__________________
1.
Σήμερα κέρδισε τις εκλογές ο Τραμπ. Τα τελευταία χρόνια , πριν αλλά ειδικά μετά την κρίση έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος βυθίζεται σταδιακά σε ένα σύγχρονο μεσαίωνα. Οι παγκόσμιοι οργανισμοί που θα ένωναν τους λαούς και θα καταργούσαν τα σύνορα απέτυχαν οι λαοί κλείνονται σιγά σιγά στον εαυτό τους. Οι οικονομικές συμμαχίες απέτυχαν να δημιουργήσουν ευημερία κι έγιναν θύματα κερδοσκόπων ή και συνεργάτες τους. Υποκαταστήσαμε τη μόρφωση με την στοχευμένη εκπαίδευση . Η εποχή μας που θα έπρεπε να είναι ο παράδεισος της πληροφορίας έγινε σκοταδιστική ακριβώς γιατί είναι πια αδύνατο να ξεχωρίσεις, χωρίς μόρφωση, την πραγματική πληροφορία από το ψέμα, την πλάνη, την προπαγάνδα. Ο συντηρητισμός μας χτυπάει την πόρτα γιατί οι άνθρωποι που διαχειρίστηκαν τη δημοκρατία αποδείχθηκαν λίγοι, ανάξιοι, αδύναμοι και ο κόσμος έπαψε πια να πιστεύει σε τέτοιες αξίες δίνοντας χώρο σε αυτούς που τόσα χρόνια σιωπούσαν να φωνάζουν. Δεν είναι κρίμα;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μου αρέσει ο τρόπος που το έγραψες. Η επόμενη ερώτηση είναι «γιατί απέτυχαν οι παγκόσμιοι οργανισμοί, γιατί απέτυχαν οι οικονομικές συμμαχίες». Μια άλλη ερώτηση θα ήταν «με ποιον τρόπο απέτυχαν; Ποιος κέρδισε και ποιος έχασε, και γιατί;»
Για πολύ καιρό δεν ήθελα να δεχτώ ότι πάμε προς τα πίσω, σχετικά με τον συντηρητισμό (ακόμα δεν ανέλαβε ο Τραμπ επίσημα και το Οχάιο κατέθεσε νομοσχέδιο για απαγόρευση της έκτρωσης μετά τις 6 εβδομάδες χωρίς εξαίρεση για βιασμό και αιμομιξία. Το Οχάιο. Να δούμε αν θα περάσει, για να καταλάβουμε πόσο μεγάλη συμφορά μας βρήκε). Τώρα είναι τόσο φανερό που είναι αδύνατο να μην το δει κανείς. Πού και πού βλέπουμε κάτι σημάδια ελπίδας στην Ευρώπη. Για την Αμερική, προσευχόμαστε να θυμηθεί η Καλιφόρνια το παρελθόν της και για βγει και πάλι μπροστά.
__________________
2.
Γεια σου Α, μπα.
Περιληπτικά: είμαι 35ων, χωρίς σχέση τα τελευταία 6 χρόνια μετά από μία 10χρονη σχέση που έληξε άδοξα. Τις προάλλες είχα μία συζήτηση με φίλες για τη μοναξιά. Η γνώμη μου είναι πως όλοι είμαστε μόνοι μας και μόλις το συνειδητοποιήσουμε-αποδεχτούμε θα έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά. Προς την ολοκλήρωση; αναζήτηση συντρόφου για να προχωρήσουμε μαζί και όχι συντρόφου για να κρεμαστούμε/κρεμαστεί/επειδή έτσι συνηθίζεται; Οι φίλες μου με κοιτούσαν σαστισμένες, σαν να ερχόμουν από αλλού ή σαν να ήμουν πολύ δυστυχισμένη. Δεν μου προκαλεί στενοχώρια αυτή η διαπίστωση, ότι είμαστε μόνοι μας. Εσύ, που έχεις μιλήσει με τόοοσους και ο νους σου κατεβάζει, τι πιστεύεις? είμαι η μόνη που σκέφτεται έτσι? ακούγομαι σαν 88 χρονών? το παρασοβαρεύω? φταίει που έχω καιρό χωρίς σχέση? φταίει κάτι άλλο? δε φταίει τίποτα και όλα καλά?
