Τεράστια τα κενά από γιατρούς στα νοσοκομεία - Επιστολή ΕΙΝΑΠ στο υπουργείο Υγείας

Τεράστια τα κενά από γιατρούς στα νοσοκομεία - Επιστολή ΕΙΝΑΠ στο υπουργείο Υγείας Facebook Twitter
EUROKINISSI
2

Μεγάλη έλλειψη ειδικευομένων γιατρών σε πολλές ειδικότητες, όχι μόνο στην επαρχία, αλλά και σε Νοσοκομεία πρώτης γραμμής στο Λεκανοπέδιο, επισημαίνει το προεδρείο της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά.

Σε επιστολή του προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας με τίτλο «Ειδικευόμενοι S.O.S.», αναφέρει ότι το πρόβλημα επιδεινώθηκε με την «ιατρική μετανάστευση» και υπογραμμίζει τις αιτίες, μεταξύ των οποίων προσλήψεις με το «σταγονόμετρο» τα τελευταία 10 χρόνια μονίμων γιατρών, επιμελητών Β', «απαράδεκτο» μισθολόγιο, «αμέτρητες» εφημερίες με ωρομίσθιο εφημερίας «2,5 ευρώ την ώρα», εκπαιδευτικό πρόγραμμα «ανεπαρκές».

Επιπλέον «η έλλειψη γιατρών, εξοπλισμού, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού σε πολλά επαρχιακά Νοσοκομεία απωθούν να ξεκινήσει κάποιος ειδικότητα».

Όσον αφορά τα κεντρικά Νοσοκομεία της Αθήνας η ΕΙΝΑΠ αναφέρει στην επιστολή της ότι το 20% των θέσεων είναι εντελώς κενές και το 20% των γιατρών είναι σε παράταση για δύο ή και περισσότερα χρόνια.

«Σήμερα σε κεντρικά Νοσοκομεία λείπουν αναισθησιολόγοι, ουρολόγοι, ΩΡΛ, αιματολόγοι, βιοπαθολόγοι, θωρακο-καρδιο-αγγειοχειρουργοί, γενικοί χειρουργοί».

Η ΕΙΝΑΠ αναφέρει επίσης, ότι «τελευταία κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι (διοικητές, διευθυντές κ.λπ.) άρχισαν τους εκβιασμούς στα νέα παιδιά και εφαρμόζουν εφημερία τομέα. Δηλαδή χειρουργός να εφημερεύει για ΩΡΛ κλινική, ορθοπεδικοί για ουρολογική κ.ο.κ.».

Για να αναστραφεί η κατάσταση, η ΕΙΝΑΠ προτείνει, μαζικές προσλήψεις μονίμων επιμελητών Β', αξιοπρεπές μισθολόγιο και ωρομίσθιο εφημερίας, εκπαιδευτικά προγράμματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες, Έξω οι πολυεθνικές απ' την εκπαίδευση και μία εφημερία τη βδομάδα και την επόμενη μέρα ρεπό.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ελλάδα
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Καλπάζουν» οι λοιμώξεις του αναπνευστικού - Πώς μπορούν να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες

Ελλάδα / Λοιμώξεις του αναπνευστικού: Πώς μπορούν να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες

«Στην Ελλάδα υπάρχει μια περίοδος η οποία ξεκινάει στις 15 Δεκεμβρίου και τελειώνει στις αρχές του Μαρτίου όπου φαίνεται ότι ενδημικά υπάρχει έξαρση των λοιμώξεων», τονίζει ο Στέλιος Λουκίδης, πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας
LIFO NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
Ήταν και είναι αναμενόμενο. Από τη μια μισθοί πείνας από την άλλη μια σπουδάζουσα νεολαία που έχει απαιτήσεις από τη ζωή της, τι να περιμένουμε δλδ ;Και βρισκόμαστε μόνο στην αρχή. Εφόσον η κατάσταση δεν θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια και τίποτα δε δείχνει προς αυτή την κατεύθυνση, θα γυρίσουμε σε εκείνα τα χρόνια όπου η υγεία ήταν αγαθό πολυτελείας. Εννοείται πως πάντα ήταν λίγο πολύ, απλά στο μέλλον θα χάνουμε ανθρώπους ακόμη και για σχετικά απλά πράγματα.
Νταξ' μωρέ, δεν τρέχει κάστανο.Στα χρόνια των συριζανελ τριπλασιάστηκε ο αριθμός των απόφοιτων της Ψαλτικής και των συντηρητών εκκλησιαστικών κειμηλίων (ΑΝΩΤΑΤΕΣ Εκκλησιαστικές Ακαδημίες).Θα πεθαίνετε στα ράντζα στους διαδρόμους νοσοκομείων, επειδή δεν βρίσκεται άνθρωπος να σας δέσει έναν επίδεσμο, αλλά στην κηδεία σας θα ψέλνουν κάτι ψάλτες μούρλια. Και τα εκκλησιαστικά σας κειμήλια θα είναι άριστα συντηρημένα.Τι φωνάζετε γκρινιάρηδες; Αυτό δεν θέλατε;Αυτήν την κοινωνία δεν χτίζατε τόσα χρόνια; Την κοινωνία της αρπαχτής και της εύκολης κονόμας. Με θεό τα φράγκα. Γιατί απορείτε τώρα;Τα όνειρα της ελληνικής νεολαίας είναι, κατά αυστηρή σειρά προτεραιότητας:1) Να γίνω σταρ στο ινσταγκραμ (Κατηγορία: Βγάζω πολλά φράγκα χωρίς να έχω καμία ικανότητα και χωρίς να δουλέψω)2) Να διοριστώ στο δημόσιο. Κατά προτίμηση παπάς, ψάλτης, μπάτσος ή καραβανάς - κρίνοντας από τα μόρια των εισακτέων.(Κατηγορία: Η σιγουριά του δημοσίου, συνδυασμένη με αραλίκι. Τα φράγκα λιγότερα μεν, αλλά σίγουρα)3) Να φύγω στο εξωτερικό(Κατηγορία: ΛΕΦΤΑ, ΛΕΦΤΑ, ΛΕΦΤΑ. Ανάμεσα στο 20ο και το 21ο χιλιάρικο θα ρίχνω και ένα δάκρυ για την κακούργα την ξενιτειά. Μειονέκτημα: πρέπει να έχεις κάποιες ικανότητες)Ε, τώρα μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Για γιατρούς στα νοσοκομεία δεν μας περισσεύουν, πως να το κάνουμε;Αυτό ήθελε η κοινωνία μας, αυτό παίρνει. Ήταν το ζητούμενο και έγινε πράξη.