__________________
1.
Αγαπητή Λένα και αναγνώστες, με προβληματίζει το γεγονός ότι μένω πολύ μέσα στο σπίτι μόνος σε συνδυασμό με μία αίσθηση αναμονής που έχω όταν κάθομαι στο σπίτι..
κάτι που με κάνει να χαρακτηρίζω αυτό που κάνω ως "σύνδρομο της Πηνελόπης"(αλλά δεν κατάφερα να το εντοπίσω κάπου ως τέτοιο).. πάω μόνο σε δουλειές κ υποχρεώσεις και πάλι μέσα.. βγαίνω σπάνια και με ενοχές..
είναι μία μόνιμη κατάσταση, που κορυφώνεται όταν έχω γκόμενο ή σύντροφο.. σα να φυλάω το σπίτι.. σα να κλείνομαι μέσα από φόβο.. σα να τιμωρώ τον εαυτό μου για κάτι με εγκλεισμό..
σα να περιμένω κάτι να γίνει ή κάποιον μήπως έρθει, οπότε να με βρει σπίτι.. έναν πρώην μου που χωρίσαμε αλλά πολύ τον είχα αγαπήσει κ τώρα δεν μιλάμε και μου λείπει.. τον ιππότη με το άσπρο άλογο που θα με λυτρώσει από κάθε δεινό, ή τη μάνα μου που μένουμε μακριά και μου λείπει.. ή ακόμα τη γιαγιά μου που πέθανε και μέσα στην μοναξιά μου ίσως μεταφέρομαι στο παρελθόν και αισθάνομαι την παρουσία της..
μεγάλωσα βέβαια και σ ένα μικρό χωριουδάκι όπου ήταν μεγάλη αρετή ο "εγκλεισμός", αλλά και όπου το περιβάλλον του σπιτιού και η διαφυγή μέσω της τηλεόρασης ήταν μία μεγάλη προστασία από την κακία και την άκρατη παραβατικότητα των άλλων.. τώρα μένω μακριά, (μετά από κάποια χρόνια που χα μείνει Αθήνα για σπουδές και δουλειά), αλλά σε έναν τόπο που θυμίζει το χωριό του τότε.. όπου πάλι οι άνθρωποι είναι κλειστοί και οπισθοδρομικοί σε σχέση με τη δική μου ιδιοσυγκρασία.. οπότε παρέες κοντά δεν έχω που να νιώθω άνετα να εκφραστώ και να αισθάνομαι αποδεκτός.. στην Αθήνα κλεινόμουν πάλι, αλλά όχι τόσο πολύ..
..ευχαριστώ?
-victor/victoria
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Σε ευχαριστούμε που μας εμπιστεύτηκες για να πεις τις σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου, αλλά δεν ζητάς απάντηση σε ερώτημα, θέλεις να μιλήσεις σε κάποιον, να ξεκινήσεις μια κουβέντα για αυτά που νιώθεις, και ο μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό σωστά ώστε να σε βοηθήσει και να μην σε κρίνει, είναι ένας επαγγελματίας. Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο. Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ θα σε βοηθήσει.
__________________
2.
Αγαπητη Αμπα,
Θαυμαζω πολυ την λογικη και αντικειμενικη προσεγγιση σου, και αποφασισα να γραψω και εγω την απορια μου.
Ζω στο εξωτερικο και ειμαι 20 χρονων. Τα τελευταια 2 χρονια αρχισα και πιστευω ( γνωριζοντας και καλυτερα τον εαυτο μου) πως δεν θελω σχεσεις, οχι επειδη θελω να βρισκομαι συνεχως με διαφορετικα ατομα, απλως επειδη περναω πιο καλα μονη, σε σχεση νιωθω δεμενη, κολλημενη, ειχα 2 σχεσεις με 2 πολυ καλα παιδια ομως χωρισα και τις 2 φορες γιατι αυτη η δυσαρεσκεια μου εβγαινε αρνητικα και καπως επιθετικα προς εκεινους και θεωρουσα πως δεν το αξιζαν αυτο. Μονη περναω καλυτερα λοιπον, επισης επειδη δεν νιωθω κανενα βαρος/ δεσιμο ή και ευθυνη και κυριως νιωθω την ελευθερια ολων των επιλογων και επισης ειμαι πιο δραστηρια κοινωνικα. Η απορια εχει ως εξης: πολλοι φιλοι/ες μου επιμενουν πως ολο αυτο δειχνει πως φοβαμαι να δεθω, δεν δινω ευκαιριες στους ανθρωπους να με πλησιασουν, θελω να πιστευω πως ειμαι ανεξαρτητη και θυσιαζω την ζεστασια μιας σχεσης και ενος/μιας συντροφου ωστε να μην εχω προβληματα και να μην πληγωνομαι. Μετα απο σκεψη κατεληξα στο συμπερασμα πως υπαρχει μια δοση αληθειας σε αυτο ,κυριως ομως οι αλλοι λογοι που ανεφερα (ελευθερια κλπ) Και δικιο να εχουν οι φιλοι μου δεν ειναι νορμαλ να επιλεγει κανεις τι του ταιριαζει περισσοτερο; εγω πιστευω για μενα ειναι καλυτερα να ειμαι ετσι παρα να μπλεκω σε ιστοριες και ζωες που δεν εχω σκοπο να ειμαι.
