13.4.2013 | 00:31
αφιερωμενο
μια κοπελια αγαπαγα με προμπλεμ στο κρανιοτοσο καμμενη ηταν που με’λεγε και θειοδεν ειμαι ο θειος ματια μουδεν ειμαι καν ο ελβιςπιες το γαλατακι σουκαι πανε για ένα σερβιςη κοπελια απτοητηελεγε τα δικα τηςωσπου άλλο δεν αντεξακι εσκισα τα βρακια τηςτοτε πολύ ετρομαξεετρεξε στη μαμα τηςντα λεει πως θα με κανειαν ξαναβρεθω σιμα τηςμα εγω την αληθεια θα την πωαλλο πια δεν αντεχωαπό ολη αυτην την παρανοιαθελω πολύ ν’απεχωη κοπελια ετρομαξεσαν ειδε τη σιωπη μουκαι με θρασος μπολικοαπειλησε τη ζωη μουμα εγω μικρη μου δε μασωειμαι από ατσαλιωσαν τον μιχαλοπουλοτο μυθικο «τσακαλι».