ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: πάνω από όλα, η ασφάλεια

Στο σημερινό «Α μπα»: πάνω από όλα, η ασφάλεια Facebook Twitter
74

__________________
1.


Αξιότιμη κυρία , σας διαβάζω πολύ καιρο και έχετε απόψεις και συμβουλές που πραγματικά νομίζω βοηθάνε να βγουν κυρίως νέα παιδιά από αδιέξοδα. Διαβάζω τις απόψεις σας περι απιστίας σε παντρεμένα ζευγάρια. Δυο λέξεις χωρίς ακριβή ερμηνεία: απιστία και παντρεμένοι. Ακόμα και η εκκλησία που τις δημιούργησε έχει πολλαπλές ερμηνείες. Παντρεμένος ποιος είναι? Ποιος ορίζετε τελικά? Σε γενικές γραμμές δυο άνθρωποι που αγαπιούνται είναι ερωτευόμενοι και θέλουν να είναι μαζί να γελάνε να κάνουν ερωτα να ζουν μαζί στιγμές. Κατά βάση χαρούμενες στιγμές. Αυτό είναι και η ζωή άλλωστε, στιγμές. Όταν αυτές οι στιγμές αλλοιώνονται η ξεφτίζουν έρχεται η ΑΠΙΣΤΙΑ(από τον ΑΠΙΣΤΟ που φωνάζουν και οι παππάδες σε οσους δεν ακολουθούν σα πρόβατα την παραδοσιακή εκκλησιαστική νέκρωση του εγκέφαλου) , λέξη την οποία δε τη δ έχομε γιατί είναι καθαρά κατασκευασμένη από την εκκλησία και δημιούργημα για να φορτώνει μόνο ενοχές τους ανθρώπους και τίποτα άλλο. Φυσικά γνωρίζεις καλυτέρα από μενα περιπτώσεις που όταν βρει κάποιος έναν άνθρωπο να ξεφύγει από την καθημερινότητα και την ρουτίνα μιας πολύχρονης σχέσης πετάει στα ουράνια. Το θέλει οσο και αν είναι ΚΑΚΟ , ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ η δε ξερω και γω τι. Ζητάει διέξοδο σε μια κατάσταση που έχει εγκλωβιστεί και δεν μπορεί να διαχειριστεί πια γιατί έχει χάσει τις ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ του γάμου του. Είμαι 45, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους σε γάμο λίγο η πολύ καιρο δεν εχει σημασία, άντρες και γυναίκες να λένε το αυτονόητο: με αυτόν η με αυτή άνετα θα έκανα εξωσυζυγική σχέση αλλά είναι ΑΠΙΣΤΙΑ...και καταπιέζονται και αυτοί και τα παιδιά τους και ολοι μια ολόκληρη ζωή. γιατί?... και ρωτώ το εξής: γιατί να λιθοβολείτε ο ΑΠΙΣΤΟΣ? τι θα πει ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΧΕΣΗ? ποιος έχει το δικαίωμα να κρίνει πως και γιατί ζητάει ενας άνθρωπος να ζήσει στιγμές ευχάριστες με κάποιον άλλον? Γίνετε στα χρονια μας πια να εξετάζουμε τέτοιες καταστάσεις τι είναι καλο και τι είναι κακο με βάση τα εκκλησιαστικά έγγραφα και να φορτώνουμε ανθρώπους με ενοχές? γιατί στη τελική ο κόσμος παντρεύεται και κάνει παιδιά αφού σε ένα μεγάλο ποσοστό θα ξεφτήσουν και ο έρωτας και όλα?
Συγνώμη που μακρηγόρησα σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.

- spiros

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Spiros, είναι λίγο τρικυμία εν κρανίω το κείμενο.


Ο όρος «παράνομη σχέση» χρησιμοποιείται πια καταχρηστικά, γιατί η μοιχεία δεν είναι αδίκημα από το 1982.


