__________________
1.
καλημερα αμπα μου
ειμαι φοιτητρια νομικης στο πρωτο ετοσ, εχω γνωρισει ενα παιδι 26 ετων που σπουδαζει οικονομικα. ξεκινησαμε να βγαινουμε το νοεμβρη και τα εχουμε τωρα δηλαδη συναντιομαστε 4-5 φορες τη βδομαδα, καμια φορα κοιμομαστε μαζι κοκ. Αυτο το καλοκαιρι εχουμε πει να παμε τον ιουλη στο μερος του γιατι ειναι απο νησι, και τον αυγουστο στο δικο μου, που εχω κι εγω θαλασσα κοντα μου. Το προβλημα ειναι οτι ενας καθηγητης μου ειπε για μια πρακτικη στο εξωτερικο για 2 μηνες - ιουλιο κ αυγουστο - και θα ειναι καλη ευκαιρια. Το προτεινε μονο σε μενα, γιατι ειμαι η καλυτερη φοιτητρια στο ετος μου. Θελω πολυ να παω, φοβαμαι ομως οτι το να αφησω το αγορι μου για 2 μηνες πιθανον να μας απομακρυνει και να χωρισουμε. Δεν μπορω να πω με βεβαιτοτητα οτι ειναι ο αντρας της ζωης μου, αν ομως ειναι; Οποτε τι να κανω; Να παω διακοπες με το φιλο μου και να ενισχυσω τη σχεση μου, η να αρχιζω να βαζω καλες βασεις στο βιογραφικο μου με αυτην την πρακτικη;- Ανίτα
Αν δεν μπορείτε να αντέξετε δύο μήνες χωριστά, προφανώς δεν είναι ο άντρας της ζωής σου.
__________________
2.
Γεια σας Αμπα! Με ταλανίζει το εξής ζήτημα. Προσφάτως έμαθα από έμπιστο πρόσωπο ότι το aids στην πόλη που κατοικώ έχει αυξηθεί, ασχέτως αν τα κανάλια δεν κάνουν καθόλου λόγο γι' αυτό. Συγκεκριμένα μου είπε ότι κάθε 2 μέρες τουλάχιστον 2 περιστατικά φορείς του ιού αναγνωρίζονται. Και ερωτώ. Έτσι μπάχαλο που έχουν γίνει οι σχέσεις και υπάρχει τεράστια απελευθέρωση των ηθών, πόσο προσβλητικό είναι όταν γνωρίσω κάποιον να του εξηγήσω και να του ζητήσω να κάνει εξετάσεις υγείας. Από την πλευρά μου θεωρώ πώς αν προσβληθεί κάτι θα έχει να κρύψει. Εάν όντως με θέλει για κάτι σοβαρό πέραν της σεξουαλικής συνεύρεσης δεν θα είναι πιο ορθό να μιλήσουμε ανοιχτά; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σας στο ερώτημά μου.
Το έμπιστο πρόσωπο πόσο καιρό είναι σε αυτή τη θέση, ώστε να ξέρει αν έχουν αυξηθεί τα περιστατικά; Έχεις κάνει συγκρίσεις με επίσημες πηγές; Τα δύο περιστατικά σε δύο μέρες μπορούν να αξιολογηθούν μόνο σε αναλογία με τον αριθμό των κατοίκων, και στη συνέχεια συγκριτικά με άλλα ποσοστά της χώρας, και μετά παγκόσμια. «Το AIDS έχει αυξηθεί» δεν λέει κάτι από μόνο του, χωρίς συγκριτικούς αριθμούς, όσο έμπιστο και αν είναι το άτομο, εκτός αν το άτομο είναι στατιστικολόγος στον οργανισμό επιδημιών. Παρεμπιπτόντως, υπάρχει περίπτωση να είναι κοινή γνώση και να μην το έχεις καταλάβει. Δεν είναι μόνο η τηλεόραση φορέας πληροφορίας.
