«Το Αγόρι»: Χειροποίητες ξυλορακέτες θαλάσσης που κατασκευάζονται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια

«Το Αγόρι»: Χειροποίητες ξυλορακέτες θαλάσσης που κατασκευάζονται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια Facebook Twitter
Ο Νίκος Παπαναστασίου και ο Γαβριήλ Παλαιοδήμος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0



ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ
σπορ είτε ανήκουμε σ' εκείνους που ενοχλούμαστε από τον χαρακτηριστικό ήχο που το συνοδεύει, οι ρακέτες είναι το εθνικό μας καλοκαιρινό άθλημα. Όμως είναι και κάτι παραπάνω, μια ελληνική πατέντα, η ιστορία της οποίας ξεκίνησε το 1958 σε ένα ξυλουργείο που βρίσκεται σε ένα στενό της Καλλιθέας και συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα.

— Ποια είναι η ιστορία των χειροποίητων ξυλορακετών θαλάσσης «Το Αγόρι» που κατασκευάζονται στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια;

Ο Δημήτρης Φερεντίνος, ο άνθρωπος που έφτιαξε τις πρώτες ρακέτες στην Ελλάδα, είναι ο ιδρυτής της επιχείρησης «Το Αγόρι», που από το 1958 βρίσκεται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα, πίσω από το Πάντειο. Επιπλοποιός στο επάγγελμα, είδε μια μέρα στην παραλία δύο Έλληνες της Αιγύπτου (σ.σ. το τένις στην Αίγυπτο ήταν δημοφιλές λόγω της παρουσίας των Βρετανών την εποχή εκείνη και οι Έλληνες της Αιγύπτου σκαρφίστηκαν αυτήν τη δική τους εκδοχή, για να μπορούν να παίζουν το παιχνίδι πάνω στην άμμο) να παίζουν με ξύλινες ρακέτες, όμοιες στο μέγεθος με εκείνες του τένις. Του έκανε εντύπωση και προσπάθησε να φτιάξει κάτι αντίστοιχο, το οποίο μάλιστα εξέλιξε έτσι ώστε να έχει καλή τεχνική στο παιχνίδι.

Έχοντας κατασκευάσει πια μερικά ζευγάρια, κατέβαινε κάθε μέρα στην παραλία και έπαιζε παρέα με τους φίλους. Ο κόσμος εντυπωσιαζόταν από το ξενόφερτο σπορ και επειδή δεν ήξερε το όνομα του Δημήτρη, για να τον πλησιάσουν και να τον ρωτήσουν πού βρήκε αυτές τις ρακέτες, του φώναζαν ««Αγόρι... έρχεσαι λίγο εδώ;»». Έτσι η προσφώνηση αυτή στάθηκε η αφορμή για την επωνυμία της εταιρείας που δημιουργήθηκε όταν ξεκίνησε να κατασκευάζει ρακέτες μαζικά.

Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, την επιχείρηση συνέχισε η σύντροφός του Μαρία Παπαναστασίου, η οποία όχι μόνο κράτησε αλλά και εξέλιξε την εταιρεία, ενώ σήμερα πλέον τα ηνία έχουμε αναλάβει ο ανιψιός της Νίκος Παπαναστασίου και εγώ, ο συνεργάτης του, Γαβριήλ Παλαιοδήμος.

Είναι λαϊκό άθλημα, μια και είναι κυριολεκτικά για όλο τον κόσμο. Επιπλέον, είναι μια τέλεια αερόβια άσκηση, συνδυάζεται ωραία με μια βουτιά, ειδικά αφότου έχεις ιδρώσει από το παιχνίδι, και είναι εντελώς διασκεδαστικό.

— Δηλαδή οι ρακέτες είναι πατέντα του Αγοριού;

Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Επιπλέον, ο Δημήτρης ήταν αυτός που δημιούργησε τα κενά αέρος στην κατασκευή της ρακέτας, τα οποία μπήκαν και σε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και εμείς συνεχίζουμε ακριβώς την ίδια τεχνική. Τα κενά αέρος απορροφούν τους κραδασμούς της μπάλας, όπως έρχεται στη ρακέτα, κι έτσι, με ένα απλό άγγιγμα, μπορείς να την επιστρέψεις στον αντίπαλο. Ακόμη και σήμερα κάτι τέτοιο θεωρείται πρωτοποριακό, πόσο μάλλον εκείνη την εποχή. Αυτό που κατάφερε ήταν να μπορεί να αυξομειώνει το βάρος της ρακέτας ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε παίκτη.

— Πώς κατασκευάζονται οι ρακέτες του Αγοριού;

Έχει πολλή δουλειά η κατασκευή τους. Εξωτερικά κατασκευάζονται από κόντρα πλακέ και το εσωτερικό τους είναι από σουηδικά μαδέρια, από πεύκο ή έλατο, που κόβονται σε πηχάκια. Αφού τοποθετηθούν, ακολουθεί κενό αέρος, μετά κοζάρουμε τη ρακέτα και την κλείνουμε. Το πώς θα τοποθετηθούν τα πηχάκια είναι ολόκληρη επιστήμη, όπως και η γεωμετρία της ρακέτας.

