Το πόσο πολύ έχει επηρεαστεί η Laurie Nunn (δημιουργός της σειράς «Σεξουαλική αγωγή») από τις ταινίες του John Hughes είναι ξεκάθαρο όχι μόνο από την αισθητική των χώρων, των ρούχων, το αμερικάνικο «κολεγιακό» περιβάλλον και τον τρόπο που κινούνται οι ήρωες, αλλά και από μία από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του δεύτερου κύκλου, όπου οι πρωταγωνίστριες –που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα που να τις ενώνει, κανένα κοινό στοιχείο– ανακαλύπτουν ότι έχουν όλες υποστεί σεξουαλική παρενόχληση σε κάποιο βαθμό. Κλεισμένες για τιμωρία σε μία σχολική αίθουσα (σε μία σκηνή που θυμίζει έντονα την αντίστοιχη του Breakfast Club) θυμούνται μικρούς ή μεγάλους εξευτελισμούς που έχουν υποστεί σε κάθε ηλικία, περιστατικά που πριν από το #metoo μπορεί να θεωρούνταν ασήμαντα για να αναφερθούν και να σχολιαστούν (επειδή «έτσι είναι τα αγόρια»), αλλά σημάδεψαν τον ψυχικό τους κόσμο και την σεξουαλικότητά τους. Η σκηνή που αυτές οι αταίριαστες μεταξύ τους κοπέλες, ακόμα και ανταγωνίστριες και αντίπαλες, παραμερίζουν όλα όσα τις χωρίζουν και συνοδεύουν όλες μαζί τη συμμαθήτριά τους στο λεωφορείο, για να ξεπεράσει τη φοβία της, είναι η πιο συγκινητική όλης της σεζόν.
Όταν συστήνονται οι ήρωες εμφανίζονται αρκετά weird, όσο όμως οι ιστορίες τρέχουν και οι χαρακτήρες αναπτύσσονται, σταματάς να παρακολουθείς όσα τους συμβαίνουν αποστασιοποιημένος, γίνονται όλο και πιο προσιτοί και ανθρώπινοι, μέχρι που στο τέλος τους συμπαθείς, τους συμπονάς και μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους.
Ο δεύτερος κύκλος της «Σεξουαλικής αγωγής» (που είναι ακόμα καλύτερος από τον πρώτο) δεν έχει ξεκάθαρα βασικούς ήρωες, ο Ότις και η Μεβ είναι πάλι πρωταγωνιστές, αλλά οι περισσότεροι χαρακτήρες γύρω τους έχουν αναπτυχθεί, οι ιστορίες τους έχουν (σχεδόν) την ίδια βαρύτητα και όλοι οι «κακοί» του πρώτου κύκλου έχουν μετατραπεί, ανέλπιστα, σε συμπαθείς ήρωες. Η πιο μεγάλη μεταμόρφωση είναι του Άνταμ, του καταπιεσμένου γιου του διευθυντή, που έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο αγαπησιάρικους χαρακτήρες της νέας σεζόν, ενός κρυφού γκέι που είναι μόνος και δυστυχισμένος, ο οποίος καταφέρνει και στη δεύτερη σεζόν να δώσει ένα εκρηκτικό φινάλε. Η αντίδρασή του όταν η Όλα του λέει ότι τον θεωρεί φίλο της (ο πρώτος άνθρωπος που τον θεωρεί ποτέ φίλο!) είναι σοκαριστική. Ο Connor Swindells που τον υποδύεται μπορεί να λέει ελάχιστα λόγια στα οχτώ επεισόδια, αλλά φτιάχνει έναν από τους πιο ολοκληρωμένους και σπαρακτικούς χαρακτήρες του δεύτερου κύκλου.
Το τραύμα της Έιμι που ξεκινάει από μία ανώδυνη διαπίστωση ότι «κάποιος συμπαθητικός νεαρός άντρας εκσπερμάτωσε πάνω στο τζιν της μέσα στο λεωφορείο» και κλιμακώνεται σε τρόμο για τη διαδρομή μέχρι το σχολείο και το σεξ, είναι ένα από τα βασικά μοτίβα των δυνατών ιστοριών που αναπτύσσονται παράλληλα και έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, με όλα τα κλισέ που μπορεί να περιέχουν. Ο χαρακτήρας που λάμπει για άλλη μια φορά είναι του εξωστρεφούς και μονίμως χαμογελαστού Έρικ, του κολλητού φίλου του Ότις, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στον έρωτά του για τον Άνταμ και το πιο περιζήτητο αγόρι στο λύκειο Moordale, τον Ραχίμ, που μόλις έχει έρθει από τη Γαλλία και τον φλερτάρει επίμονα. Ο Ncuti Gatwa είναι εκπληκτικός στον ρόλο του Έρικ, του μαύρου γκέι εφήβου, και έχει φτιάξει έναν από τους πιο ωραίους γκέι χαρακτήρες που έχουν εμφανιστεί ποτέ σε σειρά.
