__________________
1.
Γειά σου Α,μπα, συγχαρητήρια αρχικά για τη στήλη σου. Αν και δεν συμφωνώ πάντα με τη γνώμη σου σέβομαι το ότι ακολουθείς τη φωνή της λογικής για τις απαντήσεις που δίνεις. Στο κυρίως θέμα τώρα, ποια η γνώμη σου για τα ζώδια και πιο συγκεκριμένα για τη χημεία των ζωδίων στις σχέσεις. Σαν μορφωμένος άνθρωπος και στον τομέα των θετικών επιστημών αρνούμαι να πιστέψω αλλά στην πράξη τα βλέπω λίγο διαφορετικά. Πιστεύεις ότι παίζει μοναδικό ρόλο στο αν θα ταιριάξουν 2 άνθρωποι το περιβάλλον στο οποίο έχουν μεγαλώσει και πως έχουν διαμορφωθεί από τους εξωγενείς παράγοντες ή θεωρείς ότι αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά των ζωδίων παίζουν έστω και ένα μικρό ρόλο...
-Καλ Ελ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δύο είναι οι λόγοι που στην πράξη τα βλέπεις λίγο διαφορετικά.
Ο πρώτος είναι ότι θα ήθελες τόσο πολύ να ισχύουν τα ζώδια ώστε να έχεις μια εξήγηση, μια εγγύηση, έναν μπούσουλα, και μια τάξη στην αβεβαιότητα που βιώνεις, που κάνεις στην άκρη οτιδήποτε αυτονόητο, προφανές και λογικό. Πιστεύεις επειδή δεν αντέχεις να μην πιστεύεις.
Ο άλλος λόγος είναι, και λυπάμαι που θα στενοχωρήσω, ότι η μόρφωση στον τομέα των θετικών επιστημών δεν σου χαρίζει αυτόματα ανοσία στις ανοησίες. Εκτός από την τυπική πληροφορία που παίρνεις στις σπουδές, προκειμένου να φτουρήσει η προσπάθεια, χρειάζεται ο σεβασμός στην επιστήμη, η εμβάθυνση στην ιδέα της επιστήμης, και η κατανόηση πέρα από τα τυπωμένα γράμματα και τις διαλέξεις στα αμφιθέατρα. Αν πιστεύεις στην επιστήμη, δεν γίνεται να πιστεύεις στα ζώδια. Αν καταλαβαίνεις τι είναι επιστήμη, δεν χρειάζεται να πιστεύεις στα ζώδια. Επίσης, δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να καταλαβαίνεις τι τεράστιες ανοησίες είναι τα ζώδια. Αρκεί να μην χρειάζεσαι τόσο παιδαριώδη δεκανίκια για να αντέχεις την αβεβαιότητα.
(Όταν λέω «επιστήμη» δεν εννοώ να έχεις διδακτορικό στην αστροφυσική. Αρκεί να καταλαβαίνεις τους νόμους του Νεύτωνα. Ή ότι η γη είναι μια σφαίρα.)
__________________
2.
