Η χαμένη τιμή του Φρανκ Ζάπα
Σχεδόν 42 χρόνια μετά την κόκκινη κάρτα που έδωσαν οι Βρετανοί στον Φρανκ Ζάπα, τα τραγούδια που έγραψε για την ταινία "200 Μοtels" πρόκειται να παρουσιαστούν στη Αγγλία στα πλαίσια του φεστιβάλ "The Rest is Noise"
Σχεδόν 42 χρόνια μετά την κόκκινη κάρτα που έδωσαν οι Βρετανοί στον Φρανκ Ζάπα, τα τραγούδια που έγραψε για την ταινία "200 Μοtels" πρόκειται να παρουσιαστούν στη Αγγλία στα πλαίσια του φεστιβάλ "The Rest is Noise" (Southbank Centre's).
Το 1970 ο Φρανκ Ζάπα αποφάσισε να συνσκηνοθετήσει με τον Τόνι Πάλμερ μια ταινία. Εκείνη την περίοδο η σχέση του με το συγκρότημά του, τους "The Mothers" είχε δεχτεί τους πρώτους τριγμούς. Η ταινία είχε τίτλο "200 Motels"και τα γυρίσματα διήρκησαν μόλις 7 ημέρες. Ο δε, προϋπολογισμός της ήταν εξαιρετικά μικρός: 679.000 δολάρια. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμά της θεωρείται σημαντικό καθώς αποτέλεσε πρότυπο στο είδος του και καθιέρωσε την μορφή των περισσότερων βιντεοκλίπ για την ροκ μουσική της εποχής. Eννοείται πως τα κομμάτια του σάουντρακ τα είχε γράψει ο Ζάπα. Μεταξύ αυτών τα "Mystery Roach", "Lonesome Cowboy Burt", "Daddy, Daddy, Daddy", "What Will This Evening Bring Me This Morning", "Magic Fingers" και το τελευταίο "Strictly Genteel".
Γυρισμένο στα Pinewood Studios, το φιλμ παρουσιάζει ένα σουρεαλιστικό όραμα σχετικά με τη ζωή του Φρανκ Ζάπα και της μπάντας του κατά τη διάρκεια περιοδειών και επιχειρεί να αναλύσει το φαινόμενο των groupies. Ο τίτλος αναφέρεται στον αριθμό των μοτέλ που διανυκτέρευσε το συγκρότημα. Την εποχή -αν και οι εντυπώσεις από την ταινία δεν ήταν ιδιαιτέρως θερμές, οι μουσικές που περιλαμβάνονταν στο σάουντρακ του παρουσιάζονταν με επιτυχία σε συναυλίες. Μεταξύ αυτών και η μεγαλειώδης εμφάνιση στο Λος Αντζελες μαζί με την Συμφωνική Ορχήστρα της πόλης.
Μετά την Αμερική, η περιοδεία περιελάμβανε στάση στο Royal Albert Hall του Λονδίνου για την οποία μάλιστα είχε επιστρατευτεί η Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα. Φαίνεται, όμως, ότι ο επικριτικός Ζάπα παραήταν προκλητικός για τα Βρετανικά ήθη. Τα πρώτα παρατράγουδα ξεκίνησαν όταν ο τρομπετίστας της ορχήστρας, John Wilbraham αποφάσισε να απέχει.
Τρεις ημέρες πριν από τη συναυλία η οποία επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το Φεβρουάριο του 1971 μπροστά σε ένα κοινό που είχε ήδη εξαντλήσει τα περίπου 5.000 εισιτήρια οι υπεύθυνοι, του Royal Albert Hall την ακύρωσαν εκδίδοντας μια "λιτή" ανακοίνωση που έλεγε: "Το περιεχόμενο του προγράμματος δεν ήταν ευχάριστο για εμάς", ενώ κάποιοι ήταν περισσότερο σαφείς χαρακτηρίζοντας τα τραγούδια του Αμερικανού τραγουδιστή "σχέτη βρωμιά".
Εξαλλος τότε ο Tόνι Πάλμερ Palmer, δήλωσε σχετικά με την ακύρωση: "Η ατμόσφαιρα στο Albert Hall ήταν πολύ αποπνικτική και εξαιρετικά συντηρητική. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν ιδέα τι ήταν αυτό που επρόκειτο να ακούσουν. Νομίζω ότι κάποιος απλώς τους ειδοποίησε ότι υπήρχαν μεταξύ των κομματιών κάποια όπως το "Penis Dimension" κι έτσι αυτομάτως συμπέραναν ότι επρόκειτο για πορνογραφικό project. Με τη λογική αυτή φρόντισαν ώστε να ακυρωθεί".
Οπως καταλαβαίνετε, παρόλο που οι μουσικές παρουσιάστηκαν σε όλο τον κόσμο, το "200 Μotels" δεν ακούστηκε ποτέ στη Βρετανία. Σήμερα μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων οι κληρονόμοι του Ζάπα φαίνεται πως κάνουν το όνειρο πραγματικότητα. Το φεστιβάλ "The Rest is Noise" (Southbank Centre's) θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο.
Για την ιστορία: ο Φρανκ Ζάπα ορκίστηκε έκτοτε να μην επιστρέψει ποτέ στη Βρετανία αν δεν λάμβανε μια συγγνώμη από τη Βασίλισσα και το Royal Albert Hall για την άδικη ακύρωση. Ωστόσο, ο Αμερικανός τραγουδιστής επέστρεψε τελικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά πέθανε χωρίς να δεχτεί συγγνώμη από κανέναν. Πέθανε στις 4 Δεκεμβρίου 1993, σε ηλικία 52 ετών.
*****