Γεννήθηκα στην Σεούλ το 1981 και σπούδασα στο Τμήμα Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Hankuk University of Foreign Studies (HUFS). Ενώ σπούδαζα πήρα ένα μάθημα αρχαίας ελληνικής για δύο εξάμηνα. Ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω και να μάθω Ελληνικά αλλά τότε ήταν που ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για τη Νέα Ελληνική γλώσσα.
Το 2004, ο καθηγητής μου, ο οποίος έκανε και αυτός σπουδές στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Φιλοσοφική- γλωσσολογία με τον Μπαμπινιώτη- έφτιαξε το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών, το ένα και μοναδικό στην Κορέα, αυτή την στιγμή. Έτσι, άρχισα να πηγαίνω στα μαθήματα ελληνικής γλώσσας.
Στην Ελλάδα ήρθα για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2004 μαζί με τον αδελφό μου- σημειωτέον ότι ο αδελφός μου άνοιξε στην Κορέα ένα μαγαζί με ελληνικό (στραγγιστό) γιαούρτι. Κάναμε μαζί τον γύρο της Ευρώπης και η Ελλάδα ήταν ο τελευταίος μας προορισμός. Πήγαμε Κέρκυρα, Αθήνα και Σαντορίνη. Και μετά από ένα χρόνο ήρθα στην Αθήνα για σπουδές με την υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση.
Πριν έρθω στην Ελλάδα, είχα στο νου μου την αρχαία εικόνα της πόλης. Πίστευα ότι οι άνθρωποι θα φοράνε πέπλα και σανδάλια. Δεν φανταζόμουν την Αθήνα με μοντέρνα εικόνα. Γι αυτό και όταν πρωτοπερπάτησα στην Αθήνα ένιωσα έκπληξη.
Στην αρχή, δηλαδή πριν έρθω στην Ελλάδα, είχα στο νου μου την αρχαία εικόνα της πόλης. Πίστευα ότι οι άνθρωποι θα φοράνε πέπλα και σανδάλια. Δεν φανταζόμουν την Αθήνα με μοντέρνα εικόνα. Γι αυτό και όταν πρωτοπερπάτησα στην Αθήνα ένιωσα έκπληξη.
Μου έκανε εντύπωση που οι Έλληνες είναι πολύ ανεκτικοί απέναντι στον θόρυβο. Στην πολυκατοικία που έμενα στην αρχή, κάποιος έκανε πάρτι κάθε Σαββατοκύριακο. Μουσική στη διαπασών, ομιλίες, γέλια, φασαρία.
Κανείς όμως από τους ενοίκους της πολυκατοικίας δεν το έκανε θέμα. Αν αυτό γινόταν στην Κορέα δεν υπάρχει περίπτωση να μην γινόταν καβγάς. Οι Κορεάτες είναι πολύ ευαίσθητοι στον θόρυβο και προσέχουν να μην ενοχλούν. Πρέπει να πω πως υπέφερα κάπως με τη φασαρία.
Στην Κορέα όλοι τρώνε μεσημεριανό στις 12 και βραδινό στις 6. Στην αρχή του μεταπτυχιακού μου παρατήρησα πως κανείς δεν έτρωγε αυτή την ώρα το μεσημέρι. Είχα μείνει άναυδη. Άσε που τρώνε όλοι τόσο αργά το βράδυ. Επίσης τα ελληνικά γλυκά μου φαίνονται πολύ γλυκά. Ακόμα δυσκολεύομαι να τα συνηθίσω.
Στη Φιλοσοφική της Αθήνας έκανα μεταπτυχιακό και διδακτορικό στο Τμήμα Φιλολογίας (στον τομέα Γλωσσολογίας) πάνω στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία. Ταυτόχρονα ήμουν στο διδασκαλείο ξενών γλωσσών του ΕΚΠΑ ως καθηγήτρια κορεατικής για τέσσερα χρόνια.
Αυτό που με βοήθησε να ενταχθώ στην ελληνική κουλτούρα και τον τρόπο ζωής ήταν να κάνω παρέα με Έλληνες. Αν ζεις σε μια ξένη χώρα και θέλεις να καταλάβεις τη κουλτούρα της πρέπει να είσαι ανοιχτός. Να έχεις ανοικτή καρδιά.
