__________________
1.
Γιατι οι άνθρωποι τείνουν να επαναλαμβάνουν τα λάθη τους;
-Σκεπτικός
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί δυσκολεύονται πολύ να αναγνωρίσουν το μερίδιο της ευθύνης τους, που είναι το μόνο που έχει σημασία για να μην τα ξανακάνουν. Είναι καλοί στο να βρίσκουν γιατί έφταιξαν οι άλλοι, και μπορεί και να φταίνε οι άλλοι, αλλά τους άλλους δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε.
Μόνο αν παραδεχτεί κανείς τι έκανε λάθος θα καταφέρει να το αποφύγει την επόμενη φορά. Να παραδεχτεί αυτό που όντως έκανε λάθος. Όχι λάθος τύπου "είμαι υπερβολικά καλός με τους άλλους". Όχι απάντηση καλλιστείων. Το λάθος, στη ρίζα του. Την δύσκολη αλήθεια.
__________________
2.
Αγαπητή Α,μπα, να χαίρεσαι το παιδάκι σου! Στο θέμα μας: τι να κάνω με την φίλη μου που ψάχνει την αγάπη δραματικά και εναγωνίως σε όλα τα λάθος μέρη; Που περιμένει από το κάθε fuckboy να της δώσει προσοχή, στοργή, αφοσίωση, μονόπετρο; Και μετά απογοητεύεται και βρίζει όλο το αντρικό γένος και ποτέ δεν παραδέχεται ότι κάνει λάθος επιλογές. Όταν της λέω τη γνώμη μου (αφού με ρωτήσει φυσικά) στεναχωριέται και θυμώνει. Και δίνει άλλη μια ευκαιρία στο επόμενο γυμνασμένο γοητευτικό αγόρι που την θυμάται μια φορά την εβδομάδα για σεξ. Και μετά πάλι απογοήτευση και φτου κι απ'την αρχή. Της έχω προτείνει να πάει σε ψυχολόγο, αλλά αρνείται πεισματικά. Δε θέλω να τη στεναχωρώ, στην τελική είναι μεγάλη και κάνει τις επιλογές της. Τι μπορώ να της λέω λοιπόν όταν με ρωτάει τη γνώμη μου;
-Τσιπούρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
"Ξέρεις ποια είναι η γνώμη μου. Αν θέλεις βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση, θα σε βοηθήσω όπως μπορώ. Για αυτό που κάνεις τώρα, δεν ξέρω τι άλλο να σου πω."
__________________
3.
Γεια σου καλή μου φίλη από το 2012 :-)
Ερώτηση 4, 02.03.2018:
"Και εδώ φτάνω στην ουσία του θέματος: νομίζω ότι πολλά από όσα λες πηγάζουν από την ανάγκη σου να ελέγχεις τα πάντα, όλους, ταυτόχρονα, ώστε να κάνουν αυτό που θέλεις, είτε είσαι εκεί, είτε όχι, γιατί εσύ τα κάνεις μόνο καλά και σωστά και όπως πρέπει, όλοι οι άλλοι τα κάνουν λάθος."
Γιατί έχουν αυτή την ανάγκη να ελέγχουν τα πάντα; Είναι δείγμα ανασφάλειας; Αν ναι, αυτή η κίνηση δείχνει πως πιστεύουν στον εαυτό τους πολύ και όχι στους άλλους, άρα ποια ανασφάλεια; Ο άντρας μου προσπαθεί να ελέγχει τον τρόπο που η πρώην του μεγαλώνει το παιδί τους, αλλά, λέει, την εμπιστεύεται. Γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να παρεμβαίνουν πέρα από τα όρια του δικού τους ρόλου (είναι μόνο πατέρας όχι και μητέρα, και στα μάτια μου είναι και οι δύο άξιοι γονείς);
-Control freak's wife
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Νομίζω ότι έχεις κάνει μια αναγωγή που δεν είμαι σίγουρη ότι εφαρμόζεται σε αυτό που νομίζεις ότι γίνεται.
