"Oνομάζομαι Mike Hollingshead και είμαι κυνηγός καταιγίδων αν και νομίζω θα ταίριαζε και το φωτογράφος καταιγίδων."
[Από τον Θανάση Χαραμή]
Αυτό σημαίνει πως εκεί που οι υπόλοιποι σπεύδουν σε καταφύγια, σφραγίζουν παράθυρα και με δέος αντικρίζουν το μεγαλειώδες ξέσπασμα της φύσης, ο Μike έχει την φωτογραφική ευκαιρία που αναζητά. Πάντα προς αντίθετη κατεύθυνση από την αναμενόμενη και με την κάμερα στραμμένη στον ουρανό. Στην αναζήτηση της καταιγίδας του αιώνα και των ιδανικών στιγμών που θα του χαρίσουν φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα και μοιράζεται με το Lifo.gr.
Πες μας για σένα Mike... Ποια είναι η ηλικία σου και πότε άρχισες να τρέχεις πίσω από ανεμοστρόβιλους και κυκλώνες;
Έξω από την Ομάχα στη Νεμπράσκα. 37 είμαι. Δεν έχω σπουδάσει κάτι και δεν έχω κάνει οικογένεια. Έχω κάνει σχεδόν τα πάντα από δουλειές. Πάντα κάτι έβρισκα. Το 2002 άρχισα με τις πρώτες μου λήψεις ενώ μέχρι το 2004, όταν και αγόρασα την πρώτη μου καλή κάμερα, τα είχα παρατήσει όλα και είχα αρχίσει να κυνηγάω καταιγίδες και από αυτό ζω έκτοτε. Από τα δικαιώματα και τις πωλήσεις εικόνων και βίντεο.
Πες μας το συναίσθημα και τι σε γοητεύει στο να απαθανατίζεις ακραία φαινόμενα, να κυνηγάς μια καταιγίδα και να βρίσκεσαι εν μέσω όλων αυτών των συνθηκών που είναι επικίνδυνες.
Μπορεί για μια ολόκληρη χρονιά να πραγματοποιήσω τριάντα κυνήγια και να μου "βγεi" μόνο το ένα. Μπορεί να τρέχω ξωπίσω από μια καταιγίδα και να μην τη προλάβω ποτέ ή να μην εκδηλωθεί καν ή να είναι τόσο ήπια που να μην άξιζε τον κόπο. Αν αναλογιστείς λοιπόν ότι συνήθως ξυπνάω από τα χαράματα και ταξιδεύω πολύ για να το κάνω όλο αυτό θα αντιληφθεί ότι δεν είναι πάντα τόσο συναρπαστικό. Θα πρέπει να είμαι εκεί την κατάλληλη στιγμή, να είμαι γρήγορος και να είμαι και τυχερός με τους δρόμους καθώς θα την καταδιώκω.Μετά θα πρέπει απλά η φύση να κάνει τη δουλειά της όσο καλύτερα μπορεί. Η λαχτάρα, η αγωνία και η προσμονή όμως είναι μέρος του ενθουσιασμού. Τη στιγμή που θα αρχίσω να τραβάω φωτογραφίες δεν προλαβαίνω να νιώσω κάτι. Πρέπει να είμαι συγκεντρωμένος και προσεχτικός. Είμαι μόνος και δεν έχω βοήθεια. Δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα γιατί δεν είναι ένα αλλά μια διαρκώς μεταβαλλόμενη κατάσταση.
Φοβάσαι; Έχεις άγνοιά του ή ρισκάρεις; Μοιράσου μαζί μας ένα close up με τον
θάνατο.
Σχεδόν πάντα υπάρχουν κίνδυνοι από την αρχή μιας καταδίωξης. Το γνωρίζω και το έχω ζήσει. Ειδικά η οδήγηση προς τον στόχο μπορεί να εξελιχτεί πολύ άσχημα αν δεν είσαι τρομερά προσεχτικός. Αν βρεθείς εν μέσω μιας καταιγίδας με ισχυρή βροχόπτωση μπορεί μπροστά σου εντελώς ξαφνικά να βρεθεί και ένας ανεμοστρόβιλος. Υπήρξε παλιότερα μια φορά που οδηγούσα για να φωτογραφίσω μια χιονοθύελλα. Θυμάμαι πως ενώ οδηγούσα προς το μέρος που θα την περίμενα και ενώ ακόμη ο καιρός ήταν σχετικά καλός ξαφνικά το αυτοκίνητό μου άρχισε να γλιστράει. Έτρεχα με 75 μίλια την ώρα για να προλάβω και βρέθηκα σε παγετό στην άσφαλτο. Δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση και ο δρόμος ήταν απλά ένα ατελείωτο παγοδρόμιο που δεν το είχα προσέξει καν. Μου φάνηκε ατελείωτος ο χρόνος έως ότου πάψει το αυτοκίνητο να κινείται ανεξέλεγκτα. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχω καταλάβει πως η οδήγηση κοντά σε ακραίο καιρό είναι μάλλον το πιο επικίνδυνο.