Αυτό που μου αρέσει στην Αθήνα είναι ο ρυθμός της πόλης. Στην Σεούλ τρέχουμε όλη την ώρα και πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε τίποτ' άλλο εκτός από τo να δουλεύουμε. Μου αρέσει που οι άνθρωποι εδώ χαιρετιούνται και μιλάνε μεταξύ τους στην πλατεία ή στις καφετέριες. Και το αγαπημένο μου πράγμα στην Αθήνα είναι μια βόλτα γύρω στην Ακρόπολη, το βράδυ όταν ο ήλιος δύει.
Όταν έρχομαι στην Αθήνα ψάχνω ωραία μέρη για καφέ ή φαγητό και φτιάχνω πάντα μια λίστα που να μπορώ να συστήνω στους Κορεάτες που έρχονται εδώ. Φωτογραφίζω και τα μέρη για να έχουν και την εικόνα τους.
Μου λείπει πολύ η ζωή μου στην Ελλάδα. Την έχω σαν δεύτερη πατρίδα μου. Μπορεί να μην ήταν εύκολη η ζωή μου εδώ, ποτέ δεν είχα πολλά λεφτά, αλλά μπορούσα πάντα να βγω με τους φίλους να κάνω βόλτες και μερικά ταξίδια. Θεωρώ πώς εδώ είχα μια πιο ισορροπημένη ζωή από αυτή που έχω τώρα που όλη μου η ενέργεια αναγκαστικά πάει μόνο στη δουλειά.
Ποιες ελληνικές συνήθειες πήρα μαζί μου στη Σεούλ; Να μην αγχώνομαι και να έχω υπομονή. Πριν ζήσω στην Ελλάδα ήμουν πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου. Ήμουν control freak και αυτό με κούραζε πολύ. Εδώ, έμαθα να σκέφτομαι χαλαρά (με την καλή έννοια). Κατάλαβα ότι πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα για τα οποία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Όμως αν αφήσεις τον χρόνο να περάσει, θα σου δείξει τον λόγο που συμβαίνει το κάθετι.
Σήμερα είμαι καθηγήτρια στο Τμήμα Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Hankuk University of Foreign Studies. Κάνω αρκετά μαθήματα: Γραμματική, Ελληνικό Τουρισμό, Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση, Κορεατική (ως ξένη γλώσσα), Κουλτούρα της νότιας Ευρώπης ( το κομμάτι της Ελλάδας) κτλ. Εκτός από τη δουλειά στο Πανεπιστήμιο κάνω μετάφραση και διερμηνεία.
Ναι, μου αρέσει η ελληνική κουζίνα και ιδιαιτέρως οι λαχανοδολμάδες, τα γεμιστά, τα φασολάκια, τα τηγανητά κολοκυθάκια και το στιφάδο. Τα περασμένα Χριστούγεννα έφτιαξα κουραμπιέδες και μελομακάρονα στην Κορέα και μου πέτυχαν!
Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο μου Ταξιδεύοντας στο γαλάζιο φως της Ελλάδας δεν υπήρχαν πολλοί τουριστικοί οδηγοί για την Ελλάδα στα Κορεατικά. Σκέφτηκα πως αφού γνώρισα την κουλτούρα και τους ανθρώπους αυτής της χώρας τόσο καλά, γιατί να μην γράψω έναν τουριστικό οδηγό που να περιλαμβάνει όλα αυτά τα στοιχεία μέσα. Θέλησα να είναι ένα βιβλίο που να προσφέρει κάτι παραπάνω από ξερές πληροφορίες για νησιά ώστε να βοηθήσω τους Κορεάτες να καταλάβουν τι εστί Ελλάδα και Έλληνες σήμερα. Το βιβλίο είναι γραμμένο μέσα από τα δικά μου μάτια, τα μάτια μιας Κορεάτισσας.
Έχω συμπεριλάβει τα εξής μέρη: Σαντορίνη, Ζάκυνθο, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Μύκονο, Ναύπλιο, Δελφούς, Μετέωρα, Μεσσηνία και Αίγινα. Εννοείται ότι έκανα σε όλα επιτόπια έρευνα και τράβηξα φωτογραφίες. Όμως έχω ταξιδέψει και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα και σκοπεύω να τα εντάξω στην αναθεωρημένη έκδοση του οδηγού μου. Ήδη μετράω Λέσβο, Χίο, Ικαρία, Μήλο, Κίμολο, Δήλο, Ρόδο, Σήμη, Πόρο, Αγκίστρι, Ύδρα, Σκόπελο, Κεφαλονιά, Λευκάδα, Κέρκυρα, Παξούς, Πάρο, Αντίπαρο, Νάξο, Κουφονήσια και Σύρο. Φέτος πήγα και για πρώτη φορά στη Χαλκιδική.