Αλλά ας πούμε ότι αυξήθηκε. Πριν μάθεις ότι αυξήθηκε το AIDS (που είναι άλλο πράγμα από τους φορείς του ιού), αισθανόσουν πιο ασφαλής; Δεν ήξερες πάντα ότι υπάρχει ο κίνδυνος των ΣΜΝ; Υπάρχουν ένα σωρό ασθένειες. Αυτά τα ενδεχόμενα πώς τα αντιμετώπιζες;
Και τέλος, το «εάν όντως με θέλει για κάτι σοβαρό πέραν της σεξουαλικής συνεύρεσης δεν θα είναι πιο ορθό να μιλήσουμε ανοιχτά;» με μπέρδεψε. Αν σε θέλει μόνο για σεξουαλική συνεύρεση, δεν χρειάζεται να μιλήσετε ανοιχτά για θέματα που αφορούν αποκλειστικά το σεξ; Μόνο αν υπάρχει αγάπη χρειάζεται προστασία, αλλιώς το ρισκάρεις;
__________________
3.
Αγαπητη Α, μπα γεια σου,
θα ηθελα την βοηθεια σου για ενα προβλημα που με βασανιζει εδω και ενα χρονο.
Ειμαι 47 ετων, παντρεμενος εδω και 10 χρονια. Τον τελευταιο χρονο εχω παραλληλη σχεση με μια κοπελα, την οποια ηθελα για πολυ καιρο και την διεκδικουσα για μηνες μεχρι που καταφερα να ειμαστε μαζι. Μαζι της ενιωσα να ξυπναω απο ληθαργο 10 χρονων και ποτε δεν ενιωσα ετσι για αλλη γυναικα, ουτε για την γυναικα μου ουτε για καμια απο τις προηγουμενες σχεσεις μου. Ενω απο την πρωτη στιγμη ημουν αποφασισμενος να χωρισω, τελικα οι μηνες περνανε και εγω δεν το κανω. Δεν ειμαι ερωτευμενος με την γυναικα μου, ουτε παιδια εχουμε, ουτε καμια οικονομικη εξαρτηση ο ενας απο τον αλλο εχουμε, αλλα αυτο που καταλαβα πως ειναι ο λογος που δεν χωριζω ειναι οτι ζω μια καλη ζωη και δεν εχω απολυτως καμια ορεξη να χαλασω τις συνηθειες μου. Η ιδεα να μετακομισω με χαλαει πολυ καθως εχω βολευτει και συνηθησει στη ρουτινα που ζω και μου αρεσει. Το προβλημα ειναι οτι η κοπελα που εχω την εξωσυζυγικη σχεση πλεον δειχνει να μην εχει υπομονη και συνεχεια με ρωταει τι θα γινει. Με αποτελεσμα και αυτη και εγω να εχουμε αρχισει να ξενερωνουμε. Οσο για τη γυναικα μου, ειμαι σιγουρος οτι ξερει οτι κατι τρεχει αλλα κανει σαν να μην καταλαβαινει, γιατι δεν θελει να χωρισουμε και αυτο με δυσκολευει γιατι αν μου ζηταγε αυτη να χωρισουμε θα μου ηταν πιο ευκολο να το κανω.
Σε ευχαριστω για τη συμβουλη σου εκ των προτερων.- why
Για όνομα της Θεάς, άνθρωπε. Για να δώσει κανείς συμβουλή, πρέπει να του πεις ποιο είναι το ιδανικό σενάριο. Επειδή για σένα το ιδανικό σενάριο είναι να σε χωρίσει η γυναίκα σου, αναλαμβάνοντας την ψυχολογική ευθύνη και λύνοντας και όλα τα πρακτικά προβλήματα, αφήνοντας σου το σπίτι και το αγαπημένο σου μαξιλάρι, για να πάρει τη θέση της μια άλλη γυναίκα, η συμβουλή μου είναι να βρεις άλλο σενάριο, γιατί αυτό που θέλεις δεν γίνεται.
Πάντως έδωσες μια νέα διάσταση στη λέξη «βολεψάκιας». Νόμιζα ότι ήξερα τι σημαίνει.
__________________
4.
