__________________
1.
Καλησπέρα Α,μπα. Ειμαι σε μια σχεση εδω και 6 μηνες περίπου με μια κοπελα. Μένει σχεδόν καθε μερα σπιτι μου, βγαίνουμε,γελάμε γενικά περνάμε καλα κ αυτο βγαινει προς τα εξω. Πρόσφατα εκανα coming out στον αδερφο μου και με έβρισε κοινώς. Ενιωσα τοσο σκουπιδι, Τοσο ασχημα. Η κοπελα μου μίλησε και εκείνη στα αδέρφια της κ στον πατερα της και δεν είχαν θεμα μαζι της και της είπαν οτι την αγαπάνε! Εμενα ο αδερφος μου μου ειπε να παω να φαω ........ για να ηρεμήσω! Τι να κανω Α μπα μου; Να μιλησω στους γονείς μου ή να περιμενω κι αλλο; (21 χρονων)
- Ποπ κορν
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Για αυτό το θέμα καλύτερα να διαβάσεις αυτό.
Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι κάθε άνθρωπος διανύει την δική του ιστορία. Η ευκολία που συνάντησε η κοπέλα της δεν της δίνει περισσότερη αξία, δεν την κέρδισε. Τυχερή ήταν. Κι αν η ερώτηση σου είναι «γιατί να είναι αυτή τυχερή και εγώ άτυχη», η απάντηση είναι «γιατί όχι;»
__________________
2.
Αγαπητή α-μπα,
Είμαι 30 χρονων. Μόλις βγήκα από μια σχέση 9 χρόνων και ενώ υποσχέθηκα στον εαυτό μου να του αφιερώσω λίγο χρόνο για να δει τι θέλει, έμπλεξα με κάποιον. Το μπλέξιμο ξεκίνησε λίγο πριν λήξει και επίσημα η 9χρονη σχέση μου, σαν αντίδραση μάλλον στη συναισθηματική και σεξουαλική μου στέρηση. Γνώριζα για τον νέο εραστή ότι είχε μια 4χρονη σχέση εξ αποστάσεως και θεώρησα πως είναι ιδανική περίπτωση για ενα one night stand. Ωστόσο όλο αυτό απλά συνέβη, δεν είχε περάσει από το μυαλό μου μέχρι τη στιγμή που έγινε. 2 μηνες σχεδόν μετά βλεπόμαστε τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα, αυτός έχει μπερδευτεί και σκέφτεται να χωρίσει, εγώ είμαι τρελαμένη αλλά δε θέλω να χωρίσει και δε μπορώ να διαχειριστώ άλλη σχέση. Και οι 2 πιαστήκαμε ο ένας από τον άλλο, εγώ λόγω συναισθηματικού κενού προφανώς και αυτός
λόγω έλλειψης της φυσικής παρουσίας της κοπέλας του. Κάνουμε ότι ακριβώς δεν πρέπει να γίνεται σε μια σχέση καθαρά για το σεξ και όσο πάει και σοβαρεύει. Τα συναισθήματα που βγαίνουν ακόμη και στο σεξ είναι απίστευτα. Φοβάμαι ότι θα τον ερωτευτώ και θα πληγωθώ γιατί κάποια στιγμή θα θέλω να τον διεκδικήσω (δε θα το έκανα ποτέ στην πραγματικότητα) ή ότι θα αποφασίσω να το λήξω και θα πληγωθεί ο άλλος αλλά και εγώ ή θα χωρίσει για να είμαστε μαζί και θα είναι μια φούσκα. Αν μπορούσα να επιλέξω θα επέλεγα να συνεχίσουμε αυτό που έχουμε με λιγότερα συναισθήματα. Πως να γίνει όμως αυτό; Να το λήξω τώρα στην αρχη; Έληξα ήδη μια μεγάλη σχέση κ δεν είμαι σε φάση για άλλη απώλεια. Να το αφήσω να δω πως θα πάει; Μπορεί η απώλεια μετά να είναι μεγαλύτερη. Τα εκανα σαλάτα.
Με εκτίμηση
- Σαλάτα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ακόμη πιο σημαντική της ερώτησης «τι να κάνω τώρα» είναι «πώς βρέθηκα εδώ», και στενοχωριέμαι που δεν το ρωτάς. Πάντα αυτό έχει την περισσότερη σημασία. Γι' αυτό, ας βοηθήσω λίγο.
