__________________
1.
Αγαπητή Λένα, γεια σου! Συγχαρητήρια για τη στήλη σου, μου κάνεις παρέα στους βραδινούς θηλασμούς το τελευταίο διάστημα, ενώ προσπαθώ να μην αποκοιμηθώ.
Κατάλαβα μέσα από τη στήλη σου πολλά πράγματα για συμπεριφορές δικές μου και των γύρω μου, και συνειδητοποίησα ότι δεν υπερασπίστηκα τον εαυτό μου κάποια στιγμή. Αλλά ας τα πάρω από την αρχή... Είμαι στη δουλειά και μιλάω στο τηλέφωνο επαγγελματικά. Μπαίνει συνάδελφος (ο Κ) από άλλη πόλη που δε με ήξερε μαζί με πελάτη μας (το Μ) και με συστήνει. Και συνεχίζει "άκουσα τη φωνή απέξω και είπα στο Μ τι ωραία φωνή που έχεις, αλλά συνήθως όσες έχουν ωραία φωνή είναι και χοντρές". Και χαμογέλασε σα να δικαιώθηκε (έχω 7-8 παραπάνω κιλά). Ο Μ δαγκώθηκε, με κοίταξε με συμπάθεια, άλλαξε τη συζήτηση, ενώ εγώ είχα παγώσει. Μετά από 20 λεπτά στο meeting, ακούω τον Κ να το επαναλαμβάνει σε άλλους συνάδελφους. Κανείς δε του έδωσε βέβαια σημασία ή γέλασε. Ήταν προσβλητικό, σεξιστικό, bulling... όλα αυτά μαζί! Καταλαβαίνω ότι έπρεπε να έχω απαντήσει, αλλά ακόμα δε βρίσκω κατάλληλη ατάκα. Το καλύτερο είναι "ευτυχώς γνωρίζω πωλητές με καλύτερο χιούμορ". Θα μου πεις τι το ψάχνω τώρα και θα χεις δίκιο, αλλά μου τριγυρίζει στο μυαλό τις τελευταίες μέρες. Έχεις καμιά έξυπνη ατάκα; Φίλοι σχολιαστές;
- Καθυστερημένη ατάκα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μη στενοχωριέσαι που δεν είχες στο τσεπάκι την ατάκα που θα τον αποστόμωνε, γιατί αν την είχες, θα ήσουν σαν κι αυτόν, και πραγματικά, μην εύχεσαι να ήσουν σαν κι αυτόν. Το απύθμενο θράσος και η απέραντη χοντροκοπιά καταλαβαίνουν μόνο από διπλάσιο θράσος και άλλη τόση χοντροκοπιά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλάνε σε άλλη γλώσσα, είναι έτσι βιδωμένο το κεφάλι τους, μέχρι εκεί τους φτάνει. Αυτό που σκέφτηκες να πεις, ακόμα και των υστέρων, είναι μια δαχτυλήθρα νερό σε πυρκαγιά δάσους. Λες να στενοχωρηθεί που θα του πεις ότι δεν έχει πολύ καλό χιούμορ; Άσε που δεν ξέρω τι άλλο θα κατέβαζε η κεφάλα του να απαντήσει, αν του το έλεγες.
Αυτό που έγινε είναι ότι εκτέθηκε στον πελάτη, σε σένα, και στους υπόλοιπους συναδέλφους, γιατί μπορεί κανείς να μη μίλησε, αλλά όλοι τον κατέταξαν κάπου στο μυαλό τους. Δεν χρειάζεται να μας καταλάβουν όλοι, δεν χρειάζεται να βάλουμε στη θέση τους όλους όσους συναντάμε, αυτή είναι μια μάχη που δεν κερδίζεται. Ο πόλεμος τέτοιου είδους έχει νόημα πολύ λίγες φορές, όταν διακυβεύεται κάτι σημαντικό. Τώρα τον ξέρεις. Τώρα θα είσαι προετοιμασμένη. Τώρα θα έχεις το παγερό ύφος που χρειάζεται, όταν χρειάζεται. Τώρα θα ξέρεις να φεύγεις όταν πλησιάζει, και θα ξέρεις τι θα λες όταν η κουβέντα με άλλους φτάνει σε αυτόν. Τώρα, μπορείς να προστατευτείς. Την επόμενη φορά που θα σε προσβάλει, και θα υπάρξει επόμενη φορά, πες μόνο αρκετά δυνατά, ώστε να σε ακούσουν κι άλλοι, ότι δεν του επιτρέπεις να σε προσβάλλει. Δεν χρειάζεται καν να περιμένεις την απάντηση.
