__________________
1.
Αγαπητη Λενα, ωραια η στηλη σου αλλα να σου πω την αμαρτια μου εχω βαρεθει να βλεπω οτι καθε μερα δημοσιευεις ερωτησεις με χαζογκομενες που διαρκως προβληματιζονται για το σεξ.
Επισης κατι αλλο, ο φεμινισμος εχει αγιοποιηθει στη στηλη αυτη και ολες οι αναγνωστριες της στηλης λενε οτι ειναι φεμινιστριες σα να εχουν κερδισει κανενα βραβειο.
Το να ισχυριζεσαι οτι εισαι φεμινιστρια ( οχι εςύ , γενικα μιλαω) δεν σε κανει αυτοματα να φαινεσαι και πιο ανοιχτομυαλη και μορφωμενη.
Αυτα τα δυο ηθελα να θίξω .
Αλλα τουλαχιστον βρε Λενα δημοσιευε λιγοτερες φορες προβληματισμους απο χαζογκομενες που σκεφτονται ολο το σεξ!
-Ντίνα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ή είναι χαζογκόμενες που σκέφτονται συνέχεια το σεξ, ή παριστάνουν τις σοβαρές δηλώνοντας φεμινίστριες. Σοβαρές στα αλήθεια δεν μπορούν να είναι, ούτε γίνεται να είναι σοβαρές που σκέφτονται συνέχεια το σεξ. Επίσης ο φεμινισμός σε αυτή τη στήλη έχει αγιοποιηθεί. Πες μας πώς να τα κάνουμε όλα σωστά βρε Ντίνα, γιατί όπως φαίνεται, εσύ ξέρεις.
__________________
2.
Αγαπημένη μου Α,μπα,
Είμαι σε σχέση κοντά 2 χρόνια τώρα και ακόμα σκέφτομαι το νταραβέρι που είχα ακριβώς πριν τη σχέση, το οποίο έληξε γρήγορα κι άδοξα, αν και ήταν το πιο ωραίο και παθιασμένο της μέχρι τώρα ζωής μου (27 χρονών είμαι και δεν έχω ζήσει πολλά, καταλαβαίνω ότι η έλλειψη εμπειρίας το μεγαλοποιεί στα μάτια μου). Ο έρωτας(νομίζω) έχει φύγει, αλλά ο εγωισμός δεν ησυχάζει. Το σκέφτομαι κάθε μέρα, συνήθως ουδέτερα πια, αλλά συχνά επιστρέφει με παράπονο ή θυμό. Εν τω μεταξύ, ήταν ένα τράβηγμα μόλις 3 μηνών με παρατράγουδα περίπου ενός τριμήνου ακόμα. Να πω και ότι ήμασταν τρεις στην ιστορία, πράγμα που καταλαβαίνω ότι ψιλοκαταρράκωσε τον εγωισμό μου. Συνειδητοποίησα χτες ότι σύντομα θα έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε και κάπου φρίκαρα. Γιατί να με απασχολεί μέχρι σήμερα; Πότε πότε, σκέφτομαι ακόμα και τον αν θα τον ξαναδώ ποτέ, το πού και πώς. Με πιάνω ακόμα και να σκέφτομαι να πάω στα στέκια του, μετά το αφήνω να πέσει. Πιστεύεις ότι είναι φυσιολογικό; Σημαίνει ότι δεν είμαι ερωτευμένη με το αγόρι μου; Νιώθω ότι ό,τι αποδόμηση και εκλογίκευση είχα να κάνω, την έκανα και αυτό που απομένει τώρα είναι ένα αγκαθάκι που πιθανόν είναι αυτό που σου απομένει δια βίου, από τέτοιες ιστορίες. Μόνο που γκώσαμε πια. Δεν θέλω να τον σκέφτομαι, νιώθω αξιολύπητη, αυτός κάνει τη ζωή του κι εγώ συγκρίνομαι και συγκρίνω τα πάντα με τότε. Λες να φταίει το ότι έκανα σχέση άμεσα μετά το στραπάτσο και δεν το ''θρήνησα'' όπως έπρεπε; Απ' την άλλη, το τρίμηνο που πέρασα από το φινάλε του νταραβεριού μέχρι το ξεκίνημα της σχέσης μου, το θυμάμαι ως την πιο wasted, ποτά/ξενύχτια/τρύπια ραντεβού περίοδο της ζωής μου. Θα περάσει λες;