Αγαπητη Α,μπα καλησπερα...ειμαι 22 χρονων και το προβλημα μου ειναι..πως φοβαμαι τους αντρες.Εχοντας υπαρξει σαν εφηβη με παραπανω κιλα,παντα στο σπιτι μου φερονταν σαν να ειμαι αρρωστη,πετωντας σε ανυποπτο χρονο καθε ευλογημενη μερα για χρονια ολοκληρα σποντες για την εμφανιση μου.Αλλα και στα πρωτα ετη ως φοιτητρια που εβγαινα κανενας αντρας δε με πλησιαζε .Σαν ατομο ολοι μου λενε πως εχω απιστευτο χιουμορ κ ειμαι ψυχαρα.Οστωσο,αν κ εχω αδυνατισει πολυ πλεον απο συνηθεια και προληπτικα γτ νομιζω πως θα με κοροιδεψουν κρυβομαι καθε φορα που ενδιαφερομαι για καποιον η καποιος με κοιταει επιμονα.Νομιζω πως με κοιταει επειδη ειμαι χοντρη(αθλια λεξη,αθλιααα) κ ασχημη.Να σημειωσω πως τραβιομουν με ενα παιδι,που ηταν κ το μοναδικο που τραβηχτικα ποτε ο οποιος ωστοσο μου ελεγε καταμουτρα πως αν δεν αδυνατισω (τοτε) θα ντρεπομαι να βγω μαζι του στη παραλια (δες ομως πως το γυρισε η ιδιοφυια) κ συνεχεια με συγκρινε με πρωην του που ηταν μεν κακιες και εγω ημουν καλη,αλλα ηταν αδυνατες και στιλαρες.Φοβαμαι πως θα μεινω για παντα μονη κ χανω τα ωραιοτερα χρονια μου...Τι να κανω? Δε ξερω να φλερταρω,κ οταν με πλησιαζει ανδρας παραλυω απο φοβο.Με βαρεθηκα...
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου, η εμπιστοσύνη που έχεις στον εαυτό σου, η αυτοπεποίθηση σου και η θέση που πιστεύεις ότι έχεις στην κοινωνία, είναι κάτι που πήρε πολλά χρόνια να δημιουργηθεί και έχει πολύ βαθιές ρίζες. Δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να σου πω εγώ για να αλλάξεις μέσα σε τρεις παραγράφους. Όσο και να πειστείς με τη λογική σου, οι αυθόρμητες σου αντιδράσεις θα είναι οι ίδιες. Άλλωστε το βλέπεις και μόνη σου: έχεις αδυνατίσει (άρα το «αντικειμενικό» θέμα άλλαξε), αλλά το μυαλό σου δεν άλλαξε.
Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σε βοηθήσω, εσύ όμως μπορείς. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξεις μηχανισμό σκέψης χωρίς βοήθεια. Γι'αυτό, αυτό που πρέπει να κάνεις, ακριβώς για να μην χάσεις τα καλύτερα σου χρόνια, είναι να πας σε έναν ψυχολόγο για να επεξεργαστείς την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Ο λόγος που τραβήχτηκες, όπως λες, με εκείνον τον άθλιο άνθρωπο, δεν ήταν ατυχία. Ήταν η άποψη που έχεις για σένα, ότι δεν αξίζεις κάτι καλύτερο. Αυτό που πιστεύουμε για εμάς, αυτό τραβάμε. Οπότε ξαναλέω: πήγαινε σε ένα ψυχολόγο να φροντίσεις τον εαυτό σου.
__________________
3.
Αγαπητη Α,μπα,
