ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρέσει στα ραντεβού μου να βγάζω όλη την καλοσύνη μου, το ρομαντισμό και τη γλυκύτητα μου, να είμαι ο_άνθρωπος_που_έψαχνε_όλη_της_τη_ζωή_και_τώρα_τον_βρήκε, θέλω να βλέπω τη συγκίνηση στα μάτια της, η οποία με το πέρασμα της ώρας θα μετουσιώνεται σε ανυπομονησία για την καινούρια ζωή που ξεκινά, θέλω να σκέφτεται πόσα παιδιά θα κάνουμε πριν ακόμα έρθει το επιδόρπιο, να προσπαθεί να μαντέψει ποιό χρώμα προτιμώ για τους τοίχους του καθιστικού, να αγχώνεται για το αν θα μου κάνουν καλή εντύπωση οι γονείς της.Και μετά το γεύμα να τη γυρίζω σπίτι της, να με ρωτάει αν θέλω να ανέβω για ένα ποτό, να ανεβαίνω, να βάζει χαλαρή μουσική, να σβήνουμε τα φώτα και να ανάβουμε κεριά, να καθόμαστε στον καναπέ και να χαζογελάμε ζαλισμένοι από το κρασί, να λέμε για τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας και τότε, να έρχεται εκείνη η στιγμή που την πλησιάζω, την αγκαλιάζω και τη φιλάω, στην αρχή γλυκά και απαλά και μετά όλο και περισσότερο παθιασμένα.Και όταν είναι έτοιμη να γίνει απολύτως δική μου, να βγάζω τη ζώνη από το παντελόνι μου, να τη σφίγγω στο χέρι μου και να της λέω "είσαι μια βρωμοπουτάνα και θα πάρες αυτό που σου αξίζει". Τα υπόλοιπα τα φαντάζεστε.Αυτά σε σπέσιαλ περιπτώσεις. Τις καθημερινές τη βγάζω με κάνα μπουρδελάκι.