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μα φυσικά και είμαστε μόνοι μας. Ο καθένας μας ζει μέσα στο κεφάλι του, μυρίζει, βλέπει, αισθάνεται αποκλειστικά με όργανα που είναι μόνο δικά του και δεν μπορεί να μοιραστεί (ακόμη, τουλάχιστον. Ίσως η τεχνολογία το αλλάξει αυτό κάποτε). Κανείς δεν μπορεί να χαρεί για εμάς όπως εμείς, κανείς δεν μπορεί να πονέσει για εμάς όπως εμείς. Κάποιοι, κάποτε, μπορεί να το προσπαθήσουν, αλλά μόνο να φανταστούν μπορούν, δεν μπορούν να το κάνουν για μας. Μόνοι μας περνάμε το λούκι της γέννησης, μόνοι μας αντιμετωπίζουμε τον θάνατο μας, και κανείς δεν μπορεί να κουβαλήσει αυτό το βάρος στη θέση μας, όσο και αν μας αγαπάει. Όποιος έχει περάσει χειρουργείο, ακόμα και για τον πιο απλό λόγο, (από μέσα ή από έξω), το ξέρει.
Οι σύντροφοι είναι αυτό, σύντροφοι, συνοδοιπόροι, σύμμαχοι. Κανείς δεν μπορεί να μας ολοκληρώσει. Οι άλλοι δεν είναι εδώ για να μας γιατρέψουν. Στην καλύτερη περίπτωση, και είναι μεγάλη υπόθεση, μπορεί να μας ενθαρρύνει να γίνουμε η καλύτερη δυνατή βερσιόν του εαυτού μας.
Αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει ότι είμαστε καταδικασμένοι να μην επικοινωνήσουμε ποτέ. Η αγάπη είναι το μέσο που σπάει μερικές φορές τα σύνορα των εγκεφάλων μας, και μάλλον το νόημα της ζωής. Αγαπώντας καταφέρνουμε να διαπεράσουμε για λίγο το σκληρό περίβλημα του κρανίου μας και αν είμαστε τυχεροί, βλέπουμε μέσα στο μυαλό του άλλου. Γεννιόμαστε με μια καταδίκη – την συνείδηση της ύπαρξης – και με ένα υπερόπλο – τη δύναμη της αγάπης. Ο καθένας κάνει με αυτά ό,τι καταλαβαίνει.
__________________
3.
Γεια σου Λένα. Πιστεύεις ότι τo cybersex με κάποιον άγνωστο ενώ είσαι σε μόνιμη σχέση ισούται με απιστία; Προφανώς και δείχνει κάποιο πρόβλημα στη σχέση εφόσον αναζητάς επιβεβαίωση από κάπου αλλού, όμως αλήθεια, πόσο διαφέρει το cybersex (ή το phone sex, ή το sex texting) από το να βλέπει κάποιος που είναι σχέση πορνό στο ιντερνετ;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το πορνό στο ίντερνετ δεν είναι διαδραστικό. Το πορνό στο ίντερνετ είναι ανώνυμο, είναι μοναχική διαδικασία, δεν χρειάζεται ψάξιμο, ούτε συναίνεση, ούτε συγκατάθεση από άλλον άνθρωπο. Αυτή είναι η διαφορά και είναι γιγαντιαία.
__________________
4.