Τωρα καταλαβαινω αυτο που ελεγες οτι οι ισορροπιες σε μια σχεση αλλαζουν. Οταν τα προτοεφτιαξα με τον φιλο μου, ηταν τρελος για μενα. Ηθελε να βγαινουμε, και να κοιμομαστε καθε μερα μαζι κι εγω ενιωθα πως με πιεζε. Δυο χρονια αργοτερα εχουν αλλαξει ολα. Εγω ειμαι αυτη που ειναι παντα διαθεσιμη και του ζηταει να βγαινουμε και να κοιμομαστε μαζι και νιωθω οτι οποτε δεν απορριπτει την προσκληση μου απλα μου κανει τη χαρη. Αυτη τη βδομαδα εχει βγει 3 φορες με τους ιδιους 2 φιλους του οι οποιοι μαλιστα δεν θελουν κοπελες στην παρεα και το κορυφαιο ειναι οτι σημερα ειναι Σαββατο, του εχω πει οτι δεν θα παω πουθενα ενω θα ηθελα να βγω και οχι μονο δε θελει να βγουμε, αλλα θα βγει ΠΑΛΙ με αυτους τους δυο και μαλιστα δεν θα ερθει να κοιμηθουμε μαζι. Ειμαι τοσο θυμωμενη και πληγωμενη, που απο τη μια θελω να του το πω, αλλα απο την αλλη σκεφτομαι οτι θα με θεωρησει απελπισμενη (αν δεν εχει θεωρησει ηδη...). Θεωρεις οτι υπαρχει τροπος να αλλαξει αυτο; Αν ειμαι λιγοτερο διαθεσιμη θα με θελει περισσοτερο ή απλα θα απομακρυνθουμε; Η αληθεια ειναι οτι του εχω κανει πολλα ασχημα πραγματα και νιωθω οτι με εκδικειται, οτι θελει να νιωσω το ιδιο. Και απο την αλλη δεν νομιζω οτι το κανει επιτηδες, απλα περναω ο,τι περνουσε οταν εμενα δεν με ενοιαζε τοσο εκεινος. Τι να κανω; Θα αλλαξει ποτε αυτη η κατασταση αν προσπαθησω; Και η κλασικη ερώτηση: μηπως ειμαι υπερβολικη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είναι κρίμα που χρειάστηκε να το πάθεις για να το καταλάβεις. Τώρα που το έπαθες, ελπίζω να κρατήσεις αυτή την εμπειρία και να την εφαρμόσεις την επόμενη φορά. Η κατάσταση που ζεις τώρα θα μπορούσε να ξαναλλάξει, αλλά όχι με στρατηγική. Πριν, ήσουν όντως αδιάφορη, δεν παρίστανες την αδιάφορη. Τώρα αυτός είναι όντως αδιάφορος, δεν παριστάνει τον αδιάφορο. Για να αλλάξει η δυναμική, πρέπει να αλλάξουν τα αισθήματα. Μπορεί να εκδικείται, αλλά αυτό δεν αποκλείει να είναι και πιο απομακρυσμένος ταυτόχρονα. Αν δεν ήταν, δεν θα μπορούσε να σε εκδικηθεί.
Μην σκέφτεσαι πώς θα γυρίσει το ποτάμι πίσω, αυτό δεν γίνεται. Αυτό που γίνεται είναι να μπείτε σε καινούρια φάση. Νομίζω ότι έχεις αφήσει εκκρεμότητες που δεν σας αφήνουν να προχωρήσετε. Πρώτον, πρέπει να λες την αλήθεια και να μην λες αυτό που νομίζεις ότι πρέπει να πεις για να γίνει αυτό που θέλεις. Αν ήθελες να βγεις εκείνο το Σάββατο, έπρεπε να το πεις. Αν δεν ήθελε να βγει μαζί σου, έπρεπε να βγεις με άλλους. Σταμάτα να περιστρέφεις όλες σου τις αποφάσεις γύρω από τις προθέσεις του. Μπορεί να απομακρυνθείτε έτσι, ναι, αλλά αν απομακρυνθείτε έτσι, καλύτερα να γίνει αυτό μια ώρα αρχύτερα. Δεύτερον, ομολογείς ότι φέρθηκες άσχημα. Ζήτησες συγνώμη; Τον άφησες να εκφραστεί; Του έδωσες ευκαιρία να μιλήσει, να τα βγάλει από μέσα του;
__________________
4.
