ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω την κακομεταχείριση σε ανθρώπους και ζώα, βλέπω πως πονάω κάθε φορά που πονάει κάποιος άλλος και αναρωτιέμαι, γιατί τόση αδικία, τόση κακία. Φυσικά απάντηση, δεν υπάρχει. Δε μπορείς να βάλεις καρδιά σε κανέναν. Δε μπορείς να κλείσεις τα μάτια και τα αφτιά σου επίσης. Δε μπορείς να μη βάλεις το κορμί σου μπροστά, θα το έβαζα και θα το βάλω, είτε για άνθρωπο, είτε για ζώο. Όμως που βγάζει όλο αυτό; Δε νιώθω ότι έχω θέση σε αυτόν τον κόσμο, δε νιώθω ότι θέλω να μείνω άλλο, να δω άλλα, δε νιώθω ότι με χωράει. Δεν θέλω να είμαι εδώ. Είναι πάρα πολλές οι λύπες, τόσο λίγες οι χαρές. Μπορώ προσωπικά να βρω χαρά, αλλά δε βρίσκω γαλήνη όταν ξέρω το παρασκήνιο. Νιώθω ότι όλο αυτό που νιώθω είναι υπερβολικό, αλλά δε μπορώ να το αποβάλλω. Τι να κάνω;