H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Ηλίας Μωραΐτης, Γιάννης Στάνκογλου και Γιάννης Φάγκρας στη Βερίγγειο Θάλασσα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Forget me not».
0

Δέκα χρόνια μετά το εξαιρετικό «Πες στη μορφίνη ακόμα την ψάχνω» ο Γιάννης Φάγκρας επιστρέφει με μια ταινία περιπλάνησης γυρισμένη στην Αμερική. Το «Forget me not» ξεκινάει από τη Νέα Ορλεάνη, από μια Αμερική διαφορετική από αυτήν του Βορρά και των Μεσοπολιτειών, κάνει ένα μεγάλο άλμα και βρίσκεται στην άκρη του κόσμου, στην Αλάσκα. Η ταινία διηγείται την ιστορία του Αλέξανδρου, που τον ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου, και αποτελεί μια σύγχρονη, πολύ προσωπική οδύσσεια ενός ξενιτεμένου άνδρα, ενός μετανάστη. Ένα ταξίδι μέχρι το τέλος του κόσμου, που για τον σκηνοθέτη, ο οποίος χρειάστηκε μια δεκαετία σχεδόν γεμάτη άπειρα εμπόδια για να την ολοκληρώσει, είναι ένα ταξίδι στα άδυτα της προσωπικής του μυθολογίας.

Γιατί, ενώ είχες κάνει κάτι που άρεσε σε όλους, χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να δώσεις το παρών;

Συμβαίνει ακόμα και σε μεγάλους σκηνοθέτες δυνατών κινηματογραφικά κρατών. Σταματάνε, αντιμετωπίζουν προβλήματα, ξαναρχίζουν. Από την άλλη, αυτή δεν είναι μια ταινία που ασχολείται με την επικαιρότητα, μολονότι η επικαιρότητα, δηλαδή η κρίση με όλα όσα έφερε, την επηρέασε. Οι συνεργάτες μου κι εγώ θέλαμε να την κάνουμε έτσι όπως την ονειρευόμασταν. Ρισκάραμε, πολεμηθήκαμε, καταστραφήκαμε, αλλά τελικά η ταινία έγινε.


Τι είναι αυτή η ταινία για σένα;

Η ζωή μου.

Η μοναξιά του ταξιδευτή μπορώ να σου πω ότι μου αρέσει γιατί γειτονεύει με την ελευθερία και την προσμονή. Η μοναξιά της πόλης είναι το δύσκολο.


Η «Μορφίνη» κατέγραψε μια εποχή και μια Αθήνα κρυφή, που δεν βλέπουμε, όπως έκανε παλιότερα ο Νικολαΐδης. Εδώ έχουμε μια σκοτεινή και εσωστρεφή ταινία. Ήδη από την αρχή της ταινίας, στη Νέα Ορλεάνη, ο ήρωας μοιάζει σαν το ψάρι έξω από το νερό. Είναι η δική σου Αμερική αυτό το φιλμ;

Κατά ένα μεγάλο μέρος, ναι. Αν η «Μορφίνη» καταγράφει, όπως λες, έναν κόσμο που δεν είναι πολύ φανερός, αλλά υπάρχει, στο «Forget me not» είναι ο κόσμος των μεταναστών που με απασχολεί. Ένας κόσμος σχεδόν άγνωστος για όποιον δεν τον έχει ζήσει. Ο ήρωας είναι ένας Έλληνας, ένας από τα δέκα εκατομμύρια που ζουν εκτός Ελλάδας, και ζει μια περιπέτεια στην άκρη του κόσμου. Όμως μια αντίστοιχη περιπέτεια μπορεί να υπάρχει και στην ψυχή ενός εργάτη, ενός μετανάστη από αυτούς που είναι γεμάτη η Αμερική. Πρόκειται για έναν μετανάστη, έναν άνθρωπο που έχει φύγει μακριά από την πατρίδα του και παρόλο που τη νοσταλγεί, απομακρύνεται συνεχώς από αυτή.


Είναι ο Οδυσσέας που επανέρχεται σε κάθε περίπτωση Έλληνα που περιφέρεται ανά τον κόσμο.

Μπορείς να το πεις κι έτσι. Η πατρίδα εμφανίζεται μέσα από τη μορφή μιας γυναίκας που μιλάει ελληνικά, κι έχει σημασία που η ελληνική γλώσσα ακούγεται τόσο λίγο. Η ταινία είναι κυρίως στα αγγλικά και λίγο στα ρώσικα. Τα ελληνικά ακούγονται με τη μορφή ερωτικών επιστολών.