Ά μπα.. είσουν κι'εσύ χαμένη όταν είσουν έφηβη; Άλλαζες κι'εσύ συνέχεια συμπεριφορά, συναισθήματα και απόψεις; Είναι όλα αυτά φυσιολογικά; Φέτος (όταν έκλεισα 15) άρχισα να βγαίνω πολύ με κάποιους της γειτονιάς μου που τους ήξερα απ'το σχολείο,οι οποίοι, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι αλήτες. Στο σχολείο θεωρούνται τα ξεβράσματα της κοινωνίας, το περιθώρειο. Αλλά εγώ τους αγαπώ πολύ και περναώ τέλεια μαζί του, ξεχνάω τα πάντα. Όλοι λένε πως είναι κακές επιρροές. Τί είναι όλες αυτές οι ταμπέλες; Πρέπει να τις δεκτώ ή να υπερασπιστώ τους φίλους μου; Είναι όντως φίλοι μου..; Στο σχολείο, ενώ είμουν η άριστη μαθήτρια, κόρη αξιοσέβαστου βουλευτή, μου έβαλαν ταμπέλα 'πρεζόνι' και δήθεν αλίτησα. Όλοι μου οι καθηγητές νομίζουν οτί και καλά περνώ μια φάση. Είναι μια φάση αυτό; Είναι μια μικρή επανάσταση ενώς πλουσιόπαιδου για να τσαντίσει τους γονείς της; Δεν ξέρω πως νιώθω. Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι και πρώτη φορά τους βλέπω να μιλούν τόσο πολύ (τσακώνονται για μένα). Έχουν περάσει τα ίδια με τον αδερφό μου που "έμπλεξε" με παρόμοιες παρεές, παράνομες ουσίες κτλ. Μου κάνει κύρηγμα ο πατέρας μου ότι και καλά ο μπάτσος της γειτονιάς ξέρει για μένα και τους φίλους μου (οι οποίοι παρακολουθούνται στενά απο την αστυνομία) πρέπει εγώ να τσαντιστώ; Τι σημαίνει τους παρακολουθούν οι μπάτσοι; Που ζούμε; Γιατί πρέπει η διευθύντρια του σχολείου μου σε συνεργασία με τους γονείς μου να παραβιάζουν τη ζωή μου; Επειδή είμαι ανήλικη; Άχ ρε α μπα συγγνώμη για τις χιλιάδες ερωτήσεις. Δεν ξέρω ακριβώς τι ζητάω να μάθω. Θέλω απλώς μια συμβουλή απο κάποιο απρόσωπο blog και όχι άλλες διαλέξεις απο καθηγητές και γονείς
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Απρόσωπο blog;
ΟΚ, απρόσωπο blog.
Δεν κατάλαβα γιατί ρωτάς αν είναι φυσιολογικό να αλλάζεις συνέχεια γνώμη και απόψεις και συναισθήματα. Βλέπω ότι είσαι σταθερή στην απόφαση σου να κάνεις παρέα με παιδιά που όλοι σου λένε ότι δεν θα έπρεπε να κάνεις παρέα. Δεν είσαι σίγουρη αν είναι φίλοι σου, είσαι μόνο σίγουρη ότι μαζί τους ξεχνιέσαι και περνάς καλά.
Οπότε, ας επικεντρωθούμε εκεί. Αυτό που θέλεις είναι να ξεχαστείς. Να ξεχαστείς από τι; Η ερώτηση είναι ρητορική, γιατί την απάντηση την έχεις γράψει ήδη μόνη σου. Πρώτη φορά βλέπεις τους γονείς σου να μιλάνε τόσο πολύ μεταξύ τους, και αυτό σου αρέσει, κι ας είναι επειδή τσακώνονται για σένα. Πιστεύω ότι θα κάνεις ό,τι μπορείς για να ενωθούν ως γονείς και να γίνεις το παιδί τους, και θα κάνεις ακόμη και πράγματα που θα σε βάλουν σε κίνδυνο. Ακριβώς αυτό που έκανε και ο αδερφός σου.
Πέτυχε;
Δεν είναι ντροπή να παραδεχτείς ότι χρειάζεσαι ακόμη την προστασία των γονιών σου. Είναι κάτι που όλοι θέλουμε και χρειαζόμαστε, ακόμα και όταν ασπρίζουν τα μαλλιά μας. Αργότερα ίσως έχουμε περισσότερες αντιστάσεις και περισσότερη αυτοκυριαρχία, αλλά όχι πάντα. Δυστυχώς βλέπω ότι οι γονείς σου δεν σου την δίνουν με τον τρόπο που σου χρειάζεται, και αντιδράς όπως μπορείς. Δεν το βλέπω ως αντίδραση ενός πλουσιόπαιδου που θέλει να τσαντίσει τους γονείς του, αλλά ως αντίδραση ενός παιδιού που χρειάζεται τους γονείς του, και δεν ξέρει πώς να τους το πει.