Αυτοί που έχουν ανάγκη για έλεγχο, έχουν αυτή την ανάγκη συνέχεια, με όλους και όλα. Δεν είναι μόνο σε έναν τομέα της ζωής τους. Όπως λες κι εσύ, «στα πάντα». Ο άντρας σου θέλει να ελέγχει τα πάντα; Ή το πώς μεγαλώνει η πρώην του το παιδί τους; Αυτό δεν είναι «τα πάντα», είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, και μάλλον αναμενόμενο. Φυσικά και δεν του αρέσει τι κάνει η πρώην του όταν δεν είναι αυτός μπροστά. Αν τα έβρισκαν, δεν θα είχαν χωρίσει. Όταν λέει ότι την εμπιστεύεται εννοεί ότι δεν πιστεύει ότι είναι αδιάφορη ή αφελής ή εσκεμμένα κακιά, αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με την φιλοσοφία της ως μητέρα.
Αυτό που θα ήθελες, φοβάμαι, είναι να διαχωριστούν εντελώς οι σχέσεις τους και να είναι 50% παρών στο παιδί του γιατί το άλλο 50% το έχει αναλάβει η μητέρα, και να μην χρειάζεται να υπάρχει στη ζωή σας. Δεν γίνεται αυτό. Δεν είναι έτσι η ανατροφή ενός παιδιού. Δεν γίνεται να διαχωριστούν οι ρόλοι τους. Όταν είσαι πατέρας ή μητέρα, είσαι εκεί 100% όπως είναι και ο άλλος 100%. Και θα ήθελα να σου πω ότι θα έπρεπε να χαίρεσαι πάρα πολύ και να είσαι πολύ περήφανη που ο άντρας που έχεις δίπλα σου ασχολείται ενεργά με τις αποφάσεις για τη ζωή του παιδιού του και δεν έχει πασάρει την ευθύνη στη μητέρα, που είναι το πιο εύκολο και στηρίζεται και κοινωνικά.
Τώρα αν πιστεύεις ότι χρησιμοποιεί το παιδί για να ασκεί έλεγχο στην ίδια, είναι εντελώς άλλη η κουβέντα, αλλά δεν προκύπτει αυτό από αυτά που γράφεις.
__________________
4.
Θέλω να σου διηγηθώ 2 ιστορίες από το παρελθόν μου. Πρώτη φορα τον γνώρισα μέσω φιλων σε γενέθλια, πήγαμε σπίτι του, προέκυψε one night stand. Δεν ταιριαξαμε. Παρόλα αυτά αρχίσαμε να μιλάμε και να κάνουμε παρέα. Να βρισκόμαστε για ποτά και βολτες, ακόμα και να πηγαίνουμε μαζί διακοπές με παρέα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα ερωτικό. Αραιά και πού να επαναλαμβάνεται το σεξ, αλλά ετσι, απροβληματιστα. Να συζητάμε πολυ και ουσιαστικα, να κάνουμε πλάκα, να επιδιώκουμε και οι δύο να βρισκόμαστε γιατί γουστάραμε τρομερά την παρέα μεταξύ μας και να μπορούμε να μιλαμε χωρίς τίποτα ερωτικό στην ατμοσφαιρα. Και για άλλα γκομενακια, να μοιραζόμαστε πολλα μεταξύ μας. Ο κόσμος γύρω μας λύσσα, ότι λέγαμε ψέματα στους εαυτούς μας και ότι γουστάρει ο ένας τον άλλον. Βρε μπελάς. Μα δεν μας έβγαινε καθόλου. Αν θέλαμε στην τελική ελεύθεροι ήμασταν, θα καταλήγαμε μαζι. Η σχεση μεταξυ μας ηταν ειλικρινης και μιλούσαμε ανοιχτά για αυτά. Κάναμε παρέα για χρόνια, και όταν ειχαμε άλλες σχέσεις. Πέρασε ο καιρος και χωρίς κάποιο λόγο -απλώς άλλαξαν οι συνθήκες ζωής- χαθήκαμε.
