθαει οπου υπαρχει αναγκη και γενικα ειμαι παρα πολυ ευχαριστημενη . Δεν μπορω να καταλαβω γιατι η μανα μου αντιδρα;; Μου λεει συνεχεια οτι οσες εχουν τατοου δεν πρεπει να εργαζονται ,πως παει ετσι κτλ. Ενταξει φαινεται και αντικειμενικα ειναι μεγαλο αλλα εφ οσον ειναι αστερι στη δουλεια της και εφ οσον ειναι καλη κοπελα ,δεν χαλαει τους πελατες ουτε με την εμφανιση ουτε τιποτα δεν καταλαβαινω την γκρινια της. Θα μου πεις γιατι την ακους;;; Επειδη μενω στο πατρικο μου ακομα λογω οτι εχω αναλαβει εδω και ενα χρονο το μαγαζι γιατι ο πατερας μου εχει πεθανει τρεχω ολη μερα και δεν εχω προλαβει να κοιταξω για σπιτι και τετοια!! Χωρις να αναφερω τιποτα περα απ τα βασικα αρχιζει το μονολογο και αν δεν της δωσω σημασια θα κατσει επι ωρες εξω απ την πορτα τ δωματιου και θα λεει τα δικα της.... ετσι μου ερχεται να παω να βαρεσω και εγω ενα να δω τι θα κανει... μηπως υπαρχει κανας τροπος να το διαχειριστω;;; γιατι πραγματικα εχω πελαγωσει και ειμαι και μοναχοκορη και ολο το βαρος για το μαγαζι εχει πεσει πανω μου...
Tο τατουάζ μιας κοπέλας είναι το κερασάκι, ή ένα σύμβολο της προβληματικής σχέσης που έχεις με τη μητέρα σου.
Δεν χρειάζεται να καταλάβεις γιατί η μητέρα σου αντιδρά με τόσο παράλογο τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ πιθανό να μην μπορείς να καταλάβεις, αν και όλα τα στοιχεία είναι μπροστά σου, ακριβώς επειδή είναι η μητέρα σου, επειδή είσαι μοναχοκόρη, επειδή πέθανε ο πατέρας σου, και επειδή όλες οι ευθύνες έχουν πέσει πάνω σου.
Η σκέψη σου να κάνεις τατουάζ «για να δεις τι θα κάνει» δείχνει κάτι από τη δυναμική που έχετε. Η μαμά σου φέρεται σα να είσαι παιδάκι που χρειάζεται νουθέτηση, ενώ εσύ είσαι που έχεις αναλάβει τις ευθύνες του σπιτιού, κι εσύ, είσαι έτοιμη να κάνεις την παιδική σου επανάσταση.
Δύο τρόποι υπάρχουν για να το διαχειριστείς. Ο ένας είναι η απόσταση. Πρέπει να βρεις δικό σου σπίτι, και το «δεν προλαβαίνω» δεν είναι δικαιολογία. Είναι προτεραιότητα. Ο άλλος είναι τα όρια που πρέπει να βάζεις στη μητέρα σου όταν αρχίζει τους μονόλογους, και αυτά τα όρια, εφόσον κάθεται και μονολογεί έξω από την πόρτα σου, θα μπουν αφού έχεις πάει σε άλλο σπίτι. Τότε θα μπορείς να φεύγεις, να κλείνεις τηλέφωνο, να κόβεις την συζήτηση.
__________________
3.
Αγαπημένη Λένα,
Είμαι 23 και φοιτητής, ενώ δουλεύω παράλληλα με τις σπουδές τα τελευταία τρία χρόνια. Λόγω αυξανόμενου φόρτου και αρκετού άγχους γιατί θέλω να καταφέρω συγκεκριμένους στόχους, κλάταρα ψυχολογικά, με αποτέλεσμα να πελαγώσω εντελώς. Η παραπάνω κατάσταση στάθηκε αφορμή για μια ενδοσκόπηση/πνευματικό ξεχορτάριασμα. Αυτό που συνειδητοποίησα τελικά είναι ότι ήθελα να έχω υψηλές επιδόσεις (σχολείο, σπουδές και με ο,τι άλλο καταπιανόμουν), για να αντισταθμίσω το γεγονός ότι είμαι γκέι. Εν ολίγοις, είχα βάλει από μόνος μου τον εαυτό μου στο ζύγι. Επειδή θεωρούσα ότι με είχα αποδεχτεί δε μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα αυτή η παραδοχή, αλλά από μόνη της είναι αφάνταστα λυτρωτική. Πώς πορεύομαι όμως από δω και πέρα;- Άρης
Πάρα πολλά συγχαρητήρια για την ενδοσκόπηση και για την γενναιότητα σου. Έκανες πολλή δουλειά και ανταμείφθηκες. Θα ήθελα να σου πω ότι οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται μόνο με κίνητρα, πρέπει να υπάρχουν και ικανότητες. Δεν έχεις διαπρέψει με υψηλές επιδόσεις μόνο και μόνο επειδή ήθελες να αντισταθμίσεις το γεγονός ότι είσαι γκέι, αλλά και επειδή είχες τα προσόντα. Οπότε, χειροκρότησε κι άλλο τον εαυτό σου, όχι μόνο επειδή θέλει, αλλά κι επειδή όπως φαίνεται, μπορεί.