Οι λόγοι που τα έκανες σαλάτα είναι ότι
Α) Πίστεψες την δοξασία ότι όποιος βγαίνει από μεγάλη σχέση οφείλει να μείνει μόνος του, που είναι μια σκέτη δοξασία χωρίς περιεχόμενο
Β) Νόμισες, βασισμένη στην γνωστή δοξασία, ότι επειδή έτσι «πρέπει», έτσι και θα γίνει, γιατί αυτό «πρέπει» κι «έτσι είναι».
Γ) Νόμισες ότι είσαι σε θέση να ελέγξεις τα συναισθήματα σου, ενώ είσαι μικρή και έχεις περάσει 9 χρόνια σε μια σχέση, άρα είσαι αρκετά άπειρη στις αρένες των one night stand
Δ) Νόμισες ότι είναι στο χέρι σου να θέλεις κάποιον μόνο για σεξ, πριν ακόμη τον γνωρίσεις
Τα λάθη που έκανες, και σε έφεραν σε αυτή το σημείο, εξακολουθείς να κάνεις. Συνεχίζεις να πιστεύεις ότι μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση. Συνεχίζεις να πιστεύεις ότι ξέρεις τον στόχο, απλώς σου λείπει η διαδρομή για να τον καταφέρεις. Δεν έχεις πειστεί ακόμα ότι δεν έχεις καταλάβει τι κάνεις, τι θέλεις, και πώς να το πετύχεις;
Παρεμπιπτόντως, η παραφιλολογία δεν χρειάζεται. Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι αυτός έχει άλλη. Τα άλλα δεν είναι καν άξια αναφοράς. Το «δεν μπορώ να διαχειριστώ άλλη σχέση» το ακούνε τα πεζοδρόμια και γελάνε.
__________________
3.
Γεια σου Λένα! Είμαι ένα 23χρονο ρακούν και η ζωή μου έχει αλλάξει δραματικα τον τελευταίο χρόνο. Απο μια ξένοιαστη ζωή έχω μπει στους εργασιακούς κύκλους πλεον και είμαι στη μέση του μεταπτυχιακού μου. Σαν άνθρωπος ήμουν πολύ σταθερή. Είχα μια (1!!!) πολυετή σχέση με αγάπη, σεβασμό κλπ. Τον τελευταίο χρονο ομως έχω γίνει πιο ατίθαση. Ας πούμε κάθε εβδομάδα ή βαριά κάθε δυο εβδομάδες γυρίζω με διαφορετικό άντρα σπίτι. Δεν με ενοχλεί αυτο, αντιθέτως το κάνω μόνο όταν θελω σεξ και ξεκάθαρα σεξ. Δυο θέματα με απασχολούν ομως... α. Γιατί σε στιγμες αδυναμίας και μοναξιάς ανακαλώ τον πρώην μου και νιώθω ανήμπορη να τον ξεπεράσω ενώ σε χαρούμενες και στιγμές ξενοιασιάς ούτε που τον σκέφτομαι; Και b. Πως βλέπεις εσυ την στάση της παιδικής/αδερφικης μου φίλης η οποια γυρίζοντας απο τις διακοπές μας μου είπε να μην πω στο αγόρι της για τη ζωή μου γιατί ενώ αυτή με θαυμάζει και ειναι μαζι μου στο οτι κάνω αυτός θα νομίζει οτι την παρασύρω και ίσως αλλάξει η άποψη του για μένα γιατί μεχρι τωρα με είχε στο μυαλό του σαν την καλή μικρή πρώην κοπέλα του κολλητού του και κολλητή της κοπέλας του; Μοιάζει λίγο με τον μπατζανάκη του κουνιαδου της συνυφαδας και τελειωμό δεν έχει αλλα θα εκτιμούσα έστω και την παραμικρή προσπάθεια στη λύση του προβλήματος
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Α) γιατί όταν νιώθεις μοναξιά, αναζητάς την συντροφικότητα, και το μοναδικό όραμα συντροφικότητας που έχεις για την ώρα είναι εκείνη η σχέση
Β) γιατί η φίλη σου έχει δεχτεί ως λίγο πολύ κατανοητό ότι ο φίλος της έχει συσχετίσει την αξία μιας γυναίκας με τον αριθμό των ερωτικών της συντρόφων, κι ενώ διαφωνεί, δεν σκοπεύει να το αντιμετωπίσει.
__________________
4.
