ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα σου έστειλα μήνυμα.2 μήνες, σχεδόν χωρισμένοι.Στην ζωή μου έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Ο πατέρας μου κερατώνει την μάνα μου, και το ανακάλυψα πρόσφατα, στο σπίτι γίνονται μονίμως τσακωμοί και φασαρίες, εγώ έχω χάσει 7 κιλά σε ένα μήνα (αυτό στο έκρυψα), άρχισαν πάλι οι αιμορραγίες μου, και σε 5 μήνες φεύγω για Σκωτία. Δεν θα γίνω αυτό που ονειρευόμουν τελικά, αν και στο υποσχέθηκα. Στα είπα όλα αυτά. Σου είπα ότι μου'χεις λείψει, ως άνθρωπος, όχι ως γκόμενος. Γιατί εσύ ήσουν και γκόμενος, και κολλητός και τα πάντα για εμένα.Και η απάντηση σου; Τίποτα.Μετά σου ξαναέστειλα ότι τελικά ημουν για εσενα ένα απωθημένο και ότι ίσως καλύτερα έτσι απο το να υποκρίνεσαι ότι ενδιαφερέσαι.Δεν περιμένω απάντηση. Κλαιω χωρις λόγο τις τελευταίες μέρες, αλλα θα μου περάσει κάποια στιγμή. Μετα απο τόσο καιρο, μετά απο όλα αυτα που ζησαμε, ετσι καταλήξαμε. Χάθηκε η αγάπη, αυτο το κενο εμεινε.Θα το ξεπεράσω και αυτό, όσο δύσκολο και αν είναι. Κρίμα για εμάς, γιατί λένε ότι αμα ξεπεράσεις κάτι πολύ δύσκολο χωρίς κάποιον που θεωρούσες σημαντικό, μετά δεν τον ξαναχρειάζεσαι ποτέ ξανα... Κρίμα, τα τελευταία 7 χρονια, που γνωριζόμαστε, σε θεωρούσα σταθμό για εμενα..0921.