Πιστευεις πως ειναι κανονικο να σκεφτεται καποιος ετσι; Απ'οσο ξερω - συνειδητα - περναω καλα στη ζωη μου, ειμαι χαρουμενη ως single, βρισκω γλυκα τα ζευγαρια που ειναι πολυ δεμενα αλλα δεν νιωθω οτι το χρειαζομαι αυτο. Για την ιστορια επισης αυτη τη φαση της ζωης μου και με το τωρινο σκεπτικο μου δεν θελω στο μελλον να κανω οικογενεια ουτε παιδια (μπορει να αλλαξω αποψη μεγαλωνωντας, οπως επιμενουν να υπενθυμιζουν οι μεγαλυτεροι). Δειχνει κατι υποπτο η συμπεριφορα αυτη ή απλα οι αλλοι επιμενουν να εφαρμοζουν τα κοινωνικα προτυπα σε ολους; Χαιρετισματα και stay lena!
-Queen of my castle
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είσαι στην ηλικία που ανακαλύπτεις τον εαυτό σου, οπότε καλά κάνεις και αναρωτιέσαι για σένα, γι'αυτά που σου λένε, για όλα. Δεν θα σου δώσω εγώ την απάντηση, τις απαντήσεις θα τις δώσεις μόνη σου, όταν σου δώσει τις κατάλληλες πάσες η ίδια η ζωή. Ας ευχηθούμε ότι δεν θα είναι πολύ δύσκολες.
Είναι αλήθεια πάντως ότι οι μεγαλύτεροι προσπαθούν να πείσουν τους νεότερους για το τι είναι σωστό, προκειμένου να σιγουρευτούν ότι οι ίδιοι δεν έκαναν λάθος. Να τους ακούς όλους, αλλά να μην πιστεύεις κανέναν, παρά μόνο μετά από πολύ προσεκτική ανάλυση.
__________________
3.
Αγαπητη αμπα,
Ερωτευτηκα εναν τυπο και ειχαμε κατι σαν σχεση για 4 χρονια. Ναι για μενα η ιστορια ειναι μαγικη κ ξεχωριστη αλλα για ολους τους αλλους ειναι κλισε οποτε θα ειμαι συντομη. Εφυγε για εξωτερικο, αυτος σταματησε να εχει σχεση μαζι μου χωρις να με ενημερωσει ενω εγω τον περιμενα, δεν γυρισε ποτε. Οκεη, με απερριψε, το δεχομαι. Εχω προσπαθησει να τον ξεπερασω με ο,τι τροπο υπαρχει. Δεν μπορω. Καθε μερα σκεφτομαι οτι αυτος εχει προχωρησει, οτι για αυτον δεν υπαρχει το ολο κατι μεταξυ μας, το οποιο εμενα ακομα με οριζει. Βασικα απλα τα τελευταια 5 χρονια τον σκεφτομαι συνεχεια κ οταν κοιμαμαι τον βλεπω στον υπνο μου. Δεν θυμαμαι καν πως αντιλαμβανομουν την πραγματικοτητα πριν τον γνωρισω και μου καρφωθει στο μυαλο. Ναι αντιλαμβανομαι οτι ειμαι εμμονικη. Θα μπορουσα να γραψω βιβλιο 2000 σελιδων για αυτον! Α και φυσικα δεν βγαινω με αλλους γιατι αυτος δεν συγκρινεται με κανεναν! Θελω απλα να μου πεις οτι θα τον ξεπερασω! Αν και καταβαθως θελω απλα να γυρισει σε μενα.. Δεν ξερω ποιο απο τα 2 σεναρια ειναι πιο ακατορθωτο.
Τελικα δεν ημουν πολυ συντομη! Και σορυ που δεν εβαλα τονους αλλα ειμαι απο κινητο.