Αν δεν μπορείς να αντέξεις την μονογαμία, κανείς δεν σε υποχρεώνει. Ούτε η εκκλησία, ούτε ο νόμος, ούτε ο ψυχολόγος σου. Μπορείς ακόμη και να παντρευτείς, και να έχεις ανοιχτή σχέση.

 

Αρκεί να το ξέρει ο άλλος, και να μην είναι ούτε αυτός μονογαμικός με σένα.

 

Αυτή είναι η μικρούτσική λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά. Όποιος θέλει να έχει μόνιμο σύντροφο και ξεπέτες για χαλάρωση, ας έχει τα κότσια να το παραδεχτεί, και να ψάξει να βρει έναν παρτενέρ που θα θέλει το ίδιο, και ΘΑ ΚΑΝΕΙ το ίδιο. Δεν χρειάζεται να καταπιέζεται κανείς μια ολόκληρη ζωή.


Το πρόβλημα είναι όμως ότι ο κόσμος θέλει τις ξεπέτες για τον εαυτό του, αλλά τον άλλον τον θέλει πιστό. Εμ, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, Σπύρο μου.


__________________

2.


Αγαπητή Αμπά,
Μετά από πολλές λάθος επιλογές, σχέσεις που έληξαν άδοξα και μεγάλο ταξίδι αυτογνωσίας (που κάνω ακόμα) προσπαθώντας να αποτινάξω τα οικογενειακά θέματα και κλισέ και να βελτιώνομαι, ερωτεύτηκα έναν φίλο μου που γνώριζα σχεδόν 10 χρόνια και δημιουργήθηκε η ερωτική σχέση που πάντα έψαχνα: υπάρχει αγάπη, συνεννόηση, σεβασμός, σύμπνοια στις περισσότερες απόψεις και ευαισθησίες, γέλιο, ο καθένας να έχει και χρόνο για τον εαυτό του και τους φίλους του αλλά και κοινές παρέες, γενικά ισορροπία.Υπάρχει και το κοινό όραμα για το οποίο διαβάζω συχνά στις απαντήσεις σου, το οποίο όμως είναι ακόμα στη σφαίρα της φαντασίας γιατι είναι κατι που ΘΑ θέλαμε να κάνουμε και οι δύο. Αν και εργαζόμαστε και οι δυο, μένουμε ακόμα στα πατρικά μας στα 30 μας και προσπαθούμε φασούλι το φασούλι να γεμίσουμε το σακούλι για να φύγουμε σε ένα κοινό σπίτι και να ζήσουμε αυτο που ονειρευόμαστε δίνοντας τέλος στην... παρατεταμένη εφηβεία μας . Η ερώτηση μου είναι η εξής: πως μπορείς να ζυγίσεις μια σχέση όταν είναι διαπροσωπικά υπέροχη όμως σε κάποια σημεία εντοπίζεις χαρακτηριστικά που ειναι πολύ διαφορετικά από τη δική σου νοοτροπία? Έχουμε μεγαλώσει με πολύ διαφορετικό τρόπο, στο πως βλέπουμε τα οικονομικά για παράδειγμα που μέχρι τώρα δεν έχει δημιουργήσει θέμα αλλά σε μια κοινή ζωή πως θα είναι? Πως μετριάζεις τις εμποτισμένες από την οικογένεια προτροπές και υποδείξεις στο πως «πρέπει» να είναι η ζωή σου, ο σύντροφος σου? Το τελευταίο που θέλω να σου πω είναι πως οι γονείς μου δεν εγκρίνουν την επιλογή συντρόφου μου, χωρίς να τον έχουν συναναστραφεί καν! – από γενικά στοιχεία που γνωρίζουν γιαυτο το άτομο λόγω της παρέας που κάναμε έχουν βγάλει το συμπέρασμα ότι ειναι λίγος για εμένα (σπουδές, δουλειά, οτι μπορεί να ντύνεται άσχημα –πόσο επιφανειακό χμ?)εν ολίγοις, δεν θα μπορώ να έχω ευτυχισμένη και άνετη ζωή μαζί του –λες και θα πρέπει να βρώ τον χορηγό και δεν μετράνε οι κοινές προσπάθειες για μια καλή ζωή! Δεν με επηρεάζει άμεσα γιατί είναι η καλύτερη σχέση μου μέχρι τώρα και ταυτόχρονα πάλεψα τόσο πολύ να βρω την χαμένη μου αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά των επιλογών μου και ξέρω πως είναι δικές ΜΟΥ και δεν πέφτει σε κανέναν λόγος και προφυλάσσω τη σχέση μου όσο μπορώ, παρόλα αυτά μου δημιουργείται μια ανασφάλεια κάπου κάπου που μάλιστα με κάνει να βλέπω τον σύντροφο μου με άλλα μάτια (χμμμ όντως δεν έχει αισθητική, δεν μου έκανε τη μεγάλη έκπληξη στα γενέθλια μου –ποιά είναι αυτή άραγε ούτε εγώ ξέρω- δεν έμαθε το κιμπαριλίκι από την οικογένεια του και άλλα τέτοια που με κάνουν να αισθάνομαι χαζή και φερέφωνο των γονέων μου- άθελα μου όμως, ενω ο άνθρωπος είναι τόσο καλός και μάλιστα δείχνει και απίστευτη θέληση να εξελιχθεί και ανελιχθεί ζητώντας και τη γνώμη μου. Τι κάνω;;;;

