__________________
1.
Σου είχα στείλει μια ερώτηση πριν από 5 περίπου μήνες για έναν συνάδελφο που μασάει τσίχλα εκνευριστικά δυνατά στο γραφείο, αλλά δεν απάντησες. Σου είχα πει τότε, πως ενοχλούμαστε όλοι και πως έχουμε προσπαθήσει να τον κάνουμε να το καταλάβει αλλά μας γράφει και είχα ζητήσει καμία συμβουλή πώς να τον αντιμετωπίσουμε ευγενικά μιας και δεν είναι και ότι καλύτερο να μαλώσεις με κάποιον με τον οποίο είσαι αναγκαστικά στον ίδιο χώρο για 8 έως 10 ώρες την ημέρα και με τον οποίο πρέπει να συνεργάζεσαι. Αυτά στα γράφω μήπως θυμηθείς την ερώτησή μου.
Εγώ τη ξαναθυμήθηκα τώρα μιας και είναι ακόμη απέναντί μου και συνεχίζει να μασάει τσίχλα απίστευτά δυνατά και να κάνει φούσκες και να την πιάνει με τα χέρια του και σου ξαναστέλνω πιο πολύ για να ρωτήσω για ποιο λόγο την έκοψες την ερώτηση μου. Δεν ήταν αρκετά σημαντική; Δεν ταίριαζε στο προφίλ της στήλης; Δέχεσαι πλέον πολύ περισσότερες ερωτήσεις από όσες μπορείς να απαντήσεις, οπότε αναγκαστικά κάνεις κάποια διαλογή; Σκέφτηκα ότι την έκοψες γιατί δεν είχες κάτι να πεις, αλλά μόλις διάβασα το παρακάτω που δείχνει ότι και άλλες ερωτήσεις βάζεις όπου δεν έχεις τι να πεις)
«Λυπηθείτε μας με αυτά τα 'έχω μία υπέροχη σχέση με έναν υπέροχο άνθρωπο' ή 'οι γονείς μου είναι υπέροχοι', 'η δουλειά μου είναι υπέροχη' και γενικά όλα είναι υπέροχα. Αν ήταν υπέροχα τότε γιατί ακολουθεί κατεβατό με τα προβλήματα που έχετε με τον υπέροχο άνθρωπο, τους υπέροχους γονείς και την υπέροχη δουλειά;
Μας τά'χετε πρήξει.»
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δύσκολη μέρα;
-Ανώνυμος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ναι, δεν είχα τι να πω. Εξακολουθώ να μην έχω κάτι να πω. Σκέφτομαι, και δεν μου έρχεται τίποτα να πω. Σε αυτή την «ερώτηση» που αναφέρεσαι, μου ήρθε κάτι να πω, και το έγραψα. Επίσης την έβαλα γιατί μου άρεσε το ξέσπασμα που μου φάνηκε ειλικρινές και κάπως χαριτωμένο, και ήταν και ξέσπασμα που αφορά όλους όσους διαβάζουν το 'α μπα'. Δεν έχει πάντα σχέση με το πόσο σημαντική είναι μια ερώτηση. Μπορεί να μην έχω να πω τίποτα και σε κάποια σημαντική. Μην αναρωτιέσαι τι βάζω και τι δεν βάζω με όρους αξιοκρατικούς σα να είμαι υπηρεσία. Είναι προσωπική στήλη, και έχει στόχο κυρίως την διασκέδαση.
Επειδή θύμωσες, έστυψα το κεφάλι μου και γράφω. Δε νομίζω ότι λύνεται το πρόβλημα που έχετε. Η απάντηση δεν είναι σπουδαία, και γι'αυτό δεν την έβαλα.
__________________
2.
Υπάρχει θέμα με εμένα , το γνωρίζω, αλλά σου γράφω μπας και, α μπα.
Α) Βαριέμαι οποιαδήποτε κουβέντα με συναδέλφους, φίλους, οικογένεια. Κοινωνικότητα μηδέν. Θελω μόνο να περνάω χρόνο με το παιδί μου και τη γυναίκα μου (ορισμένες φορές) και να δουλευω. Κοινωνικότητα μηδέν.
