ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχοντας συνηθίσει στα παιδιά της να λέει εκφράσεις τύπου ''είσαι άμυαλος/ δεν σου κόβει/ είσαι ανεπρόκοπη/ είσαι χαζή'' κλπ, σήμερα, μετά από 4 χρόνια έγγαμου βίου πρώτη φορά η πεθερά μου επειδή αρνήθηκα απλώς να μαγειρέψω κάτι με έναν δικό της τρόπο μου είπε ξινισμένα ''μα καλά άμυαλη είσαι εντελώς;''Στα καλά καθούμενα, ενώ της μιλάω πάντα ευγενικά και με χαμόγελο.Της απάντησα ''Θεωρω πως όχι''.Και το έριξε στο αστείο, προφανώς γιατί είδε το μάτι μου που γυάλισε στιγμιαία.Η γυναίκα μπορεί να είναι εκτός τόπου και χρόνου σε πολλά πράγματα (γεγονός που ομολογεί ο ίδιος ο άντρας μου ο οποίος ευτυχώς δεν της μοιάζει πουθενά) αλλά αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που ανέχθηκα να με χαρακτηρίζει άνθρωπος με τέτοιο τρόπο. Ο άντρας μου μου εξήγησε πως τα λέει για πλάκα και δεν χρειάζεται καν να με ενοχλούν ίσα ίσα μου είπε να γελάω και να σπάω πλάκα κι εγώ ''πχ αυτος της λέει ''ναι ειμαι μικρός ακόμα και δεν έχω μάθει''). Ούτως ή άλλως έχουμε να κάνουμε με μια γυναίκα του χωριού με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται στο μέγιστο βαθμό. Και δεν απαξιώνω με αυτό μου το λόγο τα χωριά, κι εγώ έχω γονείς που είναι από χωριά αλλά δεν έχουν καμία σχέση με αυτό το νοσηρό τύπο προσωπικότητας που έχει η πεθερά μου.Σκέφτομαι όμως ότι στο μέλλον που θα έχουμε παιδιά, έχοντας δει τι κάνει στα ανίψια του άντρα μου όπου τους λέει συνεχως ''η μάνα σας δεν ξέρει να κάνει τίποτα'' κλπ, αυτή την κατάσταση δεν πρόκειται να την ανεχτώ επ'ουδενί λόγω.Την επόμενη φορά που θα με χαρακτηρίσει αναλόγως, πως προτείνετε να το χειριστώ ευγενικά μεν αλλά ικανοποιητικά για να κόψω κάθε αέρα;