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, με άγχωσες κάπως.


Φυσικά και πρέπει να χαράξεις την δική σου πορεία, αλλά μην απορρίπτεις αυτά που σου έχουν βάλει στο κεφάλι οι γονείς σου, μόνο και μόνο επειδή σου τα έχουν βάλει στο κεφάλι οι γονείς σου. Μην ορκίζεσαι ότι δεν τα ασπάζεσαι. Η αυτοπραγμάτωση δεν είναι να κάνεις τα πάντα ανάποδα από τους γονείς σου, ή να αποδείξεις με τις πράξεις σου ότι δεν έλαβες τίποτα υπόψη σου από αυτά που σου έδωσαν ως δεδομένα. Η αυτοπραγμάτωση είναι να ξέρεις πραγματικά, 100%, ή όσο πιο κοντά γίνεται, τι θέλεις για σένα. Και ας είναι μικροαστικό, ας μην είναι καθόλου κουλ, ας μην ταιριάζει στις συλλογικές φαντασιώσεις και στα σενάρια του ψαγμένου κινηματογράφου.


Οι σπουδές, η οικονομική κατάσταση, ακόμη και το ντύσιμο, δεν είναι καθόλου επιφανειακά πράγματα. Είναι ενδείξεις που πρέπει να συνυπολογίσεις, να χρησιμοποιήσεις για να βγάλεις άλλα συμπεράσματα. Οι «κοινές προσπάθειες για καλή ζωή» δεν λένε κάτι. Είναι καλές μόνο αν συμφωνείτε στο τι σημαίνει «καλή ζωή». Φοβάμαι ότι δεν μπορείς να φανταστείς πόσο διαφορετικά οράματα μπορεί να έχουν δύο άνθρωποι. Ακόμα και αν έχουν παρόμοιο όραμα όμως (πχ, να έχουμε πολλά λεφτά) μπορεί να διαφωνούν πάρα πολύ στο τρόπο επίτευξης (α) θα δουλέψουμε πάρα πολύ χωρίς να κάνουμε ποτέ διακοπές και με μεγάλες οικονομίες ή β) θα τα βρούμε έτοιμα, θα παρακαλέσουμε, θα ζητιανέψουμε, θα απειλήσουμε, θα χωθούμε).