-μαγικός αριθμός
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα σου περάσει όταν καταφέρεις να το αναλύσεις στο μυαλό σου με ειλικρίνεια, χωρίς να γαντζώνεσαι από την ωραιοποίηση. Όσο επικεντρώνεσαι στο ανεβαστικό μέρος (το πάθος, την επιβεβαίωση) και παραβλέπεις τον ροζ ελέφαντα (το τρίτο πρόσωπο και το μεγάλο χτύπημα που έφερε αυτό στον εγωισμό σου), τόσο θα επιστρέφει η ανάμνηση φέρνοντας θυμό ή παράπονο. Το λες στραπάτσο, αλλά το περιγράφεις ως ωραίο και υπέροχο. Δεν γίνεται να σου περάσει έτσι αν δεν βάλεις το παρελθόν σε μια λογική σειρά, στη σειρά που κατά βάθος ξέρεις ότι πρέπει να βάλεις. Είναι ο εαυτός σου που επαναστατεί και δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Κάτι παραβλέπεις στην ιστορία, και το μυαλό σου, που δεν αντέχει το παραμύθιασμα, προσπαθεί να σε κάνει να το δεις όπως ήταν, όχι όπως θα ήθελες να ήταν. Όταν κάνεις αυτό, και όταν καταφέρεις να συγχωρήσεις τον εαυτό σου που δεν τον προστάτεψες, τότε θα σου περάσει και θα το σκέφτεσαι πραγματικά ουδέτερα.
__________________
3.
ΔΕΝ υπάρχει ηχομόνωση στην οικοδομή και μου αρέσει να φωνάζω στο σεξ. Οι γείτονες έχουν παραπονεθεί. Εκτός ωρών κοινής ησυχίας προσπαθώ να είμαι ήσυχη. Αλλά εκτός δεν θέλω να καταπιεστώ! Καμιά λύση;
-Φωνακλού
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν «δεν θέλεις να καταπιεστείς», να πας να μείνεις σε μονοκατοικία σε μακρινό νησί για να φωνάζεις όσο τραβάει η καρδιά σου. Εναλλακτικά μπορείς να βάλεις ηχομόνωση μέσα στο σπίτι, σαν αυτές που έχουν τα στούντιο ηχογράφησης, κάνουν και ωραία ατμόσφαιρα. Αλλιώς, θα δεχτείς ότι όσο ζεις ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, πρέπει να τους λαμβάνεις υπόψη σου, και αυτό δεν λέγεται «καταπίεση», λέγεται κοινή λογική και ένα επίπεδο ευγένειας που θα έπρεπε να έχεις έτσι κι αλλιώς.
Οι ώρες που δεν είναι κοινής ησυχίας είναι για να βάζεις σκούπα και το μίξερ, όχι για να ξεκουφαίνεις τους γείτονες με φωνές. Δεν έχει σημασία τι είδους φωνές είναι όταν είσαι στην άλλη πλευρά του τοίχου. Τι θα έλεγες σε γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους να φωνάζουν "για να μην τα καταπιέσουν;"
__________________
4.
Αγαπητή Άμπα, εκεί που έπλενα τα πιάτα, συνειδητοποίησα κάτι και εκνευρίστηκα μόνη μου. Από που κι ως που είναι αποδεκτό να ρωτάς κάποιον που σπουδάζει, πόσα μαθήματα χρωστάει ή πόσα μαθήματα του μένουν (ειδικά άμα δεν είναι καν φίλος σου!); Έχει γίνει σαν small talk ένα πράμα! Έχω σιχαθεί την ίδια συζήτηση:
Που σπουδάζεις; Εκεί. Και πως πάει; Καλά μωρέ, είμαι στο 6ο έτος τώρα, είναι κάπως δύσκολα για μένα αλλά την παλεύω. Α ναι, πόσα μαθήματα χρωστάς; (........ΤΟΣΑ! *νεύμα στα γεννητικά όργανα*) Τα μισά. Άντε ρε, γιατί;!
