Πώς αισθάνεσαι μετά την απονομή του βραβείου για το Λιωμένο Βούτυρο; Εσύ κέρδισες το βραβείο ερμηνείας και η σκηνοθεσία κέρδισε έπαινο. Ήτανε μια παράσταση που παιζόταν για δεύτερη χρονιά (πρώτα στο Εθνικό και τώρα στο θέατρο Χώρα). Περίμενες ότι θα βραβευτεί;
Όχι, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Ήμασταν ήδη πολύ ευχαριστημένοι από τη δουλειά που είχαμε κάνει στο Εθνικό, αλλά και φέτος, στο θέατρο Χώρα. Ήρθε ως έκπληξη το βραβείο και ήταν μια θετική και ωραία στιγμή. Είμαι πολύ συγκινημένη και χαρούμενη.
Και στην Γκόλφω και στο Λιωμένο Βούτυρο παίζουν μεγάλο ρόλο οι μεταμφιέσεις.
Παίζω συνολικά 6 ρόλους στο Λιωμένο Βούτυρο και μόνο 2 είναι χωρίς μάσκες. Η μάσκα είναι ένα σοβαρό εργαλείο στα χέρια ενός ηθοποιού, μπορείς να δουλέψεις πέρα από την εικόνα σου και να μεταμορφωθείς σε κάτι άλλο. Σου δίνει μια γκάμα κατά κάποιο τρόπο κι έχει δικούς της κώδικες και φόρμα. Μπορείς να μεταμορφωθείς και να βγάλεις πράγματα που δεν υποψιαζόσουν.
Τα σχέδια σου για το μέλλον ποια είναι;
Κάνουμε πρόβες για τηνΕρωφίλη του Χορτάτση, πάντα με την Εταιρεία Θεάτρου Χώρος στη Θεσσαλονίκη και θα συνεχίσουμε με μια καλλιτεχνική περιοδεία. Θα πάμε και στην Κρήτη πολύ καιρό γιατί είναι από κει ο Χορτάτσης. Πέρσι περιοδεύσαμε στην Κρήτη και με τον Απόκοπο του Μπεργαδή. Στην Κρήτη έχουν κρατήσει επαφή με αυτά τα έργα που είναι σε κρητικό δεκαπεντασύλλαβο - ίσως και χάρη στις μαντινάδες έχουν κρατήσει την επαφή με αυτόν το λόγο και με αυτά τα κείμενα. Το ζεις από κοντά, υπάρχουν σε χωριά νέοι άνθρωποι που μαθαίνουν μαντινάδες ή να παίζουν μαντολίνο.
Ξεκίνησες από τη Θεσσαλονίκη. Θέλεις να μείνεις εκεί;
Πηγαίνω με την καλή δουλειά. Εξάλλου, με την Εταιρεία Θεάτρου Χώρος ταξιδεύουμε πολλά χρόνια και κάνουμε περιοδείες. Η Θεσσαλονίκη είναι μόνο μια βάση εργασίας, εκεί κάνουμε τις πρόβες κι ετοιμάζουμε τις παραγωγές. Μέσα σε μια σεζόν θα μπορούσαμε να βρεθούμε από τη Δράμα μέχρι την Κρήτη.
Θα το άλλαζες με κάτι πιο μόνιμο;
Οι περιοδείες είναι μια επιλογή για μας σε σχέση με αυτό που κάνουμε. Δεν το κάνει κάποιος εύκολα, αλλά εμένα μου αρέσουν οι περιοδείες, να αλλάζω παραστάσεις, να παίζω από ένα χωριό στη Δράμα μέχρι σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Σε βοηθάει αυτό ως ηθοποιό να αποκτάς προσαρμοστικότητα. Είναι κάτι που με ευχαριστεί. Υπάρχουν χωριά που είχαν χρόνια να δουν θέατρο. Σου λέει κάποιος «έχω 20 χρόνια να δω θέατρο και θα δω απόψε». Είναι κλισέ, αλλά ο κόσμος διψάει και θέλει να δει. Είναι απενοχοποιημένοι οι θεατές εκεί πολύ και αυτό που ζουν το μοιράζονται μαζί σου.
σχόλια