Κάποια στιγμή γνωρίζω έναν άλλον άνθρωπο, αρχίζουμε και κάνουμε παρέα ως φίλοι. Πολλή παρέα, κολλητή, να μιλάμε συνέχεια να βγαίνουμε οι δύο μας, διακοπές ολα. Μία φορά μόνο έγινε σέξ. Άλλές φορές κάτι χαζουτσικα, αλλά όχι σεξ. Οι φίλοι μας λύσσα, πάλι τα ίδια. Έλα όμως που πάλι δεν. Καμία πλευρά. Με αυτόν τον άνθρωπο είμαι πάρα πολλά χρόνια φίλη και είναι πλέον στον πολύ στενό μου κύκλο, ένας άνθρωπος με τον οποίο μπορούμε να κάνουμε από το πιο τρελό μεθύσι μέχρι βαθιές συζητήσεις για τη ζωη. Ό,τι είχε γίνει έχει εντελώς ξεχαστεί.
Α! Και οι δύο ωραίοι! Άντε να το πιστέψουν οι φίλες μου ότι εγώ δεν... Μα εγώ, δεν. Και αυτοί δεν.
Και τώρα έρχομαι στο γιατί σου τα είπα όλα αυτα. Θέλω να μου πεις αν βλέπεις κάτι μεμπτό. Αν τα σκεφτόμουν λάθος, αν ήταν πολύ μπερδευτικο για τους άλλους όλο αυτό, αν αυτό καθιστά τη φιλία μας πιο αδύναμη ή λιγότερο αληθινη. το σεξ δεν εχει θεση σε μια σχέση φιλική, αρα; κατευθείαν την ακυρώνει, ακόμα και αν δεν έπαιξε ποτέ ουσιαστικό ρόλο; Πέρα από αυτό, με τους άλλους άντρες φίλους μου δεν έχουμε τέτοια περιστατικά, μην παρεξηγηθεί για pattern. Ανώριμη συμπεριφορα; τα κάναμε σκ@τα;
-Λάθος φίλη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα. Οι φίλοι σας είναι συντηρητικοί. Η ανάγνωση των σχέσεων σε κουτάκια «φίλοι» «εραστές» είναι μια ακόμα ανώριμη προσπάθεια για να γίνει πιο εύκολα διαχειρίσιμη η ζωή. Οι μισές ερωτήσεις ξεκινάνε «βοήθεια ερωτεύτηκα τον καλύτερο μου φίλο» λες και είναι πρόβλημα που χρειάζεται να λυθεί. Παραδόξως είναι πιο αποδεκτό να δηλώνεις ότι ερωτεύτηκες κάποιον που γνώρισες πριν μια εβδομάδα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι σχέσεις δεν είναι αποκρυσταλλωμένες συμφωνίες, είναι ρευστές, και δεν χρειάζεται τόση έκπληξη όταν δύο άνθρωποι κάνουν παρέα έχοντας στο παρελθόν κοιμηθεί μαζί. Μια χαρά είσαστε.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπά, έχω το εξής πρόβλημα: πριν 2 μήνες περίπου ξεκίνησα τη νέα μου δουλειά στο Λονδίνο, μετά από αρκετούς μήνες ψαξίματος, άγχους και απογοητεύσεων. Αφότου ξεκίνησα λοιπόν- απ την αρχή σχεδόν-με έπιανε ένα άγχος κάθε φορά που με ρωτούσαν οι νέοι μου συνάδελφοι κάτι σχετικό με την προηγούμενη εργασιακή μου εμπειρία ή κάθε φορά ππυ έλεγαν «αυτό λογικά το ξέρεις ήδη βέβαια απ την εμπειρία σου». Η εμπειρία μου βέβαια δεν μετράει πολλά χρόνια και η θέση μου είναι entry level, αλλά εγώ κάθε φορά που γινόταν μια αντίστοιχη αναφορά, με έλουζε κρύος
ιδρώτας, κοκκίνιζα ολόκληρη, αγχωνομενη αν θα ανταποκριθώ σε αυτό που περιμένουν και πείθοντας με έναν τρόπο τον εαυτό μου Αμπα πως είμαι απάτη, ενώ η πραγματικότητα είναι πως όσα ανεφερα στο βιογραφικό μου τα είχα πράγματι κάνει, (έστω αν ο τροπος που τα παρουσίαζα στη συνέντευξη ήταν λίγο φουσκωμένος όπως κάθε υποψήφιος φαντάζομαι κάνει και χωρίς αυτά να είναι άμεσα χρήσιμα στη δουλειά μου, στην οποία αντεπεξέρχομαι θεωρώ και με το παραπάνω). Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τώρα είναι πως κατά πασα πιθανότητα έχουν αντιληφθεί οι συνάδελφοι μου αυτή την αμηχανία στην οποία έρχομαι και επομενως τους έχω πείσει για κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια..