ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: κι όμως, ξέρεις

Στο σημερινό «Α μπα»: κι όμως, ξέρεις Facebook Twitter
69


__________________
1.

Γεια σου Λενα,σε διαβαζω χρονια και εισαι ακρως διδακτικη,τοσο εσυ οσο και οι αναγνωστες σου,με τις ιστοριες και τις γνωμες που καταθετουν!
Στο δια ταυτα,εγω εργαζομαι ως πωλητρια,με 450ευρω το μηνα,ειμαι 25 και ευτυχως μενω με τους γονεις μου ειδαλλως δεν θα εβγαινα οικονομικα.Τα βγαζω περα και βαζω και κατι στην ακρη για να παω το χειμωνα να δω την κολλητη μου στο Βερολινο.Το ζητημα ειναι η αλλη κολλητη,η οποια εχει την τυχη να εργαζεται στο γραφειο του πατερα της με 750ευρω το μηνα και με μια ευχερεια στο ωραριο,στο να λειπει κλπ.Γκρινιαζει ποτε θα παμε Βερολινο,βρε παιδι μου δεν μπορω να παω,δεν εχω χρηματα τωρα,δεν μπορω να παρω αδεια,εργαζομαι λιγο καιρο στο μαγαζι.Γκρινιαζει που δεν παμε περισσοτερους καφεδες,θα παμε 2 την εβδομαδα που συμπεφτουν τα ωραρια μας θα παμε το σ/κ και θα βγουμε και βραδυ συνηθως Σαββατο,ρε Α,μπα προφανως και θελω να παω να πιω ενα ποτο παραπανω,να βγω λιγο,αλλα πως να παω οταν δουλευω σπαστα 9-2,5:30-9 καθημερινα πλην Δευτερας,Τεταρτης,Σαββατου και Κυριακη κλειστα και χρησιμοποιω ΜΜΕ(εννοω ειμαι πανω κατω ολη την ωρα)?Να βγω το βραδυ θα ειμαι πτωμα την αλλη μερα,αυτη σχολαει καθε μερα 5 και Σ/Κ δεν εργαζεται και μου λεει συνεχεια και εγω δουλευω και εγω κουραζομαι. Σαφως ομως εχει πλεονεκτηματα τα οποια εγω δεν εχω.Καλο χρυσο κοριτσι,αλλα οταν επιμενει και θελει κατι δεν καταλαβαινει τιποτα!Πως να της το κανω λιανο,να το καταλαβει επιτελους οτι ο αλλος ερχεται σε δυσκολη θεση και οτι δεν μπορει να κανει μονη της σχεδια θα κανουμε αυτο,θα παμε εκει χωρις να υπολογιζει καποια πραγματα....Μπαρμπουνι


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Επειδή δεν πρόκειται για πυρηνική φυσική, αν εσύ της εξηγείς, αν δεν περιμένεις να καταλάβει από μόνη της, και αν αυτή συνεχίζει να επιμένει, δεν είναι ότι δεν μπορεί να καταλάβει, είναι ότι δεν θέλει να καταλάβει, και το μόνο που καταλαβαίνει είναι αυτό που θέλει. Οπότε, αν πιστεύεις ότι έχεις καταθέσει επαρκώς τα δεδομένα όπως μας τα λες εδώ και «δεν καταλαβαίνει», μην ξαναθέτεις τα δεδομένα, δοκίμασε να σχολιάσεις το πρόβλημα στη ρίζα του, που είναι ότι δεν θέλει να καταλάβει. Πες της ας πούμε «νιώθω ότι δεν θέλεις να καταλάβεις την δική μου πλευρά».


Αν είναι στο αίμα της η γκρίνια και θα έκανε το ίδιο ακόμα και αν εσύ είχες ακόμη πιο λάσκα ωράριο, τότε μάλλον πρέπει να δεχτείς ότι η φίλη σου είναι γκρινιάρα, και ο τρόπος να το αντιμετωπίσεις αυτό είναι να μην συζητάς, γιατί όσο το συζητάς, τόσο δίνεις ευκαιρίες για γκρίνια. Κόψε τη γκρίνια λέγοντας «σταμάτα τη γκρίνια». Μην περιμένεις να καταλάβει την ουσία, προσπάθησε να την κάνεις να καταλάβει ποια είναι τα όρια σου.