Γειά σου, Α μπα, ωραία η στήλη σου! Θα μπω κατευθείαν στο θέμα...είμαι 36 ετών, αρραβωνιασμένη με εξαιρετικό άντρα (7 χρόνια μικρότερος, τονίζω, θα δεις γιατί& 7 χρόνια μαζί) που τον λατρεύω και με λατρεύει, υπάρχει αμοιβαία αγάπη και σεβασμός, γενικά τα πάμε καλά, εως ιδανικά θα έλεγα. Ωστόσο, παίζοντας μια δημοφιλή εφαρμογή, μπήκα σε ένα Facebook group κι από εκεί άρχισε ένας 21χρονος να μου στέλνει μηνύματα για το παιχνίδι, και μετά πόσο χρονών είμαι κλπ. Του είπα ηλικία,relationship status κλπ ( κατόπιν ερωτήσεως του) και συνεχίζει να μου στέλνει (gaming φάση & περί ανέμων και υδάτων) ,κι εγώ συνεχίζω να του απαντάω...Νιώθω περίεργα, είναι προδοσία σε βάρος του αρραβωνιαστικού μου? Έχω τόση ροπή σε μικρότερους άντρες?!Θα μου πεις πιτσιρικάς είναι αυτός, υποχρεώσεις δεν έχει, καλά κάνει, εσύ τι θες και του απαντάς? Αλήθεια, γιατί του απαντάω?!
- wtf?!
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Σίγουρα ξέρεις τι είναι το ίντερνετ;
Μιλάτε στο τσατ περί ανέμων και υδάτων, δεν τον αρραβωνιάστηκες. Ταυτόχρονα μιλάει με άλλους και άλλες εκατό. Αν το νιώθεις ως προδοσία, είναι επειδή εσύ φαντάζεσαι ότι ένας άντρας σε φλερτάρει. Δεν κατάλαβα αν σου αρέσει ή όχι, αλλά νομίζω ότι πρέπει να πατήσεις λίγο φρένο με την «ροπή στους μικρότερους άντρες». Όταν είσαι 36 όλοι μικρότεροι είναι στα τσατ του ίντερνετ.
Ελπίζω να μην του απαντάς επειδή δεν ξέρεις πώς να σταματήσεις ένα τσατ.
__________________
5.
Γεια σου Αμπά. Έχω μια σχέση δυο χρόνων που παει πολύ καλά, υπαρχει αγάπη και συνεννόηση και κάνουμε σκέψεις για συγκατοίκηση. Υπάρχει κάτι που με αγχώνει πολύ όμως και αυτό είναι το ότι δεν νομίζω να καταφέρω για πολύ ακόμα να αποφεύγω τη γνωριμια με τους δικους μου. Ειμαι 35 και μεχρι τώρα το απέφευγα με όλες τις σχέσεις μου και λόγω του ότι ουσιαστικα δεν είχα συζήσει μεχρι τωρα με κάποιον και επειδή οι γονείς μου ζουν στην επαρχια κι εγω χιλιομετρα μακρια στην πολη. Συν το οτι αν και πολυ διαφορετικοί απο μένα, έχουμε μια γενικα καλή σχέση αλλά ποτε δεν ενιωθα την ανεση να τους μιλησω για τα προσωπικα μου. Θεωρουσα οτι ειτε δεν θα καταλαβουν -ειναι απο τους γονεις που ονειρευονται γαμους και παιδια ενω εμενα η ιδεα μου προκαλει ανατριχιλα- ειτε οτι δεν τους αφορα. Αλλά αν μετακομισω για να ζησω μαζι με καποιον, ξερω πως δεν θα καταφερνω να το αποφευγω για πολυ. Λογικο θα ειναι να αναρωτηθουν με ποιον ζω. Στους εκαστοτε συντροφους μου ελεγα πάντοτε πως ειναι πολυ συντηρητικοι και οτι αν τους γνωριζαν, θα περιμεναν γαμο και λοιπα. Η αληθεια ειναι οτι τρεμω μια πιθανή συναντηση ακομα περισσοτερο τωρα, καθως ο συγκεκριμενος ειναι ένα πολύ καλλιεργημενος και ανοιχτομυαλος ανθρωπος και οι γονεις μου το ακριβως αντιθετο. Στενομυαλοι και οχι ιδαιτερα μορφωμενοι. Και μιλω για την ουσια και οχι για πτυχια. Για παραδειγμα, πιστευω οτι αυτο που θα συνεβαινε θα ήταν οτι θα ενιωθα παρα πολυ αβολα απο τις κοτσάνες ή τις αμετρητες κοινοτυπιες που μπορει να του ελεγαν και θα ετρεμα μην παει η συζητηση στα πολιτικα. Το αν θα τον αποδεχοντουσαν με αφηνει αδιαφορη. Το πιθανοτερο ειναι πως οχι. Δεν ντρεπομαι για τους δικους μου, έχω αποδεχτει ότι εχουμε τοσο διαφορετικες αποψεις για τα πάντα και αλλη κοσμοθεωρια αλλά νομιζω πως ο συντροφος μου ενα σοκ θα το παθαινε. Ποια ειναι η άποψή σου;
- Μαρίνα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η άποψη μου είναι ότι αν ο άντρας αυτός είναι καλλιεργημένος και ανοιχτόμυαλος θα πρέπει να έχει υπόψη του δύο πολύ βασικά πράγματα:
Α) ότι υπάρχουν λιγότερο καλλιεργημένοι και ανοιχτόμυαλοι από τον ίδιο, και αρκετές φορές είναι έτσι επειδή δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή, και
Β) ότι ό,τι και να είναι, είναι οι γονείς σου και αν σέβεται εσένα, τότε είναι αυτονόητο ότι θα τους φερθεί με ευγένεια και τακτ, και με παρόμοια ευγένεια και τακτ θα αναφέρεται σε αυτούς μπροστά σου.