__________________
2.
Είμαι 34ων ετών, ζω στο εξωτερικό και εδώ και καιρό βιώνω ερωτική απογοήτευση από τον σύντροφό μου, ο οποίος για διάφορους λόγους εδώ και κάποια χρόνια έχει απομακρυνθεί συναισθηματικά από εμένα και έχει επικεντρωθεί στη δουλειά του μόνο. Προσπάθησα πολύ να το αλλάξω αυτό με διάφορους τρόπους, αλλά δεν τα κατάφερα. Αναπόφευκτα, μετά από αρκετή απόρριψη, τα συναισθήματά μου εξασθένησαν και σιγά σιγά γίναμε απλά συγκάτοικοι. Να προσθέσω εδώ ότι για κάποιους λόγους, δεν μπορούμε να χωρίσουμε. Ξέρω πώς ακούγεται αυτό, αλλά δεν θα ήθελα να το αναλύσω τώρα.
Τον Ιανουάριο γνώρισα έναν άλλο άνδρα από την Ινδία. Από την αρχή ήξερα πως είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά μου άρεσε πολύ. Έκανε κίνηση και δεν μπορώ να πω ότι αντιστάθηκα ιδιαίτερα. Δεν θα δικαιολογηθώ αναλύοντας τη μοναξιά μου και όλα αυτά που με οδήγησαν στο να κάνω παράλληλη σχέση μαζί του. Απλά το έκανα και ένιωσα συναισθηματικά ανανεωμένη. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος από την αρχή ήταν υπερβολικά ενθουσιασμένος μαζί μου, έλεγε πως ήταν ερωτευμένος, πως με λατρεύει, πως μια ζωή έψαχνε μια γυναίκα σαν εμένα, πως υπέφερε μακριά μου, πως ήθελε οικογένεια και παιδιά μαζί μου κλπ κλπ.
Όπως είναι λογικό, είχα τρομερή επιφύλαξη ως προς όλα αυτά, αλλά μετά από λίγο καιρό, άρχισα να παίζω κι εγώ το παιχνίδι του έρωτα. Ακόμα και ψεύτικο, μου έδινε απίστευτη χαρά και δεν ήθελα με τίποτα να το χάσω. Έπεισα τον εαυτό μου ότι ήμουν κι εγώ ερωτευμένη μαζί του και το έζησα. Το σεξ ήταν πολύ καλό και η αλήθεια είναι ότι το είχα στερηθεί για καιρό, οπότε κόλλησα και μ' αυτό.
Τώρα, δύο μήνες μετά, διαπιστώνω μετά από διάφορα σκηνικά, τσακωμούς κλπ ότι δεν ταιριάζουμε καθόλου, ότι η συμπεριφορά του απέναντί μου έχει αλλάξει τελείως, ότι ο "έρωτας" ξεφούσκωσε και ότι το μόνο που μας έμεινε είναι το σεξ. Ο ίδιος συνεχίζει για κάποιο λόγο να ισχυρίζεται ότι μ' αγαπά, αλλά η συμπεριφορά του είναι πλέον πολύ διαφορετική από αυτήν που είχε στην αρχή.
Αναγνωρίζω λοιπόν πως όλο αυτό φαινόταν απάτη από την αρχή και η αλήθεια είναι πως δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ πραγματικά, απλά έπεισα τον εαυτό μου να τα δώσει όλα προκειμένου να ζήσω τη στιγμή, το ρομάντσο, να περάσω καλά και να ξεχάσω τη φρίκη μου.