Ευχαριστω για το χρονο σου
Desperate-but-hopeful
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα είμαι κι εγώ σύντομη. Η εμμονή σου καλύπτει από πίσω άλλα θέματα, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα ξέρεις, αλλά δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις. Το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν, ή με ερωτικές σχέσεις· είναι πιο δύσκολα και πιο βαθιά και πιο τρομαχτικά. Έχεις φτιάξει ένα παραπέτασμα για να τα κρύβεις, και το παραπέτασμα αυτό είναι μια σχέση που βρίσκεται στην φαντασία σου, ένας άνθρωπος που δεν υπάρχει παρά μόνο στο μυαλό σου.
Οι εμμονές είναι πάρα πολύ επικίνδυνες. Με αυτή που έχεις εσύ έχασες πέντε χρόνια από την ανάπτυξη σου, πέντε χρόνια εμπειριών που είναι απαραίτητες για να είσαι προετοιμασμένη για τα επόμενα που θα έρθουν, που θα είναι πολύ πιο δύσκολα από μια ερωτική απόρριψη. Αλλά πέρα από τον χρόνο που χάνεις, απομακρύνεσαι και από την πραγματικότητα. Με άλλα λόγια , δεν μπορείς να κερδίσεις αυτόν τον χρόνο πίσω, αλλά μετρά διπλά αρνητικά, γιατί ταυτόχρονα χάνεις την εξελικτική σου πορεία.
Ελπίζω να μην πιστεύεις ότι ό,τι γίνεται, ξεγίνεται. Κάθε απόφαση που παίρνουμε μας οδηγεί σε άλλο μονοπάτι. Αν δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις μόνη σου, αναζήτησε τη βοήθεια ενός ειδικού.
__________________
4.
Περνάω μια αναγνωστική φάση στα 35, που θέλω να διαβάσω τη "sos" λογοτεχνία. Έτσι βρέθηκα να ξεκινάω το the catcher of the rye την επόμενη μέρα που τέλειωσα το to kill a mocking bird.
Ε δεν ήμουν έτοιμη.
Ωραίος τύπος ο "πωςτονλένε" αλλά εγώ σκέφτομαι ακόμα τη scout. Αν θα τα πήγαινε εκείνη καλύτερα στο λύκειο από αυτόν. Τι να γίνε όταν μεγάλωσε. Και τον αττικους. Πώς θα αντιμετώπιζε την αποβολή των παιδιών του από το λύκειο. Τι σοφό θα τους συμβούλευε. Τι θα τους έλεγε για τον τραμπ.
Μου χει ξανασυμβεί να δυσκολεύομαι να αποχωριστώ τους χαρακτήρες ενός βιβλίου αλλά τώρα μου φαίνεται ότι και ο "πώςτονλένε" θα με ρίξει και θα μου πάρει χρόνο να σταματήσω να τον σκέφτομαι.
Που θα πάει αυτή η ιστορία?
Σκέφτομαι μήπως να κάνω κενά για να έχω αποχαιρετήσει με την ησυχία μου τον προηγούμενο τόπο και τύπο. Η να διαβαζω ενδιαμεσα μη λογοτεχνικά βιβλία. Ή να επεξεργάζομαι τη σειρά των ιστοριων που διαβαζω, ώστε να γίνεται καλύτερη η σύνθεση τους.
Τι λες? Εσύ τι κάνεις?
- ωδήστηνπάτιτηςελευθερίας"
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Διαβάζω ενδιάμεσα μη λογοτεχνικά κείμενα (όχι τόσο βιβλία), διαβάζω περιοδικά, και ξεκινάω το επόμενο βιβλίο όταν είμαι έτοιμη. Όμως ελάχιστα βιβλία πλέον μου αφήνουν τέτοιο σημάδι ώστε να δυσκολευτώ να προχωρήσω παρακάτω, υποθέτω ότι είναι ηλικιακό το θέμα.
Για την δική σου περίπτωση όμως υπάρχει γιατρειά, γιατί υπάρχει η συνέχεια, λέγεται Go Set A Watchman και περιγράφει την Scout ως ενήλικα. Έπεσες σε μεγάλη περίπτωση! (και μου κάνει και εντύπωση που δεν το είχες ακούσει!)
__________________
5.
