Εγώ ο Θουκυδίδης ένας Αθηναίος

Μονόλογος με την Άννα Κοκκίνου που βασίζεται σε μια επιλογή κειμένων από το έργο του Θουκυδίδη.

Πελοποννησιακός πόλεμος είναι η καθημερινή ζωή του ανθρώπου μέσα στην Ιστορία, που συνεχίζεται αιώνια. Συνείδησή του και φωνή του: το έργο-κληροδότημα που μας άφησε ο Θουκυδίδης. Η ιστορία του είναι ένα πανόραμα της φύσης του ανθρώπου νοιώθοντας την κανείς, ο θαυμασμός και η φρίκη για το είδος γίνονται ένα. Πιστεύω ότι μια σύγχρονη αφήγηση αυτής της ιστορίας είναι ο καλύτερος και καθαρότερος τρόπος αναπαράστασης του πώς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την εποχή μας. Παρότι αναφέρεται με χρονολογική σειρά σε πάρα πολλά επεισόδια του πολέμου, η ροή και η ενότητα του ύφους της αφήγησης δίνει στις επιλογές της παράστασης την ελευθερία και τη σαφήνεια του στόχου της: Να καθρεφτιστεί το ήθος και η αντίσταση του ανθρώπου απέναντι στην ίδια του τη φύση.

Η ιδιομορφία της εκφοράς αυτού του λόγου μας αναγκάζει να απομακρυνθούμε από τους κοινούς «φυσικούς» τρόπους της και να αναζητήσουμε στην απανταχού τεχνολογία δυνατότητες πληρέστερης και αποδοτικότερης αναπαραγωγής του, δοκιμάζοντας έτσι τις ίδιες του τις αντοχές. Η σχέση μου με τον Θουκυδίδη είχε αρχίσει να εξυφαίνεται από παλιά, και την ανταλλαγή της με το κοινό θεωρώ ως αναγκαία πράξη ολοκλήρωσης της.