Δεν ξέρω αν περνάς φάση, αλλά πραγματικά ελπίζω ολόψυχα να περνάς φάση. Ελπίζω να καταφέρεις να πεις στους γονείς σου να συμμαζευτούν και να γίνουν γονείς. Ελπίζω να καταλάβεις ότι μπορείς να τραβήξεις την προσοχή τους χωρίς να αναπτύσσεις αυτοκαταστροφικές τάσεις. Ελπίζω να καταφέρεις να τους δεις όπως είναι, ως ατελείς ανθρώπους, και να τους αποκαθηλώσεις χωρίς να πληγωθείς άλλο.
Επειδή η ελπίδα δεν αρκεί, και επειδή δεν δέχεσαι την βοήθεια που χρειάζεσαι, προτείνω να πεις στους γονείς σου ότι θέλεις να πας σε ψυχολόγο για να μιλήσεις. Πιστεύω ότι θα σε στηρίξουν σε αυτό. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να ρωτήσεις εκεί όλα αυτά που ρώτησες εδώ, και να ξεκινήσεις να δίνεις απαντήσεις.
__________________
5.
Αγαπητή Α μπα,
Είσαι μια καθημερινή guilty pleasure και αυτή τη στιγμή σε διαβάζω στη σκοπιά ( απαγορεύεται το ξέρω μην με δώσεις ). Το guilty μη το πάρεις στραβά είμαι πολύ περήφανος που σε διαβάζω και θεωρώ βελτιώνω πολύ τον εαυτό μου σκεπτόμενος τις απαντήσεις που δίνεις.
Έχω ένα θέμα με έναν πολύ καλό μου φίλο, κάτοικο εξωτερικού 24 ετών όσο και εγώ.Είμαστε πολύ καλοί φίλοι 4 χρόνια. Το θεμα ειναι οτι τα διαστήματα που είμαι στην Ελλάδα με ξεχνάει τελείως: δεν απαντάει σε μηνύματα, παρά μετά από βδομάδες και αφού έχουν συσσωρευτεί κάνα δυο τρία δικά μου, δεν μου στέλνει καθόλου από μόνος του, ξεχνάει τα γενέθλιά μου, τον κυνηγάω για skype και γενικά νιώθω ότι με χει γραμμένο. Αντιθέτως, τα διαστήματα που κατοικώ στη χώρα και πόλη του (περίπου 2 μήνες το χρόνο) , είναι πάρα πολύ εγκάρδιος, με καλεί συνέχεια σπίτι του , θέλει να βγαίνουμε έξω συνέχεια και γενικά είμαστε κολλητοί.έχω κάνει πολλάκις κουβέντα μαζί του περί του θέματος αυτού και η απάντηση που παίρνω είναι πως δεν το χει στο μυαλό του, ξεχνιέται να απαντήσει, έχει πολλές δουλειές και τέτοια. Πιστεύω πως μέχρι ένα σημείο ίσχυουν όλα αυτα αλλά δεν πρέπει να κάνει και αυτός προσπάθεια να έχουμε επαφή όταν είμαι στην Ελλάδα? Με θεωρεί πιστεύεις ευκαιριακό φίλο ? Πάντα ζητάει συγνώμη και καταλαβαίνει ότι κάνει λάθος που με αγνοεί και φυσικά εγώ τον συγχωρώ, μήπως δεν πρέπει? Βαρέθηκα να κρατάω μούτρα
-Νικήτας
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το «α μπα» στην σκοπιά! Με έκανες πολύ περήφανη για τη στήλη.
