To «Lilac Days» είναι το τρίτο επίσημο άλμπουμ των Acid Baby Jesus και κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες. Πλέον το αθηναϊκό συγκρότημα έχει μεταβεί στη Fuzz Records και μόλις ολοκλήρωσε μια ευρωπαϊκή περιοδεία.
Έχουν αλλάξει αρκετά από τότε που ξεκίνησαν, το 2011. Σε κάθε νέα τους δισκογραφική προσπάθεια γίνονται όλο και καλύτεροι και αρχίζουν να δημιουργούν έναν καταδικό τους χαρακτήρα που δεν μοιάζει με τίποτα απ' ό,τι κυκλοφορεί στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή – τρόπος του λέγειν, βέβαια, γιατί σε αγγλική εταιρεία έχουν κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Αν κάποιος αναζητεί ορίτζιναλ ψυχεδελικούς ήχους, ας μην πάει παραπέρα. Τα πάντα φωνάζουν «ψυχεδέλεια», το υπέροχο εξώφυλλο που έχει φιλοτεχνήσει η Ariadni Londos και τα 9 τραγούδια που μας δίνουν εδώ. Η λέξη-κλειδί είναι η μελωδία. Ίσως είναι η μόνη σύγχρονη ελληνική μπάντα που έχει εμφανιστεί πρόσφατα, κατανοεί ακριβώς τον ήχο των γκρουπ της δεκαετίας του '60 και το αποδεικνύει εδώ έμπρακτα με βασικούς οδηγούς τους πρώτους διδάξαντες Beatles και τους Stones. Γενικά, υπάρχει μια διάχυτη αγάπη για τη συγκεκριμένη μουσική, την οποία προσεγγίζουν με πολύ σεβασμό και μεράκι. Η μοναδική άλλη περίπτωση που μπορώ να σκεφτώ να κάνει κάτι παρόμοιο είναι ο Drug Free Youth, που δεν ήταν όμως ποτέ τόσο κιθαριστικός.
Αν συνεχίσουν να κάνουν τέτοια άλμπουμ, θα έχουμε κάθε λόγο να πούμε ότι πλέον πρόκειται για το πιο σημαντικό σύγχρονο ροκ ελληνικό συγκρότημα των τελευταίων χρόνων.
Στο άλμπουμ υπάρχουν στιγμές πιο '80s post-punk, πιο αμήχανες, αλλά υπάρχει και το καταπληκτικό «Vile Man» με τις αφρικανικές επιρροές. To μόνο που λείπει ίσως είναι ένα χιτάκι, αλλά δεν έχει σημασία. Αν συνεχίσουν να προσφέρουν τέτοια άλμπουμ, θα έχουμε κάθε λόγο να πούμε ότι πλέον πρόκειται για το πιο σημαντικό σύγχρονο ροκ ελληνικό συγκρότημα των τελευταίων χρόνων. Ζητήσαμε από τα τέσσερα μέλη του γκρουπ (Νώντας, Μάρκος, Τηλέμαχος και Dale) να μας σχολιάσουν track by track τα κομμάτια του άλμπουμ.
Lilac Days: «Γραμμένο από την οπτική γωνία ενός τρομοκράτη ή του Ντε Νίρο στον "Ταξιτζή". Είναι το αποτέλεσμα καθημερινού περπατήματος στο κέντρο, από το σπίτι μου στο στούντιο. Το άλμπουμ δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα, αλλά αυτό που κάπως ενώνει τα τραγούδια είναι η απώλεια, η συνειδητοποίησή της και ο τρόπος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Δεν είμαστε πια παιδιά αλλά γονείς». Νώντας
Faces Of Janus: «Ένα μίνι δράμα που καταλήγει στις ρωμαϊκές κατακόμβες σε δύο πράξεις. Τύψεις και παραισθήσεις στον ήλιο, δύο πρόσωπα μπλέκονται σε ένα, γελώντας υστερικά. Οι Wu Tang εμφανίζονται στο δεύτερο μέρος μετά από ολονύχτιο session». Μάρκος
No such thing as twice: «Κοιτάζοντας στο παράθυρο, προσπαθώντας να δω από μέσα. Στην αρχή βλέπω το πρόσωπο ως το σύνολο που ήδη ξέρω. Αν μείνω ακίνητος και συνεχίσω να κοιτάω το είδωλο, σιγά-σιγά το σημείο εστίασης αλλάζει και σταδιακά βλέπω περισσότερα μάτια, μύτες και στόματα σε διαφορετικές θέσεις. Ανοιγοκλείνω γρήγορα τα μάτια μου. Όλα είναι ακόμα εκεί. Απ' έξω. Το απολαμβάνω περισσότερο απ' όλα στα live». Τηλέμαχος
Down The Ley Lines: «Είχα αυτήν τη μελωδία για χρόνια στο μυαλό μου, απλώς δεν είχα βρει τη συνέχειά της, επειδή δεν είχα θεματολογία. Ένας φίλος πρότεινε να γράψω ένα τραγούδι για τον Ορφέα, αλλά η εικόνα που μου έμεινε από αυτό είναι ένα κεφάλι χωρίς σώμα να πλέει σε ένα ποτάμι, τραγουδώντας για όποιον τύχει να περάσει δίπλα του, είτε είναι πουλιά, είτε ψάρια ή τα σκυλιά του βασιλιά. Μπορώ να ταυτιστώ με αυτή την εικόνα». Νώντας
Me & Panormita: «Καμιά φορά παλιές ιδέες επιστρέφουν την κατάλληλη στιγμή. Μπορεί να είναι παγίδα αν δεν θέλεις να επισκεφτείς το παρελθόν, αλλά ο σκελετός βγαίνει από την ντουλάπα, φορώντας ένα νέο ζευγάρι παπούτσια. Δεν έχω ιδέα για τι πράγμα μιλάει, αλλά μου αρέσουν ήδη αυτά που λέει». Dale
Birth: «Πέντε αισθήσεις, πέντε δάχτυλα, ένα εκτυφλωτικό φως. Κάθε ίχνος ασφάλειας έχει χαθεί και είσαι γυμνός». Νώντας
Guide Us In: «Μια τυχαία αλληλουχία εικόνων και γεγονότων που ενώνονται μόνο στο υπερπέραν. O κυβισμός στο χαρτί. Ο φουτουρισμός στην πράξη. Ένας μικρός γαλαξίας σε εκτέλεση. Αυτή τη φορά σκοντάψαμε και πέσαμε μπροστά». Dale
Vile Man: «Τι είναι πιο εύκολο, να σταματήσει κανείς ή να συνεχίσει; Για μια μπάντα, θα μπορούσε να τίθεται αιωνίως η ερώτηση, αλλά η απάντηση είναι απλή: Zambian vibes στο ράντσο του Neil Young, με καλεσμένους τους John & Paul; Count us in». Μάρκος
Love Has Left My House Today: «Νιώθω μια σταγόνα να πέφτει στο μέτωπο μου, σκέφτομαι ότι αλλάζει ο καιρός, χθες είχε ήλιο. Δεν μπορώ να δω καλά, βγάζω τα γυαλιά μου. Κοιτάω επάνω, ο ουρανός έχει αλλάξει χρώματα». Τηλέμαχος
Οι Acid Baby Jesus θα εμφανιστούν στο πάρτι γενεθλίων του Κορμοράνου στο Gagarin205 στις 6 Οκτωβρίου μαζί με τους Dollkraut και Man Duo, με είσοδο 15 ευρώ.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0