Το MIR είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου φεστιβάλ. Θα ήθελα να γίνεται κάθε χρόνο αντί για κάθε διετία. Ο άνθρωπος πίσω από το "διαστημικό" αυτό όνομα είναι η Χριστιάνα Γαλανοπούλου. Τη θαυμάζω τη Χριστιάνα. Είναι μια γυναίκα αφοσιωμένη που στήνει μια κατάσταση μέσα στην πόλη χωρίς βοήθεια από το κράτος, φιλοξενεί ένα δίκτυο καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο και εργάζεται με τρομερή προσήλωση. Ποτέ δεν άκουσα μια τόση δα γκρίνια από το στόμα της.
Το Δεκέμβριο είχα μια σπουδαία εμπειρία στα πλαίσια του MIR. Ημουν από τους τυχερούς που πήραν μέρος στην περφόρμανς «Symphony of a missing room» των Σουηδών καλλιτεχνών Christer Lundahl & Martina Seitl, μια νυχτερινή παράσταση μέσα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Συγκλονιστική αισθητική εμπειρία. Και πρώτη μου φορά που βρέθηκα νύχτα να περιπλανιέμαι στους διαδρόμους ενός μουσείου! Μαγικό!
Το MIR πριν λίγες μέρες έγινε μέλος του ευρωπαΐκού δικτύου Open Latitudes, ενός δικτύου που από το 2008 ενισχύει την καλλιτεχνική παραγωγή και την προοπτική της διάδοσης των καλλιτεχνικών έργων του ζωντανού θεάματος στην Ευρώπη. Πόσο καλά που οι έλληνες καλλιτέχνες αποκτούν ισότιμη πρόσβαση και πολλές δυνατότητες να παρουσιάσουν έργα τους στο ευρωπαϊκό κοινό.
[Από το blog SHOWTIME των Ματούλας Κουστένη & Αργυρώς Μποζώνη]
σχόλια