Συν, ότι μετά από όλα αυτά τα χρόνια σε μια τόσο άρρωστη σχέση, έχω πλέον μετατραπεί σε μια απόλυτα ανασφαλή γυναίκα που ετεροπροσδιορίζεται και που πιθανόν θα μπορούσε να παραδοθεί σε σχεδόν οποιονδήποτε την κάνει να νιώσει πολύτιμη, ποθητή, ερωτεύσιμη, σημαντική, μοναδική και όλα αυτά τα ωραία.
Παράλληλα, έχω ένα πελώριο και τρομερά πληγωμένο "εγώ", το οποίο έχει συγκλονιστεί από το γεγονός ότι με γειώνει αυτός τώρα και όχι εγώ -όπως ήμουν σίγουρη ότι θα συνέβαινε τελικά, αφού αυτός ήταν ο άρρωστος μαζί μου και όχι εγώ μ' αυτόν. Να σημειωθεί εδώ ότι το εγώ μου είχε ήδη κουρελιαστεί τελείως από την πολυετή απόρριψη από το σύντροφό μου.
Και μολονότι έχω συναίσθηση της κατάστασής μου, για κάποιο λόγο δεν μπορώ να σταματήσω να στεναχωριέμαι και νιώθω πως η σπασμένη μου καρδιά, έσπασε τώρα σε ακόμη μικρότερα κομματάκια. Θα μου πεις, τί περίμενες έτσι όπως τα έκανες; Θα σου πω πως πιθανόν περίμενα αυτό που βλέπουμε στις ταινίες: την επιστροφή στο σύντροφο με ακόμα περισσότερη σιγουριά ότι ΑΥΤΟΣ είναι ο σωστός (γιατί αυτός με τον οποίο τον κερατώναμε ήταν καθίκι). Ειλικρινά δεν ξέρω τί άλλο περίμενα, εκτός από λίγη πρόσκαιρη χαρά...
Πες μου μόνο, πώς θα σταματήσω να ετεροπροσδιορίζομαι; Πώς θα ξαναβρώ τον εαυτό μου που -πίστεψέ με- δεν είναι τόσο μαλάκας όσο φαίνεται σ' αυτό το γράμμα; Πώς θα βρω τη δύναμη μέσα μου να προσπαθήσω να σώσω τη σχέση μου με το σύντροφό μου που στο μεσοδιάστημα έχει αρχίσει και συνέρχεται;
- made in India
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
A, όχι. Όχι. Αυτό που δεν μας λες, ως συνήθως, είναι το πιο σημαντικό, και τα υπόλοιπα σημαντικά μας τα μπερδεύεις. Δεν μπορώ να δεχτώ το «δεν μπορούμε να χωρίσουμε για διάφορους λόγους, αλλά δεν θα τους πω». Ή θέλεις απάντηση, ή δεν θέλεις. Επίσης, από τη μία λες ότι ιδανικά θα ήθελες με αυτό το παραστράτημα να ανακαλύψεις ότι ο μόνιμος σύντροφος είναι ο σωστός, αλλά δεν είναι, και στην τελευταία πρόταση ρωτάς πώς θα σώσεις την σχέση σου τώρα που ο μόνιμος αρχίζει και συνέρχεται. Δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο. Έγραψες πάρα πολλά, αλλά όλα λυρικά και γύρω γύρω από το θέμα – το θέμα το έχεις αποφύγει αρκετά συστηματικά. Και μέσα σε αυτόν τον λυρισμό, το γεγονός ότι είχες παράλληλη σχέση και καιρό και απάτησες τον σύντροφο σου έχει μετατραπεί από αρνητική πράξη σε σχεδόν ηρωική. Παρουσιάζεσαι σαν θύμα.
Αν θελήσεις να μας γράψεις τι πραγματικά συμβαίνει και τι σε κρατάει τόσο δέσμια, εδώ θα είμαστε.
__________________
3.