Β) Από τη γέννηση του παιδιού μου πέρσι με έχουν πιάσει όλοι οι δυνατοί φοβοι που αφορούν την υγεία του, την σωματική του ακεραιότητα, την ψυχοσύνθεσή του. Με επιβαρύνει πολύ αλλά δεν το βγάζω.
Γ) Δεν ενθουσιάζομαι με τίποτα. Προαγωγή στη δουλειά (οκ), αυξηση (οκ), γιορτές, γενεθλια τίποτα μηδέν. Πέρα από τη γέννηση πέρσι πολύ δύσκολα σκάω χαμόγελο.
Αυτά. Ναι, θα πάω σε ψυχολόγο...
-Ironhard
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ε, ναι.
__________________
3.
Αγαπητή Α,μπα
Από αρχές Νοέμβρη συνομιλώ με έναν πολύ σέξυ τύπο (τον βρήκα σ'αυτά τα dating sites). Έχουμε ανταλλάξει τηλέφωνα, έχουμε βρεθεί δυο φορές (μέσα σε 2,5 μήνες & μόνο μεσημεριανή ώρα) και μόνο για λίγο στο αυτοκίνητό του. Την πρώτη φορά περάσαμε 1 ώρα συζητώντας πολύ όμορφα & διασκεδαστικά, περί ανέμων & υδάτων και τη δεύτερη φορά, μόνο που δεν πηδηχτήκαμε! Όταν μιλάμε skype με κάμερα, θέλει να βλέπει "τα κάλλη μου" ή ζητά τηλεφωνικό σεξ, μόνο ώρες που βρίσκεται στη δουλειά του (δικιά του εταιρεία), ενώ όλως τυχαίως ποτέ δεν έχουμε βρεθεί σε κανονικό ραντεβού ή ποτέ δε μιλάμε με sms-skype-τηλέφωνο μετά το σχόλασμα. Σαφώς και μου φαίνεται ύποπτο όλο αυτό, το οποίο εκείνος δικαιολογεί ως "πολύ τρέξιμο", αλλά ήμαρτον κι η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη! Μου είπε ότι έχει χωρίσει και το παιδί μένει με την ex-wife. Όμως, δε μπορώ να αποφασίσω αν με κοροϊδεύει, όντας ακόμα παντρεμένος και άρα φοβάται ότι θα τον πιάσει η σύζυγος αν μιλάμε ή απλά παίζει με μένα και άλλες παράλληλα... Γεγονός είναι ότι μου έχει εκμυστηρευτεί πολλά για τη ζωή του, κάτι που δεν κάνει κάποιος αν δεν ενδιαφέρεται, σωστά? Πώς πιστεύεις πως θα έπρεπε να φερθώ στο εξής? Αν είναι όντως χωρισμένος και δεν είναι της σχέσης, αξίζει να τον κρατήσω έστω για λίγες κλεμμένες στιγμές ή είναι καμένο χαρτί? Σε υπέρ-ευχαριστώ!
-Κορίτσι online
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όχι, ότι σου εκμυστηρεύεται πολλά για τη ζωή του δεν σημαίνει ότι ενδιαφέρεται. Κάποιος ενδιαφέρεται όταν βρίσκει χρόνο για σένα, κυκλοφορεί μαζί σου, σε γνωρίζει στους φίλους του, και θέλει να ζήσει διάφορες εμπειρίες μαζί σου: βόλτες, φαγητά, επισκέψεις σε σπίτια, σε πάρκα. Μπορεί να λέει πολλά προσωπικά του γιατί δεν έχει προσωπικά όρια, ή του αρέσει να περιαυτολογεί, να ακούει τον ήχο της φωνής του. Μπορεί να τον ακούς μαγεμένη και να του αρέσει αυτό. Άλλωστε οι εκμυστηρεύσεις μπορεί να είναι ένα μάτσο μπούρδες. Έχεις τρόπο να επιβεβαιώσεις το οτιδήποτε;
Οι μεσημεριανές ξεπέτες στο αυτοκίνητο σημαίνουν ότι κατά το ελάχιστο είναι παντρεμένος. Πιθανόν να είναι παντρεμένος και να παίζει και με άλλες. Φυσικά και σε κοροϊδεύει, αν και είναι τόσο εξόφθαλμα όλα αυτά, που δεν ξέρω αν μπαίνουν στην κατηγορία «κοροϊδία». Πιστεύω ότι αν τον ρωτούσαμε θα έλεγε «σίγουρα καταλαβαίνει κι αυτή αλλά δεν το συζητάει, είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει;»
Σου φαίνεται σέξι επειδή είναι απρόσιτος;
__________________
4.
