Γιώργος Απέργης Luna Park Update Φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής

Ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους συνθέτες, στη δεύτερη εμφάνισή του στη Στέγη, παρουσιάζει ένα δυνατό οπτικοακουστικό έργο σε ένα επίκαιρο θέμα. Ο ελληνικής καταγωγής Γιώργος Απέργης, σε συνεργασία με το IRCAM, ασκεί μια βαθιά κριτική για τους ολοένα και πιο διαπεραστικούς τρόπους που η παρακολούθηση διαμεσολαβεί τη θέση μας στη κοινωνία αλλά και τη σχέση με τους εαυτούς μας.

O Γιώργος Απέργης, ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες παγκοσμίως και πρωτοπόρος του μουσικού θεάτρου, έρχεται για δεύτερη φορά στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014.

Η παραγωγή Luna park του IRCAM, του κυριότερου οργανισμού έρευνας στην ακουστική και την μουσική στην Ευρώπη σήμερα, διερευνά την έννοια της παρακολούθησης στη σύγχρονη κοινωνία. Τέσσερις μουσικοί και ηθοποιοί βρίσκονται επί σκηνής, ενώ video, μουσική και περφόρμανς συνδυάζονται με μαεστρία στην παράσταση αυτή, δημιουργώντας ένα δυνατό οπτικοακουστικό έργο. O ίδιος ο συνθέτης λέει για το έργο του; «Πώς είναι να βλέπεις χωρίς να σε βλέπουν; Πώς είναι να παρακολουθείς τους γείτονές σου στο σπίτι τους, στο δρόμο, στην καθημερινή τους ζωή, παραμένοντας πίσω από μια οθόνη; Στο Luna Park, ο ένας παρακολουθεί τον άλλον. Οι 4 ερμηνευτές, τοποθετημένοι δίπλα-δίπλα, έχουν αποκλειστικά εικονική επαφή, ποτέ φυσική ή άμεση, υποχρεωμένοι να περνάνε πάντα από το "κύκλωμα": μικρόφωνα, κάμερες, οθόνες, κρυφά μεγάφωνα. Ο καθένας κοιτάζεται στην κάμερα του, όπως μέσα σε ένα βαθύ πηγάδι, με μια σχεδόν ερωτική σχέση τόσο με την κάμερά του όσο με την εικόνα του ιδίου. [...] Γνωρίζοντας ότι παρακολουθούμε τους εαυτούς μας, αλλάζουμε στάση, ξεφεύγουμε, γινόμαστε άλλοι. Μέσα σε αυτό τον τεχνολογικό μηχανισμό, ποια είναι η θέση του σώματος; Ποιος ο ρόλος του; Πώς αντιδρά στις μηχανές που αυτονομούνται; Μήπως γίνεται αποκλειστικά "μάτι" και "αυτί"; Έτσι, οι ερμηνευτές γίνονται οι ίδιοι κάμερες, μικρόφωνα. Αρχίζουν να μιλούν στη θέση τους, εξιστορώντας αυτά που βλέπουν, διηγούμενοι μικρές σκηνές που έχουν δει, παρακολουθήσει, βιντεοσκοπήσει... Ανάλογα με την εικόνα που προβάλλεται και με το τι διαδραματίζεται στη σκηνή, θα υπάρχουν παιχνίδια εγγύτητας, συσσωρεύσεις, αναμείξεις. Μπορεί να είναι διασκεδαστικό ή αγχωτικό, όπως ένα καρουζέλ του λούνα παρκ.» *** Ο Γιώργος Απέργης (γενν. 1945), που από το 1963 ζει και εργάζεται στο Παρίσι, αναγνωρίζεται διεθνώς ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους συνθέτες και πρωτοπόρους στο μουσικό θέατρο, τα τελευταία 30 χρόνια. Έχοντας συνθέσει πάνω από 100 έργα, συνεχίζει με ανεξάντλητη δημιουργική δύναμη να διευρύνει ακατάπαυστα ένα εντελώς προσωπικό έργο, το οποίο δεν υπόκειται σε καμία από τις συνηθισμένες μεθοδολογικές και αισθητικές κατηγοριοποιήσεις, αλλά δημιουργεί νέες. Με τον αντικομφορμισμό του, διανοίγει σε κοινό και ερμηνευτές νέους, ανέλπιστους ορίζοντες στυλιστικής ελευθερίας, όπου το οπτικό-παραστατικό και ακουστικό στοιχείο συνδυάζονται περίτεχνα. Μετά τη σύνθεση του πρώτου του μουσικοθεατρικού έργου, La tragique histoire du nécromancien Hiéronimo et de son miroir, το 1971, ο Απέργης επικεντρώθηκε στη διερεύνηση των σχέσεων μουσικής, λόγου και σκηνικής-θεατρικής δράσης. Από τότε συμμετέχει ενεργά σε όλες τις εξελίξεις του μουσικού θεάτρου, οι οποίες δρομολογήθηκαν από το Φεστιβάλ της Αβινιόν. Για το σκοπό αυτό ίδρυσε το 1976 το «Ατελιέ του Θεάτρου και της Μουσικής» και συνεργαζόμενος με μουσικούς και ηθοποιούς πειραματίστηκε σε νέες συνθετικές μεθόδους, όπου φωνητικά, ενόργανα και παραστατικά στοιχεία συμβάλλουν εξίσου στη δραματουργία του έργου. Στον Γιώργο Απέργη απονεμήθηκε το Βραβείο Maurizio Kagel, το 2011. *** Μουσική & Σκηνοθεσία: Γιώργος Απέργης Σκηνογραφική εγκατάσταση & Φωτισμοί: Daniel lévy Κείμενα: Γιώργος Απέργης και François Régnault Ψηφιακή υλοποίηση μουσικής: Greg Beller Καλλιτεχνική συνεργασία στη σκηνοθεσία: Emilie Morin Βίντεο: Yann Philippe Ηχοληψία: Maxime le Saux Με τους: Eva Furrer, Johanne Saunier, Richard Dubelski, Mike Schmid Παραγωγή: IRCAM Ανάθεση του IRCAM, του Centre Georges Pompidou και του Φθινοπωρινού Φεστιβάλ της Βαρσοβίας