ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Μη την αφήσεις να ξεθωριάσει.Θα την επισκεπτόμαστε συχνά! Σου το υπόσχομαι...Όποτε την έχεις ανάγκη,θα κλείνουμε τα μάτια,θ'απλώνουμε ένα νυχτερινό πέπλο και θα της τραγουδάμε. Κι εκείνη θα έρχεται! Αν μπορούσα θα έδινα και τη ζωή μου για να στη φέρω πίσω..." Οι γονείς της στο παρελθόν, δυο άνθρωποι πανέμορφοι εσωτερικά, γεμάτοι ζωή! Γέλια, όνειρα, προσδοκίες, επιβίωση... Άνθρωποι πλήρεις. Πλέον σκοτεινοί. Ο πόνος τους,απύθμενος...Ατελείωτος όπως συμβαίνει μ'όλους τους ουρανούς. Νιώθεις τις κραυγές στα βλέμματά τους κάθε που τη σκέφτονται. Οι φωνές τους,ραγίζουν βουνά,όταν συλλαβίζουν τ'όνομα της. Τα βήματα τους καταλήγουν πάντα έξω απο το κοιμητήριο. Όταν φτάνουν στο μνήμα της, αλλάζουν. Βρίσκονται για άλλη μια φορά κοντά της! Η αδερφή της...Τα βράδια δεν κοιμάται. Ανυπομονεί να φτάσουν οι ώρες που όλοι πέφτουν για ύπνο. Όταν η νύχτα φανερωθεί και απλώσει όλη τη μαγεία που κουβαλάει. Όταν ξεκινήσουν τα παραμύθια να παίρνουν μορφή. Κοιτάει τον ουρανό,το μόνο σημάδι οτι κάποτε εκείνη υπήρξε. Και μετά,έρχονται τα όνειρα. Περιμένει να συναντήσει το μισό του εαυτού της. Έρχεται,πιστή στο ραντεβού τους. Λίγο πριν χαράξει, ο τόπος έχει ήδη γεμίσει με Φώς. Κυνηγάει το γέλιο της και αρχίζουν μυστικά τα παιχνίδια των παιδικών τους χρόνων. Της χαμογελάει και είναι σαν να ξαναρχίζει ο κόσμος...Νυχτώνει επιτέλους! Αλλά...Μη τρέχεις να την αγγίξεις. Όνειρο είναι. Οπτασία...