Θα ήθελα πολύ να ήταν αλλιώς, αλλά όσο δεν υπάρχει κοινωνική ισότητα, οι γυναίκες, οι γκέι και άλλες ομάδες πράγματι πρέπει να προσπαθούν διπλά για να αποδείξουν ότι αξίζουν. Αυτό που έκανες ασυνείδητα, είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα, και δεν έχει να κάνει με το πόσο εσύ αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Αν παρόλα αυτά πιστεύεις ότι έχεις ενσωματώσει αυτή την ιεραρχία, τότε το «από δω και πέρα», μετά την συνειδητοποίηση, δεν θα είναι το ίδιο, έτσι κι αλλιώς. Η ίδια ενδοσκόπηση θα σε προχωρήσει και στη συνέχεια, γιατί είναι βέβαιο ότι μπορείς να εξηγήσεις στον εαυτό σου γιατί σκέφτεσαι έτσι, και μετά να τον συγχωρήσεις. Η αποδοχή του εαυτού είναι ο στόχος όλων μας, έτσι και αλλιώς, αλλά για μερικούς είναι αντικειμενικά πιο δύσκολος ο δρόμος. Αν βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνεις μόνος σου, και χρειάζεσαι βοήθεια, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις (και πρόσεχε να βρεις έναν που δεν είναι ομοφοβικός. Είναι αυτονόητο, αλλά δεν είναι κι όλας.)
__________________
4.
Γειά σου Άμπα! Σε διαβαζω κάθε μέρα κ εκτιμώ τον επαγωγικό κ ορθό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις τα πράγματα. Έπειτα απο χρόνια συναναστροφών με σωστούς αλλά και κάλπικους ανθρώπους σε δουλειά κ πανεπιστήμιο, έφτασα στα εξής "αξιώματα" ας πούμε (αναντίρρητες παραδοχές κατά τη γνώμη μου): α) ό,τι κάνει κάποιος σε κάποιον άλλο, κάποια στιγμή μπορεί να το κάνει κ σε σένα β) ο άνθρωπος που έκανε κάτι μια φορά, είναι ικανός να το ξανακάνει. Γνώρισα ένα αγόρι τον τελευταιο καιρό, καλό κ ειλικρινή μαζί μου, απο την πρώτη στιγμή κ το εκτιμώ αυτό. Οταν τον ρωτησα για τις παλιές του σχεσεις (όχι σε φάση ζήλειας ή κουτσομπολιού, απλά για να μαθω το παρελθόν του, να δω πώς σκεφτόταν, ποιες ήταν οι προτεραιοτητές του κάθε φορά, τι έφταιξε κ χώρισε) μου ειπε οτι με την τελευταία κοπέλα, χώρισαν γιατι δεν πήγαινε καλά η σχέση, ο ίδιος ειχε βαρεθεί, την απάτησε (δεν μου το παρουσιασε ετσι ακριβώς αλλα αυτό έγινε!), της το αποκαλυψε κ το έληξαν. Αυτό μου χτύπησε πολύ ασχημα μπορώ να πω. Επίσης, πολλές φορές τον έχω πιάσει να λέει ψέμματα στους δικους του (αλλά κ σε φιλους του πολλες φορες) για το πού είναι όταν τον παίρνουν τηλεφωνο για να τους αποφύγει κατά καποιο τρόπο, να μη το σηκωνει κ να λέει κοιμομουν επειδη απλά βαριέται, να λέει ότι είναι σε επαγγελματικό ραντεβού ενώ εχουμε πάει για μπάνιο στη θάλασσα πχ και άλλα τέτοια μικροπράγματα κ μικροψέμματα. Προσπαθώ να τον δικαιολογήσω από την άποψη ότι έχει μια κουραστική δουλειά κ πολύωρη. Αλλά Αμπα μου, με βάση τα α) κ β) που σου ανεφερα, μήπως κ γω τοσο καιρό τρωω σανό κ δεν το εχω καταλάβει σε πολλά ζητήματα? Μήπως θα έρθει κ μένα η ώρα που θα μου πει, ξερεις δεν πάει καλά η σχεση, βαρέθηκα κ έκανα κάτι με καποια άλλη χωρίς να φταίω, απλά η κακιά η ώρα ήταν- όπως έγινε με την πρωην του- (αντι να κατσουμε να βρούμε μια λύση στη σχεση)? Προς το παρόν όλα είναι τέλεια μεταξύ μας, αλλά αφού αυτά τα δείγματα έχω απο τη συμπεριφορά του σε άλλα άτομα, φοβάμαι μήπως είμαι εγω η επόμενη. Και αυτό με φθείρει και δεν μπορώ κ να του πω και τιποτα. Θα με ενδιέφερε η άποψή σου πολύ. Τι να κάνω για να αφήσω στην άκρη όλη αυτη την ανασφάλεια, εφόσον τουλάχιστον μέχρι τώρα, αφορμή δε μου έχει δώσει για κάτι? Συγνώμη για το μεγάλο κειμενάκι :)
Συμφωνώ με τα αξιώματα στα οποία έχεις φτάσει, και πιστεύω ότι πρέπει να τα έχεις υπόψη σου και στη σχέση που έχεις τώρα. Αν δεν ακούς τις καμπάνες (από τους συναγερμούς που έχεις βάλει η ίδια) θα κατηγορείς τον εαυτό σου, και αυτό είναι πάντα πολύ δυσάρεστο. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι ενεργό τώρα, γιατί ο καθένας είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, χρειάζεται όμως να ΜΗΝ κάνεις κάτι: να μην τον δικαιολογείς. Ειδικά με την απίθανη δικαιολογία «έχει δύσκολη και πολύωρη δουλειά». Λέει ψέματα χωρίς να χρειάζεται. Κράτα το, και μην το χρυσώνεις.