Αγαπητή Λένα, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι γυναίκες δεν κάνουμε μεγάλες παρέες πχ 5 κοπέλες φιλες ,όπως οι άντρες. Συνηθως βλεπει κανεις 2 η το πολυ 3 φιλες. Μιλάω φυσικά για ηλικίες 20-25+. Κάνουμε κάτι λάθος ή απλά είναι η ιδέα μου;
Απλά είναι ιδέα σου.
__________________
5.
Ά μπα μου,
Αυτό που θα σου περιγράψω είναι ο ορισμός του first world problem.
Έχεις απαντήσει σε πολλά τέτοια όμως, και η αλήθεια είναι ότι δε ζητάω βοήθεια, απλά είμαι περίεργη για το τι σκέφτεσαι, οπότε there you go:
Ζω στο Λονδίνο, και είμαι στα τελειώματα ενός μεταπτυχιακού που έχει πάρα πολλές προοπτικές.
Ο τομέας μου αυτή την περίοδο είναι υπερ-hyped (User Experience, Human-Computer Interaction) και μας έχουν κάνει να πιστεύουμε (και από το πανεπιστήμιο και από meetups και γενικά η αγορά εργασίας αυτή την περίοδο αυτό δείχνει) ότι μόλις βγούμε από τη σχολή αν έχουμε τα απαραίτητα skills, ξέρουμε καλά τη δουλειά μας, ένα καλό πορτφόλιο και το μεταπτυχιακό, θα μας περιμένουν όλοι με ανοιχτές αγκλάλες, και αρκετά λεφτά ακόμα και σε τζούνιορ δουλειές. Μιλάμε για αρχικούς μισθούς 35k και πάνω, γαμάτες όμάδες και γραφεία, και γενικά κάτι που θα έκανα με πάρα πολύ ενθουσιασμό.
Από την άλλη (εδώ έρχεται το πρωτοκοσμικό μου πρόβλημα) θέλω να κάνω διδακτορικό. Και είναι άπειρα τα θέματα που με ενδιαφέρουν και υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον συγκεκριμένο τομέα. Και με ενδιαφέρει η έρευνα και με ενδιαφέρει η προοπτική του να διδάξω κάποια στιγμή. Πολύ. Το διδακτορικό όμως, είναι 3 χρόνια, στα οποία θα δουλεύω πάρα πολύ και θα πληρώνομαι ελάχιστα (κατ'αναλογία πάντα).
Ο λόγος που θα το επέλεγα είναι γιατί, είμαι μικρή ακόμα, έχω καιρό μπροστά μου, οι γονείς μου μπορούν να με στηρίξουν αν χρειαστεί (αν και δεν το θέλω, όπως και όλα τα υπόλοιπα χρόνια σπούδαζα με υποτροφίες κτλ), και κυρίως, πιστεύω πως αν μπω τώρα στον "πραγματικό κόσμο" με δουλειά κτλ, πολύ δύσκολα να μου έρθει μια μέρα μια αναλαμπή του στυλ "βρε λες να κάνω και εκείνο το διδακτορικό που έλεγα;", ενώ έχω γίνει senior δουλεύω ήδη κτλ κτλ.
Ο λόγος που διχάζομαι είναι επειδή μέσα σε όλο αυτό το χαμό με κόσμο που ψάχνει δουλειά και δε βρίσκει κτλ κτλ έχω σχεδόν σίγουρη θέση οπουδήποτε και προβληματίζομαι για το αν το να κάνω διδακτορικό είναι σαν να λέω σε κάτι πολύ καλό "α, όχι εντάξει, δεν πειράζει" για κάτι πιο δύσκολο και λιγότερο καλό χωρίς λόγο. Είχα δεν είχα, σεντόνι το έκανα, σορυ.
~λαλα
Αν έλεγες σε έναν καθηγητή ότι σκέφτεσαι να κάνεις διδακτορικό αλλά δεν ξέρεις, γιατί είναι και καλή η προοπτική δουλειάς και ότι και υπάρχουν ενδιαφέροντα θέματα αλλά ότι και σε περιμένουν γαμάτες ομάδες και γραφεία και ενθουσιασμός και γι' αυτό, θα χαιρόταν πολύ που θα τον διευκόλυνες τόσο πολύ στην απόφαση του, γιατί θα σου έλεγε, «ωραία, όχι.»
