Ποινή κάθειρξης 36 ετών, με εκτιτέα τα 25 χρόνια, επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων στον Μάριο Σεϊσίδη, που ήταν καταζητούμενος για μεγάλο διάστημα και συνελήφθη πριν περίπου ένα χρόνο στην Λακωνία, για την ληστεία σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας το 2006.
Ο αναρχικός Μάριος Σεϊσίδης κρίθηκε ένοχος χωρίς αναστολή στην ποινή και χωρίς την αναγνώριση ελαφρυντικών ,με ανάλογη εισαγγελική πρόταση, για το αδίκημα της ληστείας καθώς και για τρεις πράξεις απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά του φύλακα της τράπεζας και δύο ειδικών φρουρών, που είχαν καταδιώξει τους δράστες. Το δικαστήριο έκρινε αθώο τον κατηγορούμενο για κατηγορίες που αφορούσαν τις υποθέσεις έξι ληστειών που είχαν απαγγελθεί σε βάρος του, αλλά και για τα αδικήματα της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα. Με την απαλλακτική απόφαση τους οι Εφέτες ουσιαστικά απέρριψαν την τότε διαδεδομένη άποψη πως οι ληστές ήταν οργανωμένη εγκληματική ομάδα που κάποιοι αποκαλούσαν "ληστές με τα μαύρα" κάτι που τόσο ο Σεϊσίδης όσο και ο σύντροφος του Γιάννης Δημητράκης που είχε τραυματιστεί στην ληστεία της Εθνικής και είχει καταδικαστεί σε κάθειρξη 12,5 ετών, από την αρχή δεν δέχθηκαν ποτέ ότι υπήρξε.
Με δήλωση του ο συνήγορος υπεράσπισης, Κώστας Παπαδάκης, αναφέρει πως η ετυμηγορία για τον Σεϊσίδη ελήφθη "χωρίς κανένας μάρτυρας να τον αναγνωρίσει και χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, εκτός από το DNA του, που «ταυτοποιήθηκε» σε σημεία της διαφυγής των δραστών και του οποίου η διαδικασία λήψης, επεξεργασίας και ταυτοποίησης έχει επανειλημμένα καταγγελθεί ως παράνομη".
Ο κ. Παπαδάκης αναφέρει επίσης: "Διερωτάται κανείς ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα εάν καταδικαζόταν και για τα άλλα εννέα κακουργήματα (έξι ληστείες κλπ) που είχαν αποδοθεί στους «ληστές με τα μαύρα», σενάριο που ακόμα και με τη σημερινή απόφαση κατέρρευσε οριστικά. Το μήνυμα ταύτισης των κατασταλτικών μηχανισμών, αστυνομικών και δικαστικών, στην ανάγκη αποκατάστασης του γοήτρου τους, που πληγώθηκε επανειλημμένα από τις προηγούμενες αθωώσεις, και εκδικητικότητας απέναντι σε μία αγέρωχη στάση του κατηγορουμένου - και του «άκρου» στο οποίο ανήκει, που οι μηχανισμοί νοιώθουν ως μόνο αντίπαλο - είναι σαφές και διαλύει κάθε αντίθετη αυταπάτη ως προς το ποιος είναι το κράτος και ποιος είναι ο στόχος του".
Ο Μάριος Σεϊσίδης αντί απολογίας, είχε δηλώσει ενώπιον του δικαστηρίου περήφανος αναρχικός και μεταξύ άλλων είχε χαρακτηρίσει την αναφορά σε "ληστές με τα μαύρα" σενάριο των κατασταλτικών μηχανισμών: " Αστυνομικά και δημοσιογραφικά μυθεύματα που δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα, επιχειρούσαν μια καλοσυντονισμένη κατασυκοφάντηση του αναρχικού χώρου, του χώρου στον οποίο ανήκω κι εγώ".
σχόλια