μάλλον έσκαψα το λάκο μου. Το αποκορύφωμα αυτου ππυ περιγράφω ήταν ένα seminar που είχαμε τις προάλλες το οποίο παρακολουθούσα μαζί με την υπευθυνη μου. Όταν εκείνη άρχισε να δίνει συμβουλές ως προς το πως να αποφεύγουν οι ακροατες να προσλαμβανουν κάποιες κατηγορίες job candidates, θεωρούσα πως εγώ είμαι σ αυτήν την κατηγορία, κόκκινησα ολόκληρη και προκειμένου να μην με παρατηρήσουν πήγα στην τουαλέτα εκείνη τη στιγμή. Καταλαβαίνω πως οι αντιδράσεις μου είναι απόλυτα παράλογες, γνωρίζω πως αυτό που έχω είναι σύνδρομο, που πλήττει κυρίως γυναίκες και ήδη παρηγγειλα βιβλίο σχετικά με αυτό. Το ερώτημα είναι πώς διορθώνω αυτήν την κατάσταση στο γραφείο σε περίπτωση που οι συνάδελφοι μου υποψιάζονται πως είμαι απάτη; Πριν ξεκινήσω τη δουλειά μου έδωσα references ενός καθηγητή μου και ενός εργοδότη που έχω δουλέψει μαζί αλλά όχι όλων, γιατί μόνο 2 μου ζητήθηκαν. Έχω την αίσθηση πως ήδη κάποια αστειάκια γίνονται σε σχέση μ αυτό· επίσης είμαι σε probation period. Επομένως αυτό όλο που έχει δημιουργηθεί θα μπορούσε να κοστίσει τη δουλειά μου. Σκέφτομαι αν αντιληφθώ ξανά κάποιο αστείο σε σχέση με αυτό να στείλω μεηλ στην υπευθυνη μου και να της πω πως έχω την αμυδρά εντύπωση πως συμβαίνει αυτό κ αυτό, και πως θα ήμουν χαρούμενη να στείλω στο HR detailed references όλου του employment history μου. Πως να το χειριστώ αμπα ;
- Προβληματισμένη/προβληματική
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έχεις ένα πρόβλημα που μεν είναι κοινό, αλλά έχει φτάσει σε σημείο να σου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα σου, άρα δεν είναι κάτι που μπορεί να σου λύσει άλλος, όπως το HR. Φοβάμαι ότι αυτό που θέλεις να κάνεις μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Αυτό που σχολιάζεται δεν είναι οι ικανότητες σου αλλά μάλλον οι έντονες σου αντιδράσεις, και δεν είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν καταλάβει γιατί τις έχεις και με τι σχετίζονται. Σωστά το εντόπισες αλλά δεν ξέρω αν αρκεί ένα βιβλίο για να το ξεριζώσεις. Αν δεν βλέπεις βελτίωση σύντομα πήγαινε σε ψυχολόγο, είναι πιο αποτελεσματικό και πιο ασφαλές.
__________________
6.
Παρατηρώ μονίμως σε σχέσεις ότι αυτός που γούσταρε περισσότερο στη αρχή έτσι θα Ναι μέχρι το τέλος η αυτος που δν πολυγουσταρε ακομα και μετα απο χωρισμο παλι δεν πολυγουσταρει ισχύει αυτο ; πιστευεις οτι δηλαδη δυσκολα αλλαζει το ποσο γουσταρεις καποιον ;η ο αλλος με τη συμπεριφορά του μπορει να το γυρισει τουμπα ;ποια είναι η γνώμη σου ;
- Pizzalover
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πιστεύω ότι πολύ δύσκολα αλλάζει η αρχική δυναμική επειδή πολύ δύσκολα αλλάζουν γνώμη οι άνθρωποι για τους άλλους ανθρώπους, ακόμα και αν είναι λάθος η γνώμη αυτή, ακόμα και αν τα δεδομένα που έχουν μπροστά τους δείχνουν κάτι διαφορετικό, επειδή δεν μπορούν να δεχτούν ότι έκαναν λάθος. Ωστόσο δεν αποκλείεται η τούμπα, γιατί στις ανθρώπινες σχέσεις τίποτα δεν αποκλείεται. Όταν τίθεται θέμα εγωισμού, όπως στις ερωτικές, που είναι μεγάλο μέρος της συνταγής, «κερδίζει αυτός που θέλει τα λιγότερα», οπότε αν υπάρξει τούμπα, θα πυροδοτηθεί με αυτόν τον τρόπο κυρίως.