Φαντάζει απίστευτο να φωτογραφίζεις κυκλώνες και θύελλες και να κινδυνεύεις από τροχαίο. Θες να μου πεις ότι το να στέκεσαι στη μέση τόσο ακραίας κακοκαιρίας δεν θεωρείται ριψοκίνδυνο timing;
Όχι. Σαφώς και είναι αλλά υπάρχουν τρόποι να προφυλαχτείς ακόμη και από έναν τυφώνα. Τον βλέπεις. Τον μετράς. Τον υπολογίζεις και κινείσαι ανάλογα. Αυτό που πραγματικά είναι απρόβλεπτο είναι οι κεραυνοί. Είναι ίσως το μόνο πραγματικά ύπουλο στοιχείο μιας καταιγίδας. Όταν συμβαίνουν, 99% θα παραμείνω στο όχημα μου και θα φωτογραφίσω από εκεί. Δεν το ρισκάρω. Ένα άλλο πράγμα που μπορεί να προκαλέσει ζημιά είναι η ακραία χαλαζόπτωση την οποία λατρεύω και πάντα παρακολουθώ με δέος. Είχα πετύχει αλλά δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω το ρεκόρ στη Ντακότα με το χαλάζι να πέφτει σαν πέτρες και να φτάνει τις 8 ίντσες. Το πρόλαβα μόλις είχε σταματήσει και ακόμη και έτσι ήταν τρομαχτικό. Υπήρχαν τρύπες στα αυτοκίνητα και τις σκεπές των σπιτιών. Ήταν τόσο καταστροφικό που τελικά μάλλον καλύτερα που δεν το είχα προλάβει.
Υπάρχει κάτι που φοβάσαι;
Ναι. Τρέμω τις πτήσεις με το αεροπλάνο. Ακούγεται μάλλον ηλίθιο αλλά δεν έχω πετάξει ποτέ και δεν πρόκειται ελπίζω. Φοβάμαι και να μιλήσω μπροστά σε ακροατήριο. Τρέμω και μόνο στην ιδέα όσο ακριβώς και με την προοπτική μιας πτήσης.
Λεφτά βγάζεις; Αξίζει τον κόπο και το ρίσκο;
Βγάζω κυρίως από τα δικαιώματα των φωτογραφιών και τη χρήση τους σε περιοδικά ή βιβλία. Αυτό είναι και το μόνο μου εισόδημα μαζί με τα dvd που πουλάω. Νομίζω είμαι τυχερός και τα καταφέρνω μια χαρά αν και σίγουρα δεν είμαι ο καλύτερος.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου φωτογραφικός προορισμός;
Οι κεντρικές Η.Π.Α..Μακριά από τα δέντρα προς τα ανατολικά
και τα βουνά προς τα δυτικά.
Και ο προορισμός που λαχταράς; Η καταιγίδα των ονείρων σου;
Νομίζω πως το όνειρό μου είναι να βρεθώ σε έκρηξη ηφαιστείου. Αυτό μου έχει κολλήσει τελευταία.Να αντικρίσω όλη αυτή την ορμή να ξεπηδάει από τη Γη αντί από τον ουρανό όπως έχω συνηθίσει. Αν και νομίζω πως εφόσον δεν πρόκειται να μπω ποτέ σε αεροπλάνο δεν το πραγματοποιήσω ποτέ.
Σε ποια άλλη πρόκληση θα έλεγες επίσης όχι;
Στο να φωτογραφίσω κεραυνούς εκτεθειμένος κρατώντας ομπρέλα.
Μετά από τόσο σασπένς και τέτοια δράση με τι χαλαρώνεις;
Με την επόμενη καταιγίδα που θα κυνηγήσω...
Για να δείτε όλη την εκπληκτική του συλλογή μπορείτε να μεταβείτε στο
extremeinstability.com και στο facebook.
*Όλες οι φωτογραφίες και το υλικό παραχωρήθηκαν από τον δημιουργό και κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων Mike Hollingshead για αποκλειστική χρήση στο Lifo.gr.
σχόλια