Αγαπητή Αμπα έχω ένα θεματάκι κι είπα να σε ρωτήσω μπας κι έχεις καμιά καλή ιδέα! Λοιπόν, μετακομίσαμε πριν λίγο καιρό σε καινούργια γειτονιά στο χωριό που μένουμε και γνωρίσαμε τους νέους μας γείτονες. Καλά ως εδώ. Έλα όμως που ο διπλανός έχει κοπέλα, την οποία ατυχώς γνώρισε πρώτα ο άντρας μου, που δεν θυμάται ποτέ κανένα όνομα. Έτσι όταν τη γνώρισα εγώ, καθώς ο γείτονας ήξερε το όνομά μου και υποτίθεται ο άντρας μου το δικό της, δεν συστηθήκαμε με την κοπέλα ώστε να μάθω το όνομά της. Φυσικά με τα χρόνια έχω αναπτύξει αντανακλαστικά, τύπου απλώνω χέρι, λέω όνομα και λέει ο άντρας μου και καλά, α ναι, δεν σας σύστησα και όλα καλά, αλλά αυτή τη φορά ήμουν στο τρέξιμο και δεν το σκέφτηκα. Έτσι χάθηκε η στιγμή. Έκτοτε δεν έχω καταφέρει να πιάσω το όνομά της, παρόλο που μιλάμε πολύ συχνά και μάλιστα κερνάμε το ένα σπίτι το άλλο όταν κάνουμε μπάρμπεκιου. Η δε κοπέλα πολύ φιλική, με προσφωνεί με υποκοριστικό δικό μου, μου δίνει λουλουδάκια και θέλω να της φωνάξω, πες μου πώς σε λένε σε παρακαλώ! Κι αυτός ο δικός της όλο μωρό μου τη λέει. Πες και το όνομά της ρε άνθρωπε να βρούμε την υγειά μας κι εμείς! Αλλά βλέπεις είναι στα μέλια (φτου σκόρδα τα παιδιά) και δεν προβλέπω να ακούμε όνομα σύντομα!
Σκέφτηκα να τη ρωτήσω πότε γιορτάζει αλλά φοβάμαι μην τη λένε Ελένη καλή ώρα και προδοθώ ή σκέψου λέει να είμαστε συνονόματες. Σκέφτηκα να ρωτήσω μια γιαγιά γειτόνισσα που μπαινοβγαίνει σπίτι τους αλλά είναι τόσο κουτσομπόλα που φοβάμαι ότι θα με δώσει. Ένας άλλος γείτονας είναι τόσο μεγάλος που θα πρέπει να φωνάξω να με ακούσει η γειτονιά για να μου απαντήσει. Τι να κάνω;
- say my name
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ωχ τι μπλέξιμο! Σε νιώθω, έχω κάνει κι εγώ πατάτες με ονόματα, δυσκολεύομαι πολύ να τα θυμηθώ. Μήπως να τη ρωτήσεις σε κάποια φάση, αν το όνομα της το πήρε από καμία γιαγιά, ή πώς αποφάσισαν οι γονείς της να της δώσουν αυτό το όνομα; Ξεκίνα από την ιστορία του δικού σου ονόματος, και μετά άπλωσε πλοκαμάκια. Το σκέφτηκα και αυτό είναι το καλύτερο που μου ήρθε. Ίσως τα παιδιά στα σχόλια σκεφτούν κάτι καλύτερο.
__________________
4.
Μεγάλωσα "βουτηγμένη" στην πατριαρχία και τον εξωτερικευμένο μισογυνισμό. Τώρα (36), παντρεμένη και με δύο αγοράκια (5, 7) "ξύπνησα" για τα καλά. Λέω να μη σουτάρω τον σύζυγο, που με "ψάρωνε" 12 χρόνια μιας και είναι κι ο ίδιος θύμα εδώ που τα λέμε, αλλά να δώσω μια ευκαιρία στην οικογένειά μας να πορευτεί πολιτισμένα. Καμία ιδέα για το πώς θα ξαναγνωριστούμε με τον άντρα μου κάτω από νέες συνθήκες και πιο σε πιο υγιές πλαίσιο; προς το παρόν του φέρομαι όπως θα έπρεπε να του φέρομαι από την αρχή. Να του εξηγήσω τους παραπάνω όρους δεν ξέρω αν μπορώ χωρίς να αποφύγω το κήρυγμα... Σε ευχαριστώ για όλα, Λένα.
