ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

O άνθρωπός που μοιράζομαι μια ουσιαστική σχέση εδώ και αρκετούς μήνες, σε μία προσπάθεια να μου περιγράψει μια κοπέλα με βάση την κλίμακα του 10, μου κάνει μία "ε να ας πούμε αυτή είναι 3 και εσύ είσαι ένα 6".:Ρ οκ, ας πούμε ότι έφαγα το μόλις-πάνω-από-τη-βάση εξαράκι μου στη μάπα χαμογελώντας, αλλά μετά ένιωσα λίγο περίεργα. Σαν να απογοητεύτηκα ας πούμε. Ναι, απογοητεύτηκα, ξενέρωσα με εκείνον για ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου. Όχι με την έννοια του ότι έχω πρόβλημα με την εμφάνισή μου και τον εαυτό μου, αλλά σαν να βρέθηκα μπροστά σε έναν ευτελισμό συναισθημάτων. Έχω μάθει να αποδέχομαι τη βαθμολόγηση της εξωτερικής εμφάνισης με βάση την κλίμακα του 10 καθώς είναι ένα συχνό αστειάκι ανάμεσα στους φίλους μου, όμως πάντα τη θεωρούσα ανώριμη, αυθαίρετη, ανούσια, σχεδόν υποβιβαστική. Ακόμα κι αν μιλάμε για κάτι τόσο επιφανειακό όσο η εξωτερική εμφάνιση. Δεν περίμενα από τον άνθρωπό μου τέτοια ωμότητα, δεν περίμενα καν να με αγγίζει η έννοια της "κλίμακας", περίμενα να είμαι πλέον έξω από αυτήν. Δεν ξέρω και δε με νοιάζει πως ακούγονται αυτά που λέω, πολύ ρομαντικά μάλλον.