ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 28 χρονών και πλέον έχω αποδεκτει ότι ποτέ δε θα είμαι ο άντρας που όνειρευεται μια γυναίκα!Τόσα χρόνια έχω καταλάβει, μετά από πολύ κυνήγι χυλόπιτες κτλ, ότι θα πρέπει να κοπιασω πάρα πολύ για μια γυναίκα,για να γυρίσει να με κοιτάξει μόνο,για σχέση δε το συζητώ!Σε αντίθεση πχ με άλλους φίλους μου που οποία θέλουν την έχουν σχετικά εύκολα εγώ ότι και να κάνω όπως και να φερθω, δε τους κάνω 'κλικ'!Εγώ κουραστεί πλέον ψυχικά από αυτό και νιώθω συνεχώς μια απογοήτευση!Γιατί αν και μόνο σε αυτόν τον τομέα νιώθω ότι υστερώ(πχ οικονομικά δεν έχω πρόβλημα,έχω καλή δουλειά,δικό μου σπίτι,φίλους αρκετούς κτλ)και θα μπορούσα να γλενταω,όλο αυτό με ρίχνει!Αν είμαι καλός με βλέπουν σα φίλο,αν το παίξω κακός με απομάκρυνουν!Τι να κάνω;Ούτε απελπισμενος το παίζω στις γυναίκες ούτε τίποτα,ίσα ίσα βγάζω και αυτοπεποιθηση δηλαδή είμαι άνετος αλλά και πάλι τίποτα!Οκ δεν είμαι ωραίος δεν έχω ωραίο πρόσωπο ,είμαι κοντος(1.72) ,αλλά τόσο πια;