- Μαρία
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είσαστε αντίπαλοι με τον άντρα σου για να το σκέφτεσαι έτσι. Αν τώρα φέρεσαι όπως θα έπρεπε να του φέρεσαι από την αρχή, και αν αυτό δεν έχει προκαλέσει σοβαρές αναταραχές στη σχέση σας, τότε διάλεξες καλό άντρα, ή τουλάχιστον, άντρα που φερόταν όπως φερόταν αντανακλαστικά, χωρίς να το φιλοσοφεί ιδιαίτερα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να προσαρμοστεί, και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Θα του εξηγήσεις σιγά σιγά, όπως σιγά σιγά ξύπνησες κι εσύ, μέσα στην κουβέντα. Δεν χρειάζεται μανιφέστο, οι ευκαιρίες θα έρχονται μόνες τους, πολύ εύκολα.
__________________
5.
Γεια χαρά! Μένω Πειραιά και εχω έναν σκυλακο. Τα τελευταία 5 χρόνια βγαίνουμε βολτα 2 φορές τη μέρα. Πάντα με λουρί, πάντα φροντίζω να μαζεύω τα περιττώματα του (μια φορά που ξεμεινα από σακουλάκια και δε βρήκα τίποτα στο δρόμο να χρησιμοποιήσω τον γύρισα σπίτι και επέστρεψα στο σημείο να τα μαζεψω). Τι γίνεται όμως με τα ουρα; Προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο μπορώ, τον αφήνω (οποτε μπορω, δεν περιμενει ακριβως παράγγελμα) να κατουράει μόνο σε δέντρα με χώμα και σκουπιδοντενεκεδες που είναι έτσι κι αλλιώς βρώμικοι.
Οι περισσοτεροι ανθωποι μας αγνοουν ή χαμογελανε αλλα που και που ακούω από μπαλκόνια χριστοπαναγιες που τολαμαω να περπατάω στο δρόμο με το <<βρωμοσκυλο>> μου. Ίσως παίρνουν θάρρος λόγω της διαφοράς στην ηλικία μιας και δεν εχω ακούσει κάτι τέτοιο από τους γονείς μου όταν τον βγαζουν (πλέον ειμαι 18 αλλά δε φαίνομαι πάνω από 15. Σνιφ.). Παλιότερα γύριζα στο σπίτι με κλάματα, τώρα απλώς τους αγνοώ. (Αν και μια φορά που μια ηλικιωμένη μου είπε να φύγω από τον δρομο-όχι πεζοδρομιο- που περπατούσα νευριασα και δεν το κουνουσα από κει. Τελικά έβαλε τον άντρα της να πάει στο γκαράζ και να καταβρεξει το δρόμο με το λαστιχο για να μας διώξει γιατί τον βρωμισαμε με το να ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ εκει).
Καποτε κάποιος μου είχε ευγενικά ζητήσει να μην περνάω από ένα συγκεκριμένο μέρος γιατι πολλά σκυλιά κατουρανε την κολώνα κοντά στην πόρτα του. Δεν ξαναπερασα. Πραγματικά δε θέλω να ενοχλώ, απλά δεν ξέρω τι καλύτερο να κάνω. Δεν ειναι διακοσμητικο ο σκύλος να ζει μέσα σ'ένα διαμέρισμα.
Ελπίζω να μην ακούσω τίποτα του στυλ "Αφήστε τα στη φυση". Δεν είναι λύκοι, σκύλοι είναι που τα τελευταία 30.000 χρόνια ζουν δίπλα μας. Ωραία και η φυση αλλά πολύ άβολη και επικίνδυνη βρε παιδί μου. Ο δικός μου είναι (ενα κουκλι) 10 κιλά και ακουρευτος μοιάζει με σφουγγαριστρα. Βγάλτε τα συμπεράσματα σας για το κατά πόσο είναι καλή ιδέα να τον αφήσω "ελευθερο", μόνο, χωρίς φαΐ, νερό, καταφύγιο, αντιπαρασιτικα, γιατρό κτλ. Για να μην αναφέρω σκύλους στην αστυνομία, διασώστες, βοηθούς για ΑΜΕΑ κτλ.
