Random gebaut keeps an eye on the module guide & Fosferatu

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2014 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ο μουσικοσυνθέτης Χρήστος Αντωνίου, θα παρουσιάσει σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση δύο έργα σύγχρονης μουσικής. Οι δύο νέες δουλειές του, "Random gebaut keeps an eye on the module guide " και "Fosferatu", εμπνέονται από τα πρωτόγονα και ακατέργαστα ένστικτα των έμβιων όντων, στροβιλίζοντας μέσα σε αυτή τη δύνη όλο το μουσικό σύνολο της παράστασης. Τα μουσικά όργανα δεν είναι απλώς οι φορείς του ήχου, αλλά τα εργαλεία στα χέρια ενός προϊστορικού ανθρώπου, ενώ η φωνή δεν υπηρετεί μορφές και συγκεκριμένα αισθητικά αποτελέσματα, αλλά μετασχηματίζεται αδιάκοπα με τέτοιο τρόπο που θα θύμιζε περισσότερο ένα αινιγματικό χρησμό της Πυθίας παρά μια ζυγισμένη μελωδία.

Το πρώτο έργο με τίτλο "Random gebaut keeps an eye on the module guide" γραμμένο για σόλο ντραμς με σολίστα τον Φώτη Βενάρντο, κινείται ανάμεσα στη σπουδή και στον πειραματισμό. Άλλοτε με μπαγκέτες στα χέρια, άλλοτε μόνο με τα ίδια του τα χέρια, ο σολίστας μοιάζει να πρωτο-συστήνεται με το κρουστό όργανο και ταξιδεύει το κοινό σε εκείνα τα πρώιμα χρόνια που ο μουσικός έρχεται σε πρώτη επαφή με την μουσική.

Το δεύτερο έργο με τίτλο "Fosferatu" γραμμένο για μέτζο-σοπράνο, μουσικό σύνολο 16 ατόμων υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Γιώργου Αραβίδη, παιδική χορωδία και σολίστ την Ανδρονίκη Σκουλά, επιχειρεί να αποτυπώσει μουσικά, την επώδυνη επώαση του φωτός μέσα στην μήτρα των πολλαπλών μορφών που το συνθέτουν. Μια αυτό-πάλη των κβάντων μέσα στο κουκούλι που τα μεταμορφώνει στην οφθαλμαπάτη που οι άνθρωποι απλοϊκά ονόμασαν όραση. Η διάσημη ηλεκτομαγνητική ακτινοβολία- το απλό φώς που λούζει κάθε γωνιά του πλανήτη- σε μια ύστατη προσπάθεια να εξιλεωθεί για τη συνέργειά της σε κάθε ανόμημα αυτού του κόσμου, αποφασίζει να βρει τρόπο να επικοινωνήσει με έναν από τους εραστές της, τον Μάξ Πλάνκ. Η ερωτική χημεία, το δέσιμο και η σχέση που αποκτά ο διάσημος επιστήμονας με το αντικείμενο του ενδιαφέροντος του, κλείνουν το μάτι στις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις. Καθώς η προνύμφη αγωνίζεται μέσα στο κουκούλι της να πάρει μορφή ωρίμανσης αντιληπτή από τον πατέρα της, μια σειρά σπαραξικάρδιων αποκαλύψεων και απελπισμένων προσπαθειών για επικοινωνία με τον έξω κόσμο μας υπενθυμίζει πως κάθε μορφή ένωσης εμπεριέχει εκατομμύρια θανάτους μέσα της.