Αγαπητή Α,μπα σου έχω γράψει δυο φορές και δεν έχω πάρει καμία απάντηση για ένα θέμα που με απασχολεί πολύ το τελευταίο διάστημα, ελπίζω αυτή την φορά να απαντήσεις. Λοιπόν το θέμα είναι ότι είμαι 20 και από το καλοκαίρι είμαι με ένα '' παιδί '' που είναι 33..Αυτος μου λέει ότι είναι σε μία ηλικία που θέλει να είναι με ένα άνθρωπο όπου με τον καιρό θα μπορούσε να κάνει μαζί του οικογένεια και να βασιστεί πάνω του , επίσης κατά την γνώμη του για να γίνει αυτό θα πρέπει η άλλη να είναι σε ιδία φάση με αυτόν (να έχει την δουλεία της). Ενώ περνάμε πολύ ωραία μαζί και θέλει ο ένας τον άλλον αυτός φοβάται ότι επειδή είμαι μικρή σε λίγα χρόνια θα τον αφήσω για να ζήσω περισσότερες εμπειρίες, αλλά εγώ περνάω πολύ ωραία μαζί του , τον θέλω και θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο μέλλον αν όλα πάνε καλά να είμαστε μαζί και να κάνουμε οικογένεια. Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι είμαι ακόμα φοιτήτρια και δεν βλέπω να τελειώνω σύντομα
την σχολή μου ενώ αυτός έχει την δουλεία του και γενικά είναι ανεξάρτητος (όποτε άλλες υποχρεώσεις έχει ο καθένας μας) Εσύ πιστεύεις ότι είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα η διάφορα ηλικίας και ότι έχει δίκιο σε αυτά που πιστεύει και συνεπάγεται ότι δεν μπορούμε να είμαστε πιο σοβαρά μαζί γιατί αυτός έχει αυτές τις φοβίες ότι θα τον αφήσω για να κάνω την ζωή μου επειδή είμαι μικρή?
-Μικρη απελπισμένη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν έχω την δυνατότητα να δω στο μέλλον. Η διαφορά ηλικίας δεν είναι από μόνη της πρόβλημα. Αν ήσουν σαράντα και αυτός πενήντα τρία θα πολύ διαφορετικά. Το πρόβλημα είναι ότι βρισκόσαστε σε διαφορετικές φάσεις της ζωής σας. Αυτός είναι πιθανόν να ξέρει ποιος είναι και τι θέλει, ενώ για σένα είναι σχεδόν απίθανο. Κάποιοι καταλαβαίνουν πολλά από μικροί χωρίς να χρειάζεται να τα ζήσουν, αλλά πώς να το κάνουμε, δεν είναι πολλοί. Ότι τώρα περνάς καλά μαζί του δεν σημαίνει ότι είναι ο κατάλληλος άντρας για να κάνεις οικογένεια μαζί του. Είναι αρκετά εύκολο να περνάς καλά με κάποιον όταν είσαι είκοσι χρονών και φοιτήτρια.
Στην ιστορία σας, αυτός που περιορίζεται είναι αυτός, και όχι εσύ. Αν αλλάξεις εσύ γνώμη, δεν θα πάθεις και τίποτα σπουδαίο, ενώ αυτός αναρωτιέται αν έχει επενδύσει στον κατάλληλο άνθρωπο. Νομίζω ότι κατά βάθος – και όχι μόνο κατά βάθος – το ξέρεις, και δεν βιάζεσαι να τα βάλεις κάτω και να αναρωτηθείς αν σε τρία χρόνια θα θέλεις να κάνεις παιδί, γιατί αυτή είναι η πρόταση που έχεις αυτή τη στιγμή: να μείνεις έγκυος μόλις βρεις δουλειά. Σου φαίνεται εντάξει αυτή η προοπτική; Αν ναι, είσαι με τον κατάλληλο άνθρωπο. Αν όχι, μην κοιτάς μόνο την δική σου διασκέδαση, σκέψου και τον άλλον. Δεν είναι φοβίες αυτά που λέει, είναι πολύ λογικές και αναμενόμενες σκέψεις.
__________________
5.
