Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Ο Πίτερ Ο' Τουλ ήταν όμορφος αλλά όχι κλασσικά ανδροπρεπής.

Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ

0

Είναι γνωστό πως ανήκε στη γενιά των μεγάλων Βρετανών ηθοποιών, που ήταν και τα πιο γερά ποτήρια στον καιρό τους - μαζί με τον Ρίτσαρντ Μπέρτον και τον Ρίτσαρντ Χάρις (δύο Ιρλανδοί και ένας Ουαλός, ποιος θα τους τιθάσευε;), είχαν χαλάσει τον κόσμο με τις τρελές βραδιές και τα υπέροχα καπρίτσια τους. Ο Πίτερ Ο' Τουλ άντεξε περισσότερο, αφού ξεπέρασε και έναν καρκίνο πριν από 40 χρόνια. Και δεν σταμάτησε να εντυπωσιάζει με την σπάνια εκφορά του λόγου, την ένταση του καταγάλανου βλέμματος, τη γνώση των χαρακτήρων, τη διεισδυτικότητα και τη χαρά που είχε, ακόμη και σε ρόλους που στα χαρτιά δεν είχαν ζουμί.

Μα, τι ταλέντο. Και τι ντεμπούτο! Στον Λόρενς της Αραβίας. Μια από τις μεγαλύτερες ταινίες όλων των εποχών, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Διότι ο Λόρενς του Ντέιβιντ Λιν διατηρούσε ανέπαφη την αμφιβολία ενός αμφιλεγόμενου άνδρα, μέσα στο χαμό του θεάματος, του έπους, του ιστορικού δράματος, της τεράστιας παραγωγής. Και ο Λόρενς του Ο' Τουλ άστραφτε και βόγγαγε. Θόλωνε από φιλοδοξία όταν διέταζε να μη μείνουν αιχμάλωτοι κι όταν επαναλάμβανε την Άκαμπα ως μάντρα, και σάστισε (από ηδονή ή ντροπή;) όταν ο Χοσέ Φερέρ ικανοποιούσε τα σαδιστικά του ένστικτα πάνω του. Η περιπέτεια στο σινεμά ενηλικιώθηκε σε αυτήν την ταινία, που γυρίστηκε πριν από 51 χρόνια.

Ο Πίτερ Ο' Τουλ παρέμεινε πολύπλοκος και συναρπαστικός. Έπαιξε δυο φορές τον Ριχάρδο τον Δεύτερο στο σινεμά, στο ακαδημαϊκό Μπέκετ και το ρεβιζιονιστικό και εντελώς κωμικό, αν το δείτε σωστά, Λιοντάρι το Χειμώνα, δίπλα στην Κάθριν Χέμπορν, για την οποία είχε πει τότε, πως αν ήταν νεότερος, θα την έκανε δική του για πάντα.

Ήταν ικανός να παίζει σε άχαρες σαχλαμάρες, για το παντεσπάνι, αλλά με τουλάχιστον 10 διαχρονικά καταπληκτικές ερμηνείες, το επιχείρημα εναντίον του πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Διότι ο Πίτερ Ο' Τουλ, ενώ δεν ήταν φυσικός ηθοποιός, σε καθήλωνε με την προσέγγιση και την ανατρεπτική ματιά του στους ρόλους του.

Ήταν αμήχανος, σχεδόν σβησμένος, σε κομψευόμενους ρόλους, όπως στο Πώς να Κλέψετε ένα Εκατομμύριο και το What's New Pussycat, αλλά πολύ συγκινητικός στο Αντίο Κύριε Τσιπς (μιλάμε για πολύ κλάμα στην τελευταία σκηνή), πολύ αστείος στην εντελώς φευγάτη Άρχουσα Τάξη αλλά και στο High Spirits, πονηρός και παραβατικός στον Άνθρωπο της Μάντσα, εξαιρετικά επιδέξιος στο ρετρό My Favorite Year, δυναμικός και ορμητικός στον Λόρδο Τζιμ, κοροϊδευτικά υπεράνω στον αλλοπρόσαλλο Καλιγούλα, επιβλητικός και απόκοσμος στο ένοχα αγαπημένο μου Wings of Fame, η φωνή της λογικής και ολύμπια ψύχραιμος στον Τελευταίο Αυτοκράτορα του Μπερτολούτσι.

Η φωνή του ήταν μοναδική, κελαριστή, μουσική, παραμυθένια, και όποτε χρειαζόταν σκληρή σαν πέτρα. Η μισή επιτυχία του Ρατατούη βασίζεται στον κριτικό γεύσης Άντον Ίγκο, που εκείνος έπλασε. Στην τελευταία του μεγάλη ερμηνεία, στο Venus, ήταν, απλά, συγκλονιστικός. Πρέπει να το δείτε - δεν παίχθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες, δυστυχώς. Μικρή ταινία με μεγάλη καρδιά.

Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Mε τη Ρόμι Σνάιντερ στο «What's new pussycat?»
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Mε την Όντρεϊ Χέπμπορν στο «Πώς να Κλέψετε ένα Εκατομμύριο».

Τον θυμάμαι ακόμη και σε στιγμές από ταινίες που δεν έχουν περπατήσει πουθενά, όπως στην τηλεταινία του 1983 Svengali, να καθοδηγεί, ως αλαζόνας Πυγμαλίων, την Τζόντι Φόστερ, με παραινέσεις του στιλ, «from the tukas, from the tukas», που σημαίνει «απ' τον κώλο», να βγαίνει η ερμηνεία της. Γελοία ατάκα, με πάθος ειπωμένη από τον Ο' Τουλ. Διέθετε ένα ακαταμάχητο κοντράστ: διαπεραστικό βλέμμα αλλά αβρές κινήσεις. Το πρόσωπο του δεν ξεπερνιόταν εύκολα (Η Νύχτα των Στρατηγών, μαζί με τον Λόρενς είναι τα παραδείγματα), αλλά η συνολική εντύπωση ήταν ενός απαλού ανθρώπου με εκρήξεις. Ένας πρωταγωνιστής-καρατερίστας, σα μπιμπελό.