Όλα αυτά, χωρίς να περιμένεις θαύματα.

__________________
2.


Αγαπητή Αμπά,
Σε διαβάζω χρόνια και λατρεύω την οπτική που δίνεις στο πρόβλημα του καθένα. Σου γράφω όχι για ένα πρόβλημα αλλά θα το χαρακτήριζα προβληματισμό πια. Πριν 7 χρόνια κάπου γύρω στα 16 μου είχα μία σχέση την οποία μόνο καλή δε θα έλεγες. Κράτησε περίπου δυο μιση χρόνια από τα οποία μόνο ο πρώτος χρόνος ήταν ωραίος. Υπήρξα θεωρώ τόσο θύμα αλλά και θύτης καθώς προσπαθούσαμε να αλλάξουμε ο ένας τον άλλον με κάθε ευκαιρία. Σε αυτή τη σχέση έκανα πράγματα που δεν ήθελα απλά για να μην ξανά τσακωθούμε και ενώ το καταλάβαινα και το σκεφτόμουν, ότι δεν περνάω καλά το περισσότερο διάστημα, δεν έπαιρνα την απόφαση να φύγω. Οι φίλοι μου το βλέπαν και οι γονείς μου τότε απορούσαν που έμενα. Τσακωνόμασταν κάθε μέρα για το παραμικρό και είχα και το θράσος να δίνω συμβουλές σε φίλες μου να χωρίσουν αφου δεν περνάν καλά. Την απόφαση την πήρα μόνο όταν άρχισε να μου αρέσει κάποιος άλλος και συνειδητοποίησα πραγματικά ότι είμαι αλλού. Και εδώ έρχεται η απορία. Γιατί δεν χώριζα πιο πριν; Γιατί άφησα έναν άνθρωπο να με αλλάξει; Γιατί χρειάστηκε να βρω άλλον για να ξυπνήσω και να καταλάβω πραγματικά ότι δεν περνάω καλά; Προσπαθώ να με δικαιολογήσω λέγοντας ότι ήμουν μικρή και δεν ήξερα, ότι ήταν η πρώτη μου σχέση, πολλές φορές με συγχαίρω που δεν έχω ξανά κάνει τα ίδια λάθη και που έμαθα από αυτά, όμως και πάλι με ενοχλεί που δεν αντέδρασα όταν έπρεπε και σκέφτομαι ότι αν μου έλεγε κάποιος άλλος την ιστορία αυτή θα έλεγα μα είναι δυνατόν, δεν το έβλεπε να χώριζε; Θα ήθελα να μπορώ να με δικαιολογήσω λέγοντας ήμουν ερωτευμένη και στον έρωτα όλα επιτρέπονται μπλα μπλα μπα αλλά το θεωρώ τόσο χαζό. Παλιότερα όταν το σκεφτόμουν στεναχωριόμουν που δεν ήμουν πιο αποφασιστική και πιο σίγουρη για μένα πλέον συζητώντας το με το τωρινό μου αγόρι (ναι γι' αυτόν χώρισα) αλλά και καθώς το σκέφτομαι που και που απλά μου έχει μείνει αυτή η απορία. Γιατί έμεινα με έναν άνθρωπο ενώ δεν περνούσα καλά;
Η προβληματισμένη+


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Γιατί δεν είναι καλές απαντήσεις ότι ήσουν μικρή και ότι ήταν η πρώτη σου σχέση; Δεν είχες σχετική εμπειρία, δεν ήξερες ότι δεν είναι ανάγκη να είναι έτσι τα πράγματα, δεν ήξερες ότι μπορούν να είναι και αλλιώς, και το κατάλαβες όταν γνώρισες άλλον. Εδώ άνθρωποι που έχουν περάσει από σαράντα κύματα δεν πιστεύουν ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς, και αυτό που κάνουν είναι να επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Αν εσύ έμαθες από τα λάθη σου, και αν δεν τα επανέλαβες, έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες.


Δεν χρειάζεται άλλο αυτομαστίγωμα, κάποτε πρέπει να συγχωρήσεις τον εαυτό σου. Εφόσον σου έχει φύγει ο θυμός και η στενοχώρια και έχει μείνει μόνο η απορία, είσαι πολύ κοντά στη συγχώρεση. Έκανες τα λάθη που έκανες γιατί τότε ήσουν αυτή που ήσουν. Τώρα είσαι αλλιώς, και δεν κάνεις τα ίδια. Μια χαρά είσαι.