Αγαπητέ Νικήτα, μην περιμένεις να είναι οι άνθρωποι όπως είσαι εσύ, γιατί θα κρατήσεις ακόμη πολλά μούτρα στη ζωή σου. Καταλαβαίνω το παράπονο σου, αλλά νομίζω ότι όλοι ξέρουμε πότε κάποιος είναι όντως φίλος μας και πότε όχι. Αν πιστεύεις ότι είναι φίλος, τότε πρέπει να αναγνωρίσεις ότι μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν με τίποτα να κρατήσουν φιλίες από απόσταση. Για την ακρίβεια, έτσι είναι οι περισσότεροι άνθρωποι. Δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο φίλοι σου, είναι φίλοι σου με ακριβώς αυτόν τον τρόπο που είναι. Αν κάποιος κρατάει επαφή για τα τυπικά (όπως είναι τα γενέθλια) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σε αγαπάει περισσότερο, είναι μερικοί που σε κάθε γιορτή ανοίγουν το κινητό και αρχίζουν σβάρνα τα τηλέφωνα, επειδή θεωρούν αντίστοιχα τρομερή υπόθεση να μην τους πάρει κάποιος στη γιορτή τους.
Πρόσεχε, δεν λέω ότι η συμπεριφορά του είναι αμελητέα. Η αδυναμία να κρατήσεις επαφή λέει κάτι για αυτόν, αλλά όχι απαραίτητα κάτι για τη φιλία σας. Αυτό πρέπει να το αναλύσεις εσύ μέσα σου και να σκεφτείς. Αν καταλήξεις ότι τον νιώθεις φίλο και ότι θέλεις να τον έχεις στη ζωή σου, πρέπει να δεχτείς την απουσία του όταν είσαστε μακριά.
__________________
6.
Πως μπορώ να καταλάβω αν αυτό που θέλω και με κρατάει πίσω στο να μπορώ να ζήσω τη ζωή μου ήρεμα κ ωραία σαν άνθρωπος, είναι πραγματικό?
και αν δλδ αξίζει να τα τινάξω όλα στον αέρα για αυτό? και δεν θα ξενερώσω μαζί του αν όντως τα τινάξω και καταλάβω ότι ίσως αυτό που ήθελα ήταν αυτό που είχα πλάσει εγώ στο κεφάλι μου και όχι πραγματικό?
-suedehead
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είναι αδύνατον να ξέρεις στα σίγουρα από πριν, όμως μπορείς να κάνεις μια σχετικά καλή πρόβλεψη από το ως τώρα ιστορικό σου. Πόσο πολύ πλάθεις με το μυαλό σου καταστάσεις, και πόσο ευθυγραμμίζεσαι με την πραγματικότητα; Αν δεν μπορείς να πεις τι είδους άνθρωπος είσαι, μάλλον κινδυνεύεις.
_________________
7.
Δεν πιστεύεις ότι παππούτσια όπως οι γαλότσες και οι αγκ θα έπρεπε να είναι μόνιμα στη μόδα ειδικά σε περιοχές όπως αυτή που μένω εγώ που βρέχει 9 μήνες το χρόνο εκτός απ' τις μέρες που έχει απλά πολύ κρύο;
Είναι βολικά παππούτσια γιατι δηλαδη να πρέπει να κρυώνω για να μαι στη μόδα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Με μπέρδεψες λίγο. Οι γαλότσες και οι αγκ ΕΙΝΑΙ στη μόδα. Οι αγκ (εγώ τις λέω ουγκ πάντως) φοριούνται ακόμη κατά κόρον, και οι γαλότσες δεν έφυγαν ποτέ από την επικαιρότητα. Γαλότσες, χοντρό κολάν και παρκά χοντρό με γούνα είναι η στολή της κάθε Νεοϋορκέζας (της κανονικής, όχι αυτής που φωτογραφίζεται στους σαρτόριαλιστς.)
Και να μην ήταν, στο shopping star παίζεις και σε ενδιαφέρει τι είναι στη μόδα; Ζούμε σε μια από τις πιο ελεύθερες εποχές σχετικά με το τι είναι «της μόδας». Έτσι κι αλλιώς, δεν είναι η «μόδα» αυτά που είναι στις βιτρίνες, και όσα είναι πραγματικά μέσα στη μόδα κανείς μας δεν μπορεί να αγοράσει. Εγώ πάντως για τα κρύα έχω γαλότσες ugg, νταμπλ γιάμι!
σχόλια