Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τον αγαπας ακομη νομιζεις οτι τον μισεις...μαλλον μιλαει ο πληγωμενος εγωισμος σου...Να θυμασαι αγαπαμε για τον εαυτο μας
φυσικά και γίνεται όταν δεν έχεις αυτοεκτίμηση και δεν αγαπάς τον εαυτό σου.
Γίνεται. Τον έχεις διχοτομησει στο μυαλό σου. Από την μια ο καλός εαυτός σου που σε έκανε να νιώσεις θετικά πράγματα ,από την άλλη ο Κακος που σε πλήγωσε. Πρέπει να δεις όμως ότι είναι ολόκληρος άνθρωπος και ότι η μεριά του που σε πλήγωσε είναι υπεραρκετή για να πάρει ποδι, ασχέτως των καλών στιγμών !
Λέγεται ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος... αλλά η αδιαφορία.
Εξομ. ναι μπορεί να συμβεί δυστυχώς και είναι εξαιρετικά επώδυνο και ψυχοφθόρο. Όποιος το έχει ζήσει, το ξέρει καλά αυτό.
Πολύ σωστό σαλαμαντερ , ακόμα και να λέει κάποιος ότι σε αγαπάει αν αδιαφορεί λέει ψέματα .
Αν δεν συνάδουν αυτά που λέει με αυτά που κάνει.
Τώρα το μίσος είναι κι αυτό ένα συναίσθημα. Δεν μπορείς να μισήσεις κάποιον που δεν αγάπησες πολύ γιατί δεν σε νοιάζει.
Γενικά μισείς κάτι που σε ενδιαφέρει.
Γίνεται. Στα μυθιστορήματα και στις ταινίες. Στην πραγματική ζωή πρέπει να μάθεις να αγαπάς και να νοιάζεσαι τον εαυτό σου πρώτα.
Δεν ξέρω πως το κάνετε αυτό. Για μένα υπάρχει η' το ένα η' τό άλλο. Και τα 2 μαζί μου θυμίζουν πατσαβουροπιτα.
