ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα και καλή χρονιά! Είμαι κοπέλα 20 χρονών, λεσβία, αλλά δεν το έχω πει σε κανέναν. Είμαι ερωτευμένη με την κολλητή μου, η οποία είναι στρειτ. Έχω σταματήσει να την σκέφτομαι τον τελετυαίο καιρό, αφού δεν την βλέπω. Όμως θα την δω σε λίγες μέρες και αυτό με αγχώνει. Με αγχώνει γιατί ξέρω οτι θα μου πει οτι τα έφταξε με κάποιον. Το ξέρω και φοβάμαι να την ακούσω να μου το λέει. Φοβάμαι οτι θα βάλω τα κλάματα, αλλά δεν θα μπορώ να εξηγήσω το γιατί σε εκέινη και στις υπόλοιπες φίλες μου. Τι να πω άλλωστε; Οτι νιώθω αδικημένη; Αδικημένη που γεννήθηκα έτσι. Αλλά και να το πω τι θα αλλάξει. Μήπως θα αλλάξει η κοινωνία που ζούμε; Μήπως θα με αποδεχτούν όλοι οι γύρω μου έτσι, χωρίς να αλλάξει στο ελάχιστο η συμπεριφορά τους απένατι μου; Δυστυχώς αυτό που δεν μπορεί να κατανοήσει ο κόσμος, το οποίο για μένα φαντάζει τόσο απλό, είναι οτι οι γκει γεννιούνται έτσι, δεν το επιλέγουν. Γιατί για κάποιους η ζωή είναι πιο άδικη. Θα μου πείτε και για κάποιους άλλους που γεννιούνται με καρκίνο ή άλλες παθήσεις ακόμα πιο άδικη και δυσκολότερη. Ναι συμφωνώ. Η ζωή μας επιλέγει λοιπόν, είτε το θέλουμε, είτε όχι. Ως ένα βαθμό τουλάχιστον. Και αυτό είναι και το άδικο. Γιατί είναι άδικο σε 1,5 μήμα να γιορτάζουμε την ημέρα των ερωτευμένων, αφού ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας δεν μπορεί να γιορτάζει. Και όχι επειδή δεν έχει γκόμενο-α, αλλά γιατί πολύ απλά δεν του επιτρέπεται...