Α, μπα μου γειά σου! Έμπλεξα άσχημα και τώρα δεν έχω ιδέα τι να κάνω!!! Ξεκινάει κοινότυπα η ιστορία μου, εγώ γνωρίζω τον Ε. που είναι σε σχέση πράγμα που μαθαίνω όχι νωρίς, κάνουμε καταπληκτικό σεξ, μετά προσπαθώ να ξεκόψω, με τουμπάρει μια δυο, αρχίζω και κολλάω γιατί εκτός από σεξ μοιραζόμαστε κι άλλα πιο συναισθηματικά πράγματα και όμως βρίσκω την πειθαρχία και ξεκόβω. Αυτός έμαθα τυχαία πως δεν είναι καλά από τότε και ίσως να ήταν το ότι τελείωσε αυτό που γινόταν μεταξύ μας.
Το θέμα είναι όμως πως για να ξεπεράσω όλη τη φάση εγώ φλερταρα και γνώρισα τον Μ. που βγαίνουμε με κοινές παρέες κτλ και μετά από ένα διάστημα 3 μηνών καταλήγουμε να κάνουμε απίστευτο σεξ. Μετά από αυτό μαθαίνω πως είναι αδελφός του Ε.
Σοκ! Έχουν διαφορετικό επίθετο γιατί ο Ε. το άλλαξε. Ναι, μοιάζουν πολύ αλλά πού να το φανταστώ;;; Ο Μ. 100% δε γνώριζε πως κάτι έπαιζε με τον Ε. κι εμένα. Μου αρέσει ο Μ. περνάω όμορφα, μου αρέσει η χημεία μεταξύ μας, όμως αν το αφήσω και προχωρήσει μεταξύ μας και το μάθει ο Ε; Τι θα γίνει; Δεν είναι οξύθυμος ή κάτι τέτοιο αλλά η συνείδησή μου δεν αντέχει να μπω ανάμεσά τους κι ας έχω τελειώσει οριστικά με τον Ε. Αχ, τι να κάνω; Πες πως χωρίζω με τον Μ. δε θα μαθευτεί αυτό- είναι μικρός ο κόσμος; Πώς να λύσω αυτό το κουβάρι που μόνη μου επιμελήθηκα;+
-Η Κική & η Κοκό
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν πολύκαταλαβαίνω γιατί είναι τόσο τεράστιο θέμα. Μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκω ότι ο πρώτος είχε παράλληλη σχέση. Νομίζω ότι πρέπει να το πεις σε αυτόν που βγαίνεις τώρα (μπερδεύτηκα με τα Ε. και Μ.) όχι επειδή έσπασες κανένα ανομολόγητο ταμπού, αλλά επειδή είναι καλύτερο να το μάθει από σένα παρά από άλλον. Δεν είναι αρκετά πικάντικο ούτε για σειρά του Χριστόφορου, πάντως. Σιγά το κουβάρι. Κουβάρι θα ήταν αν γινόταν ταυτόχρονα, αν γινόταν εν γνώσει σου, και αν υπήρχε επίσημη σχέση και όχι φλερτ με έξτρα διασκέδαση. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αρέσει σε κανέναν από τους δύο η αποκάλυψη, αλλά cool your jets, που λένε.
__________________
5.
