13.4.2015 | 04:00
13/4/2015
Γεια και πάλι. Τι στο καλό μου έχεις κάνει;Για άλλη μια φορά κάθομαι εδώ. Πιωμένη. Και σε σκέφτομαι. Και τα έχω κάνει πουτάνα όλα. Στην ζωή μου. Στο μυαλό μου για να είμαι πιο ξεκάθαρη.Αναλώνομαι τόσο πολύ, μόνο και μόνο για να γεμίσω το κενό που μου άφησες εσύ μέσα μου. Ένα κενό ακαθόριστο.Προσπαθώ να γίνω ανεξάρτητη. Χωρίς κανένα συναισθηματικό δεσμό. Πράγμα, βέβαια, δύσκολο. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι μπορώ να υπάρχω και χωρίς εσένα. Χωρίς την σκέψη σου. Χωρίς να φέρνω την μορφή σου στο μυαλό μου, και να μην μπορώ παρά να χαμογελάω κρυφά. Κρυφά γιατί δεν θέλω να το παραδεχτώ στην λογική μου. Θα με τιμωρήσει άμα το κάνω. Σου δίνω τόσο μεγάλη αξία στο κομμάτι του εαυτού μου. Μ’ άλλαξες πολύ. Και πριν και τώρα. Ακόμα υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι ποια είναι η άποψή σου, και προσπαθώ να δημιουργήσω μια πρόταση που θα έβγαινε από το στόμα σου. Γλυκέ μου. Τι κάνω ακριβώς; Σε ποιόν προσπαθώ να αποδείξω τι; ΤΙ;Αχχ. Ένα συνεχές και αβάσταχτο αχχ. Γιατί ξεφυσάς; Τι είναι αυτό που σε βασανίζει; Τι είναι αυτό που σου λείπει; Τι είναι αυτό που ψάχνεις;Εσύ.Τα μαγικά σου θα αργήσουν να ξεπλυθούν από το μυαλό μου. Ο ανάγκη να αναλύω τον τρόπο σκέψης σου.Σ’ αγαπώ και πάλι. Γαμημένε.