Ήμασταν μαζί 4 χρόνια. Χωρίσαμε αλλά ποτέ δε σταματήσαμε να έχουμε συναισθήματα ο ένας για τον άλλο.Μιλούσαμε και κάναμε και σεξ ενδιάμεσα. 2 χρόνια σχεδόν μετά τον χωρισμό μας μου είπε να έρθω στην Αθήνα να ξαναπροσπαθήσουμε. Είπα ναι γιατί όντως δεν είχε τελειώσει η σχέση και είχα συναισθήματα. Ήρθα κ είπα να το πάμε αργά μέχρι να βρω δουλειά, να ισορροπήσω, να δω αν όντως μπορούσαμε να το κάνουμε. Μέναμε μαζί, κάναμε σεξ αραιά κ που και γενικά το πήγαινα αργά για να δω τι κάνουμε και που πάμε. Είπε οκ αλλά συνέχεια με πίεζε να πω οτι είμαστε μαζί, οτι ήρθα για αυτόν κτλ Του είπα οτι θέλω χρόνο... να δω πράγματα, να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη και πληγώσουμε ο ένας τον άλλο, να βρω μια δουλειά να νιώσω πιο σταθερά στα πόδια μου. Άλλωστε κάποια δεν χρειαζόταν να τα πω στην Αθήνα δεν έχω κανέναν άραγε για ποιόν ήρθα; Το δέχθηκε και πάλι... Λίγες μέρες μετά έμαθα οτι παίζει αριστερά δεξιά .... δεν είπα κάτι... Συνέχισε να με πιέζει και ταυτόχρονα να παίζει και αλλού. Ως που μια μέρα μου είπε ότι είναι αλλού και εγώ φταίω που δεν είπα τα πράγματα ξεκάθαρα κ πόσο να περιμένει. Βέβαια η τελευταία πίεση του να είμαστε μαζί κ να μπούμε σε σχέση έγινε 10 μέρες πριν μου πει ότι τέλος είμαι αλλού. Τώρα μαζεύω πράγματα για να φύγω και αναρωτιέμαι αν έκανα λάθος που ήθελα να δω πράγματα για να μπω σε αυτήν τη σχέση ξανά ή αν αυτό με έσωσε από έναν ανώριμο και αναξιόπιστο άνθρωπο;
-Μετακόμιση τώρα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτό το «να το πάμε αργά», από τις σαπουνόπερες και τις ταινίες το έχετε ξεπατικώσει, είναι βέβαιο. Take it slow, λέει η πρωταγωνίστρια και το αγόρι χαμογελάει με συγκρατημένη κατανόηση επειδή είναι κύριος. Να τα φτιάξετε σου είπε, να πεις ότι έχετε αποκλειστική σχέση σου είπε, και αν δεν πήγαινε καλά, θα χωρίζατε. Δεν σου είπε να πάτε για δίδυμα και να μείνετε μαζί σε μια σπηλιά υπογράφοντας τριάντα συμβόλαια με απειλή φυλάκισης. Με τον τρόπο που το χειρίστηκες φαινόταν, ακόμα και σε μένα, σα να μην τον θέλεις. Αν ισχύει, δεν έχασες και τίποτα. Αν τον ήθελες, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς σημαίνει «να το πάμε αργά». Όσο πιο αργά το πας, τόσο πιο αργότερα θα καταλάβεις αν ταιριάζεις, αν είναι καλή ιδέα η σχέση μαζί του, αν έχετε τελικά μέλλον ως ζευγάρι ή όχι. Πώς θα δεις αν μπορείς να το κάνεις, αν δεν το κάνεις; Και τι ζητάς από τον άλλον να κάνει, εφόσον έχει δείξει τις προθέσεις του; Να περιμένει πλέκοντας αν και πότε θα αποφασίσεις αν είναι αρκετός για σένα; Δεν είναι προφανές το ρίσκο που έχει κάτι τέτοιο;
(Μένατε μαζί, κάνατε σεξ αραιά και που για να δεις πού πάει... what?)
__________________
6.
