2.2.2014 | 00:02
Αφιερωμένο στην ... Ξέρει αυτή!
Μάτια μου όμορφα μη ρίχνετε ψιχάλεςείναι μικρή η ζωή και οι χαρές δεν είναι πολλέςπήρε ο χρόνος μαύρη κλωστή κεντάειαυτόν τον δύσκολο τον κόσμο με μαύρες στιγμέςΛίγα τα όμορφα λίγα τα μαγεμένατις πίκρες ξέχασε ψάξε βρες τα και δεςπως πάνω απ’ όλα μονάχα μετράεινα μου χαμογελάς καθώς περνάει το χθεςΣτα όμορφα μάτια σου το γκρίζο μην το βάζειςδεν σου ταιριάζει σου λέω δεν είναι καλότο φως σου αγάπη μου μην θες να το σκιάζειςμε παραμύθια που `χουν τέλος κακόΚοίτα ματάκια μου τον ήλιο που ξυπνάεικι ανάσα δίνει στου κόσμου αυτού τα νεκράσε τούτη την ζωή που μας κακογερνάεισκούπισε τα μάτια σου και κοίτα ψηλάΜάτια λουσμένα με του ουρανού το χρώματα γκρίζα σύννεφα διώξτα μακριάδιώξε μαζί κι όλα τα πικραμέναπου σου ματώνουν τόσο καιρό την καρδιάΜάτια μου όμορφα μάτια μου μαγεμέναπου από τα βλέφαρα σου κρέμομαι σαν φύλλο ξερόμην μου δακρύζεις γιατί μπορεί να πέσωκαι να με σύρει ο άνεμος στης μοναξιάς το κενό