Υποψήφιος 8 φορές (αρνητικό ρεκόρ) για Όσκαρ α΄ανδρικού ρόλου, δεν το πήρε ποτέ - η ήττα του στον Λόρενς λογίζεται ως ένα από τα ηχηρά σκάνδαλα, αλλά βρέθηκε μπροστά στην φιλελεύθερη, αμερικάνικα προοδευτική περίπτωση του Άττικους Φιντς/Γκρέγκορι Πεκ, από το Σκιές και Σιωπή. Πήρε ένα τιμητικό της παρηγοριάς και πολύ σωστά είχε αρχικά διστάσει να το αποδεχθεί, λέγοντας πως δεν θεωρεί τον εαυτό του πρόωρα παλαίμαχο. Ακόμη κι όταν είχε ανακοινωθεί ότι αποσύρεται επίσημα, για λίγο είχε αναθεωρήσει, λαμβάνοντας μέρος σε μια τηλεοπτική σειρά με θέμα την αρχαία Ρώμη. Το λόγιο και το αρχαΐζον του πήγαινε πολύ. Αλλά δεν έμελλε να έχει συνέχεια.

Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Με τον Ομάρ Σαρίφ στην ταινία «Ο Λόρενς της Αραβίας».

Είχα την τύχη να τον δω στο θέατρο στο Λονδίνο, στο έργο Our Song, που είχε ανεβάσει χωρίς καμία επιτυχία ένα χρόνο μετά και ο Κώστας Καρράς στο Μουσούρη. Ήταν αρχές των 90ς και ο Πίτερ Ο' Τουλ είχε κόψει το ποτό, γιατί αλλιώς θα πέθαινε. Ωστόσο έπαιζε τον μεθυσμένο στο έργο. Στην εντέλεια. Μπήκα στον πειρασμό να δω αν «το παίζει» ή αν είναι τύφλα στην πραγματικότητα και μας δουλεύει, και στο διάλειμμα άλλαξα θέση προς τα πλάγια, για να τον κρυφοκοιτάζω όταν έμπαινε και έβγαινε από τις κουίντες. Μόλις τελείωναν οι σκηνές του, έβγαινε τρέχοντας, στρίβοντας τον διακόπτη προς τη νηφαλιότητα σε ένα δέκατο του δευτερολέπτου.

Μερικές φορές, η θεσπέσια, θεατρογενής τεχνική του και η συνεπακόλουθη ευκολία του, σε συνδυασμό με τα αλλόκοτα χαρακτηριστικά του (ήταν όμορφος αλλά όχι κλασσικά ανδροπρεπής) έβαζε κάποιους στον πειρασμό να πιστεύουν πως δεν ένιωθε τους ρόλους του, αλλά τους διέτρεχε δεξιοτεχνικά. Ναι, ήταν ικανός να παίζει σε άχαρες σαχλαμάρες, για το παντεσπάνι, αλλά με τουλάχιστον 10 διαχρονικά καταπληκτικές ερμηνείες, το επιχείρημα εναντίον του πάει στον κάλαθο των αχρήστων.

Διότι ο Πίτερ Ο' Τουλ, ενώ δεν ήταν φυσικός ηθοποιός, σε καθήλωνε με την προσέγγιση και την ανατρεπτική ματιά του στους ρόλους του. Ήταν acquired taste, πύρινος και λάτρης μιας, χαμένης πλέον, σαγήνης, ένας πραγματικός λεοντόκαρδος, που σε αποζημίωνε όταν παρασυρόσουν στο ταξίδι του. Κατά κάποιον περίεργο τρόπο, ήταν το βρετανικό αντίστοιχο του ανύποπτου από οποιαδήποτε θεατρική παιδεία, Μάρλον Μπράντο - ο οποίος ήταν σίγουρος για το ρόλο του Λόρενς της Αραβίας, αλλά τον αρνήθηκε για να κάνει την Ανταρσία στο Μπάουντι.

Ευτυχώς...

SLIDESHOW: 10 σπουδαίοι ρόλοι του Πίτερ Ο' Τουλ

Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Στην ταινία «Λιοντάρι το Χειμώνα», δίπλα στην Κάθριν Χέμπορν, για την οποία είχε πει τότε, πως αν ήταν νεότερος, θα την έκανε δική του για πάντα,1968.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Στην ταινία «Αντίο Κύριε Τσιπς», 1969.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Στο ρόλο του Δον Κιχώτη στην ταινία «Ο Άνθρωπος της Μάντσα» με τη Σοφία Λόρεν στο ρόλο της Δουλτσινέα, 1972.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Με τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ (αριστερά) στον «Καλιγούλα», 1979.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
«My Favorite Year», 1982.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Ο Peter O'Toole και ο Tao Wu στην ταινία «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» του Bernardo Bertolucci, 1987
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
High Spirits, 1988
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Στο «Wings of Fame» με τον Colin Firth, 1990.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Στο «Venus» το 2006.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο' Τουλ Facebook Twitter
Δανείζοντας τη φωνή του στον Άντον Ίγκο του «Ρατατούη», 2007.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 14.12.2017

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