Ειμαι ενα κοριτσι 25 χρονων, εχω σπουδασει, εχω κανει μεταπτυχιακο και τωρα κανω πρακτικη.Μενω μονη μου στην Αθηνα, εχω κανεις καλες παρεες εδω, εχω αγορι και γενικα ειμαι καλα(οχι ερωτευμενη αλλα ηρεμη).εδω και ενα χρονο παω σε ψυχολογο για να μπορεσω να βρω τον εαυτο μου και με βοηθαει απιστευτα (παρεπιπτοντως οσοι το σκεφτεστε και δε το κανετε,τολμηστε το ακομα κι αν δεν εχετε καποιο τεραστιο πmροβλημα).Ερχομαι απο μια ευπορη οικογενεια και ειχα την τυχη να γυρισω τον κοσμο απο μικρη, καλα ξενοδοχεια κλπ. Εχω ερθει λοιπον σε μια φαση που καποιες φορες σκεφτομαι οτι δεν εχω κατι να περιμενω απο την ζωη, δεν εχω ορεξη να κανω ταξιδια ουτε να παω σε συναυλιες ουτε να κανω πραγματα.Σαν να εχω ερθει σε εναν κορεσμο.Σκεφτομαι τι νοημα εχει η ζωη, γιατι απλα να μην πεθανω τωρα... το μονο που θα ηθελα και δεν εχω κανει, ειναι παιδια , κατι το οποιο θελω πολυ αργοτερα. Το συζητησα με την ψυχολογο μου, μηπως εχω καταθλιψη η κατι τετοιο και μου ειπε οχι σε καμια περιπτωση και οτι απλα βρισκομαι σε ενα μεταβατικο σταδιο που πρεπει να δω τι θα κανω με τη ζωη μου. Ηθελα να ρωτησω λοιπον, εχεις νοιωσει ποτε κατι τετοιο , εσυ ή οι αναγνωστες;
-Girl you ll be a woman soon"
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Νομίζω ότι εφόσον έχεις ψυχολόγο, η συζήτηση εδώ περισσεύει γιατί ο επαγγελματίας είναι υπερατού και τρώμε και την θέση κάποιου άλλου, αλλά δημοσιεύω το κείμενο γιατί θέλω να συμπληρώσω κάτι. Στα 25 δεν θα σε χαρακτήριζα «κορίτσι». Δεν θα είσαι γυναίκα «σύντομα», είσαι εδώ και κάποια χρόνια. Μήπως νομίζεις ότι είσαι ακόμα μικρή και έχεις πολύ χρόνο μπροστά σου για να αποφασίσεις ποια είσαι; Μήπως είναι καλή ιδέα να συζητήσεις κάπως κι αυτό με τον ψυχολόγο σου;
__________________
6.
Αγαπητή Λένα γεια σου!
Χθες μιλούσα με μια φίλη μου εκπαιδευτικό-χημικό για την κλιματική αλλαγή και μου είπε ότι πιστεύει στην θεωρία συνωμοσίας για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και αυτό διδάσκει στα παιδιά. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι οι μαθητές διδάσκονται τέτοιες θεωρίες και της το είπα. Μετά άρχισε να μιλάει ασταμάτητα για τα video που κυκλοφορούν και αποδεικνύουν τα λεγόμενά της και μου είπε να έχω άποψη αφού διαβάσω και ενημερωθώ για την άλλη άποψη. Δεν είναι ότι διαφωνώ με την παρότρυνση να ενημερώνομαι και για τις θεωρίες συνωμοσίας, αλλά κάποιες φορές βαριέμαι να διαβάζω για όποιον μύθο κυκλοφορεί. Πως θα μπορούσα να υποστηρίζω καλύτερα την άποψη μου ότι δεν πιστεύω σε συνωμοσίες;
- Γεωργία
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτό και να το λύσουμε, και να μην το λύσουμε, δεν πειράζει. Δεν χρειάζεται να υποστηρίζεις την άποψή σου με τέτοιους ανθρώπους, όσο ακούν αντιρρήσεις, τόσο στυλώνουν τα πόδια και επιμένουν περισσότερο. Κάθε άρνηση είναι μια ακόμη σπίθα, μια ακόμα ευκαιρία να περιχαρακωθούν κι άλλο. Δεν γίνεται να μην υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι, σημασία έχει να μην βρίσκονται σε θέσης επιρροής, σε θέσεις εξουσίας. Οπότε αυτό που πειράζει είναι ότι κάποια πληρώνεται από το δημόσιο για να διδάσκει επικίνδυνες αρλούμπες σε μαθητές που δεν έχουν δυνατότητα να την αποφύγουν. Δεν το έχουν πει τα παιδιά στους γονείς τους; Οι γονείς δεν έχουν κάνει κάτι για το θέμα;
_________________
7.
