Κάθε θρησκεία είναι φοβερά προβληματική. Όμως, περιέργως, κάποιοι ενοχλούνται ΜΟΝΟ όταν τα βάζουμε με την πιο οπισθοδρομική απ' όλες...
Αντιγράφω απ' το άρθρο του Γιάννη Παντελάκη:
Στις 21 Ιουλίου δικαστής (-ινα) του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών θα πρέπει να κρίνει αν ο Μάρκο Πόλο είπε ή δεν είπε μια αρνητική φράση για τους Μουσουλμάνους! Δεν πρόκειται για τρολάρισμα αλλά για ένα πραγματικό γεγονός. Αν ο δικαστής κρίνει ότι δεν είπε την φράση αυτή η Μάρκο Πόλο, τότε η συγγραφέας και δημοσιογράφος Σώτη Τριανταφύλλου κινδυνεύει να καταδικαστεί.
Η ιστορία είναι ενδεικτική ενός ακόμα παραλογισμού που βιώνει αυτή η χώρα. Ξεκίνησε με ένα άρθρο της Τριανταφύλλου το οποίο αναφερόταν στους μουσουλμάνους και επικαλείτο μια φράση του Μάρκο Πόλο: «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Κάποιος αμφισβήτησε ότι ο Μάρκο Πόλο είχε πει κάτι τέτοιο και μήνυσε την Τριανταφύλλου με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο για δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους.
Σε μια χώρα με στοιχειώδη κανονικότητα, η Τριανταφύλλου και κάθε Τριανταφύλλου θα είχε το δικαίωμα της άποψης και της κριτικής και μάλλον θα ήταν αδιανόητο να οδηγείται στα δικαστήρια γιατί επικαλείται μια φράση του Μάρκο Πόλο ώστε να υποστηρίξει ένα επιχείρημά της. Και αυτό ανεξάρτητα από τον βαθμό διαφωνίας ή συμφωνίας με τις απόψεις της. Στη χώρα μας όπου η ρατσιστική ρητορική μίσους διακινείται καθημερινά με πολλές και ισχυρές δόσεις και χωρίς καμία τιμωρία, επιλέγεται να οδηγηθεί στα δικαστήρια μια συγγραφέας επειδή εκφράζει τις απόψεις της. Όσο ακραίες και αν θεωρούνται αυτές.
Είναι τουλάχιστον παράδοξο. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κάποιος ότι ιστορικοί δεν έχουν συμφωνήσει ακόμα για τον ακριβή χρόνο και τόπο γέννησης του Μάρκο Πόλο. Τώρα ένας δικαστής ενός Πρωτοδικείου θα πρέπει να λύσει το παρακάτω αίνιγμα: ο εξερευνητής για τον οποίο δεν είναι βέβαιο πότε ακριβώς έζησε αλλά το γνωρίζουμε περίπου, είπε αυτή την αρνητική για τους μουσουλμάνους φράση;
Είναι χειρότερη η ισλαμοφοβία απ' τον ισλαμοφασισμό; Με την προσπάθεια να την τιμωρήσουν, κερδίζουν κάτι οι αντιρατσιστές ή εξαγριώνουν τον πολύ κόσμο ακόμα περισσότερο με τους ισλαμιστές;
Περισσότερες πληροφορίες:
Σε δίκη για ισλαμοφοβία με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο παραπέμπεται η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, μετά από μήνυση που κατέθεσε εις βάρος της ο Εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι και διαχειριστής του blog «Παρατηρητήριο Ρατσιστικών Εγκλημάτων» Παναγιώτης Δημητράς, με αφορμή κείμενό της που είχε δημοσιευθεί στην ηλεκτρονική σελίδα της Athens Voice.
Η μήνυση δεν έγινε μόνο για τη φράση που αποδίδεται στον Μάρκο Πόλο, αλλά και τη φράση της ίδιας της Τριανταφύλλου ότι «όσα υφιστάμεθα από τους ισλαμιστές (όχι μόνον την τρομοκρατία αλλά την καθημερινή πίεση, τη συμπεριφορά μίσους) δεν οφείλονται στις «επεμβάσεις» της Δύσης στις χώρες της Ανατολής, αλλά στην πολεμοχαρή και φθονερή φύση του ισλάμ: το ισλάμ δεν είναι μια θρησκεία σαν τις άλλες, αγαπητοί συμπολίτες° είναι πολιτικό πρόγραμμα, είναι ιδεολογία εκβαρβαρισμού».
