_______________
1.
-Αγαπητή Ά, μπα,
Την ώρα που οι άλλοι δεν έχουν καμία επιλογή, εγώ έχω δυο. Να παραμείνω στην Ελλάδα και να δεχτώ μια δουλειά δημιουργική σε θέση εξουσίας και με -πολλές- πιθανότητες οικονομικής ανέλιξης αλλά θα πρέπει να υπομείνω τη ζούγκλα Ελλάδα που με φέρνει στα όρια της παράνοιας (είμαι εγώ τρελή ή είναι όλοι οι άλλοι?) ή... να πάω για ονειρεμένο μεταπτυχιακό στην πολιτισμική Γη της Επαγγελίας που πρόσφατα επισκέφτηκα και την ονειρεύομαι κυριολεκτικά (πιο βόρεια από την πλειοψηφία των μεταναστών, if you catch my drift). Η γνώμη σου βαραίνει, έχω 4 υπέρ της παραμονής και 2 κατά..." -Το Παγκράτι κι αν το πλένεις...
-Να φύγεις, γιατί αν δεν φύγεις, θα νομίζεις ότι όλα όσα δεν κατάφερες δεν έγιναν επειδή δεν έφυγες. Μπορείς πάντα να ξαναγυρίσεις, όμως μόνο μια φορά μπορείς να φύγεις. Θα σου πω κι άλλα αν μας αποκαλύψεις πού υπάρχουν στην Ελλάδα δουλειές δημιουργικές με θέση εξουσίας και πολλές πιθανότητες οικονομικής εξέλιξης, εκτός καριέρας P.I.M.P.
_______________
2.
Γιατί στο α-μπά σου έκαναν ένα σωρό κουφές ερωτήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα ένα σωρό κουφές απαντήσεις και τώρα ξαφνικά στη LIFO σε παίρνουν όλοι στα σοβαρά και σε ρωτάνε τα υπαρξιακά τους και τα συναισθηματικά τους; Πιστεύεις είναι το κύρος της εφημερίδας που έχει δημιουργήσει αυτή τη στροφή ή δεν έχεις αρχίσει ακόμα να δίνεις εκείνες τις ωραίες πραγματικά κουφές απαντήσεις; (ή θες όντως ο κόσμος να σε παίρνει στα σοβαρά;) –μπανάνας
Βλέπω ότι σου κάνει μεγάλη εντύπωση που με παίρνουν στα σοβαρά.
ΥΓ Δεν διαλέγω ερωτήσεις, απαντάω σε όλες.
_______________
3.
-Γιατί πονάω τόσο; Κόμπος στο λαιμό, σφιγμένο στομάχι... δεν είναι υπερβολές, είναι έτσι στην πραγματικότητα... και εκατομμύρια μικρές φαρμακερές βελόνες να τρυπάνε το δέρμα και να το οδηγούν στην παράλυση... Πώς ξεπερνιέται όλο αυτό; Βοήθεια!!! Σώσε με από τα κλισέ... -Λ.
-Το teenage angst ξεπερνιέται συνήθως με μερικά χρόνια indy-pop μουσικής
_______________
4.
-Πιστεύεις στην μοναδικότητα των ανθρώπων ή στο ουδείς αναντικατάστατος; Λυσε μου την απορία γιατι το μυαλουδακι μου παίζει παιχνίδια. -Τετοιος της τετοιας
-Πιστεύω ότι ο καθένας μας είναι μοναδικός, αλλά κανένας δεν είναι τόσο μοναδικός ώστε να μην υπάρχει κάποιος που μπορεί να μπει στη θέση του. Είναι κάπως αποκαρδιωτικό το πόσο μοιάζουμε τελικά μεταξύ μας.
_______________
5.