Είμαι 43,παντρεμένος με παιδιά. Έχω επιχείρηση που καταφέρνω να συντηρώ και να εξελίσσω, παρ'όλα τα τραγικά οικονομικά-πολιτικά της εποχής. Δε με βοήθησε ποτέ κανείς, γονείς δεν υπάρχουν και μπορώ να πω πως μου έχουν συμβεί ατυχίες και κακουχίες περισσότερες από όσες αναλογούν σε έναν άνθρωπο. Ξεσκίστηκα όμως για να φτάσω εδώ. Αυτό συνεχίζω και κάνω και κρατιέμαι στην αγορά, ενώ βλέπεις να κλείνουν ο ένας πίσω απ' τον άλλον.
Τώρα τελευταία εισχωρώ σε νέους κύκλους ανθρώπων με επιχειρήσεις πολύ μεγαλύτερες, με ποικιλία δραστηριοποίησης και με πλάνα που αφορούν εξωτερικό. Αισθάνομαι σαν τη μύγα μες στο γάλα αλλά είναι η ευκαιρία μου για να αποδώσουν κόποι πολλών ετών. Όπως καταλαβαίνεις προσπαθώ να χτίσω σχέσεις συνεργασίες συμπάθειες και ν' αρπάξω όποια ευκαιρία προκύψει. Εδώ λοιπόν έχω ένα πρόβλημα και ξέρω πόσο αντιπαθητικός θα φανώ λέγοντας το. Ντρέπομαι πολύ να φέρνω τη γυναίκα μου σ' αυτές τις συναντήσεις. Γκρεμίζομαι όποτε προτείνουν να βρισκόμαστε όλοι μαζί με τις συζύγους. Κι ο λόγος είναι που δεν εργάζεται. Είναι η κλασική μαμά που μεγαλώνει τα παιδιά μας. Δεν είχα ποτέ παράπονο από κείνη. Τα μεγαλώνει με αγάπη και αξίες. Μας φροντίζει όλους. Έχει ένα σώμα που ζηλεύουν άλλες που δεν έχουν κάνει παιδιά. Αισθάνομαι απαίσια και τρομερά ένοχος που τη βλέπω ξαφνικά έτσι. Όταν όμως καθόμαστε μια μεγάλη παρέα ανδρών συνομήλικων κι όλες οι γυναίκες είναι απασχολούμενες και δραστήριες κι οι περισσότερες μάλιστα εργάζονται στο μαγαζί του άντρα τους, βοηθάνε κι όλας δηλ! Ε εκεί νιώθω πολύ μειονεκτικά σαν άντρας. Θα αναρωτιούνται τι κοινό έχουμε κι αν όντως είμαι άξιος να ρισκάρω και να πετύχω στο εμπόριο.
Νομίζω πως σε έκανα να καταλάβεις πως αισθάνομαι και φυσικά αγαπώ πολύ τη γυναίκα μου, που αν δεν είχε εκείνη τα παιδιά υπό ευθύνη της δε θα μπορούσα να λείπω και να ανοίγομαι όσο θέλω.
Αν μπορείς να με βοηθήσεις με τη σοφία σου να ξέρεις πως θα σε εκτιμώ περισσότερο ακόμα.
-Χ.Ψ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αγαπητέ φίλε,
Η γυναίκα σου εργάζεται.
Εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια, κάνει μια πολύ δύσκολη δουλειά, και την κάνει χωρίς πληρωμή, για να μπορείς εσύ να είσαι ελεύθερος να κάνεις μια άλλη δουλειά, που λες ότι αν δεν ήταν αυτή δεν θα μπορούσες να κάνεις. Το λες. Συνειδητοποιείς όμως τι λες; Ότι χωρίς τη δουλειά της, δεν θα υπήρχε η δουλειά σου;
Μακάρι να μην πάθει τίποτα και να είναι πάντα γερή και να μην χρειαστεί ποτέ να ξεκινήσεις από το μηδέν να καταλάβεις πώς συνδέονται όλα τα γρανάζια του σπιτιού ώστε να είναι ρυθμισμένο όπως είναι τώρα.
Οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφεσαι τώρα, θα αντιμετωπίσουν τη γυναίκα σου όπως την αντιμετωπίζεις εσύ. Αν την υποτιμάς επειδή «δεν δουλεύει», τότε θα την υποτιμήσουν και αυτή, και εσένα μαζί. Αν είσαι υπερήφανος που έχεις μια γυναίκα ικανή, όμορφη, που κρατάει τέλεια το σπίτι και τα παιδιά, ώστε να έχεις εσύ το κεφάλι σου ήσυχο όταν είσαι εκτός, τότε θα που όλοι τι τυχερός είσαι και τι ωραίο ζευγάρι που κάνετε.
Διάλεξε.
σχόλια