Έχω βαρεθεί την ίδια έκπληξη στα πρόσωπα όλων. Θα το αποκαλούσα το λιγότερο αγένεια. Φίλε, για να χρωστάω τόσα, προφανώς και κάποιο λόγο θα 'χω. Είτε είμαι πολύ χαζή για τη σχολή, είτε ξύνομαι, είτε γιατί έχω κι άλλα προβλήματα στη ζωή μου κοκ. Στη δική μου περίπτωση έπαιξαν πολλά και δεν έχω καμία όρεξη να τα αναλύσω με τον κάθε άσχετο.
Πώς να απαντάω, βρε Αμπα; Άμα πω ψέματα, νιώθω άσχημα γιατί είναι λες και ντρέπομαι για μένα. Άμα πω την αλήθεια χωρίς να εξηγήσω γιατί, πάλι νιώθω άσχημα γιατί σχηματίζω μία λάθος εικόνα στον άλλο.
-άλλη μία φοιτήτρια
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Στις αδιάκριτες ερωτήσεις οι επιλογές της απάντησης δεν περιορίζονται στο «αλήθεια/ψέματα». Στις αδιάκριτες ερωτήσεις που κάνουν οι άλλοι με στόχο να μας κατατάξουν κάπου στην προσωπική τους κλίμακα επιτυχίας (πόσα βγάζεις, παντρεύτηκες ή ακόμα, έχεις παιδιά και τα λοιπά) αν δεν νιώθουμε άνετα, ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ. Δεν απαντάμε τίποτα. Το πώς θα το κάνουμε αυτό εξαρτάται από την προσωπικότητα μας, από τη στιγμή, από το ποιος ρωτάει, από το πόσο όρεξη έχουμε να είμαστε αγενείς, ευγενείς, να πουλήσουμε τρέλα κάθε φορά. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να μην απαντήσεις στο «πόσα χρωστάς», όπως «ούτε πολλά, ούτε λίγα», ή «αυτό το ξέρει μόνο ο πνευματικός μου», ή ό,τι άλλο θέλεις. Πάντα να το θυμάσαι: ο άλλος δεν δικαιούται απάντηση μόνο και μόνο επειδή ρώτησε.
Εσύ τώρα, επειδή έχεις ήδη τη μύγα, είσαι σκέτος πειρασμός για τέτοιες επιθέσεις. Με αυτά που λες σχεδόν παρακαλάς τον άλλον να γίνει αδιάκριτος και να σε αποτελειώσει. Στην φαινομενικά αθώα ερώτηση, που μπορεί να είναι πραγματικά αθώα «και πώς πάει» η απάντηση είναι «ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ». Με το «είναι κάπως δύσκολα αλλά την παλεύω» τι περιμένεις να γίνει; Είσαι σαν ελαφάκι που τεντώνει τον τρυφερό του λαιμό για να του κόψουν το λαρύγγι.
__________________
5.
Αγαπητή Άμπα,
Γιατι τόσοι άντρες απλα δεν απαντάνε σε ένα απλό μήνυμα του τύπου "γεια τι κανεις; ελπίζω να σαι καλα, θα θέλες να τα πούμε;" γιατι ειναι τόσο δύσκολο να απαντήσουν σε ένα μήνυμα; ούτε ζητάς τίποτα ούτε ειναι πιεστικό. Τόσο πολύς φόβος; και γω επιςης φοβάμαι και δυςτυχως οταν λέω άντε ας στειλω ένα μήνυμα τι εχω να χάσω και μετα δεν απαντάει γίνεται να μην στεναχωρηθείς; γιατι κανένας πια δεν υπολογίζει τα συναισθήματα του αλλου; δεν ξέρουν οτι και κατι απλό σαν αυτο μπορεί να πληγώσει;
- Απογοήτευμενη...
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτό που φοβούνται είναι μην σου δώσουν θάρρος και έχεις ελπίδες. Η απουσία απάντησης είναι επίσης μια απάντηση. Η απάντηση είναι "είναι εντελώς απίθανο να ενδιαφερθώ για σένα, τόσο απίθανο, που δεν θέλω να σου δώσω ούτε την παραμικρή ελπίδα. Μπορεί και να αλλάξω γνώμη βέβαια, αλλά για την ώρα αυτό δεν είναι αρκετό κίντηρο για να απαντήσω."