Ο Ότις, αφού στο τέλος του πρώτου κύκλου ανακαλύπτει καθυστερημένα τι εστί αυτοϊκανοποίηση, στο πρώτο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου τού δίνει και καταλαβαίνει. Αυνανίζεται μανιωδώς και παντού, στο σπίτι, στο σχολείο, στο αυτοκίνητο, μέχρι που τον πιάνει πανικός όταν ερεθίζεται από ένα κομμάτι τυρί! Η σχέση του με την Όλα, την κόρη του υδραυλικού (ο οποίος είναι εραστής της μητέρας του), δεν ολοκληρώνεται ποτέ γιατί τον αναστατώνει ξανά η Μεβ όταν του αποκαλύπτει ότι ήταν (και είναι) ερωτευμένη μαζί του. Στον δεύτερο κύκλο ο Ότις συναντάει τον –πετυχημένο επαγγελματικά αλλά αποτυχημένο στην προσωπική του ζωή– πατέρα του και συνειδητοποιεί ότι δεν θέλει να γίνει σαν κι αυτόν, ενώ η σεξοθεραπεύτρια μητέρα του κάνει μία εντυπωσιακή παρέμβαση στο σχολείο κάνοντας μεγάλη ζημιά στην «μπίζνα» που έχει στήσει με τη Μεβ (ο Ότις είναι ο σύμβουλος για σεξουαλικά ζητήματα των συμμαθητών του, με το αζημίωτο). Αναπόφευκτα, η μητέρα του ανακαλύπτει την ιδιότητά του και αρχίζουν να γίνονται σκληρές διαπιστώσεις και να έρχονται στο φως κρυμμένα μυστικά.
Η «Σεξουαλική αγωγή» μπορεί να είναι κωμωδία, αλλά τα θέματα που θίγει δεν είναι καθόλου αστεία: μέσα από τα κωμικά περιστατικά (που αφορούν το κλύσμα και το πρωκτικό σεξ) ή τις δραματικές εξάρσεις παρουσιάζονται ο πανσεξουαλισμός, ο ασεξουαλισμός, η αμφιφυλοφιλία, οι πλατωνικές σχέσεις, η επίθεση και το τραύμα, ακόμα και οι σχέσεις ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά, η σημασία της επικοινωνίας και της αποδοχής της σεξουαλικότητας ή η διαφορά ανάμεσα στο σεξ και την αγάπη. Και δεν είναι σε καμία περίπτωση μια σειρά μόνο για εφήβους, γιατί οι πιο σπαρακτικές στιγμές έρχονται κυρίως από τον κόσμο των ενηλίκων:
Η δυσκολία να συντηρήσεις σχέση όταν έχεις μάθει για πολύ καιρό μόνος, η αποξένωση μέσα στον γάμο, η μοναξιά, ο εθισμός σε ουσίες και η δυσκολία της επανένταξης, η μανία με το σεξ, η απιστία, η διαπίστωση ότι οι σχέσεις δεν γίνονται λιγότερο περίπλοκες όσο μεγαλώνεις. Ο κόσμος των μεγάλων είναι πολύ πιο προβληματικός από ό,τι των εφήβων και η ανάγκη που έχουν οι ενήλικες για βοήθεια είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η μοναξιά και η καταπίεση που αισθάνεται η σύζυγος του διευθυντή και η ανάγκη της να αλλάξει τη ζωή της είναι από τις πολύ δυνατές στιγμές της σειράς.
Μπορεί τα προβλήματα να τοποθετούνται στο σήμερα (αν και ελάχιστα η σειρά παραπέμπει σε συγκεκριμένο χρόνο, το μόνο στοιχείο του παρόντος είναι τα λάπτοπ), είναι ωστόσο διαχρονικά και πανανθρώπινα. Αυτό τα κάνει οικεία και προβλέψιμα, έχεις την αίσθηση ότι κάπου τα έχεις ξαναδεί, η αλήθεια όμως είναι ότι δεν τα έχεις ξαναδεί με τον ίδιο τρόπο, κι αυτό είναι που κάνει τη «Σεξουαλική αγωγή» να ξεχωρίζει από τις παρόμοιες teen σειρές. Όταν συστήνονται οι ήρωες εμφανίζονται αρκετά weird, όσο όμως οι ιστορίες τρέχουν και οι χαρακτήρες αναπτύσσονται, σταματάς να παρακολουθείς όσα τους συμβαίνουν αποστασιοποιημένος, γίνονται όλο και πιο προσιτοί και ανθρώπινοι, μέχρι που στο τέλος τους συμπαθείς, τους συμπονάς και μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους.
Η επανεμφάνιση της μητέρας της Μεβ που ήταν τζάνκι και την είχε εγκαταλείψει για χρόνια, η σχέση των δύο κοριτσιών, της Όλα και της Λίλι, που από φιλική γίνεται ερωτική, η απόγνωση του Τζάκσον που διαλύει εσκεμμένα το χέρι του για να γλιτώσει από τη ζωή του πρωταθλητή και η σχέση που αναπτύσσει με την απίθανη Βιβ, τη συνομήλικη εκπαιδεύτριά του, το ξεπαρθένεμα του Ότις που γίνεται χωρίς να το θυμάται, ο πανικός των χλαμυδίων που πέφτει σαν βόμβα πάνω από το σχολείο, ο μεταμοντέρνος Ρωμαίος και Ιουλιέτα που ανεβάζει η θεατρική ομάδα, οι ανθρώπινοι (αλλά και απάνθρωποι) καθηγητές, το ανάπηρο αγόρι με την αφόρητη ειλικρίνεια που ζει με τον αδερφό του στο τροχόσπιτο, η προβληματική προσωπική ζωή της σεξοθεραπεύτριας-μητέρας με τη ραγισμένη καρδιά (ίσως ο καλύτερος ρόλος που έχει παίξει η Gillian Anderson), κι άλλες σημαντικές στιγμές αλλά και ασήμαντες λεπτομέρειες που συνθέτουν ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα, κάνουν την «Σεξουαλική αγωγή» την πιο ολοκληρωμένη teen σειρά που εμφανίστηκε στη Βρετανία από την εποχή του «Skins».
Μάθημα σεναρίου και σύγχρονης νεανικής θεματικής χωρίς ηθικολογίες και υποκρισία. Κι εδώ ασχολούμαστε ακόμα με το αν θα πρέπει να είναι νόμιμες ή όχι οι αμβλώσεις...
Δείτε το τρέιλερ του δεύτερου κύκλου της σειράς
σχόλια