ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.2.2015 | 05:21

3 χρόνια

Πριν τον γνωρίσω ήμουν μια απλή κοπέλα. Ζούσα τη ζωή μου με την παρέα μου και περνούσα αρκετά καλά!Περπατούσα μια μέρα στο Σύνταγμα με μια φίλη -μήνας Μάρτιος- και βλέπω από μακριά έναν συμμαθητή μου με άλλα 2 άτομα στα οποία δεν έδωσα σημασία. Καθώς με πλησίαζε είπε στον έναν από τους 2 "αυτή η κοπέλα βλέπει amine" και εκείνος απάντησε "θα μου την γνωρίσεις;;;". Τελικά δεν γνωριστήκαμε ποτέ. Χαιρέτησα το συμμαθητή μου και αυτό ήταν! Μήνα Μάιο. Θα έπαιζα μουσική σε ένα πάρτι. Βλέπω μήνυμα του που μου ζήτησε κάποια τραγούδια να προσθέσω στην λίστα. Ενθουσιαστηκα! Ψιλό μιλήσαμε και τελικά μετά από μέρες βρεθήκαμε στο πάρτι! Απλά κοιταχτήκαμε.. Εκείνο το βράδυ μιλήσαμε λίγο. Μην τα πολυλογώ! Αυτός ήταν το παιδί που ήθελε να με γνωρίσει τότε τον Μάρτιο στο Σύνταγμα!!!!Ήμασταν μαζί 3 χρόνια. Πριν από αυτόν δεν είχα κάνει άλλη σχέση. Μόνο κάτι χαζομάρες. Όπως και να έχει το σεξουαλικό δεν ολοκληρώθηκε ποτέ πλήρως. Ναι το ξέρω ακούγεται αστείο. Ίσως μάλλον δεν το θέλησα ποτέ αρκετά; Δεν ντρέπομαι όμως γι αυτό κι ας είμαι 21.Μετά από 1μισή χρόνο σχέσης πέρασα Κοζάνη και παλέψαμε την απόσταση.Μετά από 2 χρόνια και κάτι σχέσης έπιασε επιτέλους δουλειά. Δούλευε τουλάχιστον 12 ώρες την μέρα και όπως ήταν λογικό δεν είχε πολύ χρόνο για τον εαυτό του..Κατέβηκα Αθήνα το Πάσχα και του έκανα έκπληξη. Χάρηκε. Τσακωθήκαμε όμως γιατί και τις 4 μέρες άδειας του ήθελε να τις περάσει στο χωριό του. Τελικά πήγα μαζί του. Στην επιστροφή ξανά τσακωθήκαμε αλλά μετά ήμασταν καλά.Μην τα πολυλογώ πάλι. Άρχισε να με γράφει. Λιγότερα μηνύματα. Λιγότερα τηλέφωνα. Του το έλεγα. Μια ήμασταν καλά μια όχι. Έγιναν διάφορα και 18 Μαΐου σταμάτησε να μου μιλάει. Απλά σταμάτησε. Και καλά τον πίεζα και δεν τον καταλάβαινα. Πριν περάσει ένας μήνας του έστειλα μήνυμα. Ποτέ δεν μου εξήγησε αν ήθελε να χωρίσουμε ή όχι. Απλά με είχε στο περίμενε. Με τα πολλά βρεθήκαμε επιτέλους 26 Ιουλίου αφού πρώτα με βασάνισε κι άλλο. Τα ξαναβρήκαμε. Δεν ξέρω πως το έκανα. Δεν έπρεπε μετά από όσα πέρασα αλλά τα ξαναβρήκαμε. Τα πράγματα ήταν χειρότερα από ότι πριν. Με έγραφε πάλι και τελικά τον χώρισα μέσα Αυγούστου. Με παρακάλεσε λίγες φορές τον Σεπτέμβρη και αυτό ήταν. Δεν προσπάθησε στιγμή να με κερδίσει. Πάντα με έβγαζε κακιά και με κατηγορούσε για όλα. Και απλά από τότε παλεύω να ξεχάσω και δεν μπορώ. Ενώ πρέπει δεν μπορώ. Και όχι δεν τον θέλω πίσω. Απλώς. Ο ίδιος άνθρωπος που έλεγε ότι δεν ήθελε καμία άλλη στη ζωή του, φοβόταν να μην χάσει, είχε κλάψει πολλές φορές από φόβο, ο ίδιος άνθρωπος απλά σταμάτησε να μου μιλάει για 3 μήνες και με άφησε έτσι εύκολα να φύγω.Είναι πραγματικά γελοίο το πως κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν τόσο πολύ από εκεί που δεν το περιμένεις!!
 
 
 
 
Scroll to top icon