Tα δύο σημεία που έδωσαν λαβή στο μηνυτή της Σώτης Τριανταφύλλου
Το πρώτο, κατά τη γνώμη μου, είναι η γενίκευση και ο αφορισμός. ΟΚ, ξέρουμε όλοι τι υποστηρίζει το Ισλάμ ή/και πώς τα αντιλαμβάνονται πολλοί. Αν είσαι πιστός μουσουλμάνος (ή χριστιανός) πάει να πει ότι δέχεσαι όλες τις ακρότητες που υπάρχουν στη θρησκεία σου, κι από ακρότητες άλλο τίποτα οι περισσότερες θρησκείες.
Η γενίκευση όμως αδικεί το κείμενο, και τραβά την προσοχή απ' τα πιο ουσιαστικά κομμάτια του κειμένου, κάνοντας τη συγγραφέα εύκολη λεία σ' όσους ευκαιρία έψαχναν να της επιτεθούν. Κατ' αυτούς το κείμενο «προκαλεί» αντί να τους κάνει να καταλάβουν πόσο προβληματική είναι η συγκεκριμένη κοσμοθεωρία (και άλλες...) και η συμπεριφορά πολλών πιστών.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι λάθος η γενίκευση και πως ο μέσος μουσουλμάνος είναι τόσο πιστός όσο ο μέσος χριστιανός που ψιλοφοβάται το Θεό, πάει δυο-τρεις φορές το χρόνο στην εκκλησία αλλά δεν ακολουθεί στην καθημερινότητά του το 90% όσων επιτάσσει η Αγία Γραφή.
Το δεύτερο σημείο είναι αυτό με τον Μάρκο Πόλο. Όντως είναι hoax η δήλωση που αποδίδεται σε αυτόν. Υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια ένα μπέρδεμα στο ίντερνετ με μια λίστα φράσεων για τους μουσουλμάνους: σε κάποια στιγμή μπερδεύτηκε η σειρά, και η φράση που είχε πει ο αποπάνω του αποδόθηκε στον Μάρκο Πόλο ενώ η φράση του Μάρκο Πόλο πήγε στον αποκάτω του.
Καλεί όντως δημόσια «σε υποκίνηση βίας ή μίσους» με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο; Οι δικαστές θα το αποφασίσουν αυτό. Πάντως οι ακραίοι άνθρωποι που περιγράφει στο κείμενο, έστω και γενικεύοντας, δεν καλούν απλώς σε βίαιες πράξεις - τις κάνουν κιόλας οι ίδιοι.
Υπερβολική η μήνυση
Δεκάδες συγγραφείς και διανοητές την έχουν στηρίξει μέχρι στιγμής, υποστηρίζοντας (σωστά, κατά τη γνώμη μου) πως από τα κηρύγματα μίσους ηγετών κάθε θρησκείας, τη βία και την τρομοκρατία που αντικρίζουμε γύρω μας είναι άδικο να καταδικαστεί η Τριανταφύλλου επειδή θεωρεί το Ισλάμ πολεμοχαρές, ή επειδή μπέρδεψε τη ρήση του Μάρκο Πόλο. (Δεν νομίζω ότι πιστεύει κανείς ότι γνώριζε ότι ανήκει σε άλλον και παρ' όλα αυτά τη χρησιμοποίησε σκοπίμως για να κερδίσει πόντους απ' τον... Μάρκο Πόλο, ή για να παραπλανήσει τους αναγνώστες. Δεν την επινόησε μόνη της κι ούτε πρέπει να δικαστεί κάποιος επειδή πίστεψε ότι το τάδε ρητό το είπε όντως ο δείνα.)