Όταν λες «ας στείλω το μήνυμα, τι έχω να χάσω», να το εννοείς, αλλιώς μην το στέλνεις. Και βέβαια έχεις κάτι να χάσεις αν στενοχωριέσαι όταν δεν σου απαντάνε. Η αποστολή μηνύματος δεν υποχρεώνει τον άλλον να απαντήσει, ΕΣΥ είσαι αυτή που επεμβαίνεις μέσα στη μέρα τους. Αν πληγώνεσαι, να προσέχεις που στέλνεις και να το σκέφτεσαι περισσότερο πριν. Και φιλικά, παρεμπιπτόντως, το μήνυμα «γεια τι κανεις; ελπίζω να σαι καλά, θα θελες να τα πούμε;» σε αρχικό στάδιο είναι ήδη πιεστικό, και εκτίθεσαι χωρίς να έχεις λάβει μέτρα προστασίας. Ξεκίνα με «γεια», και βλέπεις αν σε παίρνει να συνεχίσεις την κουβέντα. Ακόμα καλύτερα, μην λες ούτε γεια. Πες κάτι αστείο, κάτι έξυπνο, κάτι που θα διασκεδάσει τον άλλον, και δεν θα τον βάλει να δεσμευτεί, να σκεφτεί, να υπολογίσει. Το φλερτ θέλει ελαφρότητα, κινήσεις πεταλούδας, και ο τρόπος που γράφεις θυμίζει βροχερό απόγευμα Κυριακής. Όταν βρεθεί αυτός που ενδιαφέρεται, θα δεις πόσο εύκολα θα κυλάνε τα μηνύματα.
__________________
6.
Αγαπητή Α μπα, καταρχάς συγχαρητήρια για τη στήλη σου. Ο προβληματισμός μου έχει να κάνει με ένα παιδί-συμφοιτητή μου. Αυτός γενικά είναι συνεσταλμένο και χαμηλών τόνων παιδί, δε μιλάει με κανένα σχεδόν, πόσο μάλλον με κοπέλες. Όσο αφορά εμένα, μου στέλνει πολύ συχνά μηνύματα με άσχετες αφορμές, έχουμε βγει αρκετές φορές οι δυο μας μετά από δική του πρωτοβουλία και πάντα κερνάει αυτός (μιλάμε για μεγάλα ποσά). Είναι δυνατό να με γουστάρει ή είναι απλά ευγενέστατος;
- Μεταλλική καρδούλα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Και τα δύο είναι δυνατά, όπως και πολλά άλλα, που δεν φαντάζεσαι. Γιατί δεν σου φαίνεται ως πιθανή εξήγηση η πιο απλή, δηλαδή να σε θέλει ως φίλη;
_________________
7.
Αγαπητή μου Α μπα...
να αρχίσω να σε εκθειάζω και εγώ???? καθημερινός σου φαν εδώ και πολύ καιρό πραγματικά είσαι μια απολαυστική συνήθεια κ εύχομαι να μη σταματήσεις να μας διαφωτίζεις ποτέ... Στο θέμα μας: φιλικό μου ζευγάρι στα μαχαίρια εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σχέση χρόνων κ τον τελευταίο από αυτά στα χειρότερα τους. Και οι 2 φίλοι μου. Όλοι στα 30+ μας. Αυτός εγωιστής, ισχυρογνώμων, δεν παραδέχεται, δε ζητάει συγγνώμη, απαιτεί, δεν προσφέρει τπτ στη σχέση στη ζωή στο σπίτι τπτ, τπτ. αυτή: αποζητάει με κάθε τρόπο την προσοχή κ το ενδιαφέρον του, κάνει όλα τα χατίρια, παραδέχεται λάθη που δεν έχει κάνει απλά κ μόνο γι το χατίρι του, ένα αιώνιο θύμα... να σημειώσω ότι αυτή η τιμωρητική του συμπεριφορά απέναντι της πυροδοτήθηκε από ένα γεγονός (για το οποίο προσωπικά πιστεύω ότι έχει απόλυτο άδικο) που στηρίζεται στο γεγονός ότι θεωρεί ότι δεν εισέπραξε τη στήριξη που άξιζε σε δύσκολη