________________
1.

Αγαπητή λένα, νομίζω πως έχω κοινωνικό άγχος. Ντρέπομαι πολύ, παλιότερα αγχωνόμουν πολύ σε νέες παρέες, πλέον όχι και τόσο αλλά όταν είμαι σε άγνωστη παρέα νιώθω αμηχανία και δεν μιλάω πολύ. Καμιά συμβουλή;

Θα παραφράσω την ατάκα κάποιου που δε θυμάμαι και γι' αυτό δεν αναφέρω: «υπάρχει ένα μπαρ που μαζεύονται όλοι όσοι είναι σαν κι εσένα. Το λένε «όλος ο κόσμος».

Είναι τόσο σπάνιοι αυτοί που δεν έχουν αμηχανία σε άγνωστες παρέες που τους κάνουμε αρχηγούς, προέδρους, ακόμη και πρωθυπουργούς, ακόμη και αυτούς που όταν μιλάνε, δε λένε τίποτα σπουδαίο.

Η άλλη συμβουλή, όπως κάποιοι θα μαντέψουν, είναι το τζιν τόνικ.

________________
2.

Ζω στο εξωτερικό για μικρό διάστημα. Δυστυχώς. Είμαι πολύ ευτυχισμένη εδώ. Ελπίζω να καταφέρω να ξαναρθω χωρίς υποχρεώσεις και να μέινω όσο πιο μόνιμα μπορώ. Έχω μια ερώτηση. (καλά κανονικά εχω 100 και πάνω αλλά θα στις στειλω μετα για να παρουν σειρα κ να μαι δικαιη). Οι κανόνες του φλέρτ ή των ερωτικών σχέσεων στις διαπολιτισμικές σχέσεις είναι οι ίδιες; είναι international κατί τη γνώμη σου ο ερωτικός κώδικας επικοινωνίας; Ολο σκεφτομαι τις ταινιες και τις όποιες εμπειρίες μου αλλά εσύ τι πιστεύεις; γιατί εγώ όλο αλλά βάζω κ μήπως. Ενώ θα πρεπε να βλεπω ξεκάθαρα τα πράγματα. Σε ένα μήνα που θα πεις κάτι για την τόσο γενική ερώτηση μου θα ναι ήδη μεγάλο μέρος της καθημερινότητας μου εδώ παρελθόν παρόλαυτα θα θελα να μάθω τι πιστεύεις.

Ότι και βέβαια δεν είναι. Εξαρτάται από τις χώρες καταγωγής. Οι δυτικές χώρες έχουν μεγάλες ομοιότητες αλλά αν σκοπεύεις να φλερτάρεις με κάποιον από άλλη ήπειρο, αν η ήπειρος δεν είναι η Αμερική ή η Αυστραλία, ... χρειάζεται να συνεχίσω; Μετά εξαρτάται από την ανατροφή του καθενός και τον χαρακτήρα του. Το φλερτ, πάντως, ως κοινωνική έκφραση και επίκτητη, εμπεριέχει και τα στερεότυπα των φύλων, τι θεωρεί ο καθένας αντρική και γυναικεία συμπεριφορά, οπότε φυσικά και δεν είναι μια κοινή γλώσσα.

________________
3.

Aγαπητή Λένα,
Εδώ και καιρό λόγο χαζομάρας τολμώ να πω βρίσκομαι σε μια περίεργη συναισθηματική κατάσταση αβεβαιότητας.

Στις αρχές του Γενάρη αυτής της χρονιάς, έκανα μια γνωριμία μέσω τσατ ενός ατόμου αμφίβολης ειλικρίνειας γιατί για έναν περίεργο λόγο(θα βαριόμουν την ζωή μου φαίνεται) ένιωσα πρωτόγνωρα
συναισθήματα τρυφερότητας και αγάπης. Εκείνος από την άλλη ακόμη και αυτό που βαφτίσαμε σχέση, επέμενε με διάφορες προφάσεις να το κρατάει την επαφή μας κυρίως εξ' αποστάσεως ενώ μένουμε στην ίδια πόλη.

