Πώς η Maya Jane Coles, έγινε μια από τις κορυφαίες DJ του πλανήτη

Στον κόσμο της μουσικής η επιτυχία και η αποδοχή από το μεγάλο κοινό έρχεται μερικές φορές από το πουθενά. Αυτό συνέβη για την DJ και μουσική παραγωγό Maya Jane Coles, που είχε την τύχη το 2014 να χρησιμοποιήσει η Nicki Minaj ένα sample της από το κομμάτι της «What They Say», για μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες της, το «Truffle Butter». Όπως δήλωσε σε μία πρόσφατη συνέντευξή της η Coles, την ικανοποιεί αφάνταστα το γεγονός «πως μερικοί άνθρωποι που μπορεί να πίστευαν ότι δεν θα τους αρέσει το μουσικό μου στυλ, συνειδητοποίησαν μετά το κομμάτι της Minaj, ότι τελικά μπορεί και να έχουν πραγματικό ενδιαφέρον οι παραγωγές μου». Αυτή η άποψη, συνοψίζει και τη φιλοσοφία πίσω από την μουσική της 30χρονης καλλιτέχνιδας: χορευτική μουσική για ανθρώπους που δεν προέρχονται απαραίτητα από τον κόσμο της χορευτικής κουλτούρας, αλλά αναζητούν συναίσθημα και ταυτότητα, ανεξάρτητα από το είδος.

Πώς έφτασε, όμως, μία γυναίκα DJ, προερχόμενη από το underground και gay, να θεωρείται μία από τις πιο επιδραστικές της γενιάς της (15η, στην σχετική λίστα του Rolling Stone), να βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις ζήτησης παγκοσμίως και να παίζει στα μεγαλύτερα clubs ανά την υφήλιο, όπως το Ushuaia στην Ibiza και σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως το Coachella, σε έναν χώρο ο οποίος κατά βάση είναι ανδροκρατούμενος;

Οι τεράστιες περιοδείες με DJ sets όλα αυτά τα χρόνια, η βαθιά γνώση για το αντικείμενο της, η πολύπλευρη αντίληψη της house μουσικής, η άρνησή της να ενδώσει σε πιο εμπορικά ρεύματα της εποχής και οι αντισυμβατικές της απόψεις, έχουν χτίσει το προφίλ μίας mainstream καλλιτέχνιδας η οποία όμως μένει πιστή στο underground παρελθόν της.

Η Coles, μισή Βρετανίδα – μισή Γιαπωνέζα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο βορειοδυτικό Λονδίνο, λαμβάνοντας ποικίλα μουσικά ερεθίσματα από τον κόσμο των blues, της punk και της κλασικής μουσικής. Υπεύθυνος γι αυτό το πολύπλευρο ηχητικό υπόβαθρο ήταν ο πατέρας της, ο οποίος έτρεχε μία ανεξάρτητη εταιρεία σχεδιασμού εξωφύλλων δίσκων για μπάντες όπως οι Killing Joke και οι Orb. Χαρακτηριστικό είναι πως στην εφηβεία της η Coles σιχαινόταν την χορευτική μουσική, ερωτεύθηκε πρώτα την πειραματική punk και αργότερα την hip-hop, αλλά τελικά την κέρδισαν η dubstep και η house, όταν άρχισε να παρτάρει σε διάφορα clubs του ανατολικού Λονδίνου. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον μυήθηκε σε διάφορες τεχνικές παραγωγής, τις οποίες άρχισε να εξασκεί ερασιτεχνικά. Τελικά η αρχή έγινε με τα δύο μίνι άλμπουμ της, house κατεύθυνσης, στην Dogmatik Records στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Το 2010 ένωσε τις δυνάμεις της με την Lena Cullen, σχηματίζονται τις She is Danger, πειράζοντας ιδιοφυώς κομμάτια από τους Gorillaz και τους Massive Attack.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήρθε την ίδια χρονιά, όταν το κομμάτι της με τίτλο «What They Say», αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο δημοφιλή ανάμεσα σε DJs, σύμφωνα με το Resident Advisor. Από τότε, κάθε χρόνο ακολουθούσε και μία σπουδαία διάκριση, όπως αυτή της καλύτερης παραγωγού της χρονιάς από το DJ Mag για το 2011 και της καλύτερης γυναίκας καλλιτέχνιδας από το FACT, επίσης για το 2011. Μετά από αμέτρητες κυκλοφορίες και mix, αποφάσισε να βγάλει τον πρώτο της ολοκληρωμένο δίσκο, το 2013, με τίτλο Comfort, στην δικιά της δισκογραφική(I/AM/ME), με εντυπωσιακές συμμετοχές, όπως αυτή του Tricky. Το μεγάλο μπαμ έγινε το 2014 με το sample της Nicky Minaj, το οποίο εκτόξευσε τα views των κομματιών της στο YouTube και της χάρισε ένα κοινό που δεν πίστευε ποτέ ότι θα κατακτήσει.

Maya Jane Coles - Comfort

Μπορεί λοιπόν αυτό να ήταν το καθοριστικό γεγονός για την επιτυχία της, αλλά σε καμία περίπτωση το πιο ενδεικτικό της αξίας της. Οι τεράστιες περιοδείες με DJ sets όλα αυτά τα χρόνια, η βαθιά γνώση για το αντικείμενο της, η πολύπλευρη αντίληψη της house μουσικής, η άρνησή της να ενδώσει σε πιο εμπορικά ρεύματα της εποχής και οι αντισυμβατικές της απόψεις, έχουν χτίσει το προφίλ μίας mainstream καλλιτέχνιδας η οποία όμως μένει πιστή στο underground παρελθόν της. Αυτές ακριβώς τις αρετές είναι που εκτιμάει το κατά κύριο λόγο νεανικό της κοινό (έχει 3,2 εκατομμύρια ακόλουθους στο soundcloud), κάνοντας sold out τα πάρτι στα οποία συμμετέχει, ορισμένα μάλιστα σε αλλόκοτα μέρη, όπως λιβάδια, γκαράζ, έρημους, γέφυρες, ξενοδοχεία, βουνά και άλλα πολλά.

Ένα από αυτά θα δώσει και στο Bolivar το Σάββατο 9/9, μετά από το παγκόσμιο tour της με τους Depeche Mode, στο πλαίσιο της περιοδείας της για το νέο της, δεύτερο δίσκο με τίτλο Take Flight, στο οποίο εμπλουτίζει την ηχητική της παλέτα με ανανεωμένες επιρροές από garage και ambient στοιχεία και έντονο συναισθηματικό βάρος. Όπως είπε και η ίδια, άλλωστε, στο Fader «Στο τέλος της ημέρας, είμαι απλώς ένας άνθρωπος – μου αρέσει να φτιάχνω μουσική με την οποία όλοι θα καταφέρουν να ταυτιστούν με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο». Σε μία χαοτική πραγματικότητα, μπορεί αυτή η λειτουργία της μουσικής, να αποδειχθεί σωτήρια.