Μιλάς για δύο εντελώς διαφορετικά μονοπάτια, για δύο εντελώς διαφορετικούς τρόπους ζωής, με εντελώς διαφορετικές δυσκολίες. Στο τέλος λες και ότι το διδακτορικό είναι λιγότερο καλό. Διδακτορικό κάνουν αυτοί που πιστεύουν ότι έχουν αρκετά πρωτότυπες ιδέες για έρευνα, που θα οδηγήσει την επιστήμη σε μονοπάτια που είναι ακόμη ανεξερεύνητα. Καίγεσαι να μάθεις αν οι ιδέες που έχεις μπορούν να οδηγήσουν κάπου; Θέλεις οπωσδήποτε να μάθεις σε ποιο στάδιο βρίσκεται η επιστήμη αυτή τη στιγμή, ώστε να δεις πού μπορείς να σπρώξεις λίγο το κήτος; Όπως τα γράφεις φαίνεται σα να βλέπεις το φωτοστέφανο του διδακτορικού και όχι την ουσία του.
__________________
6.
Γεια σου Α, μπα, και συγχαρητήρια για τη στήλη!! :)
Ποια είναι η αποψή σου για τους θρησκευτικούς γάμους, αλλά και για τη βάφτιση μικρών παιδιών στην εκκλησία; Να εξηγήσω γιατί τα βάζω μαζί: προσωπικά είμαι άθρησκη/άθεη, τέλος πάντων δεν έχει σημασια ο ορισμός, το ζουμί είναι οτι δε με ενδιαφέρει και δε νιώθω να χρειάζομαι τη θρησκεία ή κάποιο θεό στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε σχετικά θρήσκα οικογένεια, τηρώντας παραδοσεις κλπ χωρίς εξτρίμ καταστάσεις, οι γονείς μου είναι αυτό που θα έλεγε κανείς "μέσος έλληνας χριστιανός". Όταν λοιπόν σκεφτομαι το γάμο, θα ήθελα να είναι θρησκευτικός γιατί έτσι είναι η παράδοση, εχει πιο πολύ νταβαντούρι κι ευχαριστιούνται και τα σόγια. Για τον ίδιο ακριβως λόγο θα ήθελα να βαφτισω το παιδί μου. Το πώς θα μεγαλώσει και τι απόψεις θα έχει την ελευθερία να αναπτύξει, αυτά δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητα από το αν έχει βαπτιστεί; (αναλόγως βέβαια το οικογενειακό περιβάλλον, αλλά ρωταω για τη δική μου περίπτωση).
- Σ' ευχαριστούμε για τη τροφή για σκέψη που μας δίνεις καθημερινά! :)
Δεν είναι δική μου δουλειά να σχολιάσω τις προθέσεις σου για τις προσωπικές σου και οικογενειακές σου στιγμές, οπότε θα πω μόνο ότι αν σου φαίνεται ο θρησκευτικός γάμος νταβαντούρι και διασκέδαση και «παράδοση», είσαι χριστιανή με τον ίδιο τρόπο που είναι οι γονείς σου, απλώς σε νέα εκδοχή, νεότερης γενιάς.
__________________
7.
Αμπα μου..
Εχω μια αδερφη η οποια ειναι 15 χρονων και εμεινε εγκυος.
