Τα Παιδιά της Παλαιότητας

Ήταν όλα αποφασισμένα. Σε μια πορεία που το ανέφικτο γινόταν πάντα εφικτό, δε χωρούσαν και δε χωράνε δειλίες. Ο Π.Ε. Δημητριάδης επιστρέφει στον τόπο όπου ανδρώθηκε ως περφόρμερ, το «δεύτερο σπίτι» του -όπως του είχε πει κάποτε ο Τριανταφυλλίδης και έτσι έγινε-, για να παρουσιάσει ό,τι έχει κάνει και δεν έχει κάνει με το νέο του σχήμα – μετεξέλιξη των Κόρε. Ύδρο.

Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του δεύτερου δίσκου των Παιδιών της Παλαιότητας, της μετεξέλιξη του ιστορικού κερκυραϊκού σχήματος Κόρε. Ύδρο. (1993-2014), πέρα από τις λεκτικές τυπικότητες της ερωτικής σύμβασης, υπάρχει μια πικρή αλήθεια: «ερωτευόμαστε» μόνο αυτό που δεν έχουμε. Αποκύημα μιας τέτοιας βιωματικής προσέγγισης, στην απόλυτη πραγμάτωσή της, από έναν σύγχρονο μετρ του είδους, είναι το Consortium in Amato. Το μελόδραμα του ρομαντισμού, από τον Γκαίτε μέχρι τον Πάριο, εξυψώνεται εδώ στα λιβιδινικά του βάθη και απογυμνώνεται στα εξ ων συνετέθη: την υπαρξιακή ανασφάλεια και τη μεταφυσική ψευτοπαλικαριά.

Το καλοκαίρι του 2013 πραγματοποιήθηκαν πίσω από τα ενετικά τείχη της Κέρκυρας οι ζυμώσεις που έθεσαν τη βάση για τη δημιουργία του νέου σχήματος τoυ Π.Ε. Δημητριάδη, μαζί με τους μουσικούς που είχαν αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά του τραγουδιού «Η Παλαιότητα» από τον τελευταίο δίσκο των Κόρε. Ύδρο., τον πολυοργανίστα Μάριο Πλασκασοβίτη και τον κιθαρίστα Νίκο Ραράκο, με τη συνεπικουρία του πολυοργανίστα Ντέλου Πέτρου και της τσελίστριας Χριστίνας Παπαλίτσα, στενών συνεργατών της τελευταίας φάσης των ΚΥ.

Αποτέλεσμα αυτών των ζυμώσεων ήταν ο πρώτος δίσκος των Παιδιών της Παλαιότητας 12 Τραγούδια από τις Κατακόμβες, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2014 από την Inner Ear, αποσπώντας θετικές κατά κύριο λόγο κριτικές. Ο δίσκος συμπεριλήφθηκε σε αρκετές λίστες με τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους της χρονιάς (Sonik, Popaganda, Athens Voice, LIFO, Rocking, MusicPaper).

Η πρώτη εμφάνιση του νέου σχήματος, με την προσθήκη του ντράμερ Τέλη Κροκίδη, πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 στην Αθήνα (six d.o.g.s). Αμέσως μετά την παρουσίαση του δίσκου στην Κέρκυρα (Πολύτεχνο), τον Οκτώβριο του 2014, και με την προσθήκη ενός δεύτερου κιθαρίστα (Θοδωρής Άνθης) και της μπασίστριας Νούμερο Μπλε, Τα Παιδιά της Παλαιότητας ξεκίνησαν τη δημιουργία του δεύτερου δίσκου τους Consortium in Amato, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2015 υπό την κερκυραϊκή ετικέτα 39.

Η δισκοκριτικός Κατερίνα Μυτιληναίου (Rocking.gr) έγραψε για το Consortium in Amato:
Η γενική αίσθηση του "Consortium" είναι ένα σέξι, εμμονικό κυνηγητό ανάμεσα σε ξέφωτα και κατασκότεινες γωνιές ενός δάσους πυκνών εικόνων. Κάπου-κάπου, ακούς ένα S.O.S. να εκπέμπεται μέσα από τον χαλασμένο ασύρματο. Το αιώνιο ζήτημα της ιδιάζουσας αισθητικής (και των ερμηνευτικών δυνατοτήτων) του Π.Ε. Δημητριάδη νομίζω παύει να απασχολεί τον ακροατή, αφού -πρώτον- δεν σοκάρει πλέον και -δεύτερον- δεν προβάλλεται μέσω καμίας βεβιασμένης απόπειρας. Όλα είναι ώριμα και (υπο)ταγμένα στο να αποκαλυφθούν όσες περισσότερες πτυχές αυτού του παράξενου κόσμου γίνεται στα δεκατέσσερα αυτά τραγούδια.

Ενώ ο Άρης Καραμπεάζης επεσήμανε στο Mic.gr:
Αυτό που πρέπει να ειπωθεί εμφατικά, και για το οποίο πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα τόσο στον Π.Ε. Δημητριάδη, όσο και στα λοιπά Παιδιά της Παλαιότητας, είναι ότι τα τραγούδια είναι εξαιρετικά δουλεμένα τόσο σαν συνθέσεις, όσο και ως προς την επεξεργασία τους στις ηχογραφήσεις. Χωρίς πολύ κόπο, χωρίς εξαναγκασμένες συνθήκες παραγωγής, χωρίς ανέξοδα αντιδάνεια και κυρίως παντελώς απεξαρτημένα από το pomp rock κατρακύλισμα της indie παραγωγής, στην μετά- Arcade Fire εποχή, ο δίσκος έρχεται και χτυπάει με τη μία στην ουσία του ανεξάρτητου-εναλλακτικού ροκ ήχου της γενιάς του 120 Minutes.

site: ptp.anousia.gr
facebook: https://www.facebook.com/tapaidiatispalaiotitas