Φοβάμαι ότι δεν έχεις καταλάβει ποιες διαφορές μπορούν να κάνουν δύο ανθρώπους δυστυχισμένους, γιατί ξέρεις κάποιον δέκα ολόκληρα χρόνια, και τώρα κατάλαβες ότι έχει διαφορετική νοοτροπία, και τώρα που το κατάλαβες, δεν ξέρεις αν είναι απαγορευτική για συμβίωση ή όχι. Δεν χρειάζεται να υπάρχει απόλυτη σύμπνοια, ούτε χρειάζεται να έχει κάποιος από εσάς δίκιο και ο άλλος άδικο: διαφορετική, δηλαδή ΠΩΣ; Τι σημαίνει για την κοινή σας ζωή αυτή η διαφορά; Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να μείνετε μαζί για να το ξέρεις αυτό.


Ευτυχώς όμως που σκοπεύετε να το κάνετε, γιατί έτσι ελπίζω να καταλάβετε και οι δύο τι θα πει «μοιράζομαι τη ζωή μου». Όταν λες «δεν έμαθε το κιμπαριλίκι από την οικογένεια του» εννοείς ότι δεν αφήνει φιλοδώρημα στα εστιατόρια, ή ότι είναι τσιγκούνης;

__________________
3.


Αγαπητή Αμπούλα,
Όταν η κοπέλα σου σου λέει τα ερωτικά όνειρα που μπορεί να βλέπει είτε με άγνωστους είτε ενίοτε με γνωστούς τι μπορεί να σημαίνει? Προσπαθεί να με κάνει έμμεσα να καταλάβω κάτι ή απλά μου το λέει γιατί έτσι και αλλιώς τα συζητάμε όλα??
- ¨Ελα ντε?


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν έχει απείρως περισσότερο νόημα να ρωτήσεις την ίδια;


Η σύνδεση με τους άλλους γίνεται με εξερεύνηση αυτών που δεν καταλαβαίνεις. Φανερά, δεν τα συζητάτε όλα. Υπάρχει κάτι που διστάζεις να ρωτήσεις. Φοβάσαι την απάντηση; Ειδικά αυτές είναι οι ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις. Σε βγάζει από την μακαριότητα του να ερμηνεύεις τα πάντα όπως συμφέρουν, αλλά κερδίζεις πάρα πολύ χρόνο.


__________________
4.

Γιατί δε κάνεις ένα e-book με τις ερωταπαντήσεις;;; να έχουμε να διαβάζουμε και να κάνουμε επανάληψη; να μη χρειάζεται συνέχεια να ψάχνουμε και να ανοιγοκλείνουμε σελίδες;;;

- 108


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ε λοιπόν, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν το είχα σκεφτεί. Νομίζω ότι θα το κάνω. Θα είναι πολύ ευχάριστη ασχολία. Σε ευχαριστώ και πάλι.

__________________
5.


Πρόσφατα γνώρισα δύο κορίτσια, κολλητές φίλες που κάνουν παρέα με τη δικιά μας παρέα αρκετά συχνά. Παρατηρώ ότι η μια κοπέλα φέρεται κάπως στην άλλη. Σα να είναι ιεραρχικά ανώτερη, όταν τη Ρωτάς κάτι δηλαδή μπορεί να απαντήσει η Άλλη. Πως κάνουν οι γονείς καμία φορά με τα παιδιά τους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν και αντί να τα αφήσουν να συστηθούν μονά τους παίρνουν το όχι και δε το βουλώνουν ποτέ; Και κάνουν και τους έξυπνους. Η κοπέλα φαίνεται σα να καταπιέζεται ενώ δεν είναι λίγες φορές που την υποβίβασε με τα λόγια της η φίλη της. Δε καταλαβαίνω γιατί είναι ακόμη φίλες αλλά εγώ κάθε φορά που τις βλέπω έτσι στενοχωριέμαι. Δε θέλω να μπλεχτώ, βασικά θέλω αλλά έμμεσα. Να διώξω την μια γιατί είναι εντελώς υποτιμητική και να φέρω την άλλη στην παρέα μας. Έχω δύο ερωτήσεις. 1) μήπως δεν πρέπει να μπλεχτώ καθόλου; 2) άμα μπλεχτώ, πως θα μπλεχτώ;; (Δεν ξέρω αν θεωρηθεί κακία το γεγονός ότι θέλω να απομακρυνθεί η μια αλλά όταν βλέπω έναν ευάλωτο άνθρωπο θύμα εκμετάλλευσης του εγωισμού του καθενός, αυτά γίνονται)- Κλειω-Δανάη