Επίσης, είναι υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι με το κείμενό της η κα Τριανταφύλλου καλεί όντως δημόσια «σε υποκίνηση βίας ή μίσους» με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο. Οι δικαστές θα το αποφασίσουν αυτό. Πάντως οι ακραίοι άνθρωποι που περιγράφει στο κείμενο, έστω και γενικεύοντας, δεν καλούν απλώς σε βίαιες πράξεις - τις κάνουν κιόλας οι ίδιοι.
Από το κείμενο της, έχει ενδιαφέρον και αυτό το σημείο: «Αν οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι (που, σας διαβεβαιώ, είναι λιγοστοί και αμήχανοι μέσα στο αγριεμένο ισλαμικό πλήθος), θέλουν να αποφύγουν τον στιγματισμό, πρέπει να κατέβουν μαζικά στους δρόμoυς –σήμερα, τώρα- και να διαμαρτυρηθούν για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττονται στο όνομα του Αλλάχ. Πολύ λίγα έχουν αλλάξει στο ισλάμ από τον ύστερο Μεσαίωνα. Σήμερα, μετριοπαθείς μουσουλμάνοι είναι μόνον οι εκκοσμικευμένοι, τουτέστιν όσοι έχουν εγκαταλείψει την ισλαμική τους ανατροφή – όπως έχουν κάνει πολλοί χριστιανοί στη Δύση. Περιμένω λοιπόν να κατεβούν στους δρόμους όλοι οι καλοί άνθρωποι της Ανατολής και να στηρίξουν τη δυτική δημοκρατία που τους προστατεύει και τους ταΐζει: αν δεν το κάνουν ή αν το κάνουν με μισή καρδιά θα επιβεβαιωθεί η υποψία της ρητής, υπόρρητης ή διφορούμενης στήριξης στον ισλαμοφασισμό.»
Θα καταλάβαινα πάντως να έκανε μήνυση στην Σ.Τ. ο Μάρκο Πόλο για τη λάθος ρήση. Δεν καταλαβαίνω τι θα βγει αν την πάνε στο δικαστήριο για να κρίνουν αν είναι σωστό αυτό που είπε, ότι όλοι οι πραγματικά πιστοί ισλαμιστές θέλουν να εκβαρβαρίσουν τους Δυτικούς ή όχι.
Και πώς θα το κρίνουν; Εδώ κάποιοι που θεωρούν τους εαυτούς τους μετριοπαθείς, υποστηρίζουν όσα πολεμοχαρή και φρικιαστικά (θεωρούν ότι;) λέει η θρησκεία τους:
Αν προβάλλει η Τριανταφύλλου το παραπάνω βίντεο στο δικαστήριο, η υπόθεση θα κλείσει μεμιας και πιθανότατα θα κερδίσει τη δίκη. Θα έχει δίκιο; Μπορεί να αποδειχτεί αυτό; Είναι χειρότερη η ισλαμοφοβία απ' τον ισλαμοφασισμό; Με την προσπάθεια να την τιμωρήσουν, κερδίζουν κάτι οι αντιρατσιστές ή εξαγριώνουν τον πολύ κόσμο ακόμα περισσότερο με τους ισλαμιστές;
Περίπλοκα ερωτήματα σε έναν ολοένα και πιο περίπλοκο κόσμο.
ΥΓ. Θυμήθηκα μια φορά που είχα βρεθεί σε μια εκδήλωση Queer αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας που μιλούσαν για τις διώξεις που δέχονται οι γκέι παγκοσμίως, και μία κυρία του χώρου, που καθόταν παραδίπλα μου, ανέφερε ανυποψίαστη πως σε κάποιες μουσουλμάνικές χώρες η ομοφυλοφιλία δεν είναι απλά παράνομη αλλά τιμωρείται και με απαγχονισμό. Αναρωτήθηκε αν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους LGBT που υφίστανται βασανιστήρια σε εκείνες τις χώρες, ίσως σε συνεργασία με τη Διεθνή Αμνηστία.
Ξαφνικά οι queer, "αλληλέγγυοι" ομιλητές και ομιλήτριες (που κατακεραύνωναν στις ομιλίες τους τη συμπεριφορά της δύσης εναντίον των γκέι) τη διέκοψαν με αυστηρότητα και της είπαν: «Παρακαλούμε να αποχωρήσετε. Δεν ανεχόμαστε ισλαμοφοβικό λόγο εδώ μέσα». Η κοπέλα τα έχασε: «Τι είναι αυτό, δεν ξέρω. Μιλάω για τις τάδε και τάδε και τάδε χώρες όπου οι γκέι βασανίζονται και εκτελούνται επειδή είναι γκέι.»
