ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω αν έχουμε ζήσει όλοι έναν έρωτα που σε κάνει να κλαις. Εγώ νόμιζα ότι δεν πρόκειται να το ζήσω. Έβαζα όρια και ήξερα πώς να με προστατεύσω.Αλλά τελικά, κάθομαι και κλαίω. Ανυπομονώ να φύγει από την πόλη -γιατί ούτως ή άλλως δεν την αντέχει- για να ηρεμήσω και να ξεκινήσω πάλι. Αλλά μέχρι τότε δεν μπορώ παρά να στεναχωριέμαι. Ξέρω ότι δεν αξίζει σε κανέναν να του φέρονται όπως δεν θέλει, και μου το λέω. Αναγνωρίζω όμως ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι. Αναγνωρίζω ότι τελικά οι ρόλοι αντιστράφηκαν και με κινεί πλήρως ο άλλος. Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Παρά να κάθομαι και να κλαίω...Δ.Π.