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Ο ήρωας είναι ένας Έλληνας, ένας από τα δέκα εκατομμύρια που ζουν εκτός Ελλάδας, και ζει μια περιπέτεια στην άκρη του κόσμου. Όμως μια αντίστοιχη περιπέτεια μπορεί να υπάρχει και στην ψυχή ενός εργάτη, ενός μετανάστη από αυτούς που είναι γεμάτη η Αμερική.


...σύγχρονων φωνητικών επιστολών. Και είναι όλες οι γυναίκες της «Οδύσσειας», η Κίρκη, η Καλυψώ, η Πηνελόπη.

Σωστά. Στην ταινία υπάρχουν στοιχεία που σε βοηθούν να δεις τέτοιους παραλληλισμούς, αλλά δεν θα ήθελα να μιλήσω γι' αυτά. Θα χάλαγα μια απόλαυση για τον θεατή και θα περιόριζα την ελευθερία τού να δώσει τη δική του ερμηνεία. Όλες οι ταινίες περιπλάνησης, πάντως, ξεκινάνε από την «Οδύσσεια». Δεν μπορείς να το αγνοήσεις αυτό.


Ακόμα και το road movie ενός Αμερικανού που δεν μεγάλωσε με το παραμύθι του Οδυσσέα;

Κι όμως, έχει φτάσει μέχρι εκεί με άλλους τρόπους, όχι απευθείας. Αυτό το παραμύθι έχει φτάσει παντού, ίσως έχει εκφραστεί με άλλα ονόματα. Είναι η ιστορία του άντρα που ψάχνει, είναι μακριά από τη γυναίκα του και γνωρίζει άλλες γυναίκες, αλλά θέλει να επιστρέψει σ' εκείνη και δεν ξέρει αν είναι η οικογένεια ή η διαρκής περιπλάνηση αυτό που θέλει. Η περιπέτεια είναι μια σειρήνα που συνεχώς τον καλεί. Αυτά τα διλήμματα υπάρχουν παντού, όχι μόνο στους Έλληνες. Ο διχασμός ανάμεσα στην «αγριάδα» και στην «εξημέρωση» είναι βαθιά ριζωμένος στην αντρική ψυχή.


Υπήρξες Οδυσσέας ο ίδιος;

Όταν είσαι μακριά από την πατρίδα σου, έχεις αυτή την αίσθηση. Ζεις μια συνεχή περιπέτεια, είσαι μακριά από το σπίτι σου, αλλά αυτό υπάρχει πάντα ως σημείο αναφοράς. Οπότε, είτε ως καλλιτέχνης είτε ως σκηνοθέτης, όταν αισθάνεσαι τον κόσμο ολόκληρο σαν να είναι το πεδίο δράσης σου και έχεις σημείο αναφοράς την πατρίδα σου, μπορείς να πεις ότι κατά μία έννοια είσαι Οδυσσέας. Το ίδιο ισχύει και για έναν εργάτη, έναν δημοσιογράφο, οποιονδήποτε ζει με αυτό τον τρόπο. Σε ένα επίπεδο το ίδιο μπορεί να συμβεί και μέσα στην ίδια σου τη χώρα. Η «Οδύσσεια» του Τζόις είναι μια μέρα στο Δουβλίνο.


Μου θυμίζεις τον Έλληνα μετανάστη στη «Φωτογραφία» του Παπατάκη, που ψάχνει την ευτυχία και ποτέ δεν τη φτάνει.

Ο ξένος είναι μονίμως σε μια κατάσταση λίμπο – και στο ένα και στο άλλο. Εκεί που βρίσκεται δεν είναι ντόπιος κι όταν γυρνάει στην πατρίδα του είναι σαν ξένος. Είναι ο «μετανάστης» που συνεχώς αιωρείται.

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Η πατρίδα εμφανίζεται μέσα από τη μορφή μιας γυναίκας που μιλάει ελληνικά, κι έχει σημασία που η ελληνική γλώσσα ακούγεται τόσο λίγο.


Μου έκαναν εντύπωση οι περιφερειακοί χαρακτήρες, όπως ο Ρώσος Ιβάν, που χάνεται στη «μάνα θάλασσα».

Στην «ωραία μεγάλη μας μάνα»· είναι ένας στίχος του Τζόις που λέει ο Τζεφ, ο μηχανικός. Η θάλασσα είναι η μητέρα μας στον πλανήτη Γη.