«Παρακαλούμε να μην ξανακάνετε ισλαμοφοβικά σχόλια» της απάντησαν ακόμα πιο αυστηρά και νόμιζα ότι έκαναν πλάκα, ότι γνώριζαν την κυρία και σατίριζαν κάτι επαγγελματίες αντιρατσιστές που κοιτούν το δέντρο και χάνουν το δάσος.
Η κυρία ψέλλισε κάτι του στυλ «Μα η αλήθεια και τα γεγονότα δεν είναι ισλαμοφοβικά ή, ξερωγω, ισλαμολατρευτικά, είναι απλώς αλήθεια και γεγονότα», όμως πλέον και πολλοί θεατές της έδειχναν διακριτικά την έξοδο.
Τελικά κυρία αποχώρησε με πικρό χαμόγελο λέγοντας «είστε παιδιά του 21ου αιώνα, αλλά μου θυμίζετε το δογματισμό που μ' έκανε να αποχωρήσω μικρή απ' την ΚΝΕ...». Ο σκοταδισμός είχε νικήσει για άλλη μια φορά.
***
Update: Με εκφράζει πολύ ένα σχόλιο που ήρθε πριν λίγο, και το αναρτώ και εδώ:
Από Iris Prismatica
Να ξεκινήσω λέγοντας κι εγώ ότι, όπως και να'χει, δε μπορείς να κάνεις μήνυση σε κάποιον που δεν γνωρίζει ότι μια φράση αποδίδεται λανθασμένα σε κάποιον ή είναι ανεπιβεβαίωτο αν ειπώθηκε καν. Αυτό ισχύει ακόμη και για τη φράση με τη βλακεία και το άπειρο (που δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι είπε ο Αινστάιν), ακόμη και για το "Όταν ήρθαν να πάρουν τους εβραίους δεν αντέδρασα (κοκ.)" που ειπώθηκε αλλά όχι από τον Μπρεχτ, το "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ (κλπ.)" που δεν είπε ο Βολταίρος. Το κάνουμε όλοι, όλη την ώρα.
Κατά τα άλλα, αφοριστικός μεν ο λόγος της Τριανταφύλλου, αλλά φαίνεται ότι (όπως είπε κι ο Supertrooper) μόνο ο αφοριστικός για τους μουσουλμάνους λόγος είναι έγκλημα, οι άλλοι όχι.
Όλες οι θρησκείες είναι φοβερά προβληματικές. Και φυσικά οι συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμάνων δεν είναι φονιάδες, έτσι; Αυτό είναι απόλυτα βέβαιο.
Αλλά να σας πω κάτι; Και η συντριπτική πλειονότητα των ρατσιστών δεν είναι δολοφόνοι. Έχω γνωρίσει άπειρους ρατσιστές, κανείς δεν είχε σκοτώσει άνθρωπο άλλης φυλής, ούτε είχε κατά κανόνα επιτεθεί εναντίον τους σωματικά ή και λεκτικά καν. Αυτό δεν αλλάζει ότι τους βρίζουν σε κάθε ευκαιρία (όχι μπροστά τους), τους αποδίδουν όλα τα δεινά, διαπράττουν συστηματικά διακρίσεις εις βάρος τους και, φυσικά, ψηφίζουν και με αυτό το κριτήριο. Είναι, τέλος πάντων, ρατσιστές.
Λοιπόν, ένα τεράστιο τμήμα των μουσουλμάνων σε πολλές δυτικές χώρες είναι πολύ λιγότερο ανεκτικό και σαφώς πιο οπισθοδρομικό από τις αντίστοιχες πλειοψηφίες των μη μουσουλμάνων. Ρίξτε μια ματιά σε μια εμπεριστατωμένη έρευνα, που δεν δημοσιεύτηκε σε κάποια μαύρη φυλλάδα αλλά στον Guardian:
https://www.theguardian.com/uk/2009/may/07/muslims-britain-france-germany-homosexuality
Αυτό δεν τους κάνει ούτε φονιάδες, ούτε τρομοκράτες, ούτε εγκληματίες, αλλά δεν τους κάνει και αθώα πρόβατα.