Γενικά, ξέχασα να αναφέρω πως ήμουν ιδιαίτερα ανεκτική θέση γιατί μου είχε πει πως είχε χάσει σε τροχαίο τους γονείς του και ήταν μοναχοπαίδι. Όποτε όλη αυτή η πληροφορία με βάραινε και είχα
πείσει τον εαυτό μου πως αυτό που έπρεπε να δείξω ήταν υπομονή και κατανόηση για το ότι ήταν ιδιαίτερα κρυψίνους και ασταθής στη συμπεριφορά του.

Για του τρεις μήνες του καλοκαιριού είχαμε κόψει κάθε επαφή καθώς είχα φτάσει στα όρια μου. Είδα κομμάτια του εαυτού μου που δεν μου άρεσαν και το μόνο που με απασχολούσε ήταν εκείνος. Ναι, είχα καταντήσει εμμονική μαζί του και δεν μ' άρεσα καθόλου έτσι. Πριν λίγο καιρό, έστειλε πάλι ένα e-mail για να δει πως είμαι(είχε στείλει και κάποια άλλα, 2-3 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στα οποία δεν είχα απαντήσει, καθώς η διακοπή της επικοινωνίας μας οφειλόταν σε δική του στάση και επιλογή).
Τέλος πάντων, απ' όλα αυτά που είπε το πιο σοκαριστικό απ' όλα ήταν όταν είπε ότι η μητέρα του ζει. Ενώ τόσο καιρό μ' είχε αφήσει να νομίζω ότι έχει χάσει και τους δύο γονείς σε τροχαίο. Κι είναι κι άλλα που έχει πει και είναι ανακριβή, και συγγνώμη που τα λέω τόσα μπερδεμένα...
Αυτό που μου έχει μείνει απ' αυτήν την ιστορία είναι πως θέλω να μάθω την αλήθεια. Γιατί τόσα ψέμματα; Είναι ψυχικά άρρωστος;
Υπάρχουν άλλοι λόγοι; Έχω κολλήσει τρομερά και παρ' όλο που του ζήτησα να μη μιλάμε δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να ξέρω την αλήθεια, αλλά δεν ξέρω πως να την μάθω χωρίς να κάνω κάποια ακρότητα. Δεν μπορώ να καταλάβω την όλη συμπεριφορά του αν και καταλαβαίνω πως
αφορά κυρίως εκείνον μιας και η συμπεριφορά του δεν αντιστοιχεί στη δική μου.

Και... αν τελικά έχει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας πως θα μπορούσα να τον πείσω πως χρειάζεται κάποιον ειδικό να τον βοηθήσει.

ΥΓ. Σ' ευχαριστώ ειλικρινά για την όποια απάντηση σου, εκτιμώ και σέβομαι τον τρόπο σκέψης σου. Καλή σου μέρα :)

Η συμπεριφορά του δεν αφορά κυρίως εκείνον, αλλά μόνο εκείνον. Το τι ακριβώς έχει και γιατί το έχει θα έπρεπε να σε νοιάζει αν ήσουν η γιατρός του ή η μητέρα του, όχι αυτό που είσαι τώρα (τι είσαι αλήθεια;) Ο μόνος που μπορείς να αναλύσεις και να γιατρέψεις είναι ο εαυτός σου, και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, παίρνει μια ολόκληρη ζωή.

Ακόμη και αν είχες τα εργαλεία να αναλύσεις τι του συμβαίνει (που δεν έχεις, δεν αρκεί ένα ψάξιμο στο google) δεν θα έβγαινε περισσότερο νόημα. Είναι αξιοθαύμαστο το ότι θέλεις να τον βοηθήσεις, αλλά δεν μπορείς να βοηθήσεις κάποιον επειδή το αποφάσισες εσύ, πρέπει να θέλει να βοηθηθεί και πρέπει να ζητήσει βοήθεια. Αν θέλεις να λήξεις την ιστορία μέσα σου, δεν θα το καταφέρεις ψάχνοντας «την αλήθεια», αλλά ψάχνοντας γιατί έγινες εμμονική μαζί του. Μόνο αυτή η απάντηση έχει σημασία.

