ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια χαρά σας!Παιδιά αν ένα άτομο της οικογένειας σας...(Πατέρας-Μητέρα) ήταν Αστυνομικοί...ή αν είχατε αδέρφια τα οποία μαθαίνατε ότι πέρασαν σε Αστυνομικές Σχολές, πώς θα τους αντιμετωπίζατε;; εγώ ας πούμε έχω έναν καλό φίλο που ο πατέρας του είναι αστυνομικός και όταν γυρίζει στο σπίτι λένε τα τυπικά.Δεν του μιλάει πολύ! Κλείνει την πόρτα και κάθεται στο δωμάτιο του ακούγοντας μουσική, βγαίνει έξω για βόλτα και Χίλια δυο πράγματα ώστε να αποφεύγει την επαφή μαζί του.Σημειωτέον ο φίλος μου δουλεύει κανονικά και έχει δικό του μισθό και δεν τον επιβαρύνει οικονομικά.Φανταστείτε όταν ήταν φαντάρος δεν πήρε όλες τις άδειες, μόνο τις πρώτες 15 μέρες! τις υπόλοιπες τις μάζεψε για το τέλος, και πήγε στα ξαδέρφια του στην Θεσσαλονίκη, μιας και δεν είχε δει και ποτέ την Θεσαλλονίκη, για να μην γυρίσει στο σπίτι του.Ο ίδιος μου είχε πει, ότι ο πατέρας του δεν του δημιουργούσε νεύρα, όταν ήταν μικρός τον έπαιρνε πήγαιναν να παίξουν μπάλα, τον είχε γράψει μπάσκετ και όλα αυτά μέχρι την ηλικία των 13 ετών.Μου είπε ότι δεν γουστάρει το επάγγελμα του και ότι όταν ήταν μικρός δεν καταλάβαινε και πολύ το επάγγελμα του αστυνομικού.Όταν μεγαλωσε έβγαλε ένα συμπέρασμα πάνω κάτω και έτσι κράτησε μερικές αποστάσεις.Στην γιορτή του, του λέει ένα Χρόνια Πολλά και τέλος.Ελάχιστες ήταν οι στιγμές που ένιωθε πίεση.Εγώ μερικές φορές που πηγαίνω στο σπίτι του, ο πατέρας του με καλωσορίζει άνετα και δεν μου φαίνεται κομπλεξικός! Έχει το στυλάκι του αστυνομικού μερικές φορές αλλά δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία.Θέλω να καταλήξω στο εξής!Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εδώ μέσα που να βιώνουν κάπως έτσι την κατάσταση στο σπίτι τους; νιώθουν ότι κουβαλάνε προβλήματα της δουλειάς τους στο σπίτι τους; αν ναι; πώς το χειρίζεστε;