Είπαμε, και οι περισσότεροι ρατσιστές, ομοφοβικοί και μισογύνηδες δεν είναι δολοφόνοι, αλλά δεν σημαίνει ότι μπορούν να νίπτους τας χείρας των όταν διαπράττονται εγκλήματα στο όνομα αυτών των απόψεων.
Συμπεριφορές όπως αυτή η τραγική που περιγράφει ο Άρης στην Queer εκδήλωση, ή όπως πολλών φεμινιστικών οργανώσεων που τηρούν σιγήν ιχθύος αναφορικά με την έμφυλη βία στο Ισλάμ είναι πολύ προβληματικές, και τροφοδοτούν τις αντίστοιχα ακραίες συμπεριφορές όσων ανθρώπων, προοδευτικών απόψεων, καταλήγουν σε ολοκληρωτική απόρριψη του Ισλάμ.
Ολόκληρο το κείμενο για το οποίο θα δικαστεί η κα Τριανταφύλλου
(Ημερομηνία δημοσίευσης: 14.11.2015 - Θυμίζουμε ότι ήταν τις μέρες μετά την επίθεση στο Μπατακλάν, στο Παρίσι):
Rock and roll will never die
«Tυφλότητα» είναι ο τίτλος του καινούργιου βιβλίου του ιστορικού Μαρκ Φερρό: τυφλότητα των ηγεσιών, τυφλότητα των μαζών. Ο Φερρό περιγράφει πώς δεν μπορούμε – και δεν θέλουμε – να αναγνωρίσουμε τα συνταρακτικά, συχνά τραγικά, φαινόμενα που οδηγούν σε ομοίως συνταρακτικά και τραγικά γεγονότα. Ο ισλαμοφασισμός δεν είναι καινούργιο φαινόμενο: τον έχουμε εκθρέψει στη Δύση και παρά τις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις, ηγεσίες και μάζες κοιμούνται τον ύπνο των δικαίων. Ψυχική ευρυχωρία; Ενοχές για ένα φαντασματικό παρελθόν; Έξαλλη αισιοδοξία; Χριστιανο-αριστερή πίστη στην ανθρώπινη καλοσύνη; Απύθμενη βλακεία της πολιτικής ορθότητας; Φόβος μπροστά στις ισχυρές ισλαμικές χώρες; Όλα αυτά μαζί με την ιστορική τυφλότητα που αναλύει ο Μαρκ Φερρό.
Δεν θα επεκταθώ εδώ στο χονδροειδές σφάλμα της πολυπολιτισμικότητας: όποιος ενδιαφέρεται για το ζήτημα ας αναζητήσει παλιότερα άρθρα και βιβλία. Άλλωστε, μολονότι η αντίθεσή μου στη πολυπολιτισμικότητα – στη μη αφομοίωση των μεταναστών και στην εξύμνηση του ισλάμ – είναι μειονοτική, δεν είμαι η μόνη που τη διατυπώνω. Προσθέτω ωστόσο ότι όσα υφιστάμεθα από τους ισλαμιστές (όχι μόνον την τρομοκρατία αλλά την καθημερινή πίεση, τη συμπεριφορά μίσους) δεν οφείλονται στις «επεμβάσεις» της Δύσης στις χώρες της Ανατολής, αλλά στην πολεμοχαρή και φθονερή φύση του ισλάμ: το ισλάμ δεν είναι μια θρησκεία σαν τις άλλες, αγαπητοί συμπολίτες° είναι πολιτικό πρόγραμμα, είναι ιδεολογία εκβαρβαρισμού.
Θα θίξω τρία σημεία: πρώτον, την ανεπάρκεια, τη θλιβερή αναπηρία, των σημερινών ευρωπαϊκών ηγεσιών. Αν στη θέση του Φρανσουά Ολάντ και της εύθυμης παρέας του ήταν ο Ντε Γκολ, ο Πομπιντού ή ο Μιτεράν, η Γαλλία θα είχε κηρύξει πόλεμο στο Ισλαμικό Kράτος και, πιθανότατα, θα τον είχε κερδίσει. Επίσης, θα λειτουργούσαν οι υπηρεσίες πληροφοριών και οι δυνάμεις ασφαλείας, δηλαδή ό,τι προασπίζει τους πολίτες από τη βία και την αυθαιρεσία.