Αγαπητη Α μπα, σου γραφω με αφορμη την ερώτηση 2 στις 09-11 αλλά και αλλες σχετικες στη στήλη, ήθελα να ρωτησω, πως γινεται να ειναι τοσο δυκολο να κρατησουν ορια οι άνθρωποι από οικογενειες και σόγια δυνάστες του ανθρώπου που παντρεύτηκαν; Αυτο που γίνεται στην Ελλαδα που όταν παντρεύεσαι, παντρευεσαι και το σόι του αλλου ποτέ δεν το καταλαβα. Γιατι καταπιέζεστε τοσο και κανετε κακο και στα παιδιά σας; Και το αλλο το εξωφρενικό που ακούω συχνά, παραπονιούνται για την οικογενεια του ανθρωπου τους και οσα τραβανε εξαιτιας τους αλλά δεν σχολιαζουν καθόλου τη δική του σταση, λες και ειναι διακοσμητικος σε όλο αυτό. Και οχι δεν ειναι ουτε απαραιτητα τα οικογενειακά τραπέζια μια-δυο φορες τον χρονο, αν σου δηλητηριάζουν τις γιορτες. Το βασικο ειναι να σε καταλαβαινει ο σύντροφος σου. Εαν καταλαβαινει, θα μπορεσει να βρει τις ισορροπιες και να βλεπει τους γονεις του και να μη θεσει σε κινδυνο τον γαμο του. Εάν δεν σε καταλαβαίνει και σε θεωρει υπερβολικο/η και σε καταπιεζει να βλεπετε μαζι τους γονεις του, μήπως δεν εχεις κανεις και την καλυτερη επιλογη συντρόφου;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ναι, εκεί καταλήγει, αλλά ποιος θα παραδεχτεί ότι το πρωταρχικό λάθος έγινε στην επιλογή συντρόφου; Αυτό μεταφέρει την ευθύνη σε αυτόν που παραπονιέται. Έχεις παρατηρήσει, ακόμα και εδώ, πόσο αρνητικά και απότομα αντιδρούν οι άνθρωποι όταν έστω και υπονοήσεις ότι ό,τι και να τους συμβαίνει, πρέπει να βρουν σε τι έχουν φταίξει πρώτα οι ίδιοι; Μπορούν να σου αναλύουν επί χρόνια τι κάνουν λάθος όλοι οι άλλοι, και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια, αλλά δυσκολεύονται πολύ να σκεφτούν ότι συμμετέχουν με τις επιλογές τους.
Πέρα από αυτό, που είναι η πικρή και μάλλον ουσιαστική αλήθεια, οι ελληνικές οικογένειες είναι «δεμένες» με τον τρόπο που είναι δεμένες (χειροπόδαρα) επειδή δεν υπάρχουν λεφτά. Οι παππούδες ελέγχουν, θέλοντας και μη, αλλά κυρίως θέλοντας, τις επόμενες και τις μεθεπόμενες γενιές, γιατί πλέον η χώρα ζει από τις συντάξεις. Οι γονείς μας που είχαν την δυνατότητα να βγάλουν περισσότερα λεφτά από τους γονείς τους είχαν τελείως άλλη σχέση μαζί τους. Έφυγαν από τα πατρικά τους, άλλαξαν πόλεις, αφήσαν γονείς πίσω, και κανείς δεν το θεωρούσε αυτό παράξενο, αλλά αναπόφευκτο.
_________________
7.
Καλησπέρα Α,μπα!