Από κάτι τέτοια φαίνονται οι χαρακτήρες των ανθρώπων.
__________________
6.
Α μπα τώρα που η πλειονότητα θεωρεί ότι ο φεμινισμός στην Ελλάδα και σεψαλλες χώρες εχει κανει τη δουλειά του (οι γυναίκες μπορούν να γίνουν γιατροί, να σπουδάσουν κλπ) δεν είναι πολύ δυσκολότερο να καταπολεμηθεί ο σεξισμος; Υπάρχει ακόμη και κάποιος καλά ενημερωμένος τον βλέπει παντού. Το θέμα είναι ότι αν δεν είναι ορατός από όλους και οι περισσότεροι ακούνε φεμινίστρια και νομίζουν ότι είσαι μια τρελλή είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για αυτό ειδικά αν είναι ένα θέμα που σε απασχολεί. Δεν ξέρω γιατί αλλα πλέον ντρέπομαι να λέω φεμινίστρια γιατί οι περισσότεροι γελάνε και μου λένε μικρή εισαι ακόμη θα αναθεωρήσεις(19μπήκα μόλις). Δε θέλω τα δισέγγονα μου να αντιμετωπίζουν ίδια προβλήματα με εμένα. Ξέρω ότι τα γράφω μπερδεμένα αλλά η ερώτηση μου είναι ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μια φεμινίστριας στην ελλαδα του 2016 για να ακουστεί η φωνή της χωρίς να λαμβάνει όλον αυτόν τον αρνητισμό.
- Loveforhumanity
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν δεν λάμβανες αυτόν τον αρνητισμό, δεν θα είχε λόγο ύπαρξης ο φεμινισμός. Όχι μόνο πρέπει να τον λαμβάνεις υπόψη σου, αλλά να τον μελετάς, να τον διαβάζεις, να τον αναλύεις, να τον εξηγείς, και να μαζεύεις σιγά σιγά τα αντεπιχειρήματα σου.
_________________
7.
Αγαπητή Α μπα,
Μιλούσα τις προάλλες με τον φίλο μου και τον ρώτησα πώς ονειρεύεται την ζωή του σε 5 χρόνια από τώρα. Η απάντηση ήταν να είναι παντρεμένος μαζί μου και να έχουμε παιδί. Να σημειώσω ότι για την ώρα η σχέση μας είναι σε φάση που προσπαθούμε να συνεννοηθούμε για τα βασικά και ότι με περνάει 12 χρόνια. Είναι δυνατόν να είναι τώρα αυτό όνειρο;;;
- Η φρικαρισμένη 30αρα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είναι δυνατόν να απορείς που κάποιος 42χρονος ονειρεύεται γάμο και παιδί; Σαν τι να έλεγε, να περάσει στις πανελλήνιες;
Ευτυχώς που ρώτησες, κι ευτυχώς που σου απάντησε. Αν δεν θέλεις αυτή την οδό, μην τα φτιάχνεις με κάποιον που σε περνάει δώδεκα χρόνια. Λίγοι άνθρωποι θέλουν να μείνουν χωρίς μόνιμο σύντροφο, και για την ώρα επίσης λίγοι ξέρουν εκ των προτέρων ότι δεν θέλουν παιδιά. Τώρα που ξέρεις την απάντηση, προσπάθησε να καταλάβεις κατά πόσο το εννοεί.
σχόλια