20.9.2013 | 17:20
13/6/2013
Επιτέλους! Δεν είμαι μόνη μου πια. Όχι ότι έχω και κανένα.. Αλλά επιτέλους έμαθα να έχω τον εαυτό μου για συντροφιά. Δύσκολο πολύ. Ναι είναι δύσκολο να το αποδεχθείς αυτό. Είναι δύσκολο να αποδεχθείς ότι η αιώνια παρέα σου είναι μόνο ο εαυτό σου. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο να μάθεις να περνάς καλα με αυτόν. Μα θα μου πεις ότι όλοι περνάνε ώρα μόνοι τους, με τον εαυτό τους. Ναι αλλά δεν σημαινει ότι περνάνε και καλά.Εσύ είσαι ο καλύτερος σου φίλος. Πρέπει να σε αγαπάς. Να σε φροντίζεις. Να μην σε κατηγορείς συνέχεια. Ξέρεις όπως αυτές τις μέρες που έχεις περάσει μπροστά από ένα καθρέφτη και απλά σε κατηγορείς. «Είσαι ηλίθιος. Είσαι βλάκας. Οι άλλοι είναι καλύτεροι από σένα. Είσαι άσχημος. Είσαι κακός. Είσαι χοντρός. Είσαι αποτυχημένος. Είσαι ΜΟΝΟΣ.»Ε άμα του τα λες συνέχεια, στο τέλος θα πειστεί. Και θα αρχίσει να συμπεριφέρεται και ανάλογα. Αυτοεκπληρούμενη Προφιτεία.Μάλλον αυτό είναι η συνταγή της επιτυχίας. Να αγάπας τον καλύτερο σου φίλο. Και αυτός να είναι ο εαυτός σου.