Παρολο που πηρε το χαπι της επομενης μερας,εγινε..Προσπαθησαμε αρχικα να βρουμε γιατρο να της κανει αμβλωση αλλα μας ειπανε οτι κανεις δε θα το κανε χωρις την συγκαταθεση του γονεα παρολο που εγω ειμαι ενηλικη,η τελικη μας επιλογη λοιπον ηταν να το πει στην μητερα μας,εγω φοβαμαι αρκετα μπορω να πω γιατι πιστευω οτι θα εχει πολυ κακη αντιμετωπιση απο την μανα μου ,λογω ασχημων οικονομικων και των δικων μου αποτυχιων ,πιστευω οτι θα εξοργιστει με αυτο το γεγονος.Δεν ξερω πραγματικα τι να κανω για να βοηθησω την αδερφη μου..ειναι τοσο μικρη,εχουμε υποστηριξη απο το αγορι της αλλα και παλι..δεν ξερω τι θα γινει.Πως πιστευεις οτι θα χειριστει ολη την κατασταση η μανα μου;Πρεπει οντως να το κανουμε;Αν η αδερφη μου υποστει πολυ κακη αντιδραση απο την μητερα μου θα απογοητευτει απιστευτα...
Πρέπει να το πείτε στη μητέρα σας γιατί δεν έχετε άλλη εναλλακτική. Πράγματι για ανήλικους χρειάζεται συγκατάθεση του γονέα. Οπλιστείτε με θάρρος, εσύ ως μεγαλύτερη μπορείς να στηρίξεις την αδερφή σου ψυχολογικά, είσαι πολύ σημαντικός σύμμαχος. Δεν μπορώ να προβλέψω την αντίδραση της μητέρας σου, οι γονείς δεν αντιδρούν πάντα με τον τρόπο που περιμένουμε. Το πρόβλημα που έχει η αδερφή σου τώρα όμως δεν είναι η αντίδραση της μητέρας. Το θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσει είναι ότι πρέπει να κάνει έκτρωση, και είναι 15 χρονών. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει καλά όλα αυτά που της συμβαίνουν. Εκτός από την αντίδραση της μητέρας της, είναι πολύ σημαντική και η αντίδραση και η συμπεριφορά του γιατρού που θα αναλάβει την έκτρωση. Αυτά που θα της πει είναι πιθανό να τα θυμάται για πάντα. Προσέξτε να είναι ένας καλός γιατρός με κοινωνική μόρφωση, και να μην την αφήσετε μόνη της στις επισκέψεις που θα χρειαστούν.
Στο onemed διαβάζουμε «Οι εφηβικές εγκυμοσύνες, σύμφωνα με τον κ. Ταντανάση, οφείλονται στην άγνοια, στους λανθασμένους χειρισμούς του χαπιού επείγουσας αντισύλληψης, στις σχέσεις μεταξύ γονιών και παιδιών, αλλά και στην αδιαφορία της Πολιτείας. Ενώ στις χώρες της Ευρώπης το αντισυλληπτικό χάπι χρησιμοποιείται από το 22% των γυναικών κατά μέσο όρο, η χρήση του στην Ελλάδα φθάνει μόλις το 3,2%.»
Το θέμα "αντισυλληπτικό χάπι" έχει συζητηθεί και στο Α μπα και είχα στενοχωρηθεί με τα σχόλια. Φαίνεται ότι κάποιοι, ακόμα και κάποιες γυναίκες, δείχνουν περισσότερη κατανόηση σε γυναίκες που κάνουν έκτρωση, παρά σε γυναίκες (ειδικά νεαρές) που θέλουν να πάρουν το χάπι. Η δικαιολογία είναι φυσικά η υγεία, αλλά δεν βλέπω την ίδια αντιμετώπιση από τους ίδιους ανθρώπους όταν συστήνουν και παίρνουν αντιβίωση, ενώ είναι επίσης πολύ γνωστό ότι οι Έλληνες κάνουν υπερκατανάλωση αντιβιοτικών, που έχει συνέπειες. Ακόμα και στην Τουρκία το ποσοστό αντισυλληπτικού είναι 9%.
(Φυσικά υπάρχουν και άλλοι μέθοδοι αντισύλληψης. Το ποσοστό χρήσης αντισυλληπτικού είναι χαρακτηριστικό της έλλειψης ενημέρωσης και ευθείας αντιμετώπισης του τόσο σοβαρού θέματος, όπως είναι μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη).
Το «Α, μπα;» φεύγει για καλοκαιρινές διακοπές!
Επιστρέφουμε στις 4 Ιουλίου με νέους προβληματισμούς.
σχόλια