Έχω δύο παιδικές φίλες, τις υπεραγαπώ, αλλά με κουράζουν τώρα που 40ρήσαμε. Παρότι όταν ήμασταν μικρές, δηλαδή εφηβεία και πανεπιστημιακά χρόνια, αυτές ήταν πολύ πιο popular και ωραίες και μοιραίες και τα λοιπά, με πολλούς άνδρες να τις διεκδικούν και να τις κυνηγούν, κάποια στιγμή και οι δύο τα παράτησαν. Δηλαδή, σταμάτησαν να ασχολούνται με το άλλο φύλο. Εγώ ήμουν πιο άτυχη ως γυναίκα, αλλά με προσπάθεια κατάφερα να μάθω και να νιώσω ουσιαστικά πόση ανάγκη έχω (έχουμε;) για αγάπη και συντροφικότητα.
Το πρόβλημα είναι το εξής: εδώ και περίπου 15 χρόνια δεν έχουν κάνει σχέση. Όχι, δεν τους έτυχε κάτι κακό (σε μένα ναι, αλλά αυτές όχι) και όταν η μία άρχισε να κάνει σαματά ότι οι άντρες είναι ηλίθιοι, ότι οι σχέσεις δεν δουλεύουν κλπ, έτσι και η άλλη ακολούθησε τον ίδιο δρόμο. Τώρα είναι μαγκούφες. Όμορφες και έξυπνες και μορφωμένες και πολύ καλά κορίτσια, αλλά μίζερες, και η μοναξιά τους έχει αρχίσει να τις κάνει εριστικές και υπερβολικά απαιτητικές.
Παρότι ακούγεται σαν θεατρικό έργο όλο αυτό, επιβεβαιωμένα δεν έχουν κάτι ούτε στο παρελθόν τους ούτε στην οικογένειά τους που να αιτιολογεί αυτή τη μιζέρια. Τους αρέσουν ακόμη οι άνδρες αλλά δεν κάνει καμία από τις δύο καμία απολύτως κίνηση να γνωρίσουν κανέναν. Θάβουν τις φίλες μας με οικογένεια, εννοείται ότι θεωρούν πολύ υποτιμητικό το να κινηθούν σε social για γνωριμία, ούτε καν βγαίνουν κι αν βγαίνουν, ούτε καν ενδιαφέρονται για τους άλλους - αλλά με έναν ναρκισσισμό, όχι με μια πραγματική, δουλεμένη, σωστά επεξεργασμένη βάση ότι απλώς προτιμούν τη μοναξιά.
Γιατί στα λέω, γιατί απλούστατα με έχουν κουράσει πολύ. Ούτε κι εγώ δεν έχω παντρευτεί, αλλά έχω μια καλή, σταθερή και τρυφερή σχέση εδώ και χρόνια. Και πραγματικά, επειδή από τη μαμά μου που ήταν μόνη της έχω δει από πρώτο χέρι πόσο αλλιώτική και άσχημη μπορεί να είναι για κάποιον η έλλειψη συντροφικότητας, το βλέπω και στις δύο κολλητές και στενοχωριέμαι. Στενοχωριέμαι και τσαντίζομαι.
Γιατί παρέα ψάχνουν, όλη την ώρα θέλουν να μιλάμε και να συναντιόμαστε. Ο φίλος μου δεν συμμετέχει πλέον γιατί τον κουράζουν, ε και τόσα χρόνια ήταν κάπως ανόητο να είναι μονίμως ο μόνος άντρας της παρέας. Όπως όλοι οι άνθρωποι που είναι καιρό μόνοι τους χωρίς αγάπη, κι αυτές έχουν αναπτύξει μια κατινιά, μια ξερολίαση, μια κρυμμένη ηττοπάθεια, μια αφ υψηλού στάση, έναν θυμό με την κοινωνία - και μάλιστα αναίτια, γιατί είναι στο χέρι τους να κάνουν δυο κινήσεις και να αρχίσουν να κυνηγούν αυτό που χρειάζονται για να ευτυχήσουν. Όλα αυτά με κουράζουν γιατί μεγαλώνουμε. Αλλά δεν βλέπω να ωριμάζουν, απλώς να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι.