__________________
5.
Αγαπητή Λένα,
Θυμάμαι όταν έπιασα επιτέλους δουλειά στον κλάδο μου, μετά από σχεδόν δυο χρόνια ανεργίας, όταν το ανακοίνωσα σε δυο-τρεις φίλες, η πρώτη τους κουβέντα ήταν "Α ωραία..Και πόσα θα παίρνεις?"
Δεν υπάρχουν πλέον στην ζωή μου αυτές οι φίλες, απλά καμιά φορά το σκέφτομαι-τι θα μπορούσε να σημαίνει, αντί να πουν δηλαδή ενα "Μπραβο, επιτελους-καλή αρχή".
Πέρασα πολύ δύσκολα κατα την διάρκεια της ανεργίας μου και το ήξεραν πολύ καλα αυτό. Το έβλεπαν άλλωστε.
Πως θα έπαιρνες εσυ αυτή την απάντηση?- Περασμένα Ξεχασμένα
Είναι φανερό πώς πήρες εσύ αυτή την απάντηση, αφού αυτές οι φίλες δεν είναι πια στη ζωή σου, αλλά μην βάζεις κάτι στην κατηγορία «περασμένα-ξεχασμένα» αν δεν είναι, γιατί θα βγάλουν ρίζες και θα μεταλλαχτούν σε κάτι χειρότερο από αυτό που είναι τώρα.
__________________
6.
Ειχες αναφερει οτι παρακολουθεις το Keeping Up With The Kardashians και ηθελα να σε ρωτησω για ποιο λογο; Δεν σε κρίνω απλα απορω που βρισκεις το ενδιαφερον σε αυτο το πραγμα
Εχμ, αν «απορείς πού βρίσκω το ενδιαφέρον σε αυτό το πράγμα», προφανώς με κρίνεις.
Δυσκολεύομαι πάντα να εξηγήσω σε κάποιον γιατί βλέπω, ακούω ή παρακολουθώ κάτι όταν ξεκινάει δηλώνοντας «απορώ πού βρίσκεις το ενδιαφέρον σε αυτό το πράγμα», και όταν λέω ότι «δυσκολεύομαι», εννοώ ότι δεν έχω κανένα κίνητρο να σε πείσω ή να εξηγηθώ.
Μολαταύτα, επειδή διαβάζουν κι άλλοι εκτός από σένα, δεν χρειάζεται να μου αρέσει κάτι, να το βρίσκω τέλειο, ή να συμφωνώ με αυτό, για να το παρακολουθώ και να ξέρω περί τίνος πρόκειται. Με ενδιαφέρουν πολλά και διάφορα μεταξύ τους πράγματα, και η κοσμοθεωρία μου προκύπτει από το μωσαϊκό, όχι από κάποιο συγκεκριμένο παρατηρητήριο. Τουλάχιστον αυτό προσπαθώ.
Και να που τελικά εξηγήθηκα.
__________________
7.
Μου τη δίνουν οι άνθρωποι που πας να τους πεις κατι και έχουν ΠΑΝΤΑ και αυτοί κατι αντίστοιχο.
-Ασε, έπεσα εχτές και χτύπησα το πόδι μου.
-Αυτο δεν ειναι τιποτα, εγω οταν ημουν μικρη ειχα σπασει χερια, ποδια και 3 δοντια...
--------------
-Ο Νικος εμαθα με κερατωνει!
-Αφου σε κερατωσε μονο καλα ειναι. Παλια τα ειχα με εναν που με κερατωνε και με χτυπαγε 3 φορες τη μερα...
--------------
- Κερδισα 50 ευρω στο τζοκερ.
-Α, η κουνιαδα της ξαδελφης του Τακη ειχε κερδισει στο λαχειο 15000 ευρω...
Δε θελω να ρωτησω κατι. Απλα να πω τον πονο μου. Ναι, ξερω εσυ εχεις μεγαλυτερο πονο... :P
+1000 LIKES!!!!1111
σχόλια