_________________
7.
Αγαπητή Αμπά...
Είμαι παντρεμένη, με έναν υπέροχο άνθρωπο και πριν τρία χρόνια ήρθε στη ζωή μας η κόρη μας. Από τότε και αφού βρήκαμε γρήγορα τις ισορροπίες μας, είμαστε πολύ δεμένοι, ευτυχισμένοι και περνάμε πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι ότι με την κόρη μας είμαι απόλυτα ευτυχισμένη και δεν θέλω να κάνω δεύτερο παιδί. Ο άντρας μου, αφήνει σε εμένα την τελική απόφαση(ξέρω ότι θα χαιρόταν εάν κάναμε και δεύτερο).Αυτό που φοβάμαι, είναι οι τύψεις που θα νιώσω και η απάντηση που πρέπει να δώσω στην κόρη μου, σε περίπτωση που αναρωτηθεί γιατί αυτή δεν έχει αδελφάκι...ή ακόμα χειρότερα, αν μεγαλώνοντας μου ζητήσει ένα...
- Μαρια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα πάρεις τέτοια απόφαση βασισμένη στο τι θέλει ένα παιδί; Αν είναι έτσι, τι θα κάνεις αν σου πει ότι θέλει αδερφάκι, αλλά μόλις το δει σου πει ότι άλλαξε γνώμη; Δεν είναι καθόλου σπάνιο αυτό.
Τα παιδιά που θέλουν αδερφάκια, φαντάζονται έτοιμα παιδιά στην ηλικία τους με τα οποία θα μπορούν να παίξουν (ιδανικά, να τους λένε τι να κάνουν). Δεν ξέρουν ότι σημαίνει μήνες με μωρά που θα κλαίνε τη νύχτα και θα τα ξυπνάνε, ότι η μαμά θα είναι πτώμα για άλλα δυο χρόνια, ότι θα χάσουν την προσοχή που είχαν δεδομένη, ότι θα πρέπει να μοιράζονται τα παιχνίδια τους και τα ρούχα τους, και θα πρέπει να περιμένουν κάτι χρόνια για να παίξουν μαζί του. Αν παίξουν τελικά, γιατί δεν είναι όλες οι αδερφικές σχέσεις αδερφικές.
Δεν θα κάνεις ένα παιδί για να είναι συμπλήρωμα στο πρώτο. Μιλάμε για έναν άνθρωπο. Στο «μάνα γιατί με γέννησες» είναι σωστό να είναι η απάντηση «επειδή το ήθελε η αδερφή σου;» Ό,τι και να αποφασίσεις μαζί σου είμαστε, υπάρχουν επιχειρήματα και για το ένα και για το άλλο, σκέψου το μόνη σου και με τον άντρα σου, αλλά πάρε την απόφαση με άλλα κριτήρια, όχι με όρους αξεσουάρ.
Όταν η κόρη σου μεγαλώσει αρκετά για να καταλαβαίνει γιατί δεν έκανες δεύτερο παιδί ή γιατί έκανες, δεν θα χρειάζεται να δικαιολογηθείς. Υπάρχουν μοναχοπαίδια που θα ήθελαν αδέρφια, γιατί φαντάζονται μια εξιδανικευμένη σχέση, αλλά υπάρχουν και μοναχοπαίδια που δεν προβληματίστηκαν ποτέ για το θέμα. Αν έχουν μείνει απωθημένα προς τη μια ή προς την άλλη κατεύθυνση αυτό έχει να κάνει με τη δυναμική της οικογένειας και όχι με τον αριθμό των ανθρώπων που την απαρτίζουν.
σχόλια