__________________
3.

Πως δομεις καλη σχεση με τα παιδια του? Ειμαι 32 και ο αντρας που αγαπω με περναει 20 χρονια. Εχει πισω του εναν χωρισμο (πριν 5 χρονια) και δυο παιδια στην εφηβεια, τα οποια πληγωθηκαν απο το διαζυγιο, οχι λογω καυγαδων, αλλα διοτι δεν ειχαν καταλαβει τιποτα. Εμεις γνωριζομαστε 4 χρονια και ειμαστε μαζι 14 μηνες. Ειμαι οικονομικα ανεξαρτητη, ενω η πρωην συζυγος εξαρτιοταν απο εκεινον. Εκεινος θελει να γεφυρωσει τις δυο πλευρες (τα παιδια κι εμενα) συστηνοντας μας και προσωπικα νιωθω οτι θα ηθελα να τα γνωρισω. Ωστοσο φοβαμαι την αντιδραση τους στο οτι ο μπαμπας τους προχωρα με μια πολυ πιο νεα γυναικα και δε θελω να πληγωθουν κι αλλο, ή να νιωσουν απειλη. (Πως) Μπορω να χτισω μια δικαιη σχεση μαζι τους? Ευχαριστω προκαταβολικα!
-Η σχεση του μπαμπα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μακάρι να υπήρχε εγγυημένη συνταγή για κάτι τέτοιο, αλλά δεν υπάρχει. Δεν είναι στο χέρι σου μόνο το τι θα γίνει, όσο καλές προθέσεις και να έχεις. Κρατώντας αυτό το δεδομένο, νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να σχηματίσεις μια καλή σχέση με τα παιδιά του είναι να έχεις ειλικρινή πρόθεση να σχηματίσεις μια καλή σχέση με τα παιδιά του, δική σου, για σένα, χωρίς να προσπαθείς να ανταγωνίζεσαι την μητέρα τους και χωρίς να προσπαθείς να εντυπωσιάσεις τον πατέρα τους. Ακούγεται απλό; Σκέψου αν είναι, γιατί μέσα σε μια παράγραφο πρόλαβες να αναφέρεις ότι εσύ είσαι οικονομικά ανεξάρτητη, ενώ η πρώην του δεν ήταν, ενώ αυτή η πληροφορία δεν χρειαζόταν σε κάτι.


Τα παιδιά θα σε δεχτούν αν καταλάβουν ότι είσαι ειλικρινής και αν δουν ότι κάνεις καλό στον πατέρα τους. Αν θα σε συμπαθήσουν, αυτό εξαρτάται από την χημεία που θα προκύψει μεταξύ σας, και αυτά τα πράγματα δεν προβλέπονται, ούτε ελέγχονται. Θα παίξει και μεγάλο ρόλο το πώς θα σε παρουσιάσει ο πατέρας τους, πώς θα τους μιλήσει για σένα, και αυτό έχει σχέση με το πώς πραγματικά αισθάνεται για σένα, και ούτε αυτό ελέγχεται.


Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω είναι αν θέλει να σε γνωρίσει στα παιδιά του επειδή βλέπει μέλλον στη σχέση σας, ή αν το κάνει επιπόλαια, απλώς επειδή έχουν περάσει 14 μήνες που είσαστε μαζί. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ κρίσιμο ερώτημα, και δεν λες τίποτα σχετικά. Ελπίζω να ξέρεις ποια είναι η απάντηση.

__________________
4.


Γεια, εύχομαι να συνεχιστεί για πολλά χρόνια η στήλη σου. Είμαι ενθουσιασμένη με έναν καθηγητή μου στο πανεπιστήμιο. Δεν είμαι πιτσιρίκα, έχω πατήσει τα 40 και είναι η δεύτερη σχολή μου. Τώρα που σου γράφω μόλις βγήκα από μια διάλεξή του ,και τον σκέφτομαι κι αναστενάζω. Δεν ξέρω πώς να τον πλησιάσω, το βλέμμα του κολλάει πάνω μου κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αλλά λόγω της ηλικίας μου ντρέπομαι να κάνω ερωτήσεις .Πώς να τον προσεγγίσω; Φοβάμαι μήπως νομίσει ότι το κάνω για να με περάσει στο μάθημα, το οποίο ομολογουμένως είναι δύσκολο. Πήρα και διαζύγιο πρόσφατα και εχω πολλά χρόνια εκτος παιχνιδιού. Τί προτείνεις;
-Φοιτήτρια με πι