Τι να κάνω;
Τι μπορώ να κάνω;
Ούτε να τις αφήσω στην τύχη τους δεν θέλω, αλλά ούτε που ακούνε και καμια συμβουλή.
Και επειδή έχω φάει πολύ περισσότερη σαπίλα από αυτές, τσαντίζομαι που δεν προσπαθούν. Η προσπάθεια και η τόλμη παίζουν μεγάλο ρόλο. Και βλέπω ότι δεν το κάνουν. Κι αυτό τσακίζει το ηθικό τους, αλλά δεν το αναγνωρίζουν και μετά το μεταφέρουν δεξιά κι αριστερά μασκαρεύοντας το σε γνώμες και απόψεις και ηθικολογία και μονοδιάσταστες θέσεις.
Πως σου φαίνονται αυτά;
Τι θα με συμβούλευες;
-Μια κουρασμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ότι η αγάπη δεν αρκεί, και αυτό ισχύει και στις φιλίες. Μου φαίνεται ότι αυτή η σχέση έχει κάνει τον κύκλο της. Δεν είναι όλα ή τίποτα όμως η ζωή. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ζητάς από τον φίλο σου να τις βλέπει, αφού δεν αντέχει, και δεν χρειάζεται. Κατά πάσα πιθανότητα εσένα θέλουν για παρέα, όχι αυτόν. Θα τις συναντάς μόνη σου. Πόσο συχνά, πού, με ποιους όρους, αυτό πρέπει να το σκεφτείς μόνη σου. Αυτό που πρέπει όμως να κάνεις, αν αποφασίσεις να απομακρυνθείς και όχι να απορρίψεις ολοκληρωτικά, είναι να πάρεις απόφαση ότι είναι έτσι, επειδή έτσι είναι, και να μην κάνεις συγκρίσεις με τις δικές σου αποφάσεις. Είσαστε διαφορετικοί άνθρωποι. Μην περιμένεις από τους άλλους πράγματα που δεν μπορούν να σου δώσουν. Κράτα τις προσδοκίες σου στα όρια του ρεαλισμού, αλλιώς θα κουραστείς πολύ περισσότερο.
Δεν θα τις «αφήσεις στην τύχη τους» αν σταματήσεις να προσπαθείς να τις αλλάξεις (ή να εύχεσαι να αλλάξουν). Δεν είσαι τόσο σημαντική για να εξαρτάται η τύχη τους από σένα, και ευτυχώς που είναι έτσι. Αν νιώθεις κουρασμένη, δεν έχεις να τους προσφέρεις και πολλά. Ένα διάλειμμα ίσως να σου έκανε καλό.
__________________
6.
Όταν πέφτει ερώτηση για σχέση με μαμά ή μπαμπά πέφτουν βροχή τα σχόλια 'ωριμάστε πια', 'δεν είσαι μικρό παιδί', 'γιατί θέλεις την έγκριση της μαμάς/μπαμπάς σου'; και άλλα παρόμοια.
Και σκέφτομαι και γω 'κοίτα ποιοί μιλάνε!'. Στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία μένει με την μαμά του, φεύγει από το σπίτι όταν παντρεύεται, μετά τον γάμο υπολογίζει την γνώμη της μαμάς του, παίρνει τα λεφτά που του δίνει η μαμά, βάζει την μαμά του πάνω από την σχέση.
Και αυτά δεν είναι από το μυαλό μου αλλά από έρευνες με στατιστικές μετρήσεις. Το σχόλιο για να μην δω σχόλια του στυλ 'και που ξέρεις εσύ', 'μας το παίζεις κάπως', 'αυτοί είναι εξαιρέσεις' και λοιπές αρλούμπες.
-κοίτα ποιός μιλάει!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό; Επειδή είναι έτσι η κατάσταση στην Ελλάδα, όπως λες, η απάντηση σε ερωτήσεις γονεϊκής εξάρτησης είναι «μην κάνεις τίποτα, μια χαρά είσαι;»
Πρώτον, δεν ξέρεις τι κάνει στην προσωπική του ζωή ο καθένας που γράφει αυτές τις απαντήσεις, και δεύτερον, ακόμη και αν οι ίδιοι είναι εξαρτημένοι από τους γονείς τους, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν ξέρουν ποιο είναι το σωστό.