στιγμή του από πλευράς της. Έκτοτε η συμπεριφορά του είναι τιμωρητική. με κανέναν άλλον δεν είναι έτσι παρά μόνο με την κοπέλα του. αυτή δε λέει να τον χωρίσει παρά τις παραινέσεις όλου του κύκλου της. αυτός δε θέλει να χωρίσει γιατί δε θέλει ν μπει στη διαδικασία αυτή καθόλου κ έχει βολευτεί κι επιπλέον δεν έχει ξεκαθαρίσει μέσα του μέχρι πότε θα θέλει ν την τιμωρεί. αυτή λέει ότι παρόλα αυτά τον αγαπάει ακόμη. δε θέλω ν ρωτήσω τι πρέπει ν κάνει αυτή- αυτό το ξέρω το θέμα μου είναι εγώ σαν φίλος και των 2 τι μπορώ να κάνω??? κυρίως θέλω ν βοηθήσω τη φίλη μου απλά με τη συμπεριφορά της έχω αρχίσει ν θυμώνω πολύ περισσότερο με το θύμα κι όχι με το θύτη. ο θύτης βρίσκει και τα κάνει. έχω κουραστεί ν ακούω κάθε μέρα ότι "μου έκανε εκείνο", "με πρόσβαλε με το άλλο", "δε μ ενημέρωσε", "δε με' υπολόγισε" κ όταν για πολλοστή φορά της λέω χώρισε θα είσαι καλύτερα να ακούω ξανά και ξανά τα ίδια ότι βάζει deadline κι ότι αν μέχρι τότε δεν αλλάξει θα χωρίσει (κάτι το οποίο δεν έχει γίνει ποτέ)... εγώ μπορώ να της πω ξέρεις από εδώ και πέρα δεν είμαι διατεθειμένος να ξανακούσω για αυτή την καταδικασμένη σχέση?? δεν συζητάμε τπτ άλλο σχεδόν φυσικά αν δεν τα πει σε μένα δεν έχει άλλον ν την ακούσει και φοβάμαι και για την ψυχική της υγεία. εννοείται ότι της έχω πει να πάει σε ψυχολόγο αλλά από την απάντηση της (ή μη) καταλαβαίνω πόση άγνοια έχει για το πρόβλημα της...νομίζει ότι είναι μια κλασική περίπτωση ενός δύσκολου χρόνου που περνάνε όλα τα ζευγάρια κι ότι θα περάσει και θα γίνουν όλα όπως πριν αλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση ν γίνει ποτέ..... δεν ξέρω τι άλλο να πω και ν κάνω...
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μην βλέπεις τη φίλη σου ως θύμα. Θύματα είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν διέξοδο, που δεν έχουν επιλογές. Δεν σου τα λέει για να της πεις τι να κάνει, ούτε για να της βρεις λύση. Δεν σου τα λέει για να της πεις τι να αλλάξει, δεν θέλει να αλλάξει, θέλει να αλλάξει ο άλλος. Σου τα λέει για να τα πει, για να ακούει τον εαυτό της, ή για να της πεις ότι έχει δίκιο σε όλα. Αν μπορείς να ακούς χωρίς να νιώθεις την ευθύνη να λύσεις το πρόβλημα, θα λυθούν και τα υπόλοιπα προβλήματα που έχεις με τη φίλη σου. Προτείνω να κάνεις αυτό, μέχρι να φτάσει η στιγμή που πραγματικά θα χρειαστεί τη βοήθεια σου, αν έρθει ποτέ αυτή η στιγμή. Αν δεν μπορείς, φυσικά μπορείς να της πεις ότι δεν αντέχεις άλλο την ίδια συζήτηση εφόσον δεν σκοπεύει να αλλάξει κάτι, αλλά αυτό θα την κάνει να απομακρυνθεί και να βρει άλλον για να τα λέει. Μην ανησυχείς καθόλου, θα βρει κάποιον, ουδείς αναντικατάστατος. Κάνε ό,τι σου είναι πιο εύκολο.
σχόλια