Όταν ο Άλεξ-Στάνκογλου βυθίζεται σε αυτήν τη «μάνα»-ερωμένη, αυτή η βουτιά στο άγνωστο έχει αναμφίβολα μια υπαρξιακή διάσταση, κάτι από Ταρκόφσκι.

Είναι ένας κινηματογράφος που βλέπω και αγαπώ.


Η Αλάσκα τι σημαίνει ως επιλογή; Γιατί δεν επέλεξες τις νότιες θάλασσες;

Γιατί αυτή την εικόνα δεν τη βρίσκεις αλλού, δίνει τη μυθική διάσταση. Έχει σημασία για μένα ο μύθος που η Αλάσκα εκπροσωπεί. Θέλω τον θεατή, όπως και τον ήρωα, μέσα σε έναν χώρο μυθικό. Και δεν ήθελα να το ψευτίσω αυτό, ήθελα να είναι αλήθεια. Για μένα, πιο αληθινά μυθικό μέρος από την Αλάσκα δεν υπάρχει – ως εικόνα βέβαια.

Είναι το είδος του κινηματογράφου που θα ήθελα να κάνω συνεχώς και ο κινηματογράφος που θα ήθελα να γίνεται περισσότερο για να βλέπω ως θεατής. Με πολλές και έντονες εικόνες.


Ήταν όνειρο ζωής για σένα αυτό το ταξίδι;

Την Αλάσκα την είχα στο μυαλό μου σαν ένα μέρος μακρινό, ονειρικό, και όταν μου προέκυψε αυτή η ιστορία την ενέταξα εκεί αυτόματα.


Και συγχρόνως παράτολμο.

Όταν άρχισα να γράφω το σενάριο, έκανα μια μεγάλη έρευνα, διάβασα ό,τι έχει γραφτεί για την Αλάσκα. Πηγαίνοντας εκεί, θεωρούσα ότι ήξερα πολλά πράγματα και επιβεβαιώθηκα, γιατί βρήκα ακριβώς αυτά που είχα γράψει.

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Την Αλάσκα την είχα στο μυαλό μου σαν ένα μέρος μακρινό, ονειρικό, και όταν μου προέκυψε αυτή η ιστορία την ενέταξα εκεί αυτόματα.


Χάρηκαν οι ντόπιοι που κάποιος ξένος ασχολιόταν μαζί τους;

Ναι! Και με υποστήριξαν πάρα πολύ, με βοήθησαν. Μερικοί έπαιξαν στην ταινία.


Έχουν γυριστεί ελάχιστες ταινίες στην Αλάσκα.

Κι εμείς πήγαμε ακόμα πιο πέρα, στη μακρινή Αλάσκα. Μάλιστα, απ' ό,τι μας είπαν οι ντόπιοι, το «Forget me not» είναι η μοναδική ταινία fiction που έχει γυριστεί στη Βερίγγειο Θάλασσα και τα νησιά της.


Την εποχή των γυρισμάτων, τι φως επικρατούσε;

Πήγαμε φθινόπωρο επίτηδες, ώστε να έχουμε το ιδιαίτερο φως της εποχής. Επίσης, ήθελα αυτές τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίσαμε, το φθινόπωρο βγάζει άγριους καιρούς εκεί. Αλλά με ενδιέφερε να μεταφέρω τις δυσκολίες της ναυτικής ζωής.


Έχεις ιδιαίτερη σχέση με τη θάλασσα;

Μεγάλωσα δίπλα στη θάλασσα, στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Είμαι ιστιοπλόος και μου αρέσει η ναυτική λογοτεχνία καθώς και οτιδήποτε θαλασσινό. Κλασικά έργα, όπως αυτά του Κόνραντ και του Λόντον, ή η ζωγραφική του Τέρνερ, άλλα και άλλα, λιγότερο γνωστά γραπτά, όπως του Μοτισιέ και του Τίλμαν, επηρέασαν αυτή την ταινία.

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Γιάννης Στάνκογλου και Γιάννης Φάγκρας στο St. Paul Island στη Βερίγγειο Θάλασσα.


Σκέφτομαι ότι μετά την επιτυχία της «Μορφίνης» θα μπορούσες να καταπιαστείς με οποιοδήποτε άλλο κοινωνικού προβληματισμού θέμα, αλλά επέλεξες να κάνεις μια ταινία εσωτερικής αναζήτησης.

