ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επομένως να ρισκάρει η να μην ρισκάρει την αδιαφορία

Δεν είναι προφανές;Αν εκείνος αδιαφορεί, με τη δική της αδιαφορία θα γίνει ηλίου φαεινότερο. Επομένως το παίρνει απόφαση μια ώρα αρχύτερα. Αν δεν αδιαφορεί, με τη δική της αδιαφορία ενδέχεται να ψάξει. Κι έτσι έχει εκείνη το πάνω χέρι (ότι δεν θα τον παρακαλάει κιόλας).

Σωστα δεν αντιλέγω αλλα υπάρχουν και αυτοί που με την αδιαφορία η θα κολλησουν η θα καταλάβουν τι χάνουν Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι και λίγο πιο περίεργα αφού όπως λέει έβγαιναν και ξαφνικά εκείνος βγηκε και με αλλη Επόμενως τι μενει; Εκεινη να Καθεται να σκάει και εκείνος να περνάει καλά με το κάτι αλλο που βρηκε

Bασικά για να βγάλει νόημα η ιστορία πρέπει να μας προσδιορίζετε τι σημαίνει κάθε φορά το "έκανε κάτι". Τι, κάτι; Μίλησε στα σόσιαλ; Έδωσε φωτό του πουλιού του; Βγήκε για καφέ με άλλη κοπέλα; Είπε γειά στην περιπτερού; Κοίταξε προς άλλη κατεύθυνση; Έπιασε βυζί αλληνής; Της τον ακούμπησε λίγο;Όλα αυτά είναι πολύ διαφορετικά και χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης. Επίσης συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ με την Ανία ότι δεν χρειάζονται μαθήματα "τι χάνει" κανένας. Αν δεν μπορεί να εκτιμήσει από μόνος του, κακώς είναι μαζί του, τι να τον κάνει τον βλάκα; (Βεβαιωνόμαστε όμως πρώτα ότι όντως υπάρχει κάτι να εκτιμήσει πέραν των αυτονόητων!)

χρειάζεται να είναι κανείς ψημένος χαρακτήρας απο την θεωρία να κάνει πράξει αυτό που γράφεις/γράφει η ανία. Δηλαδή να βάλει στην άκρη συναισθήματα και να δουλέψει με ορθολογισμό. Εγώ προσωπικά ας πούμε, ενώ ενστερνίζομαι αυτή την άποψη, και αν δεν μπορεί ο άλλος να εκτιμήσει τα αυτονόητα, τον ξεγράφω οριστικά, πράγμα που μπορεί να φάινετε σκληρό ή κυνικό, αλλά κάπου βαθιά μέσα μου συνεχίζει να με τρώει αυτό το, μα γιατί, δηλαδή νιώθω μια μικρο-απογοήτευση. Αν και πιστεύω με τα χρόνια το ξεπερνά κανείς αυτό τελείως,