Και όχι κ. Τάδε από τον 1ο, παίζει να μην πήρα σκύλο επωμιζωμενη ευθύνες και έξοδα απλά και μόνο για να ενοχλήσω ΕΣΕΝΑ. Έχω κι άλλα να πω αλλά νταξει θα δείξω έλεος και θα σταματήσω εδώ :).
Υπάρχει κάτι περισσοτερο που μπορώ να κάνω για να ζήσουμε όλοι λίγο καλυτερα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν έχω εμπειρία από σκύλο στην Αθήνα, ας μας πουν όσοι ξέρουν, τι γίνεται με τα τσίσα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι στην Αθήνα υπάρχει μεγάλη επιθετικότητα και μέσα στην επιθετικότητα υπάρχει και η ρουστίκ σχέση με τα ζώα, που είναι «αν δεν τρώγονται και αν δεν οργώνουν, είναι άχρηστα». Δεν έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που οι άνθρωποι ζούσαν μαζί με τα ζώα και ήταν ταυτισμένα με βρώμα και αρρώστιες. Γι'αυτό αυτές οι αντιδράσεις είναι τόσο έντονες από τις γιαγιάδες. Η ανώμαλη μετάβαση από το χωριό στην μεγαλούπολη έχει δημιουργήσει αντιθέσεις μεταξύ των αντιτριχωτών Ταλιμπάν και των μουτζαχετοφιλόζωων, και κάπου πιάνονται όλοι οι υπόλοιποι στη μέση. Και μέσα σε αυτά, είναι και η μαύρη αλήθεια, ότι η Αθήνα δεν προσφέρεται για κατοικίδια που χρειάζονται άπλα και φύση, όσο και αν έχουν μάθει να είναι εξαρτημένα από τον άνθρωπο.
Η ηλικία σου και το φύλο σου δεν σε βοηθάνε καθόλου, αυτό είναι βέβαιο. Αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σε αγνοούν ή χαμογελάνε, μείνε σε αυτούς, γιατί οι υπόλοιποι είναι εδώ για να μείνουν.
__________________
6.
Γιατί οι άνδρες μεγάλης ηλικίας όταν «ψάχνουν» σύντροφο (και δεν ενδιαφέρονται για τεκνοποίηση στην ηλικία τους), προσανατολίζονται και πάλι σε μικρότερης ηλικίας γυναίκες (π.χ. άνδρας 68 με γυναίκα 58) ενώ οι γυναίκες σε μεγαλύτερους ή ίσως σε συνομίληκους άνδρες και σχεδόν ποτέ σε μικρότερους (π.χ. γυναίκα 68 με άνδρα 58;); Δηλ, αν υπάρχει το θέμα της τεκνοποιήσης, το καταλαβαίνω γιατί ένας π.χ. 50άρης ή 40άρης θα ψάξει μια μικρότερή του, σε αναπαραγωγική ηλικία γυναίκα, αλλά εάν πια δεν ενδιαφέρεται, γιατί να μην ψάξει συνομίλησες ή μεγαλύτερες; Και αντίστοιχα οι γυναίκες μικρότερο;
Ήλπιζα ότι μετά από κάποια ηλικία θα παύουν τα ταμπού..
Αυτό το παρατηρώ και στα συνοικέσια που παίζουν αρκετά σε μεσήλικους.
-- ἐρωτῶσα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι τα ταμπού που καθορίζουν αυτές τις συμπεριφορές, είναι το δόγμα ότι οι γυναίκες έχουν αξία όταν είναι νέες και όμορφες και όταν γερνάνε είναι πάνω κάτω άχρηστες, εκτός αν είναι μάνες ή έστω, σύζυγοι (αλλά βασικά, μάνες), ενώ οι άντρες απλώς ωριμάζουν. Οι γυναίκες δεν διαλέγουν νεότερους γιατί σύμφωνα με το ίδιο δόγμα, δεν επιτρέπεται να ζητάνε φρέσκο πράγμα για ζουμερό σεξ και διασκέδαση, αλλά «σχέση», εγκεφαλική επαφή, και για αυτό ο ώριμος άντρας είναι καλύτερος, μπορεί να προσφέρει περισσότερα (τάχα).