Γιατί αυτή η ανάγκη ξεπήδησε. Είναι το είδος του κινηματογράφου που θα ήθελα να κάνω συνεχώς και ο κινηματογράφος που θα ήθελα να γίνεται περισσότερο για να βλέπω ως θεατής. Με πολλές και έντονες εικόνες.


Σε μια αντι-ποιητική εποχή, βέβαια, που όποιος θέλει να υπηρετήσει έναν τέτοιο κινηματογράφο, θα πρέπει να το κάνει μόνος του, με τα πιο στοιχειώδη μέσα.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αλλιώς αναζητείς συμμαχίες. Δυσκολεύομαι πολύ να τις βρω.


Το «Forget me not» θα αγγίξει περισσότερο το αμερικανικό κοινό;

Είχα κι εγώ αυτή την απορία. Αλλά δεν έχω βεβαιότητες. Αυτοί που συμμετείχαν θεωρούν ότι δείχνω την Αλάσκα όπως πραγματικά είναι και όχι όπως τη δείχνουν συνήθως οι ταινίες.


Νιώθουν μεγάλη απομόνωση όσοι κατοικούν εκεί;

Η Αλάσκα είναι πραγματικά μακριά από όλα, ένα ανεξάρτητο, αποκομμένο κομμάτι γης.

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Μικρός Αλεούτιος στα γυρίσματα της ταινίας στο St. Paul Island στη Βερίγγειο Θάλασσα.


Είναι μια καλλιτεχνική ταινία όμως και ίσως δεν αναγνωρίσουν τις προθέσεις της.

Νομίζω ότι η τέχνη μπορεί να αγγίξει τους πάντες. Πιστεύω στη δύναμη της εικόνας και των ήχων.


Πάντως, δεν σε ενδιέφερε να τη γυρίσεις στην Ελλάδα, ούτε καν σε ένα απομονωμένο νησί.

Αυτήν τη ταινία, με αυτού του είδους τις εικόνες και αυτά τα χρώματα, όχι. Πολλοί προσπάθησαν να με πείσουν να τη γυρίσω εδώ. Αλλά ήθελα να δείξω το διαφορετικό, το πρωτόγνωρο, την περιπλάνηση σε άγνωστα μέρη, στα «μέρη του μύθου».


Έχεις κάνει μόνος το cross country μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Ακτής στην Αμερική; Έχεις νιώσει αυτήν τη μοναξιά του ταξιδευτή;

Το έχω κάνει πολλές φορές και η μοναξιά του ταξιδευτή μπορώ να σου πω ότι μου αρέσει γιατί γειτονεύει με την ελευθερία και την προσμονή. Η μοναξιά της πόλης είναι το δύσκολο.


Εγώ, πάλι, νομίζω ότι γύρισες ένα δικό σου «Παρίσι-Τέξας».

Είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Τέτοιου είδους ταινίες θέλω να βλέπω. Δυνατές εικόνες, με μια συγκινητική ιστορία. Η εικόνα και ο ήχος είναι στοιχεία που σου ερεθίζουν το μυαλό, τα απολαμβάνεις όταν τα βλέπεις, είναι εμπειρία. Ο κινηματογράφος είναι και απόλαυση, κι αυτές οι ταινίες μου δίνουν μεγάλη ευχαρίστηση.

H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter
Παναγιώτης Σαλαπάτας και Γιάννης Φάγκρας.
H Oδύσσεια ενός Έλληνα μετανάστη στην Αμερική Facebook Twitter

Η ταινία Forget me not θα βγεί στους κινηματογράφους στις 29 Οκτωβρίου.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ariane Labed: «Δεν με ενδιαφέρει να σκίσω το γυναικείο σώμα στις ταινίες μου, το σέβομαι»

Οθόνες / Ariane Labed: «Δεν με ενδιαφέρει να σκίσω το γυναικείο σώμα στις ταινίες μου· το σέβομαι»