Όλη η διαδικασία γίνεται στο χέρι, εκτός από το αρχικό κόψιμο, που δίνει το σχήμα της ρακέτας και πλέον γίνεται αυτοματοποιημένα, μια και έτσι αποδίδεται τέλεια το σχήμα που θέλουμε να δώσουμε. Ακόμα και το κόλλημα στις λαβές γίνεται στο χέρι.

— Ποιοι προτιμούν τις ρακέτες σας;

Όσοι έχουν δοκιμάσει να παίξουν με αυτές. Δεν τις αλλάζουν με τίποτα και η καλύτερη διαφήμιση για εμάς είναι αυτή που πάει από στόμα σε στόμα. Εκτός από την ελληνική αγορά, βέβαια, και από τους τουρίστες που μαθαίνουν το σπορ στη χώρα μας και τους φαίνεται όμορφο να φύγουν από αυτήν έχοντας στη βαλίτσα τους ένα ζευγάρι χειροποίητες ελληνικές ρακέτες, έχουμε και πολλές παραγγελίες από το εξωτερικό.

Φέτος, μάλιστα, αν και οι πωλήσεις σε ρακέτα στη χώρα μας σημειώνουν μείωση, έχουν αυξηθεί οι παραγγελίες από το εξωτερικό. Φαίνεται ότι είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι, μη μπορώντας να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, θέλουν να έχουν ένα ζευγάρι ρακέτες για να παίζουν στη χώρα διαμονής τους.

«Το Αγόρι»: Χειροποίητες ξυλορακέτες θαλάσσης που κατασκευάζονται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια Facebook Twitter
Ηλικία και φύλο δεν έχουν σημασία γι' αυτό το άθλημα και είναι πολλοί οι παίκτες που συνεχίζουν όλο τον χρόνο, δεν περιορίζονται μόνο στους ζεστούς μήνες. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Γιατί οι ρακέτες είναι ένα τόσο δημοφιλές καλοκαιρινό σπορ;

Είναι λαϊκό άθλημα, μια και είναι κυριολεκτικά για όλο τον κόσμο. Επιπλέον, είναι μια τέλεια αερόβια άσκηση, συνδυάζεται ωραία με μια βουτιά, ειδικά αφότου έχεις ιδρώσει από το παιχνίδι, και είναι εντελώς διασκεδαστικό. Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποια μέτρα απόσταση μεταξύ των παικτών και, βέβαια, έχει εξαιρετικά χαμηλό κόστος, καθώς μια ρακέτα σαν τις δικές μας, με τη σωστή χρήση, θα αντέξει πάνω από 20 χρόνια. Μόνο μπαλάκια θα χρειαστεί να αλλάξεις. Ηλικία και φύλο δεν έχουν σημασία γι' αυτό το άθλημα και είναι πολλοί οι παίκτες που συνεχίζουν όλο τον χρόνο, δεν περιορίζονται μόνο στους ζεστούς μήνες.

Κάτι ακόμα χαρακτηριστικό της ρακέτας είναι πως αποτελεί το μοναδικό παιχνίδι συνεργασίας και ανταγωνισμού παγκοσμίως. Η συνεργασία έχει να κάνει με το γνωστό «στρώσιμο» της μπάλας και ο ανταγωνισμός με τα γνωστά «καρφιά» που περνούν από τον έναν παίκτη στον άλλο.

— Ναι, όμως στις παραλίες υπάρχουν πάντα εκείνοι που παίζουν ρακέτες και οι εκείνοι που ενοχλούνται από αυτήν τη δραστηριότητα.

Η ρακέτα όντως δέχτηκε πόλεμο λόγω κάποιων ανεγκέφαλων παικτών που ενοχλούν τους λουόμενους. Εμείς προτρέπουμε πάντα τον παίκτη να πηγαίνει στα οργανωμένα σημεία που έχουν αρκετές πλαζ, όπου φιλοξενούνται κι άλλα αθλήματα, όπως το beach volley, ή, αν η παραλία δεν είναι οργανωμένη, να πηγαίνουν σε σημεία που δεν ενοχλούν. Όμως πολύ φοβάμαι ότι αυτοί που δεν υπολογίζουν ότι θα ενοχλήσουν τους υπόλοιπους με τις ρακέτες ενοχλούν και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

http://www.toagori.gr

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Design
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Design / Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Η διοργάνωση του Hotel Experience που πραγματοποιήθηκε 5-6 Οκτωβρίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής καθώς πάνω από 4.000 επισκέπτες βίωσαν από κοντά την εμπειρία
THE LIFO TEAM