Δεν ξέρω γιατί ήλπιζες να αλλάζουν τα δόγματα ανάλογα με την ηλικία, αλλά το σύστημα καταπίεσης δουλεύει εδώ και τόσους αιώνες ακριβώς επειδή δεν αφήνει περιθώρια.
_________________
7.
Αγαπητή Α μπά,
Σήμερα έμαθα οτι μια πολύ καλή μου φίλη και ο άντρας της είναι υποστηρικτές του Afd. Το Afd (Alternative für Deutschland) είναι ένα συντηρητικο ακροδεξιό κόμμα στη Γερμανία, που υποστηρίζεται εν μέρη και απο νεοναζιστές. Έχω λυπηθεί πάρα πολύ και δεν ξέρω πως να το επεξεργαστώ. Η ίδια δεν μας έχει δείξει ποτέ κάποια περιέργη ή εχτρέμ συμπεριφορά και ιδιαίτερα σε μένα που δεν είμαι Γερμανίδα. Αντίθετα είναι πάντα εκεί για εμάς, πάντα έτοιμη να μας βοηθήσει. Αυτό που με παραξενέυει περισσότερο είναι το γεγονός οτι και η ίδια στη καταγωγή είναι Γαλλίδα (γεννήθηκε στη Γαλλία και ήρθε με την οικογένεια της Γερμανία στην ηλικία των 6-7 χρονών). Εντομεταξύ το έμαθα απο κοινούς γνωστούς που μας έστειλαν λινκ με βίντεο απο συναντήσεις του Afd, που είναι και η φίλη μου με τον άντρα της. Αυτός μάλιστα έχει βάλει και υποψηφιότητα για δημοτικές εκλογές... Και τώρα τι κάνουμε α μπά μου; τι ρωτάμε (εννοειται διακριτικά) ποιές είναι οι πολιτικές της πεποιθήσεις; από την άλλη σκέφτομαι ότι αυτό είναι προσωπικό θέμα και αφού δεν μας έχει δείξει κάποια εχτρεμ συμπεριφορά το αφήνουμε;;
you are our sunshine!
- confused σγουρομάλλα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Οι πολιτικές πλευρές σπανίως επιλέγονται με τη λογική ή έστω, με το συμφέρον. Λίγοι άνθρωποι έχουν τις γνώσεις, την λογική, το χρόνο, τα εφόδια, για να καταλάβουν τι τους ταιριάζει στα αλήθεια. Τις περισσότερες φορές αυτές οι αποφάσεις παίρνονται μέσω ώσμωσης από την οικογένεια, από τον σύζυγο, από το περιβάλλον, γιατί ελάχιστοι έχουν το θάρρος να ξεχωρίσουν από την μικροομάδα τους, και από το συναίσθημα που κυριαρχεί μέσα τους, που συνήθως, όσο λιγότερη είναι η πληροφόρηση, τόσο πιθανότερο είναι να πλησιάζει στον φόβο.
Οπότε η επιλογή της φίλης σου δεν είναι για να μπερδεύεσαι, ούτε για να πέφτεις από τα σύννεφα. Ακόμα δεν έχει καταλάβει τι πραγματικά πρεσβεύει η συντηρητική ακροδεξιά, γιατί η συντηρητική ακροδεξιά πολύ επιμελώς αποφεύγει να δηλώσει τι ακριβώς πρεσβεύει, για να μην χάσει πελάτες όπως τη φίλη σου. Σιγά σιγά όμως θα φτάσει το μήνυμα, και θα το απορροφήσει χωρίς καν να το καταλάβει, θα νομίζει ότι από πάντα τα πίστευε αυτά. Φυσικά και να κάνεις την κουβέντα, δεν είναι αστεία πράγματα αυτά, και όχι, δεν είναι προσωπικά. Δεν είναι προσωπικά γιατί αφορούν άλλους. Προσωπικό είναι το θέμα που δεν μπορεί να επηρεάσει την δική σου ζωή. Αν πιστεύει ή αν πιστέψει ότι οι μετανάστες πρέπει να απελαθούν, αυτό είναι και δική σου δουλειά να το ξέρεις.
σχόλια