Δηλαδή για την παρακάτω κοπέλα ποια είναι η απάντηση; Μην σκας, όλοι έτσι είναι;
_________________
7.
Αγαπητή Α μπα,
τα τελευταία χρόνια νιώθω μόνιμη θλίψη. Η αφορμή ήταν μια σχέση που έκανα με ένα παιδί νεότερο μου από το χωριό μου. Οι γονείς μου μου φέρθηκαν πολύ άδικα κι εγώ βυθιζομουν στη θλίψη. Δεν ήθελα όμως να χωρίσω γιατί ήμουν ερωτευμένη. Είμαι 29 χρονών και κρυβομουν σαν κοριτσάκι για να τον δω.
Η σχέση με τους γονείς μου γενικα ήταν πολύ καλή. Ωστοσο, ποτέ δεν είχα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί τους τα προσωπικά μου. Πάντα μου ενέπνεαν μια αυστηρότητα (είναι καθηγητές ).Όταν ενηλικιωθηκα κι άρχισα να κάνω σχέσεις και να βγαίνω, με έπαιρναν συνέχεια τηλέφωνα και μου έκαναν σκηνές. Το θλιβερό είναι ότι λόγω οικονομικών ακόμη μένω στο πατρικό μου. Νιωθω να έχω απωθημένα και αυτή η σχέση ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Κλειστηκα κι άλλο στον εαυτό μου και νιώθω υπεύθυνη για τη θλίψη που έχουν. Έχω μια φοβία ακόμα για την ώρα που θα γυρίσω σπίτι και για το αν θα εγκρίνουν τις επιλογές μου.
Κι η σχέση μου δεν πάει και πολύ καλά. Δεν ξέρω πια αν φταίω εγώ ή οι υπόλοιποι για την ψυχική μου κατάσταση. Τι γνώμη έχεις εσύ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι είχες καλή σχέση με τους γονείς σου όσο έκανες αυτά που ήθελαν. Βλέπω επίσης ότι αυτό που θέλουν για σένα είναι να παραμείνεις παρθένα μέχρι να παντρευτείς, και τότε επιτρέπεται το σεξ μόνο για να μείνεις έγκυος. Αυτό που βλέπω είναι ότι μπορεί να μην έχεις υιοθετήσει τις αντιλήψεις τους, αλλά μπροστά τους είσαι ακόμα το κορίτσι που προσπαθεί να είναι καλό για να μην του θυμώσουν. Χρειάζεσαι ακόμα την έγκρισή τους, και αισθάνεσαι υπεύθυνη για την διάθεση τους. Αυτό έγινε επειδή αυτοί το ήθελαν, αλλά εσύ δεν κατάφερες να κάνεις την επανάσταση σου μεγαλώνοντας. Αφέθηκες γιατί πίστεψες ότι έτσι μπορεί να τη γλιτώσεις. Ήταν πιο εύκολο. Ίσως έτσι να γινόταν καλοί μαζί σου, ή να έφευγε η θλίψη.
Δεν την γλίτωσες. Η θλίψη όχι μόνο δεν έφυγε, αλλά μεταφέρθηκε μέσα σου. Αν θέλεις να σωθείς, πρέπει να κάνεις δύο πράγματα που θέλουν πάρα πολλή δύναμη, και πρέπει να ψάξεις να την βρεις μέσα σου. Πρώτον, πρέπει να βρεις τρόπο να ξεκινήσεις θεραπεία με ψυχολόγο, και δεύτερον, πρέπει να καταστρώσεις σχέδιο για να φύγεις από το σπίτι. Μην περιμένεις από άντρα να σε σώσει. Κανείς δεν μπορεί να σε σώσει, παρά μόνο ο εαυτός σου. Μια καλή σχέση μπορεί να σε στηρίξει, αλλά δεν μπορεί να πάρει τις αποφάσεις για σένα.
σχόλια