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Προτείνω να είσαι πάρα πολύ προσεκτική, ακριβώς επειδή έχεις μείνει πολλά χρόνια εκτός παιχνιδιού. Πρώτον, όσο είναι καθηγητής σου, να μην κάνεις τίποτα. Δεύτερον, όταν σταματήσει να είναι καθηγητής σου, θα μάθεις ότι είναι παντρεμένος, και τότε ελπίζω να σου περάσει. Έχεις ενθουσιαστεί με έναν άγνωστο που δεν μπορείς να προσεγγίσεις, γιατί έτσι μπορείς να προβάλεις πάνω του ό,τι χαρακτηριστικά θέλεις. Με την φαντασίωση που έχεις σχηματίσει αναστενάζεις, όχι με έναν συγκεκριμένο πρόσωπο που έχεις γνωρίσει και σε έχει γοητεύσει. Ξαναλέω, πρόσεχε. Τα χρόνια σου δεν σε προστατεύουν από κακοτοπιές, αυτό που κάνουν είναι ότι όταν πέφτεις σε λακκούβες χτυπάς ακόμη χειρότερα.

__________________
5.

Άμπα μου, μένω μακριά από τους δικούς μου και επισκέπτομαι μια φορά το χρόνο. Η μητέρα μου όλες τις 2 βδομάδες που μένω εκεί λες και έχει μαζέψει τη γκρίνια όλης της χρονιάς. Μου τη λέει συνέχεια ότι έχω παραπανίσια κιλά και ότι δεν έχω αγόρι. Και συνεχίζει με το ότι πρέπει να χάσω τα κιλά και μετά να βρω κάποιον (εννοείται ότι πιστεύει ότι δεν με θέλουν λόγω των κιλών). Καί όλα αυτά σε στυλ διαταγής. Θέλω να χάσεις 15 κιλά να φτιαχτείς και μετά να βρεις κάποιον. Αυτά τα ακούω γύρω στις 15 φορές τη μέρα. Δηλαδή μου τη λέει και μετά στο καπάκι μου την ξαναλέει επαναλαμβάνοντας συνέχεια τα ίδια. Έχω δοκιμάσει τα πάντα, να της την πω, αδιαφορία, να της εξηγήσω να ρωτήσω γιατί το κάνει. Και μου είπε ότι οι γονείς πρέπει να δίνουν συμβουλές στα παιδιά τους (Είμαι 28) και ότι θέλει να είναι χρήσιμη και τη γνωστή καραμέλα ότι το λέει για το καλό μου. Ό τρόπος της είναι απίστευτα άσχημος, έχω κουραστεί από τις προσβολές, τις διαταγές και την κριτική της. Έχω μειώσει τις επισκέψεις μου, είμαι ανεξάρτητη και πηγαίνω μια φορά το χρόνο για να δω άλλα άτομα στο χωριό. Αλλά κ αυτή τη μια φορά το χρόνο μου τη βγάζει ξινή και λυπάμαι την άδεια που ξόδεψα. Υπάρχει κάτι άλλο να κάνω? Νομίζει πως είναι ιδανική συμπεριφορά μητέρας αυτό που κάνει. Εγώ νιώθω πως κακοποιούμαι.
-Λίνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σωστά νιώθεις.


Δεν έχεις δοκιμάσει τα πάντα, όμως. Η μία επίσκεψη το χρόνο μπορεί να γίνει μηδέν, για όσα χρόνια χρειαστεί. Η μητέρα σου δεν πρόκειται να αλλάξει, εσύ όμως μπορείς να περιφρουρήσεις την ψυχική σου υγεία. Όταν ξεκινάει το τροπάριο, δώσε μια προειδοποίηση: πες της, «αν το ξαναπείς αυτό, θα φύγω». Και επειδή θα το ξαναπεί, θα πρέπει να πραγματοποιείς την απειλή, και να φεύγεις, είτε από το δωμάτιο, είτε από το σπίτι. Αν συνεχίζει, θα πρέπει να της πεις ότι δεν θα ξαναπάς επίσκεψη όσο επαναλαμβάνει αυτά που επαναλαμβάνει, και πρέπει να είσαι έτοιμη να πραγματοποιήσεις την απειλή σου. Έχει συνηθίσει σε αυτές τις επισκέψεις, έχει συνηθίσει στην αντίδραση σου, που είναι πάνω κάτω η ίδια (προσπαθείς να βγάλεις άκρη με τη λογική, που είναι πολύ κακή ιδέα), και αν δεν αλλάξεις εσύ, δραματικά και θεαματικά, δεν θα αναγκαστεί να διαφοροποιήσει την συμπεριφορά της.