Πρόσφατα στο πλαίσιο ενός συνεδρίου, διοργανώθηκε ένα αφτερ, όπου οι σύνεδροι είχαν τη δυνατότητα να διασκεδάσουν στα διάφορα μπαρ της πόλης. Στον απόηχο μας κουραστικής μέρας πήγα και γω με κάποια άτομα της αποστολή μου σε ένα από αυτά τα μπαρ. Κάποια στιγμή ένας άλλος σύνεδρος μου σχολιασε χαριτολογόντας που 2 άτομα με πήραν να χορέψω, ότι έχω μαγέψει τον κόσμο και θέλουν όλοι να χορέψουν μαζί μου (κάνω χορό πάνω από 20 χρόνια και χορεύω πολύ καλά). Με αφορμή το σχόλιο αυτό ξεκινήσαμε να μιλάμε κατα κύριο λόγο για τη συμμετοχή μας στο συνέδριο,
σε ένα κλίμα ιδιαίτερα φιλικό στα όρια του φλερτ. Μου ανέφερε ότι είμαι πολύ όμορφη, του ανταπέδωσα το σχόλιο, και στο τέλος της βραδιάς μου ζήτησε το τηλέφωνό μου. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι στο χέρι του παρατήρησα τη βέρα του και ότι και εγώ έχω ήδη σχέση. Παρ όλ αυτά ανταλλάξαμε επαγγελματικές κάρτες και συναντηθήκαμε την επόμενη μέρα, εκτός συνεδρίου (ουσιαστικά όταν τελείωσε το συνέδριο). Πήγαμε για μεσημεριανό όπου και δεν με άφησε να πληρώσω. Μιλήσαμε για τις επαγγελματικές μας πορείες και τις σχέσεις, μου ανέφερε ότι είναι παντρεμένος μόλις 4 βδομάδες και ότι να μη συμβιβαστώ παρα μόνο με το καλύτερο για μένα. Μετά προσφέρθηκε να με πάει με το αυτοκίνητό του στο αεροδρόμιο γιατί πάνω στη συζήτηση χάσαμε την ώρα και υπήρχε κίνδυνος να χάσω την πτήση μου (τελικά πρόλαβα). Δεν έγινε τίποτα, ούτε κίνηση για παραπάνω προσέγγιση και έτσι κι αλλιώς μένουμε σε άλλες πόλεις (κ χώρες). Αλλά σίγουρα υπήρχε φλερτ και μια πιο εγκάρδια διάθεση. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν πχ είχα κ άλλη διανυκτέρευση-πραγματικά δεν πιστεύω ότι θα γινόταν κάτι. Και ρωτάω. Γιατί κάποιος φρεσκοπαντρεμένος ν
α το κάνει αυτό; Και γιατί και γω να μην πω "όχι"; Εννοώ δεν είμαι παντρεμένη αλλά έχω σχέση. Ναι ήταν ιδιαίτερα διακριτικό και ενδεχομένως "ασφαλές" από πολλές απόψεις, αλλά και πάλι. Δεν αισθάνομαι ότι έκανα κάτι κακό, αλλά δεν το πα και στον φίλο μου κιόλας... Ευχαριστώ
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αχ. Ρωτάς γιατί οι άνθρωποι κάνουν πράγματα που η θεωρία λέει ότι δεν θα έπρεπε να κάνουν; Αλήθεια, αυτό ρωτάς;
Είναι κάτι που παρατηρείς για πρώτη φορά; Ή είναι κάτι που έκανες εσύ για πρώτη φορά και σου κάνει τόση εντύπωση; Ή ρωτάς επειδή περιμένεις μια διαφορετική εξήγηση από την προφανή (γιατί έτσι είναι οι άνθρωποι, σπάνια κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνουν, ειδικά όταν δεν κινδυνεύουν να τους πιάσουν); Θα ήθελες να ακούσεις ότι αυτός δεν είναι ένας άνθρωπος που παντρεύτηκε για όλους τους λάθος λόγους και το ξέρει, αλλά ότι γνώρισε εσένα και τρελάθηκε και έκανε κάτι που δεν θα έκανε ποτέ μα ποτέ γιατί είναι πολύ ακέραιος; Θέλεις να σου πω ότι δεν είναι κακό που σε τράβηξε κάποιος που έδειξε μια κάπως θλιβερή συμπεριφορά, και ότι ούτε η δική σου είναι κάπως θλιβερή;
Είναι θλιβερή όμως όλη η ιστορία. Όχι για να προβληματίζεσαι ιδιαίτερα για τη συμπεριφορά σου, αλλά αν δεν την βρίσκεις ανεβαστική, ορθώς πράττεις. Μην προσπαθείς να βρεις έναν τρόπο να την χρυσώσεις, δεν γίνεται. Μπορείς όμως με αυτή την αφορμή να φιλοσοφήσεις για τις ανθρώπινες αδυναμίες, για τα φευγαλέα φλερτ στα σκοτεινά μπαρ των ξενοδοχείων και για όλα αυτά τα σχετικά.
σχόλια