________________
4.

Αγαπητη,
Πάντα ήθελα να μάθω τι παθαίνουν οι άντρες μετά τα 13 και σταματάει η ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης... Γενικεύω θα μου πεις, όμως έχω τη στατιστική επιστήμη με το μέρος μου... Είμαι και στα 33 ένα 15αρι χρόνια συλλογής και περισυλλογής τουλάχιστον... Και δε μιλάω μόνο σε γκομενικό επίπεδο αλλά και σε φιλικό... Iσως η προεφηβική φάση να είναι υπερβολή αλλά το σχολείο δεν το τελειώνουν ποτέ, σίγουρα... Αυτή η καραμέλα της γιαγιάς που λέει ότι όλοι είναι μεγάλα παιδιά; Αυτό... Τελικά τις λαϊκές ρήσεις λέω να της βγάλω από τον κουβά γιατί ξανανακαλυπτω τον τροχό... Παρόλα αυτά γιατί; Γιατί εξελίσσονται σε αμοιβάδες; Γιατί νιώθω σε κάθε κουβέντα συναισθηματικής φύσης σαν να έχω πάει 5ήμερη;- Χαρά

Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς, για να πω την αλήθεια. Εγώ δεν έχω παρόμοια εμπειρία. Έχω γνωρίσει άντρες διαφόρων ειδών, όπως και γυναίκες διαφόρων ειδών. Δε μου φαίνονται περισσότερο ανώριμοι ή λιγότερο ανώριμοι, δεν θα έκανα τέτοιο τσουβάλιασμα. Υπάρχουν διαφορές στα φύλα, δε λέω ότι είμαστε ίδιοι, (μόνο ίσοι!) αλλά το τι είδους και γιατί και πού οφείλεται είναι κάτι που ερευνάται από πολύ πιο αρμόδιους από εμάς εδώ και πολλά χρόνια, και τα αποτελέσματα δεν είναι ξεκάθαρα ακόμη, οπότε μην σπαταλάς χρόνο αναλύοντας κάτι που ήδη κάνουν άλλοι, καλύτερα από εμένα και από εσένα.

Αν όλοι οι άντρες που γνωρίζεις έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά (ας το δεχτούμε αυτό, αν και μου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψω, πιο πιθανό μου φαίνεται να αποδίδεις εκ των προτέρων χαρακτηριστικά τα οποία βέβαια στη συνέχεια αναγνωρίζεις) και αν αυτά τα χαρακτηριστικά δεν σου αρέσουν, μήπως κυκλοφορείς σε κύκλους που δεν σου ταιριάζουν; Οι παρόμοιες συμπεριφορές εμφανίζονται συχνά ανά ομάδες. Λες ότι δε σου αρέσουν οι καραμέλες αλλά μήπως σε καθησυχάζουν; Μπορεί να εξηγείς τα πάντα με την καραμέλα, αντί να δεις τον καθέναν με νέα μάτια;

________________
5.

Αγαπητή α,μπα;
Ο επί οκτώ χρόνια αγαπημένος μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια βρίσκεται σε μία κατάσταση άρνησης, χωρίς διάθεση για κοινωνικοποίηση, για εξέλιξη, με εκρήξεις αγένειας, αδιαφορίας, απαισιοδοξίας, και χωρίς καμία διάθεση να συμβουλευτεί κάποιον επαγγελματία. Και όταν συνέρχεται είναι ο αξιαγάπητος και απόλυτα ερωτεύσιμος άνθρωπος με τον οποίο αγαπιόμαστε βαθιά και ζούμε τον έρωτά μας, μέχρι την επόμενη ημέρα, ή ακόμα και την επόμενη στιγμή που γκρεμίζονται όλα και βουτάει πάλι στα μαύρα του νερά. Και δυστυχώς, την θέση της ανησυχίας, της φροντίδας και του προβληματισμού στο μυαλό μου παίρνει σταδιακά ο θυμός, η απογοήτευση και η αίσθηση ότι κάνουμε διαρκώς κύκλους που δεν βγάζουν πουθενά, χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό και η δική μου διάθεση αρχίζει να μοιάζει με καμμένο ηλεκτρικό κύκλωμα από τα πολλά άναψε-σβήσε. Μπορώ εν μέρει να τον δικαιολογήσω, δεν ξέρω, όμως, αν μπορώ να το αντέξω άλλο και σκέφτομαι: πότε παύει να είναι άδικο να εγκαταλείπεις;