Δεν χρειάζεται να καταλάβει γιατί είναι λάθος αυτό που κάνει. Πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να το κάνει, και αυτό θα το καταλάβει αν σταματήσεις να είσαι παρούσα όταν ξεκινάει το παραλήρημα. Αν δεν είσαι εκεί, ας τα λέει στον καθρέφτη.

__________________
6.


Γεια σου Άμπα μου!
Σου γράφω ενώ περιμένω το αμάξι μου να πλυθεί κι αφού διάβασα όλες τις μέρες "Άμπα"που δεν είχα προλάβει το τελευταίο διάστημα...(μεγάλη η αναμονή) Πραγματικά η στήλη σου με έχει βοηθήσει πολύ στο να δω κάποια πράγματα με άλλο μάτι και απολαμβάνω τις witty και ανεπιτήδευτες απαντήσεις σου!Δεν ξέρω από πού να πρωτοξεκινήσω! Νιώθω ένα τόσο μεγάλο χάος μέσα μου κι αυτό γιατί σκέφτομαι και αναλύω τα πάντα στο μυαλό μου, που στο τέλος χάνομαι κι εγώ η ίδια αδυνατώντας να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη.Με αφορμή τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω στο να συνεννοηθώ και να επικοινωνήσω μέσα στο πλάισιο μιας ερωτικής σχέσης, άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο λάθος είμαι τελικά κι εγώ και πού χολαίνω ως χαρακτήρας! Για να γίνω πιο συγκεκριμένη μετά από σχέση με πολύ άσχημη και ψυχοφθόρα κατάληξη, βρίσκομαι δυο χρόνια μετά να νιώθω ότι δεν μπορώ να επικοινωνήσω με άνθρωπο και να τον κρατήσω κατά κάποιο τρόπο στη ζωή μου,λόγω του χαρακτήρα μου.Ενώ γενικά κάνω καλή εντύπωση στους άλλους και έχω τις επιτυχίες μου στο άλλο φύλο( είμαι όμως ταυτόχρονα και πολύ ανασφαλής) διαπιστώνω ότι βγάζω μια επιθετικότητα και μια ειρωνική στάση την οποία δεν μπορώ να ελέγξω.Κι αυτό σε συνδυασμό με το πόσο πολύ σκέφτομαι και αναλύω όλα όσα μου λέει και κάνει ο άλλος!Πράγμα το οποίο φυσικά και γίνεται αντιληπτό εφόσον κολλάω σε κάποια πράγματα με αποτέλεσμα ο άλλος να εκνευρίζεται και να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε.Το κακό είναι πως επειδή ποτέ δεν μου καταλογίζω κακία σε ο,τιδηποτε πω, έχω και την απαίτηση να μην παρεξηγούμαι...Αλλά έλα που εκ των υστέρων καταλαβαίνω ότι έχουν κάποιο δίκιο κι ότι όντως έχω θέμα!Είμαι ειρωνική Αμπούλα μου και αποπαίρνω τους άλλους...με χιούμορ και χαριτωμενια νομίζοντας, αλλά όχι!Ο άλλος πληγώνεται κι εκνευρίζεται όπως ακριβώς κι εγώ όταν μου λέει κάτι που δεν μου αρέσει.Η κατάληξη είναι φυσικά η αναμενόμενη κάτι το οποίο με θλίβει (γιατί έχω μετά να αντιμετωπίσω και το αίσθημα της απόρριψης-άλλο βάσανο κι αυτό)Δε θέλω να αντιδρώ έτσι όμως!Τα παίρνω όλα πολύ σοβαρά, κι όχι μόνο τα των σχέσεων, κολλάω και μετά πέφτω πιο πολύ ψυχολογικά!Μ'αρέσει που το παίζω στην αρχή κουλ και άνετη ενώ στο τέλος σπάω τα μούτρα μου.Ξέρω ότι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο γιατί πρέπει να βρω εμένα πρώτα για να μπορέσω να διαχειριστώ τους άλλους! Θεωρείς όμως ότι θα με βοηθήσει και ως προς το χαρακτήρα μου; Εννοώ να γίνω καλύτερος ως άνθρωπος ώστε να μπορέσω να νιώσω όμορφα με μένα;
-Miss_Irony!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όταν έχουμε μια συμπεριφορά που βλέπουμε ότι μας δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα μας ή στις σχέσεις μας με τους άλλους, και δεν ξέρουμε από πού πηγάζει και πώς να την ελέγξουμε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάμε σε ψυχολόγο.

