Δεν χάρηκα για τον θάνατο της Θάτσερ. Δεν είχε νόημα, πιστεύω, να χαρώ. Αν το νήμα της ζωής της είχε κοπεί όταν μεσουρανούσε -αν ο θάνατός της επηρέαζε την πολιτική που ακολουθούνταν δηλαδή- ίσως ενδόμυχα να είχα νιώσει κάτι.
Τώρα, μια 87χρονη με άνοια, τι να χαρώ;
Κι όμως, όσο εξουσίαζε η Θάτσερ πολύς κόσμος -και εγώ, ως παιδί που πίστευε αυτά που του έλεγαν οι πόπσταρς που αγαπούσε- ευχόταν να εξαφανιζόταν. Μπορεί να έκανε κάποια καλά ή να βοήθησε σε κάποια πράγματα τους δείκτες της χώρας της, όμως ο ψυχρός τρόπος της και η απέχθειά της για το κοινωνικό κράτος και τα ανθρώπινα δικαιώματα της χάρισαν δικαίως τη ρετσινιά της Bitch.
Από τότε που ανακοινώθηκε ο θάνατος της είδα, εδώ στο LIFO.gr, ένα σωρό σχόλια για την κόλαση που την περιμένει και τα λοιπά...
Ο Δημήτρης Αλικάκος έβαλε αυτήν την εικόνα με σχόλια και αντιδράσεις -στην ανακοίνωση κάποιου ΜΜΕ- για το θάνατο της Θάτσερ:
και σχολίασε:
Αν υποθέσουμε ότι ο κόσμος, αργά αλλά σταθερά, εξευγενίζεται, δηλαδή αποβάλει τα βάρβαρα στοιχεία του (μέσα από την παιδεία, τις τέχνες, την επαφή με άλλους λαούς κοκ), τότε η φράση «σκατά στον τάφο της καριόλας» πρέπει να μας γεμίζει χαρά καθώς είναι το απομεινάρι ενός homo υπό εξαφάνιση.
Ενός είδους που το βάρος της ύπαρξής του ζυγίζει όσο μια τρίχα σε κατάσταση περμανάντ.
(Μη διαγράφετε τίποτα. Βοηθήστε το έργο της ηλεκτρονικής ανασκαφής του μελλοντικού ανθρωπολόγου)
====
Η αλήθεια είναι ότι στο LIFO.gr διαγράψαμε αρκετά απ' τα ακραία σχόλια. Κρίμα για τους μελλοντικούς ανθρωπολόγους.
Από την άγρια, προκαταβολική χαρά των οπαδών της Λίβερπουλ όμως
προτιμώ, και θα προτιμώ για πάντα τον αγαπημένο μου Morrissey. Που όταν η σιδηρά κυρία ήταν πραγματικά Σιδηρά -και κυβερνούσε στριμώχνοντας στη γωνία τις μειονότητες- είχε γράψει το ανατριχιαστικό και μακάβριο έπος του
το υπέροχο αλλά ανησυχητικό τραγούδι Margaret on the Guillotine
=========
[+] Κάτι που είχα γράψει στο enteka παλιότερα και που λογικά θα συμβεί/σταλεί σε όσους το είχαν προπαραγγείλει, σήμερα:
Οι Chumbawamba έχουν ηχογραφήσει ένα ep που αναμένει το θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ για να κυκλοφορήσει. Μπορεί κάποιος να το παραγγείλει μόνο απ’ το επίσημο σάιτ του συγκροτήματος με τη βεβαιότητα ότι την επομένη του θανάτου της πρώην πρωθυπουργού το ep θα του σταλεί ταχυδρομικώς.
στο youtube κάποιος έκανε update:
This lighthearted farewell to Margaret Thatcher will figure on the special Thatcher EP you can pre-order on Chumbawamba's own website (/www.chumba.com) or at their concerts and which will released the day she dies!
UPDATE - April 8 2013 : Yessss! At last!! Come on, Chumba, rush to the post-office!!
Υπερβολικό ίσως, δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η κοινωνική πολιτική της Θάτσερ στη δεκαετία του ’80 [έγινε πρωθυπουργός της αγγλίας πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια, το μάιο του ‘79] την έφερε αντιμέτωπη με τη λαϊκή οργή – ή με τραγούδια που απαιτούσαν την άμεση εξαφάνισή της. Πέρα από το υπέροχο μακάβριο Margaret on the Guillotine του Morrissey στο YouTube υπάρχουν ένα σωρό τραγούδια, βίντεο ακόμα και θεατρικά που την περιμένουν στη γωνία… Δείχνουν προς την Θάτσερ όση ανθρωπιά έδειχνε αυτή προς τους ανθρώπους; (Μάλλον λιγότερη).
Τα πιο ανάμικτα συναισθήματα μου προκάλεσε ένα κομμάτι που λέγεται the day that thatcher dies, που τελειώνει με μια παιδική χορωδία να τραγουδά: ding dong, the witch is dead…
====
Και για το τέλος:
Μόλις είδα ότι οι Chumbawamba έχουν αλλάξει την πρώτη σελίδα του σάιτ τους, και τώρα βλέπεις αυτό:
σχόλια