Ποτέ δεν είναι άδικο να εγκαταλείπεις. Άδικο; Πιστεύεις ότι είσαι τόσο σημαντική, ώστε αν αφήσεις κάποιον θα διαπράξεις αδικία; Αν δεν θέλεις να συνεχίσεις συναισθηματική σχέση με κάποιον, δεν του κάνεις χάρη αν παραμένεις υποφέροντας.

________________
6.

Αντέχει η αγαπη μια μακροχρονη απουσια? Γινεται να περιμενει εως να αρθουν οι δυσμενεις συνθηκες που δεν της επιτρεπουν να ανθισει? Μπορει να κρατηθει ζωντανη χωρις εγγυτητα? Μονο με αλληλογραφια, τηλεφωνο, σκεψη? Μιλαμε για αληθινη αγαπη και απο τις δυο πλευρες και για ατομα άνω των 35-40-Αλεξανδρα

Γενικώς, μπορεί να αντέχει, αλλά είναι αδύνατον να κάνουμε πρόβλεψη συγκεκριμένα για τη δική σου σχέση, όσες εγγυήσεις κι αν μας δώσεις.

________________
7.

Αγαπητή Α μπα, θα ήθελα να έχω γεννηθεί άντρας. Ζηλεύω τον τρόπο που οι άντρες συζητούν, λύνουν τις διαφορές τους, διασκεδάζουν, πράττουν χωρίς ενοχές. Η ζωή γι' αυτούς είναι πιο απλή κι ευχάριστη. Στενοχωριέμαι που κουβαλάω μέσα μου αυτά τα στερεότυπα αλλά πιστεύω ότι άμα ήμουν άντρας θα ήμουν πιο ελεύθερη στην καθημερινότητά μου και λιγότερο καθώς πρέπει. Έχεις να προτείνεις κάποιο σχετικό βιβλίο για το πώς θα μπορέσω να ξεφύγω από αυτόν τον τρόπο σκέψης;

Θα ήταν ένα πολύ περίεργο βιβλίο, μα τον Τουτάτη. Έχεις ρομαντικοποιήσει αρκετά τη ζωή ενός άντρα, νομίζω. Δεν φέρνω αντίρρηση στο ότι η ζωή τους είναι μάλλον πιο εύκολη, αν το δούμε από πολύ μακριά το πράγμα, αλλά κάθε μυρμηγκάκι το σταυρό του κουβαλάει τελικά. Αντί να εύχεσαι, γιατί δεν προσπαθείς να βρεις τον τρόπο να είσαι εσύ πιο ελεύθερη, πιο απλή και πιο ευχάριστη; Ποιος σε εμποδίζει; (Πολλοί, αλλά είναη η μάχη που πρέπει να δώσεις).

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω για τα γυναικεία θέματα, αλλά δεν ζεις σε χώρα που είναι λογικό να εύχεσαι να είσαι άντρας, αυτό πάει πολύ. Έχουν κι αυτοί τα βάσανά τους και την πίεση να ανταποκριθούν στα στερεότυπα που εσύ τώρα θαυμάζεις. Αν νομίζεις ότι το κοινωνικό πλαίσιο ευνοεί τους άντρες τόσο πολύ ώστε μπορούν να είναι χαλαροί και άνετοι και προστατευμένοι, κάνεις λάθος: η πατριαρχία καταπιέζει και τα δύο φύλα.