Με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης της μεγάλου μήκους ταινίας -στην οποία υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία-, την κινηματογραφική διασκευή του γοτθικού μυθιστορήματος Sisters της Ντέιζι Τζόνσον, η Ariane Labed μιλάει στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για το σινεμά που την εξιτάρει και την κάνει να ρισκάρει.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι ταινίες της εβδομάδας: O Σόντερμπεργκ ξαναχτυπά και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: O Σόντερμπεργκ ξαναχτυπά και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή η κινηματογραφική εβδομάδα έχει να μας δώσει το φοβερό δίδυμο Μπλάνσετ-Φασμπέντερ, την αδικημένη από τα Όσκαρ ερμηνεία της Μαριάν Ζαν-Μπατίστ στο Hard Truths και ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ που ήταν υποψήφιο για αγαλματίδιο.
THE LIFO TEAM
«Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Οθόνες / «Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Μια σειρά τεσσάρων επεισοδίων υπενθυμίζει μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές αδικίες στη βρετανική ιστορία, όταν εκατοντάδες αθώοι υπεύθυνοι ταχυδρομείων κατηγορήθηκαν για κλοπή και απάτη εξαιτίας ενός ελαττωματικού πληροφοριακού συστήματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Οθόνες / «Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Με αφορμή το αφιέρωμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο έργο της, μια δημιουργός που ξέρει πώς να φτιάχνει σωστά crowdpleasers, η Λόρεν Γκρίνφιλντ μιλά στη LiFO για την απροθυμία μας να διδαχτούμε από τις οικονομικές κρίσεις και εξηγεί γιατί βλέπει τις ταινίες τεκμηρίωσης ως μηχανές ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bong Joon Ho: «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μπονγκ Τζουν-Χο / «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μετά τα πολυβραβευμένα «Παράσιτα», ο Μπονγκ Τζουν-Χο επιστρέφει με το «Mickey 17», μια σάτιρα επιστημονικής φαντασίας, και μιλά στη LiFO για τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγείται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Μυθολογίες / «To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μοιράζεται μια λίστα με ταινίες που έχει δει δεκάδες φορές και του έχουν προκαλέσει έντονα συναισθήματα, όπως εκείνη που κάνει τη ζωή του πιο υποφερτή και αυτή που τον έφερε αντιμέτωπο με τη φθορά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Movies

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: «Mickey 17» και 7 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μαζί με τον Μπονγκ Τζουν-Χο που επιστρέφει δυναμικά μετά τα «Παράσιτα», αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες προβάλλεται ένα καλοδουλεμένο θρίλερ, και ένα ντοκιμαντέρ που θα μιλήσει στην καρδιά των Αθηναίων – και δη των Εξαρχειωτών και των σκακιστών.
THE LIFO TEAM
15 επιλογές από το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 6-16/3/25

Οθόνες / 15 πολύ καλά ντοκιμαντέρ που έρχονται στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το φεστιβάλ-θεσμός επιστρέφει από τις 6 έως τις 16 Μαρτίου με μια ποικιλία από συναρπαστικά ντοκιμαντέρ, που καλύπτουν επίκαιρα και διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, καθώς και προσωπικές ιστορίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Οθόνες / «Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Παρά τη μεταγραφή της στη Disney από το Netflix, η σειρά διατηρεί τον βλοσυρό τόνο και τα αιματοβαμμένα set-pieces, επιχειρώντας, παράλληλα, να μιλήσει για κάτι πέρα από το είδος της – σπάνιο αυτό για δημιουργία της Marvel.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Οθόνες / «Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Γοητεύτηκε ξαφνικά από το θέατρο και διάβαζε γι' αυτό ενώ εργαζόταν σε ένα περίπτερο. Όταν, δίχως να ξέρει τι τον περιμένει, ο Γιάννης Καράμπαμπας βρέθηκε μπροστά από την κάμερα της Πέννυς Παναγιωτοπούλου στο «Wishbone», διακρίθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

Οθόνες / Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

«Αν δεν ξέρεις το όνομα Keyser Söze, τότε έχεις ένα σοβαρό κινηματογραφικό κενό» - Είναι δυνατόν μια συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων να μην ξέρει από ατμόσφαιρα που κόβει την ανάσα και σασπένς; Αποκλείεται.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

OSCARS 2025 / H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

Ο Σον Μπέικερ έσπασε τα κοντέρ κερδίζοντας 4 προσωπικά Όσκαρ για την άγρια κωμικοτραγική κινηματογραφική του χειροτεχνία. Η Μάϊκι Μάντισον χάλασε το πάρτι της Ντέμι Μουρ. Και η ιστορία της σεξεργάτριας, έδωσε ηχηρό μήνυμα για την ανάγκη του σινεμά να φτιάχνει ταινίες θαρραλέες και αυθεντικές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching

Οθόνες / 11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching (και πού να τις δείτε)

Καθώς πλησιάζει η 97η απονομή των Όσκαρ, επιλέγουμε 11 νικήτριες του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας που μπορείτε να βρείτε σε streaming πλατφόρμες και στη συνδρομητική τηλεόραση, για να κάνετε προθέρμανση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