Ακόμα και οι επίσημες δηλώσεις μετά την πρόσφατη σφαγή ακούγονται χλιαρές: οι φοβισμένοι και οκνηροί υπάλληλοι της γαλλικής γραφειοκρατίας πασχίζουν να μην εξερεθίσουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό που τρώει και πίνει με κρατικές παροχές παραβιάζοντας τους νόμους της γαλλικής δημοκρατίας. Οι νόμοι αυτοί κερδήθηκαν με αγώνες: σήμερα τσαλαπατάμε τους κοινωνικούς αγώνες που δημιούργησαν τα φιλελεύθερα καθεστώτα – η αχαριστία του σύγχρονου ανθρώπου είναι πρωτοφανής° και ο συνδυασμός με την προαναφερθείσα τυφλότητα κλονίζει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Το πρόβλημα πάντως, σύμφωνα με τους Γάλλους σοσιαλιστές, είναι η άνοδος της ισλαμοφοβίας, ενός φυσικού και αυτονόητου αντανακλαστικού, που, ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει τους Γάλλους πολίτες στον αριστεροδεξιό συνασπισμό της Μαρίν Λε Πεν. Σε τελική ανάλυση, ο στόχος του Σοσιαλιστικού κόμματος δεν είναι η ανάσχεση του ισλαμοφασισμού αλλά η απόσπαση ψήφων – παλιά ιστορία αυτή.
Δεύτερο σημείο: αν οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι (που, σας διαβεβαιώ, είναι λιγοστοί και αμήχανοι μέσα στο αγριεμένο ισλαμικό πλήθος), θέλουν να αποφύγουν τον στιγματισμό, πρέπει να κατέβουν μαζικά στους δρόμoυς –σήμερα, τώρα-- και να διαμαρτυρηθούν για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττονται στο όνομα του Αλλάχ. Όμως, θα επιμείνω: όπως έλεγε ο Μάρκο Πόλο, «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Πολύ λίγα έχουν αλλάξει στο ισλάμ από τον ύστερο Μεσαίωνα. Σήμερα, μετριοπαθείς μουσουλμάνοι είναι μόνον οι εκκοσμικευμένοι, τουτέστιν όσοι έχουν εγκαταλείψει την ισλαμική τους ανατροφή – όπως έχουν κάνει πολλοί χριστιανοί στη Δύση. Περιμένω λοιπόν να κατεβούν στους δρόμους όλοι οι καλοί άνθρωποι της Ανατολής και να στηρίξουν τη δυτική δημοκρατία που τους προστατεύει και τους ταΐζει: αν δεν το κάνουν ή αν το κάνουν με μισή καρδιά θα επιβεβαιωθεί η υποψία της ρητής, υπόρρητης ή διφορούμενης στήριξης στον ισλαμοφασισμό.
Με το τρίτο σημείο απευθύνομαι στους ισλαμιστές και στους ποικίλους φίλους τους – μεταξύ των οποίων στους συμπατριώτες μας που πιστεύουν, όπως ο Γεννάδιος Β', ότι «κάλλιον ειδέναι φακιόλιον τούρκικον παρά καλύπτρα λατινική»: ό,τι και να κάνετε, όσους και σκοτώσετε, συκοφαντήσετε και φιμώσετε, ο δυτικός πολιτισμός θα επιζήσει είναι απείρως ισχυρότερος εξάλλου, η εναλλακτική πρόταση ήταν και παραμένει η βαρβαρότητα.
Όσον αφορά δε την καταστροφή του Bataclan όπου έχουμε δει μερικές από τις καλύτερες ροκ συναυλίες της ζωής μας, είμαι εδώ να σας θυμίζω ότι το ροκ δεν θα πεθάνει ποτέ, ότι ποτέ δεν θα αντικατασταθεί από προσευχές κι από αμανέδες.