"Αγαπητη Α, μπα;
Ευχαριστω για την απαντηση στο θεμα που ειχα στειλει 2-3 μερες πριν αλλα εγινε μια παρεξηγηση. Ειμαι αντρας και το προβλημα ειναι γυναικα. Δεν το εκανα ξεκαθαρο στο μην μου. Φανταζομαι δεν εχει διαφορα αλλα αν εχει, επειδη με οση εμπειρια κουβαλαω αυτη η περιπτωση μου ταιριαζει και ταυτοχρονα εχεις καθαρη σκεψη θα ηθελα τη γνωμη σου πριν την αφησω πισω. -aftospouime
Που λες, μόλις πάτησα το «Αποθήκευση», την προηγούμενη φορά, σκέφτηκα: γιατί συμπέρανα ότι είναι γυναίκα που μιλάει για άντρα; Μπορεί να είναι το ανάποδο (ή οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός). Αναρωτήθηκα αν πρέπει να ξαναμπώ στο σάιτ για να το διορθώσω, αλλά είχα κλείσει τον υπολογιστή και σκέφτηκα ότι ανεξάρτητα από τα εμπλεκόμενα φύλα, ακριβώς την ίδια απάντηση θα έδινα.
_______________
6.
γιατι καποιοι(αν οχι ολοι)αντρες δυσκολευονται να κανουν 2 πραγματα ταυτοχρονα??? –μελενια
Χμ, σύμφωνα με τους επιστήμονες, κανείς δε μπορεί να κάνει multitasking, εκτός από το προικισμένο 2% του πληθυσμού. Να, δες εδώ.
_______________
7.
Σε επιστροφή από τις διακοπές και σε ένα crush με την καθημερινότητα αντιμετωπίζω ξανά το μόνιμο ερώτημα. Είμαι σε μια φάση που ψάχνω για δουλειά εντός και εκτός συνόρων έχοντας αρκετές αξιώσεις και όντας φορτωμένη προσόντα. Έχω έναν έρωτα που με ταξιδεύει, με κάνει να χαμογελώ και όλα τα συναφή πράγματα που σου δίνει ένας έρωτας. 3 χρόνια τώρα. Ο έρωτας/αγάπη μένει σε άλλη πόλη και τον βλέπω 3 μέρες την εβδομάδα, plus διακοπές, αργίες κλπ. Δεν υπάρχει καμία προοπτική να αλλάξει αυτό καθώς φαίνεται. Έχει δουλειά και δεν έχει κανένα λόγο να την αφήσει, δεν έχω και ψάχνω αλλά δεν είναι στα σχέδια μου να πάω προς τα μέρη του. Παρότι καταλαβαίνω πως μη έχοντας δεδομένα δηλ. δουλειά δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις απορώ: Μπορεί να εξελιχθεί μια σχέση με δεδομένη αυτή την κατάσταση? Θα ήθελα κάποια στιγμή να είμαστε μαζί μαζί. Στο ίδιο σπίτι. Παρεμπιπτόντως, αν νοιώθεις πως κάτι δεν έχει την προοπτική που θέλεις το αφήνεις? Μπορείς να προδικάσεις τις καταστάσεις ή μένεις και όπου σε βγάλει?
ΥΓ: Τις βαριέσαι τις αισθηματικής φύσεως ερωτήσεις?"- Dazed
-Δεν τις βαριέμαι καθόλου, ειδικά όταν πρόκειται για αισθηματικά του 21ου αιώνα. Έχω την εντύπωση ότι ο έρωτας έχει μείνει έρωτας για 3 χρόνια επειδή δεν έχετε μείνει ποτέ μαζί. Αν κανένας από τους δυο σας δεν σκοπεύει να αλλάξει τη ζωή του για να ζήσει μαζί με τον άλλον, όχι βέβαια, πολύ φοβάμαι ότι δεν υπάρχει προοπτική. Το «μένεις και όπου σε βγάλει» μπορεί να κρατήσει τόσα χρόνια ώστε μετά να μην έχεις άλλες επιλογές – πρόσεξε πάρα πολύ!
_______________
8.
Εγω που ειμαι στη Τζακαρτα, την πατησα; - Κοκοnut
Σοβαρά μιλάς; Γράψε μας, πώς είναι;
σχόλια