Υπάρχει ένα κορεατικό αναψυκτικό που η διαφήμιση του γυρίστηκε στην Μύκονο και όλοι νομίζουν πως είναι γυρισμένο στη Σαντορίνη. Οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση πως οι Κυκλάδες είναι μόνο ένα νησί, η Σαντορίνη.
Ένα από τα στερεότυπα που έχουν οι Κορεάτες για την Ελλάδα είναι αυτή η χαρακτηριστική εικόνα της Σαντορίνης: Τα άσπρα σπιτάκια με τους μπλε τρούλους. Είναι το standard. Υπάρχει ένα κορεατικό αναψυκτικό που η διαφήμιση του γυρίστηκε στην Μύκονο και όλοι νομίζουν πως είναι γυρισμένο στη Σαντορίνη. Οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση πως οι Κυκλάδες είναι μόνο ένα νησί, η Σαντορίνη. Α, και αυτό που ακούνε για την «ελληνική φιλοξενία» το παίρνουν τοις μετρητοίς. Έχουν την πεποίθηση πως όλοι οι Έλληνες σού ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους και σε καλούν για γεύμα.
Στους Κορεάτες αρέσει να πηγαίνουν σε μέρη όπου γυρίστηκαν ταινίες και σειρές. Τελευταία έγινε χαμός με την Ζάκυνθο διότι εκεί γυρίστηκε μια πολύ δημοφιλής Κορεάτικη σειρά, λέγεται Descendants of the Sun (Οι απόγονοι του ήλιου).
Υπάρχει τουριστικό ρεύμα από την Κορέα στην Ελλάδα. O νούμερο ένας προορισμός είναι η Σαντορίνη για ταξίδι του μέλιτος ενώ πρόσφατα προστέθηκε και η Ζάκυνθος στον χάρτη, λόγω της σειράς. Πάντως όλοι έχουν την τάση να έρχονται σε γκρουπ.
Μου αρέσουν τα ποιήματα του Ελύτη. Μου αρέσει ο τρόπος που περιγράφει την Ελλάδα. Θα ήθελα κάποια στιγμή να προσπαθήσω να κάνω μετάφραση ελληνικής ποίησης στα Κορεάτικα.
Αυτό που δεν μπορώ να ξεπεράσω με τίποτα στην Αθήνα είναι ο συνδυασμός του παρελθόντος με τους τους αρχαίους χώρους μέσα στην πόλη και του παρόντος. Είναι κάτι απλά μοναδικό.
Κάτι άλλο που με εντυπωσιάζει είναι η τιμή των φρούτων. Στην Κορέα με 6 ευρώ, για παράδειγμα, αγοράζεις μόνο 200 γραμμάρια κεράσια. Ενώ εδώ!
Γιατί με λένε Περσεφόνη; Ο καθηγητής των ελληνικών στο πανεπιστήμιο μας έδωσε στην αρχή του εξαμήνου μια λίστα ελληνικών ονομάτων για να διαλέξουμε. Όμως η σειρά μου ήταν στο τέλος και δεν είχα άλλη επιλογή. Μου έλαχε το "Περσεφόνη". Στην αρχή ήθελα ένα πιο συνηθισμένο όνομα, όπως Σοφία ή Άννα. Όμως όλοι πλέον με φωνάζουν Περσεφόνη και μου αρέσει.
Νομίζω πως υπάρχουν αρκετά κοινά ανάμεσα στην Κορέα και την Ελλάδα. Και οι δύο λαοί είναι καλόκαρδοι και θεωρούν σημαντική την οικογένεια. Επίσης μοιάζουμε και στην κουλτούρα του τραπεζιού αν και έχουμε διαφορετική κουζίνα. Δηλαδή μοιραζόμαστε το φαγητό μας στο τραπέζι, δεν έχει ο καθένας το πιάτο του.
Η Heyjin Kim ανεβάζει συνεχώς φωτογραφίες με τα ταξίδια της στην Ελλάδα αλλά και αλλού στον λογαρισμό της στο Instagram.
σχόλια