_________________
7.

Α μπα,
Ειμαι κοπελα 27χρονων. Γνωρισα καποιον που ειναι πολυ εμφανισιμος, sexy, ηπιων τονων, ευχαριστος, ευγενικός, straight forward χωρις συμπλέγματα και κόμπλεξ ή στρατηγικες στον ερωτα και εχει αυτο που λεμε street smarts. Κανει χειρωνακτικη εργασια (δεν εχει σπουδασει) και πηγαινει συστηματικά γυμναστηριο (φαινεται αλλωστε σλουρπ). Αυτος φαινεται να ενδιαφέρεται παρα πολυ για μενα και μου αρεσει και μενα αρκετα, αλλα δεν τον βρίσκω intellectually stimulating, δεν με συναρπαζουν οι συζητησεις μας και μενει σε απλοικα/καθημερινά θεματα οταν μιλαμε. Στεκεται αξιοπρεπως στην κουβεντα δεν λεει βλακειες, απλα δεν συνεχιζει την συζητηση όταν δεν εχει αποψη. Αν το σκεφτείς ειναι εξυπνο! Βεβαια συμβαινει συχνα κ εχω μαθει να περιοριζομαι σε στάνταρ θεματα, κατι που με κουραζει. Δεν μεγαλοπιανομαι, ενα μαστερ εκανα οπως πολλοι αλλοι (κ δουλευω τωρα) κ αφου η ευφυΐα ειναι σχετικη, μπορει καποιος αλλος να εβρισκε εμένα ανεπαρκη. Εκτιμω πολυ ολα αυτα τα θετικα στοιχεία που συγκεντρώνει και I'll give it a try. Απλως θελω να ανοιξω αυτο το θεμα συζητησης: ποσο εξυπνη επιλογη ειναι να επιλεξεις λιγοτερο εξυπνο συντροφο? Θελω να ακουσω πως το βλεπει ο καθένας.

ΥΓ. Παιδιά εχω κ γω χιλια στραβα, εννοείται. Δεν τον υποτιμώ ουτε εχω κομπλεξ ανωτερότητας. Απλα εντοπισα οτι εχω περισσοτερες αναγκες/απαιτήσεις στον τομεα αυτον κ αναρωτιεμαι αν ειναι deal breaker για μενα αυτο ή οχι.
-Einstein (ολα ειναι σχετικά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν χρειάζεται να ακούσεις πώς το βλέπει ο καθένας. Για άλλον έχει σημασία η εγκεφαλική βαθύτερη επικοινωνία, για άλλον όχι και τόσο. Αυτό που ρωτάς είναι αν μεγαλοπιάνεσαι ή αν δικαιολογείται (ηθικά, κοινωνικά) να απορρίψεις κάποιον για αυτόν τον λόγο. Η απάντηση είναι «ναι, δικαιολογείται» και δεν χρειάζεται να εξηγηθείς σε κανέναν για το πώς νιώθεις. Μπορείς να απορρίψεις κάποιον για όποιο λόγο θέλεις.


Αν δεν ξέρεις αν είναι deal breaker αυτό για σένα ή όχι, δεν θα το καταλάβεις από το αν είναι για τους άλλους. Όμως δε νομίζω ότι δεν ξέρεις, νομίζω ότι δεν τολμάς να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να το παραδεχτείς. Προσπάθησε το, αν δεν μπορείς με τίποτα να κοιτάξεις μέσα σου, αλλά βιάσου κάπως, γιατί δεν σου φταίει ο άλλος αν εσύ δεν έχεις το θάρρος να παραδεχτείς αυτό που θέλεις.


69

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