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ούτε πρέπει να ανακατευτείς, ούτε χρειάζεται. Η παρέα «σας» δεν είναι δική «σου» για να αποφασίζεις ποιος θα «μπει». Αν συμπαθείς την μια κοπέλα και την άλλη όχι, προσέγγισε αυτή που συμπαθείς και την άλλη, όχι.


__________________
6.


Α μπα,
Θεωρώ πως δεν είναι τόσο δύσκολο να απαντήσεις αντί να πετάξεις το μπαλάκι στο googlαρισμα. Αν ήθελε ο οποιοσδηποτε να γκουγκλαρει, θα γκουκλαρε. Προφανώς για να μπαίνει στη διαδικασία να γράφει σε εσένα σημαίνει ότι θέλει τη γνώμη ΣΟΥ. Εξάλλου αν όλοι αντί να σου γράφουν απλά γκουγκλαραν, δε θα υπήρχε η στήλη σου. Ο χρήστης πχ που σε ρώτησε αν ξέρεις κάποιο ιατρείο που να βοηθάει στην αγχώδη διαταραχή δωρεάν η με συμβολικό πόσο προφανώς ήθελε μια γνώμη ανθρώπινη και όχι ιντερνετική. Μια γνώμη από χερι, κάτι που να ξέρει πως το προτείνει κάποιος, πώς το λένε. Και νομίζω πως η ειρωνική απάντηση σου σε κάποιον άνθρωπο που σου λέει πως έχει τέτοιου είδους πρόβλημα είναι απαράδεκτη. Ειδικά την ώρα που απαντας σε αλλες κι αλλες χαζογκομενιστικες ερωτησεις. Για όνομα του Θεού, έχεις στήλη για κάποιο λόγο. Μη τον ξεχνάς.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο λόγος που έχω τη στήλη είναι ότι όταν έκανα την πρόταση για τη στήλη στη Lifo, η απάντηση ήταν καταφατική. Ο λόγος που συνεχίζει να υπάρχει, είναι ότι την διαβάζει κόσμος, αρκετός ώστε να έχει νόημα ύπαρξης. Ο λόγος που την διαβάζει ο κόσμος που την διαβάζει είναι ότι η στήλη είναι ακριβώς αυτή που είναι.


Κάποιος που θέλει στα αλήθεια να πάει σε ψυχολόγο και έχει οικονομικό πρόβλημα, αν ρωτάει εμένα, που ίσως του απαντήσω μετά από τέσσερις μήνες, έχει δύο λόγους να το κάνει:


Α) Δεν θέλει να πάει σε ψυχολόγο. Σκέφτεται ίσως ότι θα έπρεπε κάποτε να πάει, αλλά αυτό που ήθελε όταν έστειλε την ερώτηση, ήταν η ευκολία διαδραστικότητας που δίνει το ίντερνετ: «τώρα, κάποιος θα ασχοληθεί μαζί μου». Κι ας μην έχει ιδέα από ψυχολόγους αυτός ο κάποιος, και ας μην έχει πάει σε ψυχολόγο, και ας μένει όχι σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλη ήπειρο. Ή, ας απαντήσει ένας άλλος άγνωστος, που πάλι δεν θα ξέρει τι κίνητρα και τι εμπειρίες και τι γνώσεις έχει. Κουβέντα να γίνεται. Όχι. Είναι υπερβολικά σοβαρό το θέμα.


Β) Δεν έχει καταλάβει τι είναι το google, πώς λειτουργεί, και σε πόσα πολλά πράγματα μπορεί να βοηθήσει. Μπορεί η αναφορά στο google να σου φαίνεται ειρωνεία από μέρους μου, αλλά δεν είναι. Μπορεί να σου φαίνεται αυτονόητο ότι κάποιος που ψάχνει κάτι θα σκεφτεί να κοιτάξει το google, αλλά δεν είναι.


Η αναζήτηση ψυχολόγου είναι μέρος της διαδικασίας της θεραπείας. Όσο πιο σοβαρά το θέλει κανείς, τόσο πιο σοβαρά θα το ψάξει. Ψάχνοντας, μαθαίνει. Ακόμα και από τις αρνητικές απαντήσεις, μαθαίνει. Αυτή η πορεία είναι θεραπευτική από μόνη της, είναι μοναχική, και χρειάζεται υπευθυνότητα.


Όταν αναπτυχθεί κι άλλο η τεχνητή νοημοσύνη, πράγματι δεν θα έχει λόγο ύπαρξης μια στήλη σαν το α μπα. Προβλέπω ότι κάποτε θα γίνει. Για την ώρα δεν μπορεί να απαντήσει το google στην ερώτηση «γιατί δεν έστειλε μήνυμα» (αν και, ακόμη και αυτό θα μπορούσε να απαντηθεί από ενα bot, αν του δώσουμε αρκετά δεδομένα, αλλά θα χρειαστούν ακόμη πολλά χρόνια μέχρι να μάθει ένας υπολογιστής το τακτ).

_________________
7.

 

Αμπουλίτσα, αν ήσουν λεσβία, θα φιλιόσουν σε δημόσια μέρη στην Ελλάδα; Οκ, οχι στα γραφεία της ΧΑ, αλλά στον δρόμο, στο λεωφορείο, σε ένα μπάρ. Ήρθαμε διακοπές με το αγόρι μου στην "συμπρωτεύουσα", και φοβόμουν αρκετά, αν και τελικά κατάφερα να το διαχειριστώ και να έχουμε κάποια γλυκούλικα σκηνικά σε λίγο πιο έρημους δρόμους, ένα καφέ, στην θάλασσα (ε τι θα καναν, θα μας κυνηγούσαν καβάλα σε καρχαρίνια;). Το πώς το διαχειρίστηκα θα το συζητήσω με την ψυχολόγο μου, άλλα θα θελα την προσωπική σου γνώμη, και των αναγνωστών. "Ακτιβισμός" ή προστασία;
- Curious gay


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητέ φίλε, πάνω από όλα προέχει η ασφάλεια σου.


Οπότε: ακτιβισμός, αλλά με προετοιμασία, με γνώση, με οργάνωση και ενημέρωση, και πάνω από όλα, με ασφάλεια.


Καλώς φοβάσαι. Δεν είναι ιδέα σου ότι είναι επικίνδυνο να είσαι – και να δείχνεις ότι είσαι – γκέι. Είναι επικίνδυνο ακόμα και σε προχωρημένες πόλεις της Δύσης. Πάντα ήταν, και εδώ και αρκετά χρόνια βιώνουμε μια οπισθοχώρηση προς την συντήρηση. Μπορεί η πλειοψηφία να αδιαφορεί, ή τουλάχιστον να μην είναι επικίνδυνη, αλλά ένας παρανοϊκός αρκεί.


Χρειάζεται μερικά ηλεκτροσόκ η κοινωνία πριν επιτέλους καταφέρει να αποδεχτεί το πασιφανές, ότι υπάρχει η ομοφυλοφιλία (και πολλές άλλες εκδοχές της ανθρώπινης σεξουαλικότητας) σε αυτό το σύμπαν, αλλά αν δεν είσαι σίγουρος ότι ξέρεις τι να κάνεις αν βρεθείς σε κίνδυνο, μην βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο.

74

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